< Selemaia 41 >

1 Naʻe hoko ʻo pehē ʻi hono fitu māhina, naʻe haʻu ʻa ʻIsimeʻeli ko e foha ʻo Natania ko e foha ʻo ʻIlisama, ko e hako ʻoe hau, pea mo e houʻeiki ʻoe tuʻi, ʻaia mo e kau tangata ʻe toko hongofulu mo ia, kia Ketalia ko e foha ʻo ʻAhikami ki Misipa; pea naʻa nau kai mā fakataha ʻi Misipa.
Aconteció en el séptimo mes que Ismael, hijo de Netanías, hijo de Elisama, de la simiente del rey, que tenía diez hombres, vino con él a Gedalías, hijo de Ahicam, y allí en Mizpa mientras comían juntos.
2 Pea tuʻu hake ʻa ʻIsimeʻeli ko e foha ʻo Natania, mo e kau tangata ʻe toko hongofulu naʻe ʻiate ia, pea nau taaʻi aki ʻae heletā ʻa Ketalia ko e foha ʻo ʻAhikami ko e foha ʻo Safani, pea tāmateʻi ia, ʻaia naʻe fakanofo ʻe he tuʻi ʻo Papilone ke pule ki he fonua.
Entonces Ismael, el hijo de Netanías, y los diez hombres que estaban con él, se levantaron y atacaron a Gedalías, hijo de Ahicam, hijo de Safán, con la espada, y lo mataron a quien al rey de Babilonia había hecho gobernante sobre la tierra.
3 Pea naʻe tāmateʻi foki ʻe ʻIsimeʻeli ʻae kau Siu kotoa pē naʻe ʻiate ia, ʻaia naʻe ia Ketalia, ʻi Misipa, pea mo e kau Kalitia naʻe ʻi ai, pea mo e kautau.
E Ismael mató a todos los judíos que estaban con él, incluso con Gedalías, en Mizpa, y a los hombres de guerra caldeos.
4 Pea naʻe hoko ʻo pehē ʻi hono ua ʻoe ʻaho ʻi he hili ʻae tāmateʻi ʻo Ketalia, ʻi he teʻeki ke ʻilo ia ʻe ha tokotaha,
Ahora, el segundo día después de dar muerte a Gedalías, cuando nadie tuvo conocimiento de ello,
5 Naʻe haʻu ʻae kau tangata mei Sikemi, pea mei Sailo, pea mei Samelia, ko e toko valungofulu kuo tele honau kava, pea kuo mahaehae honau kofu, pea foa ʻakinautolu, pea naʻe ʻi honau nima ʻae feilaulau mo e meʻa namu kakala, ke ʻomi ki he fale ʻo Sihova.
Algunas personas vinieron de Siquem, de Silo y Samaria, ochenta hombres, con la cara rasurada y la ropa rasgada, y con cortes en el cuerpo, y en las manos, ofrendas de cereales e incienso que Estaban llevando al templo del Señor.
6 Pea naʻe ʻalu atu ʻa ʻIsimeʻeli ko e foha ʻo Natania mei Misipa ke fakafetaulaki mo kinautolu, pea naʻe tangi maʻu pe ia ʻi heʻene ʻalu: pea naʻe hoko ʻo pehē ʻi heʻene fetaulaki mo kinautolu naʻa ne pehē kiate kinautolu, “Mou omi kia Ketalia ko e foha ʻAhikami,”
E Ismael, el hijo de Netanías, salió de Mizpa con el propósito de encontrarse con ellos, llorando en su camino; y cuando se encontró cara a cara con ellos, dijo: Venid a Gedalías, el hijo de Ahicam.
7 Pea naʻe hoko ʻo pehē ʻi heʻenau haʻu ki loto kolo, naʻe tāmateʻi ʻakinautolu ʻo lī ki he luo, ʻe ʻIsimeʻeli ko e foha ʻo Natania, ko ia, mo e kau tangata naʻe ʻiate ia.
Y cuando entraron en el pueblo, Ismael, el hijo de Netanías, y los hombres que estaban con él, los mataron y pusieron sus cuerpos en una cisterna.
8 Ka naʻe ʻiate kinautolu ʻae kau tangata ʻe toko hongofulu, naʻe lea kia ʻIsimeʻeli, ʻo pehē, “ʻOua naʻa ke tāmateʻi ʻakimautolu he ʻoku ʻiate kimautolu ʻae ngaahi koloa kuo fakafufū ʻi he ngaahi ngoue, ko e uite, mo e paʻale, mo e lolo, pea mo e meʻa huʻamelie.” Ko ia naʻa ne tafoki, pea naʻe ʻikai tāmateʻi ʻakinautolu mo honau kāinga.
Pero entre ellos había diez hombres que dijeron a Ismael: No nos maten, porque tenemos almacenes secretos, en el campo, de grano, aceite y miel. Así que no los mató con sus compatriotas.
9 Pea ko e luo, ʻaia naʻe lī ki ai ʻe ʻIsimeʻeli ʻae ʻangaʻanga ʻoe kau tangata, naʻa ne tāmateʻi fakataha mo Ketalia, ko ia pe naʻe ngaohi ʻe he tuʻi ko ʻAsa, ko ʻene manavahē kia Paʻasa ko e tuʻi ʻo ʻIsileli; pea ko ia, naʻe fakapito aki ia ʻae kakai kuo tāmateʻi, ʻe ʻIsimeʻeli ko e foha ʻo Natania.
