< Selemaia 46 >

1 Ko e folofola ʻa Sihova ʻaia naʻe hoko kia Selemaia ko e palōfita ki he kakai Senitaile.
Quod factum est verbum Domini ad Ieremiam prophetam contra Gentes
2 Ki ʻIsipite, pea ki he tau ʻa Felo Niko ko e tuʻi ʻo ʻIsipite, ʻaia naʻe ʻi he vaitafe ko ʻIufaletesi ʻi Kakemisi, ʻaia naʻe taaʻi ʻe Nepukanesa ko e tuʻi ʻo Papilone ʻi hono fā ʻoe taʻu ʻo Sihoiakimi ko e foha ʻo Siosaia ko e tuʻi ʻo Siuta.
ad Aegyptum adversum exercitum Pharaonis Nechao regis Aegypti, qui erat iuxta fluvium Euphraten in Charcamis, quem percussit Nabuchodonosor rex Babylonis, in quarto anno Ioakim filii Iosiae regis Iuda.
3 “Mou fekau ke ʻai ʻae fakaū mo e pā, pea fakaofiofi mai ki he tau.
Praeparate scutum, et clypeum, et procedite ad bellum.
4 ‌ʻAi ʻae nāunau ki he fanga hoosi, pea mou fakaheka ʻae kau heka hoosi, pea tuʻu mai mo homou tatā tau; fakangingila ʻae ngaahi tao, ʻai ʻae ngaahi kofutau.
Iungite equos, et ascendite equites: state in galeis, polite lanceas, induite vos loricis.
5 Ko e hā kuo u mamata ai kiate kinautolu, kuo nau manavahē, pea fakaholomui? Kuo tā hifo honau kau mālohi, kuo nau hola vave, pea ʻikai sio ki mui: he naʻe tuʻu takatakai ʻae manavahē,” ʻoku pehē ʻe Sihova.
Quid igitur? vidi ipsos pavidos, et terga vertentes, fortes eorum caesos: fugerunt conciti, nec respexerunt: terror undique, ait Dominus.
6 “ʻOua naʻa tuku ke puna atu ʻae veʻe vave, pe hao ʻae tangata mālohi; te nau tūkia, pea tō ki he potu tokelau, ki he veʻe vai ʻo ʻIufaletesi.
Non fugiat velox, nec salvari se putet fortis: Ad Aquilonem iuxta flumen Euphraten victi sunt, et ruerunt.
7 Ko hai eni ʻoku ʻalu hake ʻo hangē ko e vai lahi, ʻoku ngaue hono ngaahi vai, ʻo hangē ko e vaitafe?
Quis est iste, qui quasi flumen ascendit: et veluti fluviorum, intumescunt gurgites eius?
8 ‌ʻOku tuʻu hake ʻa ʻIsipite ʻo hangē ko e vai lahi, pea ʻoku ngaue hono ngaahi vai ʻo hangē ko e vaitafe; pea ʻoku ne pehē, ‘Te u ʻalu hake, pea te u ʻufiʻufi ʻae fonua; pea te u fakaʻauha ʻae kolo mo hono kakai.’
Aegyptus, fluminis instar ascendit, et velut flumina movebuntur fluctus eius, et dicet: Ascendens operiam terram: perdam civitatem, et habitatores eius.
9 Mou ʻunuʻunu mai ʻae fanga hoosi; pea fakamataliliʻi ʻae ngaahi saliote; pea tuku ke ʻalu atu ʻae kau tangata mālohi ʻi he tau; ko e kau ʻItiopea mo e kau Lipea, ko kinautolu ʻoku puke ʻae fakaū; pea mo e kau Litia, ʻoku toʻo ʻo teke ʻae kaufana.
Ascendite equos, et exultate in curribus, et procedant fortes, Aethiopia, et Libyes tenentes scutum, et Lydii arripientes, et iacientes sagittas.
10 He ko e ʻaho eni ʻoe ʻEiki ko Sihova ʻoe ngaahi kautau, ko e ʻaho ʻoe houhau koeʻuhi ke ne tautea ʻe ia ki hono ngaahi fili: pea ʻe fakaʻauha ʻe he heletā, pea ʻe mākona ia, pea fakakona ʻaki ia honau toto: he ʻoku maʻu ʻe he ʻEiki ko Sihova ʻoe ngaahi kautau ʻae feilaulau ʻi he potu tokelau ʻi he vaitafe ko ʻIufaletesi.
