< Siosiua 16 >
1 Pea naʻe tō ʻae tofiʻa ʻoe fānau ʻa Siosefa mei Soatani ʻo ofi ki Seliko, ki he vai ʻo Seliko ʻi he potu hahake, ʻo aʻu atu ki he toafa ʻaia ʻoku ʻalu mei Seliko ʻo ʻalu ʻo ʻasi ʻi he moʻunga ko Peteli,
১যোচেফৰ ফৈদক নিৰূপিত কৰা অঞ্চলৰ সীমা, যিৰীহোৰ সন্মুখত থকা যৰ্দ্দনৰ পৰা পূব দিশে থকা যিৰীহোৰ জুৰিৰে, মৰুপ্ৰান্ত হৈ, যিৰীহোৰ ওপৰ ভাগেৰে বৈৎএল পৰ্ব্বতীয়া দেশৰ মাজেৰে গ’ল।
2 Pea ʻoku ʻalu ai mei Peteli ki Lusa, ʻo ʻalu ai pe ki he ngaahi potu fonua ʻo ʻAliki, mo ʻAtaloti.
২পাছত এই সীমা বৈৎএলৰ পৰা ওলাই লুজলৈ গ’ল আৰু সেই ঠাই পাৰ কৰি অৰ্কীয়াসকলৰ অঞ্চল অটাৰোতলৈ গ’ল।
3 Pea ʻoku ʻalu hifo ʻi he potu lulunga ki he potu ʻo Safileti, ʻo aʻu ki he ngataʻanga ʻo Pete-Holoni ʻi lalo, pea ki Kesa: pea ʻoku aʻu atu hono ngataʻanga ki he tahi.
৩তাৰ পৰা এই সীমা তললৈ নামি যফ্লেটীয়াসকলৰ অঞ্চলৰ পশ্চিমফালে থকা তলৰ বৈৎ-হোৰোণৰ সীমাৰ পৰা গেজৰলৈ নামি গ’ল; সমুদ্ৰত ইয়াৰ সীমা শেষ হ’ল।
4 Pea ko e fānau ʻa Siosefa ko Manase mo ʻIfalemi, naʻa na maʻu hona tofiʻa.
৪এইদৰে যোচেফৰ ফৈদ, মনচি আৰু ইফ্ৰয়িমে নিজ নিজ উত্তৰাধিকাৰ ল’লে।
5 Pea ko hono ngataʻanga ʻoe tofiʻa ʻoe fānau ʻa ʻIfalemi ʻo fakatatau ki honau ngaahi faʻahinga naʻe pehē: ʻio, ko hono ngataʻanga ʻo honau tofiʻa ki he potu hahake naʻe ʻi ʻAtaloti ata, ʻo aʻu atu ki Pete-holoni ʻi hahake;
৫নিজ নিজ বংশৰ অনুসাৰে ইফ্ৰয়িমৰ ফৈদৰ সীমা এনে ধৰণৰ আছিল: তেওঁলোকৰ উত্তৰাধিকাৰৰ সীমা পূবফালে থকা অটৰোৎ-অদ্দৰ পৰা ওপৰ বৈৎ-হোৰোণলৈকে,
6 Pea naʻe ʻalu atu hono ngataʻanga ʻo hanga atu ki tahi ki Mikimeta ʻi he potu tokelau; pea ʻalu ai hono ngataʻanga ʻi he potu hahake ki Tenate-Sailo, pea mole ai ʻi he potu hahake ki Sanoa;
৬আৰু তাৰ পৰা সাগৰলৈ৷ পাছত সেই সীমা উত্তৰ ফালে থকা মিকমথতৰ পৰা পূব ফালে ঘূৰি তনাৎ-চীল পাৰ কৰি জানোহৰ পূবফাললৈ গ’ল৷
7 Pea ʻalu hifo mei Sanoa ki ʻAtaloti, pea ki Neelati, ʻo aʻu ki Seliko, pea ngata atu ia ki Soatani.
৭পাছত জানোহৰ পৰা নামি গৈ অটাৰোৎ আৰু নাৰতেদি হৈ, যিৰীহোত পাই, যৰ্দ্দনত শেষ হ’ল৷
8 Pea naʻe ʻalu hono ngataʻanga mei Tapua ʻi he potu lulunga ʻo aʻu atu ki he vaitafe ko Kana; pea ko hono ngataʻanga ʻo ia ko e tahi. Ko eni ʻae tofiʻa ʻoe faʻahinga ʻoe fānau ʻa ʻIfalemi ʻi honau ngaahi faʻahinga.
৮আৰু সেই সীমা তপ্পুহৰ পৰা পশ্চিমফালে কান্না জুৰিলৈ গৈ সমুদ্ৰত তাৰ সীমা শেষ হ’ল। নিজ নিজ বংশ অনুসাৰে ইফ্ৰয়িম ফৈদৰ সন্তান সকল ইয়াৰ উত্তৰাধিকাৰী হ’ল।
9 Pea ko e ngaahi kolo tuʻu kehe naʻe tuku ki he fānau ʻa ʻIfalemi naʻe ʻi he tofiʻa ʻoe fānau ʻa Manase, ʻa ʻenau ngaahi kolo mo honau ngaahi potu kakai.
৯ইয়াৰ বাহিৰে মনচি ফৈদৰ উত্তৰাধিকাৰৰ সৈতে ইফ্ৰয়িম ফৈদৰ বাবে নিৰূপিত কৰা গাওঁবোৰৰ উপৰিও তেওঁলোকৰ নগৰবোৰো একেলগে আছিল।
10 Pea naʻe ʻikai tenau kapusi kituaʻā ʻae kau Kēnani, ʻaia naʻe nofo ʻi Kesa: ka kuo nofo ʻae kau Kēnani fakataha mo e kakai ʻIfalemi, ʻo aʻu ki he ʻaho ni, ʻonau tauhi mo tukuhau ki ai.
১০তেওঁলোকে গেজৰত থকা কনানীয়াসকলক খেদি নপঠিয়ালে; সেয়েহে তেওঁলোক আজিলৈকে ইফ্ৰয়িমৰ সন্তান সকলৰ মাজত বাস কৰি আছে৷ কিন্তু কনানীয়াসকলে তেওঁলোকক সযত্নে কাম কৰি দিবলগীয়া হৈছিল।