Ahora, la cisterna en el que Ismael había puesto los cadáveres de los hombres a quienes había matado, era la gran cisterna que Asa el rey había hecho por temor a Baasa, rey de Israel e Ismael, el hijo de Netanias, lo llenó de los cuerpos de aquellos que habían sido ejecutados.
10 Pea naʻe fakapōpula ʻe ʻIsimeʻeli ʻae toenga kakai kotoa pē naʻe ʻi Misipa, ʻae ʻofefine ʻoe tuʻi, pea mo e kakai kotoa pē naʻe toe ʻi Misipa, ʻakinautolu naʻe fakanofo ʻe Nepusaatani ko e ʻeiki ʻoe kau tau ke pule ki ai ʻa Ketalia, ko e foha ʻo ʻAhikami: pea naʻe ʻave fakapōpula ʻakinautolu ʻe ʻIsimeʻeli ko e foha ʻo Natania, pea naʻe ʻalu atu ia ki he kau ʻAmoni.
Entonces Ismael se llevó prisioneros a todas las demás personas que estaban en Mizpa, a las hijas del rey y a todas las personas que aún estaban en Mizpa, a quienes Nabuzaradán, el capitán de la guardia real, había puesto bajo el cuidado de Gedalias él hijo de Ahías; Ismael el hijo de Netanías, se los llevó a los prisioneros con el propósito de ir a los hijos de Amón.
11 Pea kuo fanongo ʻa Sohanani, ko e foha ʻo Kalia, pea mo e houʻeikitau kotoa pē naʻe ʻiate ia, ki he kovi kotoa pē kuo fai ʻe ʻIsimeʻeli ko e foha ʻo Natania,
Pero cuando Johanán, el hijo de Carea, y todos los capitanes de las fuerzas armadas que estaban con él, tuvieron noticias de todo el mal que Ismael, el hijo de Netanías, había cometido.
12 Naʻa nau ʻave ʻae kau tangata kotoa pē, ʻonau ō ke tauʻi ʻa ʻIsimeʻeli ko e foha ʻo Natania, pea naʻe ʻilo ia ʻi he kauvai lahi ʻaia ʻoku ʻi Kipione.
Tomaron a sus hombres y salieron para hacer la guerra a Ismael, el hijo de Netanías, y se encontraron cara a cara con él en las grandes aguas de Gabaón.
13 Pea naʻe hoko ʻo pehē, ʻi he mamata ʻe he kakai kotoa pē naʻe ʻia ʻIsimeʻeli ʻa Sohanani ko e foha ʻo Kalia, pea mo e houʻeikitau kotoa pē naʻe ʻiate ia, naʻa nau fiefia.
Cuando todas las personas que estaban con Ismael vieron a Johanan, el hijo de Carea, y todos los capitanes de las fuerzas con él, se alegraron.
14 Pea ko e kakai kotoa pē naʻe ʻave fakapōpula ʻe ʻIsimeʻeli mei Misipa, naʻa nau tafoki mai ʻo toe haʻu kia Sohanani ko e foha ʻo Kalia.
Y todas las personas a quienes Ismael había llevado prisioneros de Mizpa, dándose la vuelta, regresaron y fueron a Johanan, el hijo de Carea.
15 Ka naʻe hola meia Sohanani ʻa ʻIsimeʻeli ko e foha ʻo Natania mo e kau tangata ʻe toko valu, ʻo ʻalu ki he kau ʻAmoni.
Pero Ismael, el hijo de Netanías, se escapó de Johanán con ocho hombres y se dirigió a los hijos de Amón.
16 Pea hili hono tāmateʻi ʻa Ketalia ko e foha ʻo ʻAhikami, naʻe toki ʻave ʻe Sopanani ko e foha ʻo Kalia, ʻae houʻeikitau kotoa pē naʻe ʻiate ia, pea mo e toenga kakai kotoa pē ʻaia naʻe toe maʻu meia ʻIsimeʻeli ko e foha ʻo Natania, mei Misipa, ko e kau tau mālohi, mo e kau fefine, mo e fānau, pea mo e kau tangata talifekau ʻaia kuo toe omi mei Kipione:
Entonces Johanán, el hijo de Carea, y todos los capitanes de las fuerzas que estaban con él, tomaron a todas las demás personas a las que Ismael, el hijo de Netanias, había hecho prisioneros, después de haber dado muerte a Gedalías el hijo de Ahías, la gente de Mizpa, es decir, los hombres de guerra y las mujeres y los niños y los siervos eunucos, a quienes había llevado con él desde Gabaón.
17 Pea naʻa nau ʻalu, ʻo nofo ʻi he potu ʻo Kimami, ʻaia ʻoku ofi ki Petelihema, koeʻuhi ke ʻalu ki ʻIsipite,
E iban y vivían en el lugar de descanso de Gerut Quimam, que está cerca de Belén en el camino a Egipto.
18 Koeʻuhi ko e kau Kalitia: he naʻa nau manavahē kiate kinautolu, koeʻuhi kuo tāmateʻi ʻe ʻIsimeʻeli ko e foha ʻo Natania ʻa Ketalia ko e foha ʻo ʻAhikami, ʻaia kuo fakanofo ʻe he tuʻi ʻo Papilone ke pule ʻi he fonua.
Para escapar de los caldeos, porque temían a ellos porque Ismael, el hijo de Netanías, había matado a Gedalías, hijo de Ahicam, a quien el rey de Babilonia había nombrado gobernador sobre la tierra.

< Selemaia 41 >