Tangilāulau 3
1 Ko au ko e tangata kuo mamata ki he mamahi ʻi he meʻa tā ʻa hono houhau.
Já jsem muž okoušející trápení od metly rozhněvání Božího.
2 Kuo ne tataki au mo ʻomi au ki he poʻuli, kae ʻikai ki he maama.
Zahnal mne, a uvedl do tmy a ne k světlu.
3 Ko e moʻoni kuo ne liliu kiate au, ʻoku ne liliu hono nima kiate au ʻi he ʻaho kotoa.
Toliko proti mně se postavuje, a obrací ruku svou přes celý den.
4 Ko hoku kili mo hoku kakano kuo ne ngaohi ke motuʻa; kuo ne fesiʻi hoku ngaahi hui.
Uvedl sešlost na tělo mé a kůži mou, a polámal kosti mé.
5 Kuo ne langaʻi meʻa kiate au, pea kuo ne takatakai au ʻaki ʻae kona mo e mamahi.
Zastavěl mne a obklíčil přeodpornou hořkostí.
6 Kuo ne fokotuʻu au ʻi he ngaahi potu fakapoʻuli, ʻo hangē ko kinautolu naʻe pekia ʻi muʻa.
Postavil mne v tmavých místech jako ty, kteříž již dávno zemřeli.
7 Kuo ne ʻāʻi takatakai au pea ʻoku ʻikai te u faʻa hao kituʻa: kuo ne fakamamafa ʻa ʻeku haʻi ukamea.
Ohradil mne, abych nevyšel; obtížil ocelivý řetěz můj.
8 ʻO kau ka tangi foki mo kalanga, ʻoku ne taʻetokangaʻi ʻeku kole.
A jakžkoli volám a křičím, zacpává uši před mou modlitbou.
9 Kuo ne ʻāʻi hoku ngaahi hala ʻaki ʻae ngaahi maka kuo tā, kuo ne fakapikoʻi hoku ngaahi hala.
Ohradil cesty mé tesaným kamenem, a stezky mé zmátl.
10 Naʻa ne hangē ha pea ʻoku toitoi kiate au, pea hangē ha laione ʻi he ngaahi potu lilo.
Jest nedvěd číhající na mne, lev v skrejších.
11 Kuo ne mimioʻi hoku ngaahi ʻaluʻanga, pea kuo ne haehae au fakaikiiki: kuo ne ngaohi au ke lala pe.
Cesty mé stočil, anobrž roztrhal mne, a na to mne přivedl, abych byl pustý.
12 Kuo ne teke ʻa ʻene kaufana, pea kuo ne fokotuʻu au ko e fakaʻilonga ki he ngahau.
Natáhl lučiště své, a vystavil mne za cíl střelám.
13 Kuo ne pule ki he ngaahi ngahau ʻo ʻene tangai ke ʻasi ki hoku ngaahi kongaloto.
Postřelil ledví má střelami toulu svého.
14 Ko e manukiʻanga au ki hoku kakai; pea ko ʻenau tāʻanga ʻi he ʻaho kotoa pē.
Jsem v posměchu se vším lidem svým, a písničkou jejich přes celý den.
15 Kuo ne fakafonu au ʻaki ʻae kona, kuo ne fakakonaʻi au ʻaki ʻae konaʻiʻī.
Sytí mne hořkostmi, opojuje mne pelynkem.
16 Kuo ne fesiʻi foki hoku kau nifo ʻaki ʻae kilikili, kuo ne pani au ʻaki ʻae efu.
Nadto potřel o kameníčko zuby mé, vrazil mne do popela.
17 Pea kuo ke hiki hoku laumālie ke mamaʻo mei he melino: naʻe ngalo ʻiate au ʻae monūʻia.
Tak jsi vzdálil, ó Bože, duši mou od pokoje, až zapomínám na pohodlí,
18 Pea ne u pehē, “Ko ʻeku mālohi mo ʻeku ʻamanaki kuo ʻauha meia Sihova;”
A říkám: Zahynulatě síla má i naděje má, kterouž jsem měl v Hospodinu.
19 ʻI heʻeku manatu ki hoku mahaki pea mo ʻeku mamahi, ʻae kona pea mo e ʻahu.
A však duše má rozvažujíc trápení svá a pláč svůj, pelynek a žluč,
20 ʻOku kei manatu ki ai hoku laumālie, pea ʻoku angavaivai ia ʻiate au.
Rozvažujíc to ustavičně, ponižuje se ve mně.
21 Ko ia ʻoku ou fakamanatu ki hoku loto, pea ko ia ʻoku ou kei maʻu ai ʻae ʻamanaki.
A přivodě sobě to ku paměti, (naději mám),
22 Ko e meʻa ʻi he ʻaloʻofa ʻa Sihova ʻoku ʻikai te tau ʻauha, koeʻuhi ʻoku ʻikai ke ngata ʻene manavaʻofa.
Že veliké jest milosrdenství Hospodinovo, když jsme do konce nevyhynuli. Nepřestávajíť zajisté slitování jeho,
23 ʻOku foʻou ia ʻi he pongipongi kotoa pē, ʻoku lahi hoʻo angatonu.
