< Selemaia 7 >

1 Ko e folofola naʻe haʻu meia Sihova, kia Selemaia, ʻo pehē,
Słowo, które się stało do Jeremijasza od Pana, mówiąc:
2 “Tuʻu ʻi he matapā ʻoe fale ʻo Sihova, pea fakahā ʻi ai ʻae lea ni, ʻo pehē, ‘Fanongo ki he folofola ʻa Sihova ʻakimoutolu kotoa pē ʻo Siuta ʻoku hū ki he ngaahi matapā ni ke lotu kia Sihova.’”
Staw się w bramie domu Pańskiego, a opowiadaj tam to słowo, i mów: Słuchajcie słowa Pańskiego wszystek Judo, którzy wchodzicie do bram ich, abyście się kłaniali Panu.
3 ‌ʻOku pehē mai ʻe Sihova ʻoe ngaahi kautau, ko e ʻOtua ʻo ʻIsileli, “Fakatonutonu hoʻomou ʻulungāanga pea mo hoʻomou ngaahi faianga, pea te u pule ke mou nofo ʻi he potu ni.
Tak mówi Pan zastępów, Bóg Izraelski: Polepszajcie dróg swoich, i przedsięwzięcia swego, a sprawię to, abyście mieszkali na tem miejscu.
4 ‌ʻOua naʻa mou falala ki he ngaahi lea loi, ʻo pehē, ‘Ko e fale ʻo Sihova, Ko e fale ʻo Sihova, Ko e fale ʻo Sihova, ʻakinautolu ni.’
Nie pokładajcie nadziei swej w słowach kłamliwych, mówiąc: Kościół Pański, kościół Pański, kościół Pański jest!
5 He kapau te mou fai ke lelei moʻoni hoʻomou ʻulungāanga, pea mo hoʻomou ngaahi faianga: kapau te mou fakamaau totonu ki ha tangata mo hono kaungāʻapi;
Ale jeźliże polepszając polepszycie dróg swoich, i przedsięwzięcia swego; jeźliże sprawiedliwy sąd czynić będziecie między mężem a między bliźnim jego;
6 Kapau ʻe ʻikai te mou fakamamahi ki he muli, mo e tamai mate, pea mo e fefine kuo mate hono husepāniti, pea ʻikai lilingi ʻae toto ʻoe taʻehalaia ʻi he potu ni, pea ʻikai muimui ki he ngaahi ʻotua kehe ke mou kovi ai:
Przychodnia, sierotki i wdowy nie uciśniecie, i krwi niewinnej nie rozlejecie na tem miejscu, a za bogami cudzymi nie pójdziecie na swe złe:
7 Pea te u toki pule ke mou nofo ʻi he potu ni, ko e fonua naʻaku foaki ki hoʻomou ngaahi tamai, ʻo taʻengata pea taʻengata.
Tedy sprawię, abyście mieszkali na tem miejscu w ziemi, którąm dał ojcom waszym, od wieku aż na wieki.
8 “Vakai, ʻoku mou falala ki he ngaahi lea loi, ʻaia ʻoku taʻeʻaonga.
Oto wy pokładacie nadzieję swoję w słowach kłamliwych, które nie pomogą.
9 Te mou kaihaʻa, mo fakapō, mo feʻauaki, mo fuakava loi, mo tutu meʻa namu kakala kia Peali, pea muimui ki he ngaahi ʻotua kehe ʻaia ʻoku ʻikai te mou ʻiloʻi;
Izali kradnąc, zabijając, i cudzołożąc, i krzywoprzysięgając, i kadząc Baalowi, a chodząc za bogami obcymi, których nie znacie,
10 Pea toki haʻu ʻo tuʻu ʻi hoku ʻao ʻi he fale ni, ʻaia ʻoku ui ʻi hoku huafa, pea lea pehē, ‘Kuo tukuange ʻakimautolu ke mau fai ki he ngaahi meʻa fakalielia ni?’
Przecież chodzić a stawać będziecie przed obliczem mojem w tym domu, który nazwany jest od imienia mego, i mówić: Wybawieniśmy, abyśmy czynili te wszystkie obrzydliwości?
