Selemaia 38
1 Pea kuo fanongo ʻa Sefatia ko e foha ʻo Matani, mo Ketalia, ko e foha ʻo Pasuli, mo Sehukali ko e foha ʻo Selemaia, mo Pasuli ko e foha ʻo Malikia, ki he ngaahi lea ʻaia naʻe lea ʻaki ʻe Selemaia ki he kakai kotoa pē, ʻo pehē,
Ŝefatja, filo de Matan, Gedalja, filo de Paŝĥur, Juĥal, filo de Ŝelemja, kaj Paŝĥur, filo de Malkija, aŭdis la vortojn, kiujn Jeremia parolis al la tuta popolo, dirante:
2 “ʻOku pehē mai ʻa Sihova, ‘Ko ia ʻoku nofo ʻi he kolo ni, te ne mate ʻi he heletā, mo e honge, pea mo e mahaki fakaʻauha: ka ko ia ʻe ʻalu kituʻa ki he kau Kalitia te ne moʻui; ʻe ʻiate ia ʻene moʻui ko e koloa kuo vetea, pea te ne moʻui.’
Tiele diras la Eternulo: Kiu restos en ĉi tiu urbo, tiu mortos de glavo, de malsato, aŭ de pesto; sed kiu eliros al la Ĥaldeoj, tiu restos vivanta, lia animo estos lia akiro, kaj li vivos.
3 ʻOku pehē ʻe Sihova, ‘Ko e moʻoni ʻe foaki ʻae kolo ni ki he nima ʻoe kau tau ʻo Papilone, pea te nau kapa ia.’”
Tiele diras la Eternulo: Ĉi tiu urbo estos transdonita en la manojn de la militistaro de la reĝo de Babel, kaj li venkoprenos ĝin.
4 Ko ia naʻe pehē ai ʻae houʻeiki ki he tuʻi, “ʻOku mau kole kiate koe, tuku ke tāmateʻi ʻae tangata ni: he ʻoku ne fakavaivaiʻi ʻae nima ʻoe kau tangata tau ʻoku kei toe ʻi he kolo ni, pea mo e nima ʻoe kakai kotoa pē, ʻi heʻene lea ʻaki ʻae ngaahi lea pehē kiate kinautolu: he ʻoku ʻikai kumi ʻe he tangata ni ʻae lelei ʻoe kakai ni, ka ko e kovi.”
Tiam la eminentuloj diris al la reĝo: Oni devas mortigi ĉi tiun homon, ĉar li senfortigas la manojn de la militistoj, kiuj restis en ĉi tiu urbo, kaj la manojn de la tuta popolo, parolante al ili tiajn vortojn; ĉar ĉi tiu homo deziras al ĉi tiu popolo ne pacon, sed nur malbonon.
5 Pea pehē mai ʻa Setikia ko e tuʻi, “Vakai, ʻoku ʻi homou nima ia: he ʻoku ʻikai faʻa fai ʻe he tuʻi ha meʻa kiate kimoutolu.”
Kaj la reĝo Cidkija diris: Jen li estas en viaj manoj, ĉar la reĝo nenion povas fari kontraŭ via volo.
6 Pea naʻe ʻave ʻa Selemaia, ʻo lī ia ki he fale fakapoʻuli ʻo Malikia ko e foha ʻoe tuʻi, ʻaia naʻe ʻi he lotoʻā ʻoe fale fakapōpula: pea naʻe tukutuku hifo ʻaki ʻa Selemaia ʻae ngaahi maea. Ka naʻe ʻikai ha vai ʻi he fale fakapoʻuli, ka ko e kele pe; pea naʻe ngalo hifo ʻa Selemaia ʻi he kele.
Tiam ili prenis Jeremian, kaj ĵetis lin en la kavon de Malkija, filo de la reĝo, kiu troviĝis sur la korto de la malliberejo, kaj oni mallevis Jeremian per ŝnuroj; en la kavo ne estis akvo, sed nur ŝlimo, kaj Jeremia eniĝis en la ŝlimon.
7 Pea kuo fanongo ʻa ʻIpetemeleki, ko e ʻItiopea, ko e tangata talifekau ʻaia naʻe nofo ʻi he fale ʻoe tuʻi, kuo tuku ʻa Selemaia ki he fale fakapoʻuli; pea ʻoku nofo ʻae tuʻi ʻi he matapā ʻo Penisimani,
Kaj Ebed-Meleĥ, Etiopo, eŭnuko, kiu estis en la domo de la reĝo, aŭdis, ke oni ĵetis Jeremian en la kavon; la reĝo tiam sidis ĉe la Pordejo de Benjamen.
