Siope 39
1 “ʻOku ke ʻilo ʻae feituʻulaʻā ʻoku fanauʻi ai ʻae fanga kosi kaivao ʻoe maka? Pe ʻoku ke faʻa fakaʻilonga ʻoka fanauʻi ʻae fanga hainiti?
Numquid nosti tempus partus ibicum in petris, vel parturientes cervas observasti?
2 ʻOku ke faʻa lau ki he kakato ʻo honau ngaahi māhina? Pe ʻoku ke ʻilo ʻae feituʻulaʻā ʻoku nau fāʻele ai?
Dinumerasti menses conceptus earum, et scisti tempus partus earum?
3 ʻOku nau fakamapelu ʻakinautolu, ʻoku nau fāʻeleʻi honau ʻuhiki, ʻoku nau lī kituʻa ʻenau ngaahi mamahi.
Incurvantur ad foetum, et pariunt, et rugitus emittunt.
4 ʻOku matamatalelei honau ʻuhiki, ʻoku nau tupu hake ʻi he toafa; ʻoku nau ʻalu atu, pea ʻikai toe haʻu kiate kinautolu.
Separantur filii earum, et pergunt ad pastum: egrediuntur, et non revertuntur ad eas.
5 “Ko hai kuo ne fekau atu tauʻatāina ʻae ʻasi kaivao? Pe ko hai kuo ne vete ʻae ngaahi haʻi ʻoe ʻasi kaivao?
Quis dimisit onagrum liberum, et vincula eius quis solvit?
6 ʻAia kuo u tuʻutuʻuni ʻae toafa ko hono fale ʻoʻona, mo e fonua lala ko hono ngaahi nofoʻanga.
Cui dedi in solitudine domum, et tabernacula eius in terra salsuginis.
7 ʻOku manuki ia ki he tokolahi ʻoe kolo, pea ʻoku ʻikai te ne tokanga ki he kalanga ʻoe tauhi.
Contemnit multitudinem civitatis, clamorem exactoris non audit.
8 Ko hono kaiʻanga ko e ngaahi moʻunga ʻataʻatā, pea ʻoku ne kumi ʻae meʻa mata kotoa pē.
Circumspicit montes pascuae suae, et virentia quaeque perquirit.
9 “ʻE fie tauhi kiate koe ʻae liimi, pe nofo ofi ki hoʻo ʻaiʻangakai?
Numquid volet rhinoceros servire tibi, aut morabitur ad praesepe tuum?
10 ʻOku ke faʻa nonoʻo ʻae liimi ʻaki hono noʻotaki ʻi he keli? Pe te ne muimui ʻiate koe ke fakatoka lelei ʻae ngaahi luo?
Numquid alligabis rhinocerota ad arandum loro tuo? aut confringet glebas vallium post te?
11 Te ke falala ki ai koeʻuhi ʻoku lahi ʻa hono mālohi? Pe te ke tuku hoʻo ngāue kiate ia?
Numquid fiduciam habebis in magna fortitudine eius, et derelinques ei labores tuos?
12 Te ke tui kiate ia, te ne fetuku ki ʻapi hoʻo ngaahi fua, ʻo tānaki ia ki ho feleoko?
Numquid credes illi quod sementem reddat tibi, et aream tuam congreget?
13 “Ko e kapakau ʻoe ʻositalesi ke kapakapa: ka ʻoku puna hake ʻae sitoaka mo e falekoni.
Penna struthionis similis est pennis herodii, et accipitris.
14 Vakai, ʻoku ne fakato hono ngaahi fua ʻi he kelekele, ʻo ne fakamafana ia ʻi he efu,
Quando derelinquit ova sua in terra, tu forsitan in pulvere calefacies ea?
15 Pea ngalo ʻiate ia ʻe laiki nai ia ʻe he vaʻe, pe maumauʻi ia ʻe he manu kaivao.
Obliviscitur quod pes conculcet ea, aut bestia agri conterat.