11 Kuo hoko ʻae fale ni, ʻaia ʻoku ui ʻi hoku huafa, ko e ʻananga ʻoe kau kaihaʻa ʻi homou ʻao?” ʻOku pehē ʻe Sihova, “Vakai kuo u mamata ʻeau ki ai.”
Azaż jaskinią łotrowską jest dom ten przed oczyma waszemi, który nazwany jest od imienia mego? Oto widzęć Ja to, mówi Pan.
12 “Kā mou ʻalu eni ki hoku potu naʻe ʻi Sailo, ʻaia naʻe tomuʻa tuku ki ai hoku huafa, pea mamata ki he meʻa naʻaku fai ki ai koeʻuhi ko e angahala ʻa hoku kakai ko ʻIsileli.
Ale idźcie przynajmniej na miejsce moje, które było w Sylo, gdziem był sprawił przybytek imieniowi memu z początku, a obaczcie, com mu uczynił dla złości ludu mego Izraelskiego.
13 Pea ko eni, koeʻuhi kuo mou fai ʻae ngaahi meʻa ni kotoa pē, ʻoku pehē ʻe Sihova, Naʻaku lea kiate kimoutolu, ʻo tuʻu hengihengi hake ʻo lea, ka naʻe ʻikai te mou fanongo; pea naʻaku ui ʻakimoutolu, ka naʻe ʻikai te mou tali;
Przetoż teraz, ponieważ czynicie te wszystkie sprawy, mówi Pan, a gdy mówię do was rano wstawając a to ustawicznie, a nie słuchacie, gdy wołam na was, a nie ozywacie się:
14 Ko ia te u fai ki he fale ni ʻaia ʻoku ui ʻi hoku huafa, ʻaia ʻoku mou falala ki ai, pea ki he potu naʻaku foaki kiate kimoutolu mo hoʻomou ngaahi tamai, ʻo hangē ko ia naʻe fai ki Sailo.
Przetoż uczynię domowi temu, który nazwany jest od imienia mego, w którym wy ufacie, i miejscu temu, którem wam dał i ojcom waszym, jakom uczynił Sylo;
15 Pea te u kapusi ʻakimoutolu mei hoku ʻao, ʻo hangē ko ʻeku kapusi homou kāinga kotoa pē, ko e hako kotoa pē ʻo ʻIfalemi.
I odrzucę was od oblicza mego, jakom odrzucił braci waszych, wszystko nasienie Efraimowe.
16 Ko ia ʻoua naʻa ke lotua ʻae kakai ni, pea ʻoua naʻa ʻohake ha tangi, pe hūfia ʻakinautolu, pea ʻoua naʻa fai ha kole kiate au; koeʻuhi ʻe ʻikai te u ongoʻi koe.
Ty tedy nie módl się za tym ludem, ani podnoś za nim głosu modlitwy, i nie przyczyniaj się do mnie; bo cię nie wysłucham.
17 “ʻIkai kuo ke mamata ki he meʻa ʻoku nau fai ʻi he ngaahi kolo ʻo Siuta, pea ʻi he ngaahi hala ʻo Selūsalema?
Azaż sam nie widzisz, co oni broją w miastach Judzkich i po ulicach Jeruzalemskich?
18 ‌ʻOku okooko ʻae fānau, pea ʻoku tutu ʻae afi ʻe he ngaahi tamai, pea ʻoku natu mā ʻe he kau fefine, koeʻuhi ke ngaohi ʻaki ʻae mā ki he ʻeiki fefine ʻoe langi, pea lilingi ʻae feilaulau ki he ngaahi ʻotua kehe, koeʻuhi ke fakatupu hoku houhau.”
Synowie zbierają drwa, a ojcowie rozniecają ogień, a żony ich rozczyniają ciasto, aby czyniły placki królowej niebieskiej, i sprawowały mokre ofiary bogom cudzym, aby mię do gniewu pobudzali.
19 ‌ʻOku pehē ʻe Sihova, “ʻIkai kuo nau fakatupu hoku houhau? ʻIkai kuo nau fakatupu ʻae mā ki honau mata ʻonautolu pe?”