8 Naʻe ʻalu atu mei he fale ʻoe tuʻi ʻa ʻIpetemeleki, ʻo lea ki he tuʻi, ʻo pehē,
Tiam Ebed-Meleĥ eliris el la domo de la reĝo, kaj ekparolis al la reĝo, dirante:
9 “Ko ʻeku ʻeiki ko e tuʻi, ʻoku kovi ʻae meʻa kotoa pē kuo fai ʻe he kau tangata ni kia Selemaia ko e palōfita, ʻaia kuo nau lī ki he fale fakapoʻuli, he te ne mate fiekaia ʻi he potu ko ia: he ʻoku ʻikai kei toe ha mā ʻi he kolo.”
Mia sinjoro, ho reĝo! malbone agis tiuj homoj, ke ili tion faris al la profeto Jeremia, ke ili ĵetis lin en la kavon: li mortos tie de malsato, ĉar jam en ekzistas pano en la urbo.
10 Pea naʻe fekau ʻe he tuʻi ʻa ʻIpetemeleki ko e ʻItiopea, ʻo pehē, “ʻAlu mo koe ʻae kau tangata ʻe toko tolungofulu, pea toʻo hake ʻa Selemaia ko e palōfita mei he fale fakapōpula, ʻi he teʻeki ai te ne mate.”
Tiam la reĝo ordonis al la Etiopo Ebed-Meleĥ, dirante: Prenu kun vi de ĉi tie tridek homojn, kaj eltiru la profeton Jeremia el la kavo, antaŭ ol li mortos.
11 Pea naʻe ʻave ʻe ʻIpetemeleki ʻae kau tangata pea nau ʻo mo ia ki he fale ʻoe tuʻi, ki lalo ʻi he tukuʻanga koloa, pea toʻo mei ai ʻae ngaahi kofu motuʻa pea mahaehae, ʻo tukutuku hifo ia mo e ngaahi maea ki he fale fakapoʻuli kia Selemaia.
Kaj Ebed-Meleĥ prenis kun si la homojn kaj iris en la domon de la reĝo sub la trezorejon, kaj prenis de tie malnovajn kaj eluzitajn ĉifonojn kaj mallevis ilin per ŝnuroj al Jeremia en la kavon.
12 Pea naʻe pehē ʻa ʻIpetemeleki ko e ʻItiopea kia Selemaia, “Ai ni ʻae ngaahi kofu motuʻa pea mahaehae ʻi ho lalo faʻefine pea mo e ngaahi maea.” Pea naʻe fai ia ʻe Selemaia.
Kaj la Etiopo Ebed-Meleĥ diris al Jeremia: Metu la eluzitajn ĉifonojn sub viajn akselojn sub la ŝnurojn; kaj Jeremia tiel faris.
13 Pea naʻa nau fusi hake ʻa Selemaia mo e ngaahi maea, pea ʻave ia mei he fale fakapōpula: ka ka nofo ʻa Selemaia ʻi he lotoʻā ʻoe fale fakapōpula.
Kaj oni ektiris Jeremian per la ŝnuroj kaj eltiris lin el la kavo; kaj Jeremia restis sur la korto de la malliberejo.
14 Pea naʻe toki fekau ʻe Setikia ko e tuʻi, pea ʻomi ʻa Selemaia, ko e palōfita kiate ia ki he hūʻanga lahi ʻaia ʻoku ʻi he fale ʻo Sihova: pea naʻe pehē ʻe he tuʻi kia Selemaia, “Te u fehuʻi kiate koe ha meʻa ʻe taha; pea ʻoua naʻa ke fufū ha meʻa ʻiate au.”
Kaj la reĝo Cidkija sendis, kaj venigis la profeton Jeremia al si, al la tria enirejo de la domo de la Eternulo; kaj la reĝo diris al Jeremia: Mi demandos de vi ion, kaŝu antaŭ mi nenion.
15 Pea pehē ʻe Selemaia kia Setikia, “Kapau te u fakahā ia kiate koe, ʻoku moʻoni ʻe ʻikai te ke tāmateʻi au? Pea kapau te u akonakiