Fakamaau 10
1 Pea naʻe tuʻu hake ki mui ia ʻApimeleki ʻa Tola ko e foha ʻo Pua, ko e foha ʻo Toto, ko e tangata ʻo ʻIsaka, ke ne fakamoʻui ʻa ʻIsileli; pea naʻe nofo ia ʻi Samili ʻi he moʻunga ʻo ʻIfalemi.
Na Abimélek stond Tola op, de zoon van Poea, den zoon van Dodo, een man uit Issakar, om Israël te redden. Hij verbleef te Sjamir in het bergland van Efraïm,
2 Pea naʻa ne fakamaauʻi ʻa ʻIsileli ʻi he taʻu ʻe uofulu ma tolu, pea pekia ia, pea naʻe tanu ia ʻi Samili.
en was drie en twintig jaar lang rechter over Israël. Toen stierf hij, en werd te Sjamir begraven.
3 Pea naʻe hoko mo ia ʻa Saili ko e tangata ʻo Kiliati, pea ne fakamaau ʻe ia ʻa ʻIsileli ʻi he taʻu ʻe uofulu ma ua.
Na hem stond Jaïr uit Gilad op, die twee en twintig jaar rechter over Israël was.
4 Pea naʻe toko tolungofulu hono foha naʻa nau heka ʻi he ngaahi ʻasi mui ʻe tolungofulu, pea naʻe tolungofulu ʻenau kolo, ʻaia ʻoku ui ko e ngaahi kolo ʻo Saili, ʻo aʻu ki he ʻaho ni, ʻaia ʻoku ʻi he fonua ʻo Kiliati.
Hij had dertig zonen, die op dertig jonge ezels reden en dertig steden bezaten, die men nu nog Jaïr-kampementen noemt, en in het land van Gilad liggen.
5 Pea naʻe pekia ʻa Saili, pea tanu ia ʻi Kamoni.
Jaïr stierf, en werd begraven in Kamon.
6 Pea naʻe toe fai kovi ʻe he fānau ʻa ʻIsileli ʻi he ʻao ʻo Sihova, ʻonau tauhi ʻa Peali mo ʻAsitelote, mo e ngaahi ʻotua ʻo Silia, pea mo e ngaahi ʻotua ʻo Saitoni, mo e ngaahi ʻotua ʻo Moape, mo e ngaahi ʻotua ʻoe fānau ʻa ʻAmoni, mo e ngaahi ʻotua ʻoe kau Filisitia, ʻonau liʻaki ʻa Sihova, pea naʻe ʻikai tenau tauhi ia.
Weer deden de Israëlieten kwaad in de ogen van Jahweh: ze dienden de Báals en Asjtarten, de goden van Aram, Sidon en Moab, de goden der Ammonieten en Filistijnen, maar verzaakten Jahweh, en dienden Hem niet.
7 Pea naʻe tupu ai ke vela ʻae houhau ʻo Sihova ki ʻIsileli, pea ne fakatau kinautolu ki he nima ʻoe kau Filisitia, pea ki he nima ʻoe fānau ʻa ʻAmoni.
Daarom ontbrandde Jahweh’s toorn tegen Israël, en leverde Hij hen over in de handen der Filistijnen en Ammonieten.
8 Pea naʻe hongofulu taʻu mo e taʻu ʻe valu ʻi he kuonga ko ia mo ʻenau taʻomia ʻae fānau ʻa ʻIsileli: ʻae fānau kotoa pē ʻa ʻIsileli naʻe nofo ʻi he potu ki kō atu ʻi Sioatani ʻi he fonua ʻoe kau ʻAmoli, ʻaia ʻoku ʻi Kiliati.
Achttien jaar lang benauwden en verdrukten zij de Israëlieten, al die Israëlieten namelijk, die aan de overzijde van de Jordaan woonden, in het land der Amorieten, dat in Gilad ligt.
9 Naʻe ʻalu foki ʻae fānau ʻa ʻAmoni ʻo fokotuʻu atu ki he kauvai ʻe taha ʻo Sioatani ke tauʻi ʻa Siuta, pea mo Penisimani, pea mo e fale ʻo ʻIfalemi: ko ia naʻe mamahi lahi ai ʻa ʻIsileli.