Izali to przeciwko mnie jest, że mię do gniewu wzruszają? mówi Pan; izali to nie raczej przeciwko nim, ku pohańbieniu twarzy ich?
20 Ko ia ʻoku pehē ʻe he ʻOtua ko Sihova, “Vakai, te u lilingi hoku houhau mo hoku houhau kakaha ki he potu ni, ki he tangata, pea ki he manu, pea ki he ngaahi ʻakau ʻoe ngoue, pea ki he ngaahi fua ʻoe fonua; pea ʻe vela ia, pea ʻe ʻikai ʻaupito tāmateʻi.”
Przetoż tak mówi panujący Pan: Oto gniew mój i popędliwość moja będzie wylana na to miejsce, na ludzi i na bydlęta, i na drzewa polne, i na owoce ziemi, i zapali się, a nie ugaśnie.
21 ʻOku pehē ʻe Sihova ʻoe ngaahi kautau, “Ko e ʻOtua ʻo ʻIsileli; fakahoko hoʻomou ngaahi feilaulau tutu ki hoʻomou ngaahi feilaulau, pea kai ʻae kakano.
Tak mówi Pan zastępów, Bóg Izraelski: Całopalenie wasze przydajcie do ofiar waszych, a jedzcie mięso.
22 He naʻe ʻikai te u lea ki hoʻomou ngaahi tamai, pe fekau kiate kinautolu ʻi he ʻaho naʻaku ʻomi ai ʻakinautolu mei he fonua ko ʻIsipite, ke fai ʻae ngaahi feilaulau tutu, pe ha ngaahi feilaulau.
Bom nie mówił z ojcami waszymi, anim im przykazał onego dnia, któregom ich wywiódł z ziemi Egipskiej, o całopaleniu i ofiarach;
23 Ka ko e meʻa ni naʻaku fekau kiate kinautolu, ʻo pehē, ‘Mou talangofua ki hoku leʻo, pea teu hoko ko homou ʻOtua, pea te mou hoko ko hoku kakai: pea mou ʻaʻeva ʻi he hala kotoa pē ʻaia kuo u fekau kiate kimoutolu, koeʻuhi ke mou lelei ai.’
Ale tom im przykazał, mówiąc: Słuchajcie głosu mojego, i będę Bogiem waszym, a wy będziecie ludem moim; a chodźcie każdą drogą, którąm wam przykazał, aby wam dobrze było.
24 Ka naʻe ʻikai te nau fanongo, pe fakatokangaʻi honau telinga, ka naʻa nau ʻaʻeva ʻi he fakakaukau pea mo e mahalo ʻa honau loto kovi, pea naʻe ʻikai te nau fakaʻaʻau ki muʻa kae fakaholomui.
Lecz nie posłuchali, ani nakłonili ucha swego, aby chodzili za radami i za uporem serca swego złego; i obrócili się grzbietem, a nie twarzą.
25 Talu ʻae ʻaho ko ia naʻe haʻu ai hoʻomou ngaahi tamai mei he fonua ko ʻIsipite, ʻio ʻo aʻu ki he ʻaho ni, kuo u fekau kiate kimoutolu ʻeku kau tamaioʻeiki kotoa pē ko e kau palōfita, ʻo tuʻu hengihengi hake ʻo fekau ʻakinautolu ʻi he ʻaho kotoa pē.
Ode dnia, którego wyszli ojcowie wasi z ziemi egipskiej, aż do dnia tego, posyłałem do was wszystkich sług moich proroków, co dzień rano wstawając i posyłając;
26 Ka naʻe ʻikai te nau fanongo kiate au, pe fakatokangaʻi honau telinga, ka naʻe fakakekeva honau kia: naʻa nau fai kovi lahi ʻi heʻenau ngaahi tamai.
A wszakże nie słuchali mię, i nie nakłonili ucha swego, ale zatwardziwszy kark swój, gorzej czynili niźeli ojcowie ich.
