< Siope 13 >
1 Vakai, kuo mamata ʻe hoku mata ʻa eni kotoa pē, kuo fanongo pea ʻilo ia ʻe hoku telinga.
Ja, allting hev mitt auga set og øyra høyrde og forstod;
2 Ko ia ʻoku mou ʻilo, ʻoku ou ʻilo foki ia: ʻoku ʻikai te u siʻi hifo au ʻiate kimoutolu.
alt det de veit, det veit eg og; for dykk eg ei tilbake stend.
3 “ʻAmusiaange ʻeau ke u lea ki he Māfimafi, pea ʻoku ou fie alea mo e ʻOtua.
Men eg til Allvalds Gud vil tala, med Gud eg vil til retten ganga;
4 Ka ko e kau fakatupu loi ʻakimoutolu, ko e kau faitoʻo taʻeʻaonga ʻakimoutolu kotoa pē.
Men de vil dekkja til med lygn, er berre ugagnslækjarar.
5 Taumaiā ke mou mātuʻaki longo pē! Pea ko hoʻomou poto ia.
Å, gjev de vilde tegja still, so kunde det for visdom gjelda.
6 Fanongo eni ki heʻeku fakamatala, pea fakafanongo ki he ngaahi lea ʻa hoku loungutu.
Høyr på den skrapa eg vil gjeva, merk når mi lippa åtak gjer!
7 He te mou lea kovi maʻae ʻOtua? Pea lea fakakākā maʻana?
Vil de forsvara Gud med lygn? Vil de hans sak med urett verja?
8 He te mou lavaʻi ia? Te mou fakakikihi maʻae ʻOtua?
Vil de for honom gjera mismun, og spela Guds sakførarar?
9 ʻE lelei ke ne ʻekea ʻakimoutolu? Pe te mou kākaaʻi ia, ʻo hangē ko e kākaaʻi ʻe he tangata ʻe taha ʻae tokotaha?
Gjeng det dykk vel, når han dykk prøver? Kann de han narra som eit mennesk’?
10 Ko e moʻoni ʻe valoki ʻe ia ʻakimoutolu, ʻo kapau te mou filifilimānako fufū pe ʻae kakai.
Han skal so visst dykk straffa strengt, um de slik mismunn gjer i løynd.
11 ʻE ʻikai fakamanavahēʻi ʻakimoutolu ʻe heʻene ʻafio? Pea tō kiate kimoutolu ʻene fakailifia?
Med høgdi si han skræmar dykk, hans rædsla yver dykk skal falla.
12 Ko hoʻomou ngaahi lea fakamanatu ʻoku tatau mo e efuefu, ko e fokotuʻu na ʻo hoʻomou ngaahi lea, ʻoku tatau mo e ngaahi ʻesi ʻumea.
Og dykkar kraft-ord vert til oska, og dykkar prov til blaute leir.
13 “Tuku hoʻomou lau, pea tuku ai pe au, koeʻuhi, ke u lea, kae hoko kiate au ʻaia ʻe hoko.
Teg stilt, lat meg tala ut, so fær det gå meg som det kann!
14 Ko e hā ʻoku ou ʻūtaki ai hoku kakano, pea ʻai ʻeku moʻui ki hoku nima?
Kvi skuld’ eg ta mitt kjøt i tenner? Og halda livet mitt i handi?
15 Neongo ʻene tāmateʻi au, te u falala pe kiate ia: ka te u fakamatala hoku ngaahi hala ʻi hono ʻao.
Han drep meg, ei eg ventar anna, mi ferd for han lik’vel eg hævdar.
16 ʻE fakamoʻui au foki ʻe ia: ka ʻe ʻikai ha mālualoi ʻe haʻu ki hono ʻao.
Men ogso det skal hjelpa meg; hjå han fær ingen urein møta.
17 Fanongo lelei ki heʻeku lea, fanongo ʻaki homou telinga ʻa ʻeku fakamatala.
So høyr då det eg segja vil; lat meg for dykkar øyro tala!
18 Vakai eni, kuo u teu ʻeku fakamatala; ʻoku ou ʻilo ʻe fakatonuhiaʻi au.
Eg saki hev til rettes lagt; eg skal få rett, det veit eg visst.
19 Ko hai ia te ne talatalaakiʻi au? He ko eni, kapau te u fakalongo pe, te u mate.
Kven er det som med meg kann strida? Eg skulde tegja stilt og døy.
20 “Ko e meʻa ʻe ua pe, ke ʻoua naʻa fai kiate au: ko ia ʻe ʻikai ai te u fufū au ʻiate koe.
Tvo ting må du spara meg for; då løyner eg meg ikkje for deg:
21 Ke toʻo atu ke mamaʻo ho nima ʻiate au: pea ʻoua naʻaku puputuʻu ʻi hoʻo fakailifia.
Di hand lyt burt frå meg du taka, lat ei di rædsla skræma meg!
22 Pea ke toki folofola mai, pea te u talia; pea te u lea atu, ka ke talia au.
Stemn meg so inn! eg stend til svars; eller eg talar og du svarar.
23 ʻOku fiha ʻeku ngaahi hia mo ʻeku angahala? Fakaʻilo mai kiate au ʻeku talangataʻa mo ʻeku angahala.
Kor mange brot og synder hev eg? Seg meg mi misgjerd og mi synd!
24 Ko e hā ʻoku ke fufū ai ho fofonga, mo ke lau au ko ho fili?
Kvifor vil du di åsyn løyna og for ein fiend’ halda meg?
25 He te ke pakiʻi ʻae louʻakau kuo feʻaveʻaki? Pea te ke tuli ʻe koe ʻae mohuku mōmoa?
Vil eit burtblåse blad du skræma? Forfylgja du eit visna strå? -
26 He ʻoku ke tohi ʻae ngaahi meʻa fakamamahi kiate au, pea ʻoku ke fakahoko kiate au ʻae ngaahi hia ʻo ʻeku kei siʻi.
Når du idømer meg slik straff og let meg erva ungdoms synder
27 ʻOku ke ʻai hoku vaʻe ki he ʻakau fakamaʻu vaʻe, pea ke vakai pau hoku ʻalunga kotoa pē; ʻoku ke ʻai ʻae fakaʻilonga ki hoku muivaʻe.
og legg i stokken mine føter, og vaktar alle mine vegar, slær krins um mine foteblad.
28 Pea ʻoku fakaʻaʻau ia ʻo hangē ha meʻa popo, pea tatau mo e kofu kuo kai ʻe he ane.
Og det mot ein som morkna er, lik klædeplagg som mol et upp.