Tangilāulau 2

1 Hono ʻikai ʻufiʻufi ʻe Sihova ʻae ʻofefine ʻo Saione ʻaki ʻae ʻao ʻi hono houhau! Pea fakahifo mei he langi ki māmani ʻae nāunau ʻo ʻIsileli, pea taʻemanatu ki hono tuʻunga vaʻe ʻi he ʻaho ʻo hono houhau!

Aleph. Hoe heeft de Heere de dochter Sions in Zijn toorn bewolkt? Hij heeft de heerlijkheid van Israel van den hemel op de aarde nedergeworpen; en Hij heeft aan de voetbank Zijner voeten niet gedacht in den dag Zijns toorns.

2 Kuo folo hifo ʻe Sihova ʻae ngaahi nofoʻanga ʻo Sēkope, pea naʻe ʻikai te ne manavaʻofa; kuo ne holoki hifo ʻi hono houhau ʻae ngaahi potu mālohi ʻoe ʻofefine ʻo Siuta; kuo ne hifo ʻakinautolu ki he kelekele: kuo ne fakaʻuliʻi ʻae puleʻanga mo e ngaahi houʻeiki ʻo ia.

Beth. De Heere heeft al de woningen Jakobs verslonden, en heeft ze niet verschoond; Hij heeft de vastigheden der dochter van Juda afgebroken in Zijn verbolgenheid, Hij heeft gemaakt, dat zij de aarde raken; Hij heeft het koninkrijk en deszelfs vorsten ontheiligd.

3 Kuo ne tutuʻu ʻi hono houhau lahi ʻae nifo kotoa pē ʻo ʻIsileli: kuo ne toʻo ʻa hono nima toʻomataʻu mei he ʻao ʻoe fili, pea ne vela kia Sēkope ʻo hangē ko e afi kakaha, ʻaia ʻoku fakaʻauha takatakai.

Gimel. Hij heeft, in ontsteking des toorns, den gehelen hoorn Israels afgehouwen; Hij heeft Zijn rechterhand achterwaarts getrokken, toen de vijand kwam, en Hij is tegen Jakob ontstoken als een vlammend vuur, dat rondom verteert.

4 Kuo ne teke ʻa ʻene kaufana ʻo hangē ha fili: naʻa ne tuʻu mai mo hono nima toʻomataʻu ʻo hangē ha fili, pea ne tāmateʻi ʻakinautolu kotoa pē naʻe hoihoifua ʻi he fale fehikitaki ʻoe ʻofefine ʻo Saione: naʻa ne lilingi hono houhau ʻo hangē ko e afi.

Daleth. Hij heeft Zijn boog gespannen als een vijand; Hij heeft zich met Zijn rechterhand gesteld als een tegenpartijder, dat Hij doodde al de begeerlijke dingen der ogen; Hij heeft Zijn grimmigheid in de tent der dochter Sions uitgestort als een vuur.

5 Naʻe hoko ʻa Sihova ke tatau mo e fili: kuo ne folo hifo ʻa ʻIsileli, kuo ne folo hifo ʻa hono ngaahi fale lelei kotoa pē: kuo ne maumauʻi ʻa hono ngaahi potu mālohi, pea kuo ne fakatupu ki he ʻofefine ʻo Saione ʻae mamahi mo e tangi.

He. De Heere is geworden als een vijand; Hij heeft Israel verslonden, Hij heeft al haar paleizen verslonden. Hij heeft deszelfs vastigheden verdorven; en Hij heeft bij de dochter van Juda het klagen en kermen vermenigvuldigd.

6 Pea kuo ne ʻave fakamālohi ʻa hono fale fehikitaki, ʻo hangē ko ha meʻa ʻoe ngoue: kuo ne fakaʻauha ʻae ngaahi potu ʻoe fakataha: kuo ngaohi ʻe Sihova ke ngalo ʻae ngaahi kātoanga mamafa mo e ngaahi ʻaho tapu ʻi Saione, pea kuo ne manuki ʻi hono houhau lahi ʻae tuʻi mo e taulaʻeiki.

Vau. En Hij heeft Zijn hut met geweld afgerukt, als een hof, Hij heeft Zijn vergaderplaats verdorven; de HEERE heeft in Sion doen vergeten den hoogtijd en den sabbat, en Hij heeft in de gramschap Zijns toorns den koning en den priester smadelijk verworpen.

7 Kuo liʻaki ʻe Sihova ʻa hono feilaulauʻanga, kuo ne fehiʻa ki hono potu tapu, kuo ne tukuange ki he nima ʻoe fili ʻae ngaahi holisi ʻo hono ngaahi fale lelei; kuo nau mavava ʻi he fale ʻo Sihova, ʻo hangē ʻi he ʻaho ʻoe kātoanga mamafa.

Zain. De Heere heeft Zijn altaar verstoten. Hij heeft Zijn heiligdom te niet gedaan, Hij heeft de muren harer paleizen in des vijands hand overgegeven; zij hebben in het huis des HEEREN een stem verheven als op den dag eens gezetten hoogtijds.

8 Kuo finangalo ʻa Sihova ke maumau ʻae ʻā ʻoe ʻofefine ʻo Saione: kuo ne falō ha afo, naʻe ʻikai te ne taʻofi hono nima mei he fakaʻauha: ko ia naʻa ne ngaohi ʻae tanu mo e ʻā ke tangi; naʻa nau fakaʻaʻau ki mui fakataha.

Cheth. De HEERE heeft gedacht te verderven den muur der dochter Sions; Hij heeft het richtsnoer daarover getogen, Hij heeft Zijn hand niet afgewend, dat Hij ze niet verslonde; en Hij heeft den voormuur en den muur te zamen treurig gemaakt, zij zijn verzwakt.

9 Kuo ngalo hifo ʻi he kelekele ʻa hono ngaahi matapā: kuo ne fesiʻi mo maumauʻi hono ngaahi ʻakau songo; ʻoku ʻi he kakai Senitaile ʻa hono tuʻi mo hono houʻeiki: ʻoku ʻikai ha fono: ko ʻene kau palōfita foki ʻoku ʻikai ke kei ʻilo ha meʻa hā mai meia Sihova.

Teth. Haar poorten zijn in de aarde verzonken; Hij heeft haar grendelen verdorven en gebroken; haar koning en haar vorsten zijn onder de heidenen; er is geen wet; haar profeten vinden ook geen gezicht van den HEERE.

10 ‌ʻOku nofo hifo ʻi he kelekele pea ʻoku longo pe ʻae kau mātuʻa ʻoe ʻofefine ʻo Saione: kuo nau pani efu ʻa honau ʻulu; kuo nau fakavala ʻaki ʻakinautolu ʻae tauangaʻa: ko e kau tāupoʻou ʻo Selūsalema ʻoku nau fakatōmapeʻe honau ʻulu ʻo aʻu ki he kelekele.

Jod. De oudsten der dochter Sions zitten op de aarde, zij zwijgen stil, zij werpen stof op hun hoofd, zij hebben zakken aangegord; de jonge dochters van Jeruzalem laten haar hoofd ter aarde hangen.

11 ‌ʻOku vaivai ʻi he loʻimata ʻa hoku mata, ʻoku ngaue hoku fatu, ʻoku lilingi hoku ʻate ki he kelekele, ko e meʻa ʻi he fakaʻauha ʻae ʻofefine ʻo hoku kakai; koeʻuhi ʻoku pongia ʻae tamaiki mo e kau valevale ʻi he ngaahi hala ʻoe kolo.

