Selemaia 46

1 Ko e folofola ʻa Sihova ʻaia naʻe hoko kia Selemaia ko e palōfita ki he kakai Senitaile.

Het woord des HEEREN, dat tot den profeet Jeremia geschied is tegen de heidenen.

2 Ki ʻIsipite, pea ki he tau ʻa Felo Niko ko e tuʻi ʻo ʻIsipite, ʻaia naʻe ʻi he vaitafe ko ʻIufaletesi ʻi Kakemisi, ʻaia naʻe taaʻi ʻe Nepukanesa ko e tuʻi ʻo Papilone ʻi hono fā ʻoe taʻu ʻo Sihoiakimi ko e foha ʻo Siosaia ko e tuʻi ʻo Siuta.

Tegen Egypte; tegen het heir van Farao Necho, koning van Egypte, dat aan de rivier Frath, bij Karchemis was, dat Nebukadrezar, de koning van Babel, sloeg, in het vierde jaar van Jojakim, den zoon van Josia, den koning van Juda.

3 “Mou fekau ke ʻai ʻae fakaū mo e pā, pea fakaofiofi mai ki he tau.

Rust het schild en de rondas toe, en nadert tot den strijd!

4 ‌ʻAi ʻae nāunau ki he fanga hoosi, pea mou fakaheka ʻae kau heka hoosi, pea tuʻu mai mo homou tatā tau; fakangingila ʻae ngaahi tao, ʻai ʻae ngaahi kofutau.

Spant de paarden aan, en klimt op, gij ruiters! en stelt u met helmen; veegt de spiesen, trekt de pantsiers aan!

5 Ko e hā kuo u mamata ai kiate kinautolu, kuo nau manavahē, pea fakaholomui? Kuo tā hifo honau kau mālohi, kuo nau hola vave, pea ʻikai sio ki mui: he naʻe tuʻu takatakai ʻae manavahē,” ʻoku pehē ʻe Sihova.

Waarom zie Ik, dat zij versaagd en achterwaarts gedreven zijn? Zelfs hun helden zijn verslagen, en nemen de vlucht, en zien niet om; er is schrik van rondom, spreekt de HEERE.

6 “ʻOua naʻa tuku ke puna atu ʻae veʻe vave, pe hao ʻae tangata mālohi; te nau tūkia, pea tō ki he potu tokelau, ki he veʻe vai ʻo ʻIufaletesi.

De snelle ontvliede niet, en de held ontkome niet; tegen het noorden, aan den oever der rivier Frath zijn zij gestruikeld en gevallen.

7 Ko hai eni ʻoku ʻalu hake ʻo hangē ko e vai lahi, ʻoku ngaue hono ngaahi vai, ʻo hangē ko e vaitafe?

Wie is deze, die optrekt als een stroom, wiens wateren zich bewegen als de rivieren?

8 ‌ʻOku tuʻu hake ʻa ʻIsipite ʻo hangē ko e vai lahi, pea ʻoku ngaue hono ngaahi vai ʻo hangē ko e vaitafe; pea ʻoku ne pehē, ‘Te u ʻalu hake, pea te u ʻufiʻufi ʻae fonua; pea te u fakaʻauha ʻae kolo mo hono kakai.’

Egypte trekt op als een stroom, en zijn wateren bewegen zich als de rivieren; en hij zegt: Ik zal optrekken, ik zal de aarde bedekken, ik zal de stad, en die daarin wonen, verderven.

9 Mou ʻunuʻunu mai ʻae fanga hoosi; pea fakamataliliʻi ʻae ngaahi saliote; pea tuku ke ʻalu atu ʻae kau tangata mālohi ʻi he tau; ko e kau ʻItiopea mo e kau Lipea, ko kinautolu ʻoku puke ʻae fakaū; pea mo e kau Litia, ʻoku toʻo ʻo teke ʻae kaufana.

Trekt op, gij paarden! en raast, gij wagens! en laat de helden uittrekken: de Moren, en de Puteers, die het schild handelen, en de Lydiers, die den boog handelen en spannen.

10 He ko e ʻaho eni ʻoe ʻEiki ko Sihova ʻoe ngaahi kautau, ko e ʻaho ʻoe houhau koeʻuhi ke ne tautea ʻe ia ki hono ngaahi fili: pea ʻe fakaʻauha ʻe he heletā, pea ʻe mākona ia, pea fakakona ʻaki ia honau toto: he ʻoku maʻu ʻe he ʻEiki ko Sihova ʻoe ngaahi kautau ʻae feilaulau ʻi he potu tokelau ʻi he vaitafe ko ʻIufaletesi.

Maar deze dag is des HEEREN, des HEEREN der heirscharen, een dag der wrake, dat Hij zich wreke van Zijn wederpartijders, en het zwaard zal vreten, en verzadigd, en dronken worden van hun bloed; want de Heere, HEERE der heirscharen, heeft een slachtoffer in het land van het noorden, aan de rivier Frath.

