Soeli 1
1 Naʻe hoko ʻae folofola ʻa Sihova kia Soeli ko e foha ʻo Petueli.
Šis ir Tā Kunga vārds, kas notika uz Joēli, Petuēļa dēlu.
2 Fanongo ki he meʻa ni, ʻakimoutolu ko e kau mātuʻa, pea tokanga homou telinga, ʻae kakai ʻoe fonua. Kuo ʻai ha meʻa pehē ni ʻi homou ngaahi ʻaho, pe ʻi he ngaahi ʻaho ʻo hoʻomou ngaahi tamai?
Klausiet šo vārdu, vecaji, un atgriežat ausis, visi zemes iedzīvotāji! Vai tāda lieta notikusi jūsu dienās vai jūsu tēvu dienās?
3 Tala ia ki hoʻomou fānau, pea ke nau tala ki heʻenau fānau, pea mo e fānau ʻanautolu ki he toʻutangata ʻe taha.
Sludinājiet to saviem bērniem, un lai jūsu bērni to stāsta saviem bērniem, un atkal viņu bērni nākamam augumam.
4 Ko ia naʻe tuku ʻe he heʻe kuo kai ʻe he heʻe maumau; pea ko ia naʻe tuku ʻe he heʻe maumau kuo kai ʻe he ʻunufe fulufulu, pea ko ia naʻe tuku ʻe he ʻunufe fulufulu, kuo kai ʻe he ʻunufe.
Ko kāpuri atlicina, to ēd siseņi, un ko siseņi atlicina, to ēd vaboles un ko vaboles atlicina, to ēd kukaiņi.
5 ʻAe kau konā, mou ʻā, pea tangi; pea fakatangiloloa, ʻakimoutolu ʻae kau inu uaine, koeʻuhi ko e uaine foʻou; he kuo motuhi ia mei homou ngutu.
Uzmostaties, piedzērušie, un raudiet! Un kauciet, visi vīna plītnieki, par to jauno vīnu, jo tas ir atrauts no jūsu mutes.
6 He kuo ʻalu hake ha puleʻanga ki hoku fonua, ʻoku mālohi pea taʻefaʻalaua, ko hono nifo ko e nifo ʻoe laione, pea ko hono kouʻahe ko e kouʻahe ʻoe laione lahi.
Jo tauta ceļas pret manu zemi, varena un neskaitāma; viņas zobi ir lauvas zobi, un dzerokļi viņai ir kā vecam lauvam.
7 Kuo ne fakalala ʻeku vaine, pea fohiʻi ʻae kili ʻo ʻeku ʻakau ko e fiki; kuo ne fakamolemole ia ʻo maʻa; kuo fakahinehina hono ngaahi vaʻa.
Tā ir izpostījusi manu vīna koku un par žagariem darījusi manu vīģes koku; viņa to mizot ir nomizojusi un nometusi, viņa zari ir palikuši balti.
8 Tangi, ʻo hangē ko e taʻahine poloʻi kuo kofuʻaki ʻae tauangaʻa, koeʻuhi ko e husepāniti ʻo ʻene kei siʻi.
Vaidi kā jumprava, ar maisu apjozusies, sava jaunības brūtgāna dēļ.
9 Ko e hifo ʻaki ʻae meʻakai, pea mo e hifo ʻaki ʻae meʻainu kuo motuhi ia mei he fale ʻo Sihova; ʻoku tangi ʻae kau taulaʻeiki, ʻae kau faifekau ʻa Sihova.
Ēdamais upuris un dzeramais upuris ir atrauts no Tā Kunga nama; priesteri, Tā Kunga sulaiņi, bēdājās.
10 ʻOku maumau ʻae ngoue, ʻoku tangi ʻae fonua; he kuo maumauʻi ʻae koane; ʻoku maha ʻae uaine foʻou, ʻoku vaivai ʻae lolo.
Tīrums ir postīts, zeme noskumusi, jo labība ir postīta, vīns sakaltis un eļļa iet bojā.
11 Mou mā, ʻae kau tangata ngoue; fakatangilōloa, ʻe kau tauhi vaine, koeʻuhi ko e uite mo e paʻale; he kuo ʻauha ʻae ututaʻu ʻi he ngoue.