Caph. Mijn ogen zijn verteerd door tranen, mijn ingewand wordt beroerd; mijn lever is ter aarde uitgeschud, vanwege de breuk der dochter mijns volks; omdat het kind en de zuigeling op de straten der stad in onmacht zinken;

12 ‌ʻOku nau pehē ki heʻenau ngaahi faʻē, “Kofaʻā ʻae koane mo e uaine?” ʻI heʻenau pongia ʻo hangē ko e kau kafo ʻi he hala ʻoe kolo, ʻi he ʻaho ko ia, ʻaia naʻe lilingi ai ʻa honau laumālie ki he fatafata ʻo ʻenau ngaahi faʻē.

Lamed. Als zij tot hun moeders zeggen: Waar is koren en wijn, als zij op de straten der stad in onmacht zinken, als de verslagenen; als zich hun ziel uitschudt in den schoot hunner moeders.

13 Ko e hā te u ʻatu ke fakamoʻoni kiate koe? Ko e hā te u fakatātā ʻaki kiate koe ʻe ʻofefine ʻo Selūsalema? Ko e hā te u fakatatau mo koe, koeʻuhi ke u fakafiemālieʻi koe ʻe ʻofefine ʻo Saione? He ko hoʻo maumau ʻoku lahi ʻo hangē ko e lahi: ko hai ʻe fakamoʻui koe?

Mem. Wat getuigen zal ik u brengen, wat zal ik bij u vergelijken, gij dochter Jeruzalems? Wat zal ik bij u vergelijken, dat ik u trooste, gij jonkvrouw, dochter Sions, want uw breuk is zo groot als de zee, wie kan u helen?

14 Kuo ʻilo ʻe hoʻo kau palōfita ʻae ngaahi meʻa vaʻinga mo vale koeʻuhi ko koe: pea naʻe ʻikai te nau fakahā hoʻo kovi koeʻuhi ke fakaʻafeʻi hoʻo pōpula; ka kuo nau ʻilo koeʻuhi ko koe ʻae ngaahi kikite loi, mo ngaahi meʻa fakahē.

Nun. Uw profeten hebben u ijdelheid en ongerijmdheid gezien, en zij hebben u uw ongerechtigheid niet geopenbaard, om uw gevangenis af te wenden, maar zij hebben voor u gezien ijdele lasten en uitstotingen.

15 ‌ʻOku pasi kiate koe ʻakinautolu kotoa pē ʻoku ʻalu ange; ʻoku nau ʻisa mo kalokalo honau ʻulu ki he ʻofefine ʻo Selusalema, ʻo nau pehē, “Ko eni koā ʻae kolo ʻaia ʻoku ui ʻe he kakai ko e toulekeleka haohaoa, ko e fiefiaʻanga ʻo māmani kotoa pē?”

Samech. Allen, die over weg gaan, klappen met de handen over u, zij fluiten en schudden hun hoofd over de dochter Jeruzalems, zeggende: Is dit die stad, waar men van zeide, dat zij volkomen van schoonheid was, een vreugde der ganse aarde?

16 Kuo fakamanga honau ngutu kiate koe ʻe ho kau fili kotoa pē: ʻoku nau ʻisa pea fengaiʻitaki ʻae nifo: ʻonau pehē, “Kuo tau folo hifo ia: ko e moʻoni ko eni ʻae ʻaho naʻa tau ʻamanaki ki ai kuo tau ʻilo, kuo tau mamata ai.”

Pe. Al uw vijanden sperren hun mond op over u, zij fluiten en knersen met de tanden, zij zeggen: Wij hebben haar verslonden; dit is immers de dag, dien wij verwacht hebben, wij hebben hem gevonden, wij hebben hem gezien.

17 Kuo fai ʻe Sihova ʻaia naʻa ne filioʻi; kuo ne fakamoʻoni ki heʻene folofola ʻaia naʻa ne fekau ʻi he ngaahi ʻaho ʻi muʻa: kuo ne holoki hifo, pea naʻe ʻikai te ne manavaʻofa; pea kuo ne pule ke fiefia ho fili kiate koe, kuo ne fokotuʻu ki ʻolunga ʻae nifo ʻo ho kau fili.