Ale nová jsou každého jitra; převeliká jest pravda tvá.
24 ʻOku pehē ʻe hoku laumālie, “Ko hoku tofiʻa ʻa Sihova: ko ia te u ʻamanaki lelei ʻiate ia.”
Díl můj jest Hospodin, říká duše má; protož naději mám v něm.
25 ʻOku lelei ʻa Sihova kiate kinautolu ʻoku tatali kiate ia, ki he laumālie ʻoku kumi kiate ia.
Dobrý jest Hospodin těm, jenž očekávají na něj, duši té, kteráž ho hledá.
26 ʻOku lelei ki he tangata ke ne ʻamanaki, pea ne tatali fakatatoka foki ki he fakamoʻui meia Sihova.
Dobré jest trpělivě očekávajícímu na spasení Hospodinovo.
27 ʻOku lelei ki he tangata ke ne fua ʻae haʻamo ʻi heʻene kei talavou.
Dobré jest muži tomu, kterýž by nosil jho od dětinství svého,
28 ʻOku ne nofo tokotaha pe, pea ʻoku longo pe, koeʻuhi kuo ne fua ia ʻe ia pe.
Kterýž by pak byl opuštěn, trpělivě se má v tom, což na něj vloženo,
29 ʻOku ne ʻai hono ngutu ʻi he efu, ko e meʻa naʻa ʻoku kei ai ha ʻamanaki.
Dávaje do prachu ústa svá, až by se ukázala naděje,
30 ʻOku ne tuku hono kouʻahe kiate ia ʻoku ne taaʻi ia: ʻoku ne pito ʻaupito ʻi he lauʻi kovi.
Nastavuje líce tomu, kdož jej bije, a sytě se potupou.
31 He koeʻuhi ʻe ʻikai liʻaki ke lauikuonga ʻe Sihova:
Neboť nezamítá Pán na věčnost;
32 He kapau te ne fakamamahi, ka te ne manavaʻofa foki ʻo fakatatau ki hono lahi ʻo ʻene ngaahi ʻaloʻofa.
Nýbrž ačkoli zarmucuje, však slitovává se podlé množství milosrdenství svého.
33 He ʻoku ʻikai te ne fie tautea, pe fakamamahi ʻae fānau ʻae tangata.
Netrápíť zajisté z srdce svého, aniž zarmucuje synů lidských.
34 Ke laiki ʻi hono lalo vaʻe ʻae ngaahi pōpula kotoa pē ʻo māmani,
Aby kdo potíral nohama svýma všecky vězně v zemi,
35 Ke fakatafe ʻae totonu ʻoe tangata ʻi he ʻao ʻoe fofonga ʻoe Fungani Māʻoniʻoni,
Aby nespravedlivě soudil muže před oblíčejem Nejvyššího,
36 Ke kākaaʻi ʻae tangata ʻi hono fakamaauʻi ʻoku ʻikai lelei ai ʻa Sihova.
Aby převracel člověka v při jeho, Pán nelibuje.
37 Ko hai ia ʻoku fakahā, pea ʻoku hoko ia, ʻo kapau ʻoku ʻikai ke fekau ʻe Sihova?
Kdo jest, ješto když řekl, stalo se něco, a Pán nepřikázal?
38 ʻOku ʻikai ke ʻalu mei he fofonga ʻoe Fungani Māʻolunga ʻae lelei mo e kovi.
Z úst Nejvyššího zdali nepochází zlé i dobré?
39 Ko e hā ʻoku lāunga ai ʻae tangata moʻui, ʻae tangata koeʻuhi ko e tautea ʻo ʻene ngaahi angahala?
Proč by tedy sobě stýskal člověk živý, muž nad kázní za hříchy své?
40 Ke tau kumi mo ʻahiʻahiʻi hotau ngaahi ʻaluʻanga, pea toe tafoki kia Sihova.
Zpytujme raději a ohledujme cest našich, a navraťme se až k Hospodinu.
41 Ke tau hiki hake hotau loto mo hotau nima ki he ʻOtua ʻi he ngaahi langi.
Pozdvihujme srdcí i rukou svých k Bohu silnému v nebe.
42 “Kuo mau fai talangataʻa, pea kuo mau angatuʻu: ʻoku teʻeki ai te ke fakamolemole.
Myť jsme se zpronevěřili, a zpurní jsme byli, protož ty neodpouštíš.
43 “Kuo ke ʻuʻufi ʻaki ʻae houhau, pea fakatangaʻi ʻakimautolu: kuo ke tāmateʻi pea naʻe ʻikai te ke manavaʻofa.
Obestřels se hněvem a stiháš nás, morduješ a nešanuješ.
44 Kuo ke ʻufiʻufi koe ʻaki ʻae ʻao, ke ʻoua naʻa ʻasi atu ʻa ʻemau kole.
Obestřels se oblakem, aby nemohla proniknouti k tobě modlitba.