27 “Ko ia te ke lea ʻaki ʻae ngaahi lea ni kotoa pē kiate kinautolu; ka ʻe ʻikai te nau tokanga kiate koe: te ke ui foki kiate kinautolu; ka ʻe ʻikai te nau talia koe.
Gdy im będziesz mówił te wszystkie słowa, i ciebie nie usłuchają; a gdy na nich wołać będziesz, nie ozwąć się.
28 Ko ia ke ke lea pehē kiate kinautolu, ‘Ko e kakai ni ʻoku ʻikai talangofua ki he leʻo ʻo Sihova ko honau ʻOtua, pe maʻu ʻae akonaki; kuo mole ʻae moʻoni kuo tuʻusi ia mei honau ngutu.’
Przetoż mów do nich: Ten jest naród, który nie słucha głosu Pana, Boga swego, ani przyjmuje nauki; zginęła prawda, i odjęta jest od ust ich.
29 “Kosi ho louʻulu, pea liʻaki ia, pea fai ʻae tangilāulau ʻi he ngaahi potu māʻolunga; he kuo liʻaki mo kapusi atu ʻe Sihova ʻae toʻutangata ʻo hono houhau.”
Ogól włosy swe i odrzuć, a narzekaj głośno na miejscach wysokich; bo odrzucił Pan i opuścił rodzaj, na który się bardzo gniewa.
30 He ʻoku pehē ʻe Sihova, “Kuo fai kovi ʻi hoku ʻao ʻae fānau ʻa Siuta: kuo nau fokotuʻu ʻenau ngaahi meʻa fakalielia ʻi hoku fale ʻaia ʻoku ui ʻi hoku hingoa, ke fakaʻuli ia.
Zaiste synowie Judzcy czynili złość przed oczyma mojemi, mówi Pan; nastawiali obrzydliwości swych w tym domu, który nazwany jest od imienia mojego, aby go splugawili.
31 Pea kuo nau langa ʻae ngaahi potu māʻolunga ʻo Tofeti, ʻaia ʻoku ʻi he teleʻa ʻoe foha ʻo Henomi, ke tutu honau ngaahi foha mo e ngaahi ʻofefine ʻi he afi; ʻaia naʻe ʻikai ʻaupito te u fekau pe loto ki ai.”
Nadto pobudowali wyżyny Tofet, które jest w dolinie syna Hennomowego, aby palili synów swych i córki swe ogniem, czegom nie rozkazał, ani wstąpiło na serce moje.
32 Ko ia ʻoku pehē ʻe Sihova, “Vakai, ʻe haʻu ʻae ngaahi ʻaho, ʻaia ʻe ʻikai toe ui ai ia ko Tofeti, pe ko e teleʻa ʻoe foha ʻo Henomi, ka ko e teleʻa ʻoe tāmateʻi. Pea te nau tanu ʻi Tofeti, ke ʻoua ke pito,
Dlatego oto dni idą, mówi Pan, gdy to więcej nie będzie zwano Tofet, ani dolina syna Hennomowego, ale dolina morderstwa; i będą pogrzebywać w Tofet; bo indziej miejsca nie będzie.
33 Pea ʻe hoko ʻae ʻangaʻanga ʻoe kakai ni ko e meʻakai ki he fanga manupuna ʻoe langi, pea mo e ngaahi manu ʻoe kelekele; pe ʻe ʻikai seseʻe ʻakinautolu ʻe ha taha.
I będą trupy ludu tego pokarmem ptastwu niebieskiemu, i zwierzowi ziemskiemu, a nie będzie, ktoby odegnał.
34 Pea te u toki fakangatangata mei he ngaahi kolo ʻo Siuta, pea mo e ngaahi hala ʻo Selūsalema, ʻae leʻo ʻoe fiefia, mo e leʻo ʻoe nekeneka, ko e leʻo ʻoe tangata taʻane, pea mo e leʻo ʻoe taʻahine; koeʻuhi ʻe hoko ʻo lala ʻae fonua.”
I uczynię, że ustanie w miastach Judzkich, i w ulicach Jeruzalemskich głos radości, i głos wesela, głos oblubieńca, i głos oblubienicy; bo ziemia będzie spustoszona.

< Selemaia 7 >