Dies autem ille Domini Dei exercituum dies ultionis, ut sumat vindictam de inimicis suis: devorabit gladius, et saturabitur, et inebriabitur sanguine eorum: victima enim Domini Dei exercituum in Terra Aquilonis iuxta flumen Euphraten.
11 ‌ʻE taʻahine ko e ʻofefine ʻo ʻIsipite, ʻalu hake ki Kiliati ʻo toʻo mai ʻae lolo faitoʻo: ʻe taʻeʻaonga ʻae ngaahi faitoʻo lahi kiate koe; koeʻuhi ʻe ʻikai te ke moʻui.
Ascende in Galaad, et tolle resinam virgo filia Aegypti: frustra multiplicas medicamina, sanitas non erit tibi.
12 Kuo fanongo ʻae ngaahi puleʻanga ki hoʻo mā, pea kuo pito ʻae fonua ʻi he tangi: he kuo fepaki ʻae tangata mālohi mo e tangata mālohi, pea kuo na hinga fakatouʻosi.”
Audierunt Gentes ignominiam tuam, et ululatus tuus replevit terram: quia fortis impegit in fortem, et ambo pariter conciderunt.
13 Ko e lea naʻe folofola ʻaki ʻe Sihova kia Selemaia ko e palōfita, ki he haʻu ʻa Nepukanesa ko e tuʻi ʻo Papilone ke taaʻi ʻae fonua ko ʻIsipite.
Verbum quod locutus est Dominus ad Ieremiam prophetam, super eo quod venturus esset Nabuchodonosor rex Babylonis et percussurus Terram Aegypti:
14 “Mou fakahā ʻi ʻIsipite, pea fakaʻilo ʻi Mikitoli, pea fakahā ʻi Nofe mo Tapanesi: mou pehē, ‘Tuʻumaʻu, pea ke teuteu; koeʻuhi ʻe fakaʻauha takatakai ʻiate koe ʻe he heletā.’
Annunciate Aegypto, et auditum facite in Magdalo, et resonet in Memphis, et in Taphnis, dicite: Sta, et praepara te: quia devorabit gladius ea, quae per circuitum tuum sunt.
15 Ko e hā kuo tafe atu ai ʻa hoʻo kau mālohi? Naʻe ʻikai te nau tuʻu, koeʻuhi naʻe kapusi ʻakinautolu ʻe Sihova.
Quare computruit fortis tuus? non stetit: quoniam Dominus subvertit eum.
16 Kuo ne fakahingaki ʻae tokolahi, ʻio, kuo nau fetaʻotaʻomi: ko ia naʻa nau fepehēʻaki, ‘Tuʻu pea ke tau toe ʻalu ki hotau kakai, pea ki he fonua naʻe fāʻeleʻi ai ʻakitautolu koeʻuhi ko e heletā ʻae mālohi.’
Multiplicavit ruentes, ceciditque vir ad proximum suum: et dicent: Surge, et revertamur ad populum nostrum, et ad terram nativitatis nostrae, a facie gladii columbae.
17 Naʻa nau tangi ʻi ai, ‘Ko e longoaʻa pe ʻa Felo ko e tuʻi ʻo ʻIsipite; kuo ʻosi ʻae kuonga naʻe tuʻutuʻuni.’
Vocate nomen Pharaonis regis Aegypti, tumultum adduxit tempus.
18 ‌ʻOku pehē ʻe he tuʻi, “ʻAia ko hono huafa ko Sihova ʻoe ngaahi kautau, hangē ʻoku ou moʻui, ko e moʻoni ʻe hangē ko Tepoa ʻi he ngaahi moʻunga, pea hangē ko Kameli ʻi heʻene ofi ki tahi, ʻe pehē ʻene haʻu.
Vivo ego (inquit rex, Dominus exercituum nomen eius) quoniam sicut Thabor in montibus, et sicut Carmelus in mari, veniet.
19 ‌ʻE ʻofefine ʻoku nofo ʻi ʻIsipite, teuteu koe ke ke ʻalu ki he fakapōpula: koeʻuhi ʻe fakalala ʻa Nofe, pea ʻe fakaʻauha ke ʻosi hano kakai.
Vasa transmigrationis fac tibi habitatrix filia Aegypti: quia Memphis in solitudinem erit, et deseretur, et inhabitabilis erit.
20 “ʻOku tatau ʻa ʻIsipite mo e pulu fefine siʻi ʻoku fakaʻofoʻofa ʻaupito, ka ʻoku haʻu ʻae fakaʻauha; ʻoku haʻu ia mei he tokelau.
Vitula elegans atque formosa Aegyptus: stimulator ab Aquilone veniet ei.