45 Kuo ke ngaohi ʻakimautolu ko e efe mo e ʻotoʻota ʻi he lotolotonga ʻoe kakai.
Za smeti a povrhel položil jsi nás u prostřed národů těchto.
46 “Kuo mafaʻa ʻae ngutu ʻa homau kau fili kotoa pē kiate kimautolu.
Rozdírají na nás ústa svá všickni nepřátelé naši.
47 Kuo hoko mai ʻae manavahē mo e tauhele kiate kimautolu, ʻae lala mo e ʻauha.”
Strach a jáma potkala nás, zpuštění a setření.
48 ʻOku tafe hifo hoku mata, hangē ko e ngaahi vaitafe, koeʻuhi ko e ʻauha ʻae ʻofefine ʻo hoku kakai.
Potokové vod tekou z očí mých pro potření dcery lidu mého.
49 “ʻOku tafe hifo ʻa hoku mata, pea ʻikai ʻosi, ʻoku ʻikai siʻi ke tuku.
Oči mé slzí bez přestání, proto že není žádného odtušení,
50 Ke ʻoua ke ʻafio mai ʻa Sihova, pea vakai mei he langi.
Ažby popatřil a shlédl Hospodin s nebe.
51 Ko hoku mata ʻoku ne ueʻi hoku loto, koeʻuhi ko e ngaahi ʻofefine kotoa pē ʻo ʻeku kolo.
Oči mé rmoutí duši mou pro všecky dcery města mého.
52 “Naʻe tuli fakamamahi au ʻe hoku kau fili hangē ha manupuna, taʻehanoʻuhinga.
Loviliť jsou mne ustavičně, jako ptáče, nepřátelé moji bez příčiny.
53 Kuo nau motuhi ʻeku moʻui ʻi he fale fakapōpula, pea kuo lī ha maka kiate au.
Uvrhli do jámy život můj, a přimetali mne kamením.
54 naʻe melemo hoku ʻulu ʻi he ngaahi vai; pea ne u toki pehē, ‘Kuo motuhi au.’
Rozvodnily se vody nad hlavou mou, řekl jsem: Jižtě po mně.
55 “ʻE Sihova ne u ui ki ho huafa mei he fale fakapōpula taumamaʻo.
Vzývám jméno tvé, ó Hospodine, z jámy nejhlubší.
56 Kuo ke fanongo ki hoku leʻo; ʻoua naʻa ke fufū ho fofonga ki heʻeku mānava, ki heʻeku tangi.
Hlas můj vyslýchával jsi; nezacpávejž ucha svého před vzdycháním mým a voláním mým.
57 Naʻa ke ʻunuʻunu mai ʻo ofi ʻi he ʻaho ko ia ne u ui kiate koe: naʻa ke pehē, “ʻOua naʻa manavahē.”
V ten den, v němž jsem tě vzýval, přicházeje, říkávals: Neboj se.
58 “ʻE Sihova kuo ke langomakiʻi hoku laumālie; kuo ke huhuʻi ʻeku moʻui.
Pane, zasazuje se o při duše mé, vysvobozoval jsi život můj.
59 ʻE Sihova kuo ke ʻafioʻi ki he kovi kuo fai kiate au, fakamaau ʻe koe ʻeku meʻa.
Vidíš, ó Hospodine, převrácenost, kteráž se mně děje, dopomoziž mi k spravedlnosti.
60 Kuo ke ʻafio ki heʻenau lili kotoa pē, mo ʻenau ngaahi filioʻi kiate au.
Vidíš všecko vymstívání se jejich, všecky úklady jejich proti mně.
61 “ʻE ʻEiki kuo ke fanongo ki heʻenau taukae, pea mo ʻenau ngaahi filioʻi kiate au;
Slýcháš utrhání jejich, ó Hospodine, i všecky obmysly jejich proti mně,
62 ʻae loungutu ʻonautolu naʻe tuʻu hake kiate au, pea mo ʻenau fakatupu meʻa kiate au ʻi he ʻaho kotoa pē.
Řeči povstávajících proti mně, a přemyšlování jejich proti mně přes celý den.
63 Vakai ki heʻenau nofo hifo mo ʻenau tuʻu hake; ko au ko ʻenau taʻanga.
Pohleď, jak při sedání jejich i povstání jejich jsem písničkou jejich.
64 “ʻE ʻEiki ke ke tuku kiate kinautolu ha totongi, ʻo fakatatau ki he ngāue ʻa honau nima.
Dej jim odplatu, Hospodine, podlé díla rukou jejich.
65 Tuku kiate kinautolu ʻae mamahi ʻoe loto, ʻa hoʻo malaʻia kiate kinautolu.
Dej jim zatvrdilé srdce a prokletí své na ně.
66 Fakatanga mo fakaʻauha ʻakinautolu ʻi he houhau mei he lalo langi ʻa Sihova.
Stihej v prchlivosti, a vyhlaď je, ať nejsou pod nebem tvým.
