Siosiua 16

1 Pea naʻe tō ʻae tofiʻa ʻoe fānau ʻa Siosefa mei Soatani ʻo ofi ki Seliko, ki he vai ʻo Seliko ʻi he potu hahake, ʻo aʻu atu ki he toafa ʻaia ʻoku ʻalu mei Seliko ʻo ʻalu ʻo ʻasi ʻi he moʻunga ko Peteli,

A los synów Józefa przypadł od Jordanu przy Jerychu do wód Jerycha na wschodzie, do pustyni, która rozciąga się od Jerycha przez górę Betel;

2 Pea ʻoku ʻalu ai mei Peteli ki Lusa, ʻo ʻalu ai pe ki he ngaahi potu fonua ʻo ʻAliki, mo ʻAtaloti.

Od Betel biegnie do Luz i dalej do granic Archy, do Atarot.

3 Pea ʻoku ʻalu hifo ʻi he potu lulunga ki he potu ʻo Safileti, ʻo aʻu ki he ngataʻanga ʻo Pete-Holoni ʻi lalo, pea ki Kesa: pea ʻoku aʻu atu hono ngataʻanga ki he tahi.

Potem ciągnie się ku zachodowi do granicy Jaflety, aż do granicy dolnego Bet-Choron i aż do Gezer, i kończy się przy morzu.

4 Pea ko e fānau ʻa Siosefa ko Manase mo ʻIfalemi, naʻa na maʻu hona tofiʻa.

Tak więc synowie Józefa, Manasses i Efraim, wzięli dziedzictwo.

5 Pea ko hono ngataʻanga ʻoe tofiʻa ʻoe fānau ʻa ʻIfalemi ʻo fakatatau ki honau ngaahi faʻahinga naʻe pehē: ʻio, ko hono ngataʻanga ʻo honau tofiʻa ki he potu hahake naʻe ʻi ʻAtaloti ata, ʻo aʻu atu ki Pete-holoni ʻi hahake;

A granica synów Efraima według ich rodzin – granica ich dziedzictwa na wschodzie – była [od] Atarot-Addar aż do górnego Bet-Choron.

6 Pea naʻe ʻalu atu hono ngataʻanga ʻo hanga atu ki tahi ki Mikimeta ʻi he potu tokelau; pea ʻalu ai hono ngataʻanga ʻi he potu hahake ki Tenate-Sailo, pea mole ai ʻi he potu hahake ki Sanoa;

I ta granica biegła w kierunku morza do Mikmetat na północy, potem skręcała na wschód do Taanat-Szilo i przechodziła obok jej wschodniej strony aż do Janocha;

7 Pea ʻalu hifo mei Sanoa ki ʻAtaloti, pea ki Neelati, ʻo aʻu ki Seliko, pea ngata atu ia ki Soatani.

I ciągnęła się od Janocha do Atarot i Naarat, i dochodziła do Jerycha, a kończyła się przy Jordanie.

8 Pea naʻe ʻalu hono ngataʻanga mei Tapua ʻi he potu lulunga ʻo aʻu atu ki he vaitafe ko Kana; pea ko hono ngataʻanga ʻo ia ko e tahi. Ko eni ʻae tofiʻa ʻoe faʻahinga ʻoe fānau ʻa ʻIfalemi ʻi honau ngaahi faʻahinga.

Od Tappuach granica biegła na zachód do potoku Kana, a kończyła się przy morzu. Takie było dziedzictwo pokolenia synów Efraima według ich rodzin.

9 Pea ko e ngaahi kolo tuʻu kehe naʻe tuku ki he fānau ʻa ʻIfalemi naʻe ʻi he tofiʻa ʻoe fānau ʻa Manase, ʻa ʻenau ngaahi kolo mo honau ngaahi potu kakai.

Synowie Efraima [mieli] też wydzielone miasta pośrodku dziedzictwa synów Manassesa – wszystkie te miasta wraz z przyległymi do nich wioskami.

10 Pea naʻe ʻikai tenau kapusi kituaʻā ʻae kau Kēnani, ʻaia naʻe nofo ʻi Kesa: ka kuo nofo ʻae kau Kēnani fakataha mo e kakai ʻIfalemi, ʻo aʻu ki he ʻaho ni, ʻonau tauhi mo tukuhau ki ai.

I nie wygnali Kananejczyków, mieszkających w Gezer. I mieszkają Kananejczycy pośród Efraimitów aż do dziś, i stali się sługami składającymi daninę.