11 ‌ʻE taʻahine ko e ʻofefine ʻo ʻIsipite, ʻalu hake ki Kiliati ʻo toʻo mai ʻae lolo faitoʻo: ʻe taʻeʻaonga ʻae ngaahi faitoʻo lahi kiate koe; koeʻuhi ʻe ʻikai te ke moʻui.

Ga henen op naar Gilead, en haal balsem, gij jonkvrouw, dochter van Egypte! Tevergeefs vermenigvuldigt gij de medicijnen, er is geen heling voor u.

12 Kuo fanongo ʻae ngaahi puleʻanga ki hoʻo mā, pea kuo pito ʻae fonua ʻi he tangi: he kuo fepaki ʻae tangata mālohi mo e tangata mālohi, pea kuo na hinga fakatouʻosi.”

De volken hebben uw schande gehoord, en het land is vol van uw gekrijt; want zij hebben zich gestoten, held tegen held, zij zijn beiden te zamen gevallen.

13 Ko e lea naʻe folofola ʻaki ʻe Sihova kia Selemaia ko e palōfita, ki he haʻu ʻa Nepukanesa ko e tuʻi ʻo Papilone ke taaʻi ʻae fonua ko ʻIsipite.

Het woord, dat de HEERE tot den profeet Jeremia sprak, van de aankomst van Nebukadrezar, den koning van Babel, om Egypteland te slaan.

14 “Mou fakahā ʻi ʻIsipite, pea fakaʻilo ʻi Mikitoli, pea fakahā ʻi Nofe mo Tapanesi: mou pehē, ‘Tuʻumaʻu, pea ke teuteu; koeʻuhi ʻe fakaʻauha takatakai ʻiate koe ʻe he heletā.’

Verkondigt in Egypte, en doet het horen te Migdol; doet het ook horen te Nof en Tachpanhes; zegt: Stelt er u naar, en maakt u gereed, want het zwaard heeft verteerd, wat rondom u is.

15 Ko e hā kuo tafe atu ai ʻa hoʻo kau mālohi? Naʻe ʻikai te nau tuʻu, koeʻuhi naʻe kapusi ʻakinautolu ʻe Sihova.

Waarom zijn uw sterken weggeveegd? Zij stonden niet, omdat hen de HEERE voortdreef.

16 Kuo ne fakahingaki ʻae tokolahi, ʻio, kuo nau fetaʻotaʻomi: ko ia naʻa nau fepehēʻaki, ‘Tuʻu pea ke tau toe ʻalu ki hotau kakai, pea ki he fonua naʻe fāʻeleʻi ai ʻakitautolu koeʻuhi ko e heletā ʻae mālohi.’

Hij maakte der struikelenden veel; ja, de een viel op den ander; zodat zij zeiden: Staat op en laat ons wederkeren tot ons volk, en tot het land onzer geboorte, vanwege het verdrukkende zwaard.

17 Naʻa nau tangi ʻi ai, ‘Ko e longoaʻa pe ʻa Felo ko e tuʻi ʻo ʻIsipite; kuo ʻosi ʻae kuonga naʻe tuʻutuʻuni.’

Daar riepen zij: Farao, de koning van Egypte, is maar een gedruis; hij heeft den gezetten tijd laten voorbijgaan.

18 ‌ʻOku pehē ʻe he tuʻi, “ʻAia ko hono huafa ko Sihova ʻoe ngaahi kautau, hangē ʻoku ou moʻui, ko e moʻoni ʻe hangē ko Tepoa ʻi he ngaahi moʻunga, pea hangē ko Kameli ʻi heʻene ofi ki tahi, ʻe pehē ʻene haʻu.

Zo waarachtig als Ik leef, spreekt de Koning, Wiens Naam is HEERE der heirscharen; hij zal voorzeker, als Thabor onder de bergen, en als Karmel bij de zee, aankomen!

19 ‌ʻE ʻofefine ʻoku nofo ʻi ʻIsipite, teuteu koe ke ke ʻalu ki he fakapōpula: koeʻuhi ʻe fakalala ʻa Nofe, pea ʻe fakaʻauha ke ʻosi hano kakai.

Maak voor u gereedschap der gevankelijke wegvoering, gij inwoneres, gij dochter van Egypte! want Nof zal ter verwoesting worden, en zal verbrand worden, dat er niemand in wone.

20 “ʻOku tatau ʻa ʻIsipite mo e pulu fefine siʻi ʻoku fakaʻofoʻofa ʻaupito, ka ʻoku haʻu ʻae fakaʻauha; ʻoku haʻu ia mei he tokelau.

Egypte is een zeer schone vaarze; de slachter komt, hij komt van het noorden.