Zelfs trokken de Ammonieten de Jordaan over, om ook Juda, Benjamin en het huis van Efraïm te bestrijden, zodat Israël in grote nood verkeerde.
10 Pea naʻe tangi ʻae fānau ʻa ʻIsileli kia Sihova, ʻo pehē, “Kuo mau fai angahala kiate koe, ko e meʻa ʻi heʻemau liʻaki homau ʻOtua, mo ʻemau tauhi foki ʻa Peali.”
Nu begonnen de Israëlieten tot Jahweh te roepen: We hebben gezondigd tegen U; onzen God hebben we verlaten, en de Báals gediend.
11 Pea naʻe pehē ʻe Sihova ki he fānau ʻa ʻIsileli, “ʻIkai naʻaku fakamoʻui ʻakimoutolu mei he kakai ʻIsipite, pea mei he kau ʻAmoli, pea mei he fānau ʻa ʻAmoni, pea mei he kau Filisitia?
Maar Jahweh sprak tot de Israëlieten: Heb Ik u niet uit Egypte bevrijd, uit de handen der Amorieten, Ammonieten, Filistijnen,
12 Pea naʻe taʻomia foki ʻakimoutolu ʻe he kau Saitoni, mo e kau ʻAmaleki, pea mo e kau Maoni: pea ne mou tangi kiate au, pea ne u fakamoʻui ʻakimoutolu mei honau nima.
Sidoniërs, Amalekieten en Midjanieten, toen zij u verdrukten, en gij tot Mij riept?
13 Ka kuo mou liʻaki au ke tauhi ʻae ngaahi ʻotua kehe: ko ia ʻe ʻikai te u kei fakamoʻui ʻakimoutolu.
En toch hebt ge Mij verlaten, en vreemde goden gediend; daarom zal Ik u nu niet meer redden.
14 ʻAlu ʻo tangi ki he ngaahi ʻotua ʻaia kuo mou fili: tuku kenau fakamoʻui ʻakimoutolu ʻi he ʻaho ʻo hoʻomou tuʻutāmaki lahi.”
Gaat de goden maar aanroepen, die ge u gekozen hebt; laat diè u maar redden, als gij verdrukt wordt.
15 Pea naʻe pehē ʻe he fānau ʻa ʻIsileli kia Sihova, “Kuo mau fai angahala: ke ke fai ʻe koe ʻaia ʻoku lelei kiate koe kiate kimautolu: ka ʻoku mau kole kiate koe ke ke fakamoʻui ʻakimautolu he ʻaho ni.”
Doch de Israëlieten zeiden tot Jahweh: We hebben gezondigd; doe met ons als U goeddunkt, zo Gij ons thans maar verlost.
16 Pea naʻa nau tukuange ʻiate kinautolu ʻae ngaahi ʻotua kehe naʻe ʻiate kinautolu, ʻonau tauhi ʻa Sihova: pea naʻe mamahi hono laumālie ʻi he mamahi ʻa ʻIsileli.
En ze deden de vreemde goden uit hun midden weg en dienden Jahweh, die nu niet langer Israëls ellende verdragen kon.
17 Pea naʻe fakakātoa fakataha ai ʻae fānau ʻa ʻAmoni, ʻonau ʻapitanga ʻi Kiliati. Pea naʻe fakakātoa fakataha ʻae fānau ʻa ʻIsileli, ʻonau ʻapitanga ʻi Misipa.
Eens toen de Ammonieten zich hadden verenigd en hun kamp opsloegen in Gilad, terwijl ook de Israëlieten zich verenigden en te Mispa legerden,
18 Pea naʻe fepehēʻaki ʻe he kakai mo e houʻeiki ʻo Kiliati, “Ko hai ʻae tangata ʻe kamata ʻae tau ki he fānau ʻa ʻAmoni? ʻE hoko ia ko e ʻeiki ki he kakai kotoa pē ʻo Kiliati.”
zei het volk onder elkander: Wie is de man, die met de Ammonieten de strijd zal aanbinden? Hij zal aan het hoofd van alle inwoners van Gilad komen staan.