Ain. De HEERE heeft gedaan, wat Hij gedacht had, Hij heeft Zijn woord vervuld, dat Hij bevolen had van oude dagen; Hij heeft afgebroken en niet gespaard; en Hij heeft den vijand over u verblijd, Hij heeft den hoorn uwer tegenpartijders verhoogd.

18 Naʻe tangi honau loto kia Sihova, ʻE ʻā ʻoe ʻofefine ʻo Saione, tuku ke tafe hifo ʻae ngaahi loʻimata ʻi he ʻaho mo e pō, ʻo hangē ha vaitafe: ʻoua naʻa ke malolō; ke ʻoua naʻa tuku ʻe ho kanoʻi mata.

Tsade. Hun hart schreeuwde tot den Heere: O gij muur der dochter Sions, laat dag en nacht tranen afvlieten als een beek; geef uzelve geen rust, uw oogappel houde niet op!

19 Tuʻu hake, pea ke kalanga ʻi he pō, ʻi he kamataʻanga ʻoe ngaahi leʻo, huaʻi ho loto ʻo hangē ko e vai ʻi he ʻao ʻoe fofonga ʻoe ʻEiki: hiki hake ho nima kiate ia koeʻuhi ke moʻui ʻa hoʻo tamaiki iiki, ʻaia ʻoku mate fiekaia, ʻi he muʻa hala kotoa pē.

Koph. Maak u op, maak geschrei des nachts in het begin der nachtwaken, stort uw hart uit voor het aangezicht des Heeren als water; hef uw handen tot Hem op voor de ziel uwer kinderkens, die in onmacht gevallen zijn van honger, vooraan op alle straten.

20 “ʻE ʻEiki ke ke vakai pea tokanga kiate kinautolu kuo ke fai pehē ki ai. ʻE kai ʻe he kau fefine ʻa honau fua, mo e tamaiki, ʻoku hanga pe taha ʻa honau lōloa? ʻE mate tāmateʻi, ʻae taulaʻeiki mo e palōfita ʻi he fale tapu ʻo Sihova?

Resch. Zie, HEERE, aanschouw toch, aan wien Gij alzo gedaan hebt; zullen dan de vrouwen haar vrucht eten, de kinderkens, die men op de handen draagt? Zullen dan de profeet en de priester in het heiligdom des HEEREN gedood worden?

21 “ʻAe kakai talavou mo e mātuʻa ʻoku nau tokoto ʻi he kelekele ʻi he ngaahi hala: kuo tō ʻi he heletā ʻeku kau tāupoʻou mo ʻeku kau talavou: kuo ke tāmateʻi ʻakinautolu ʻi he ʻaho ʻo ho houhau; kuo ke tāmateʻi pea ʻikai manavaʻofa.

Schin. De jongen en de ouden liggen op de aarde op de straten; mijn jonkvrouwen en mijn jongelingen zijn door het zwaard gevallen; Gij hebt ze in den dag Uws toorns gedood, Gij hebt ze geslacht en niet verschoond.

22 Kuo ke uiuiʻi ʻae ngaahi fakamanavahē ke kāpui au, ʻo hangē ʻi ha ʻaho mamafa, ko ia naʻe ʻikai siʻi ke hao pe toe ha niʻihi ʻi he ʻaho ʻoe houhau ʻo Sihova: ʻakinautolu naʻe fakakofuʻi mo tauhiʻi ʻeau kuo fakaʻauha ʻe he fili.

Thau. Gij hebt mijn verschrikkingen van rondom geroepen, als tot een dag eens gezetten hoogtijds; en er is niemand aan den dag des toorns des HEEREN ontkomen of overgebleven; die ik op de handen gedragen en opgetogen heb, die heeft mijn vijand omgebracht.