21 Pea ʻoku tatau mo e fanga pulu kuo fangapesi ʻa hono kau tangata totongi; pea kuo nau foki ki mui, pea kuo nau hola fakataha: naʻe ʻikai te nau tuʻu mai, koeʻuhi naʻe hoko mai ʻae ʻaho ʻo hoʻonau tuʻutāmaki, pea mo e ʻaho ʻo ʻenau tautea.

Zelfs haar gehuurden in haar midden zijn als gemeste kalveren; maar die hebben zich ook gewend, zij zijn te zamen gevlucht, zij hebben niet gestaan; want de dag huns verderfs is over hen gekomen, de tijd hunner bezoeking.

22 ‌ʻE ongo hono leʻo ʻo hangē ko e ʻalu ʻae ngata; he te nau ʻalu atu kiate ia mo e kau tau, te nau haʻu kiate ia, mo e ngaahi toki, ʻo hangē ko e kau tā ʻakau.

Haar stem zal gaan als van een slang; want zij zullen met krijgsmacht daarhenen trekken, en tot haar met bijlen komen, gelijk houthouwers.

23 ‌ʻOku pehē ʻe Sihova, “Te nau tuʻusi hifo hono ngaahi vao ʻakau, neongo ʻoku ʻikai faʻa kumi ki ai; koeʻuhi ʻoku nau tokolahi ʻi he fanga heʻe, pea taʻefaʻalaua.

Zij hebben haar woud afgehouwen, spreekt de HEERE, hoewel het niet is te onderzoeken; want zij zijn meerder dan de sprinkhanen, zodat men hen niet tellen kan.

24 ‌ʻE fakamaaʻi ʻae taʻahine ʻIsipite; ʻe tukuange ia ki he nima ʻoe kakai mei he tokelau.”

De dochter van Egypte is beschaamd; zij is gegeven in de hand des volks van het noorden.

25 ‌ʻOku pehē ʻe Sihova ʻoe ngaahi kautau, ko e ʻOtua ʻo ʻIsileli; “Vakai, te u tautea ʻae kakai tokolahi ʻo No, mo Felo, mo ʻIsipite, mo honau ngaahi ʻotua, pea mo honau ngaahi tuʻi; ʻio, ʻa Felo mo kinautolu ʻoku falala kiate ia:

De HEERE der heirscharen, de God Israels, zegt: Ziet, Ik zal bezoeking doen over de menigte van No, en over Farao, en over Egypte, en over haar goden, en over haar koningen, ja, over Farao, en over degenen, die op hem vertrouwen.

26 Pea te u tukuange ʻakinautolu ki he nima ʻokinautolu ʻoku kumi ki heʻenau moʻui, pea ki he nima ʻo Nepukanesa ko e tuʻi ʻo Papilone, mo e nima ʻo ʻene kau tamaioʻeiki: pea ʻoku pehē ʻe Sihova, Hili ia ʻe toki fakakakai ia, ʻo hangē ko e ngaahi ʻaho ʻi muʻa.

En Ik zal hen geven in de hand dergenen, die hunlieder ziel zoeken, en in de hand van Nebukadrezar, den koning van Babel, en in de hand zijner knechten. Maar daarna zal zij bewoond worden als in de dagen van ouds, spreekt de HEERE.

27 “Kaeʻoua naʻa ke manavahē, ʻE Sēkope ko ʻeku tamaioʻeiki, pea ʻoua naʻa ke puputuʻu, ʻE ʻIsileli, “He vakai, te u fakamoʻui koe mei he mamaʻo, pea mo ho hako mei he fonua ʻoku nau pōpula ki ai; pea ʻe liliu mai ʻa Sēkope, pea te ne mālōlō, mo fiemālie, pea ʻe ʻikai fakamanavahēʻi ia ʻe ha tokotaha.”

Maar gij, Mijn knecht Jakob! vrees niet, en ontzet u niet, o Israel! want zie, Ik zal u verlossen uit verre landen, en uw zaad uit het land hunner gevangenis; en Jakob zal wederkomen, en stil en gerust zijn, en niemand zal hem verschrikken.

28 ‌ʻOku pehē ʻe Sihova, “ʻOua naʻa ke manavahē, ʻE Sēkope ko ʻeku tamaioʻeiki: he ʻoku ou ʻiate koe; he te u fakaʻosi ʻae ngaahi puleʻanga ʻaia kuo u kapusi koe ki ai: ka ʻe ʻikai te u fakangatangata koe, ka te u tautea siʻi koe, pea ʻe ʻikai te u fakaʻauha ʻaupito koe.”

Gij dan Mijn knecht Jakob! vrees niet, spreekt de HEERE; want Ik ben met u; want Ik zal een voleinding maken met al de heidenen, waarhenen Ik u gedreven zal hebben, doch met u zal Ik geen voleinding maken, maar u kastijden met mate, en u niet gans onschuldig houden.