16 Kuo fakafefeka ʻene anga ki hono fānganga ʻo hangē ʻoku ʻikai ʻaʻana ʻakinautolu: ʻoku taʻeʻaonga ʻene ngāue taʻemanavahē;
Duratur ad filios suos quasi non sint sui, frustra laboravit nullo timore cogente.
17 Koeʻuhi kuo fakamasivaʻi ia ʻe he ʻOtua ʻi he poto, pea naʻe ʻikai te ne tuku kiate ia ʻae faʻa ʻilo.
Privavit enim eam Deus sapientia, nec dedit illi intelligentiam.
18 Ko e feituʻulaʻā ko ia te ne tuʻu hake ki ʻolunga, ʻoku ne manukiʻi ʻae hoosi mo ia ʻoku heka ai.
Cum tempus fuerit, in altum alas erigit: deridet equum et ascensorem eius.
19 “Naʻa ke tuku ʻe koe ʻae mālohi ki he hoosi? Naʻa ke fakakofuʻaki hono kia ʻae mana?
Numquid praebebis equo fortitudinem, aut circumdabis collo eius hinnitum?
20 ʻOku ke faʻa fakamanavahēʻi ia ʻo hangē ko e heʻe? Ko e mānava lahi ʻo hono ihu ʻoku fakailifia.
Numquid suscitabis eum quasi locustas? gloria narium eius terror.
21 ʻOku kenukenu ia ʻi he vahaʻa moʻunga, pea fiefia ʻi he mālohi: ʻoku ʻalu atu ia ke fakafetaulaki ki he kau tangata ʻoku toʻo mahafutau.
Terram ungula fodit, exultat audacter: in occursum pergit armatis.
22 ʻOku ne manuki ki he manavahē, pea ʻoku ʻikai ilifia ia; pe foki kimui mei he heletā.
Contemnit pavorem, nec cedit gladio.
23 ʻOku ngatata ʻae tangakaho kiate ia, ʻae tao ngingila pea mo e fakaū.
Super ipsum sonabit pharetra, vibrabit hasta et clypeus.
24 ʻOku ne folohifo ʻae kelekele ʻi he feinga mo e lili: pea ʻoku ʻikai te ne tui ko e leʻo ia ʻoe meʻa lea.
Fervens et fremens sorbet terram, nec reputat tubae sonare clangorem.
25 ʻOku pehē ʻe ia ʻi he lotolotonga ʻoe ngaahi meʻa lea, ‘He, he;’ pea nanamu ki he tau ʻi he kei mamaʻo, ko e mana ʻoe kau taki tau, mo ʻenau mavava.
Ubi audierit buccinam, dicit: Vah, procul odoratur bellum, exhortationem ducum, et ululatum exercitus.
26 “ʻOku puna ʻae falekoni ʻi hoʻo poto, ʻo mafao atu hono kapakau ki he feituʻu tonga?
Numquid per sapientiam tuam plumescit accipiter, expandens alas suas ad Austrum?
27 ʻOku puna hake ʻae ʻikale ko hoʻo fekau, ʻo ne ngaohi hono pununga ʻi ʻolunga?
Numquid ad praeceptum tuum elevabitur aquila, et in arduis ponet nidum suum?
28 ʻOku nofo ia ʻo tatali ʻi he maka, ʻi he maka hangatāmaki, mo e potu mālohi.
In petris manet, et in praeruptis silicibus commoratur, atque inaccessis rupibus.
29 ʻOku kumi mei ai ʻene meʻakai, pea ʻoku sio hono mata mei he mamaʻo.
Inde contemplatur escam, et de longe oculi eius prospiciunt,
30 ʻOku mimisi hake foki ʻe hono ʻuhiki ʻae toto: pea ko e potu ko ia ʻoku ʻi ai ʻae mate, ʻoku ʻi ai ia.”
Pulli eius lambent sanguinem: et ubicumque cadaver fuerit, statim adest.