Arāji paliek kaunā, vīna dārznieki kauc par kviešiem un miežiem, jo tīruma pļaušana ir pagalam.
12 ʻOku mōmoa ʻae vaine, ʻoku vaivai ʻae ʻakau ko e fiki; ko e ʻakau ko e pomikanite, mo e ʻakau ko e ponga, mo e ʻakau ko e ʻapele foki, ʻio, ko e ʻakau kotoa pē ʻoe ngoue ʻoku mae; koeʻuhi ʻoku mate ʻae fiefia mei he loto ʻoe ngaahi foha ʻoe tangata.
Vīna koks ir sakaltis un vīģes koks iet bojā, granātābele un palmu koks un ābele, visi koki laukā ir nokaltuši, un līksmība ir nonīkusi pie cilvēku bērniem.
13 Noʻotaki homou vala, pea tangi, ʻae kau taulaʻeiki: tangi fakalōloa, ʻae kau faifekau ʻoe feilaulauʻanga; haʻu, ʻo tokoto ʻi he pō kātoa ʻi he tauangaʻa ʻae kau tamaioʻeiki ʻa hoku ʻOtua: he ko e feilaulau meʻakai pea mo e feilaulau inu, kuo taʻofi mei he fale ʻo homou ʻOtua.
Apjožaties un žēlojaties, priesteri, kauciet, altāra sulaiņi, ejat, paliekat maisos cauru nakti, mana Dieva sulaiņi, jo ēdamais upuris un dzeramais upuris ir atrauts no mana Dieva nama.
14 Mou tuʻutuʻuni ʻae ʻaukai, fanongonongo ʻae fakataha mamafa, tānaki ʻae kau mātuʻa, pea mo e kakai kotoa pē ʻoe fonua ki he fale ʻo Sihova ko homou ʻOtua, pea tangi kia Sihova, ʻo pehē,
Svētījat gavēni, izsauciet sapulces dienu, sapulcinājiet vecajus, visus zemes iedzīvotājus uz Tā Kunga, sava Dieva, namu un piesauciet To Kungu.
15 ʻOiauē ʻae ʻaho! He kuo ofi ʻae ʻaho ʻo Sihova, pea ʻe hoko mai ia ʻo hangē ko e fakaʻauha mei he Māfimafi.
Ak vai, par to dienu! Jo Tā Kunga diena ir tuvu un nāks kā posts no tā Visuvarenā.
16 ʻIkai kuo motuhi ʻae meʻakai mei hotau mata, ʻio, ko e fiefia mo e nekeneka mei he fale ʻo hotau ʻOtua?
Vai barība priekš mūsu acīm nav atrauta, prieks un līksmība no mūsu Dieva nama?
17 ʻOku popo ʻae tenga ʻi he loto kelekele, ʻoku lala ʻae ngaahi feleoko, kuo holoki ʻae ngaahi fale koloa; he kuo mae ʻae koane.
Graudi apakš zemes satrūdējuši, mantu nami ir tukši, šķūņi sagruvuši, jo labība nokaltusi.
18 ʻOiauē ʻae toʻe ʻae fanga manu! ʻOku feinga ʻae fanga pulu, koeʻuhi ʻoku ʻikai hanau mohuku; ʻio, ʻoku tuʻutāmaki ʻae fanga sipi.
Ak, kā vaid lopi! Vēršu ganāmie pulki apstulbuši, jo tiem nav ganības, un avju pulki iet bojā.
19 ʻE Sihova, te u tangi kiate koe: koeʻuhi kuo kai ʻe he afi ʻae mohuku ʻoe toafa, pea kuo tutu ʻe he ulo afi ʻae ngaahi ʻakau kotoa pē ngoue.
Tevi, ak Kungs, es piesaucu, jo uguns ir aprijis tuksneša ganības, un liesma ir iededzinājusi visus kokus laukā.
20 ʻOku tangi foki kiate koe ʻae fanga manu ʻoe vao: koeʻuhi ʻoku mōmoa ʻae ngaahi tafeʻanga vai, pea kuo kai ʻe he afi ʻae mohuku ʻoe toafa.
Pat zvēri laukā Tevi piesauc, jo ūdensupes izsīkušas, un uguns ir aprijis tuksneša ganības.