21 Pea ʻoku tatau mo e fanga pulu kuo fangapesi ʻa hono kau tangata totongi; pea kuo nau foki ki mui, pea kuo nau hola fakataha: naʻe ʻikai te nau tuʻu mai, koeʻuhi naʻe hoko mai ʻae ʻaho ʻo hoʻonau tuʻutāmaki, pea mo e ʻaho ʻo ʻenau tautea.
Mercenarii quoque eius, qui versabantur in medio eius, quasi vituli saginati versi sunt, et fugerunt simul, nec stare potuerunt: quia dies interfectionis eorum venit super eos, tempus visitationis eorum.
22 ‌ʻE ongo hono leʻo ʻo hangē ko e ʻalu ʻae ngata; he te nau ʻalu atu kiate ia mo e kau tau, te nau haʻu kiate ia, mo e ngaahi toki, ʻo hangē ko e kau tā ʻakau.
Vox eius quasi aeris sonabit: quoniam cum exercitu properabunt, et cum securibus venient ei, quasi caedentes ligna.
23 ‌ʻOku pehē ʻe Sihova, “Te nau tuʻusi hifo hono ngaahi vao ʻakau, neongo ʻoku ʻikai faʻa kumi ki ai; koeʻuhi ʻoku nau tokolahi ʻi he fanga heʻe, pea taʻefaʻalaua.
Succiderunt saltum eius, ait Dominus, qui supputari non potest: multiplicati sunt super locustas, et non est eis numerus.
24 ‌ʻE fakamaaʻi ʻae taʻahine ʻIsipite; ʻe tukuange ia ki he nima ʻoe kakai mei he tokelau.”
Confusa est filia Aegypti, et tradita in manu populi Aquilonis.
25 ‌ʻOku pehē ʻe Sihova ʻoe ngaahi kautau, ko e ʻOtua ʻo ʻIsileli; “Vakai, te u tautea ʻae kakai tokolahi ʻo No, mo Felo, mo ʻIsipite, mo honau ngaahi ʻotua, pea mo honau ngaahi tuʻi; ʻio, ʻa Felo mo kinautolu ʻoku falala kiate ia:
Dixit Dominus exercituum Deus Israel: Ecce ego visitabo super tumultum Alexandriae, et super Pharaonem, et super Aegyptum, et super deos eius, et super reges eius, et super Pharaonem, et super eos, qui confidunt in eo.
26 Pea te u tukuange ʻakinautolu ki he nima ʻokinautolu ʻoku kumi ki heʻenau moʻui, pea ki he nima ʻo Nepukanesa ko e tuʻi ʻo Papilone, mo e nima ʻo ʻene kau tamaioʻeiki: pea ʻoku pehē ʻe Sihova, Hili ia ʻe toki fakakakai ia, ʻo hangē ko e ngaahi ʻaho ʻi muʻa.
Et dabo eos in manu quaerentium animam eorum, et in manu Nabuchodonosor regis Babylonis, et in manu servorum eius: et post haec habitabitur sicut diebus pristinis, ait Dominus.
27 “Kaeʻoua naʻa ke manavahē, ʻE Sēkope ko ʻeku tamaioʻeiki, pea ʻoua naʻa ke puputuʻu, ʻE ʻIsileli, “He vakai, te u fakamoʻui koe mei he mamaʻo, pea mo ho hako mei he fonua ʻoku nau pōpula ki ai; pea ʻe liliu mai ʻa Sēkope, pea te ne mālōlō, mo fiemālie, pea ʻe ʻikai fakamanavahēʻi ia ʻe ha tokotaha.”
Et tu ne timeas serve meus Iacob, et ne paveas Israel: quia ecce ego salvum te faciam de longinquo, et semen tuum de terra captivitatis tuae: et revertetur Iacob, et requiescet, et prosperabitur: et non erit qui exterreat eum.
28 ‌ʻOku pehē ʻe Sihova, “ʻOua naʻa ke manavahē, ʻE Sēkope ko ʻeku tamaioʻeiki: he ʻoku ou ʻiate koe; he te u fakaʻosi ʻae ngaahi puleʻanga ʻaia kuo u kapusi koe ki ai: ka ʻe ʻikai te u fakangatangata koe, ka te u tautea siʻi koe, pea ʻe ʻikai te u fakaʻauha ʻaupito koe.”
Et tu noli timere serve meus Iacob, ait Dominus: quia tecum ego sum, quia ego consumam cunctas gentes, ad quas eieci te: te vero non consumam, sed castigabo te in iudicio, nec quasi innocenti parcam tibi.

< Selemaia 46 >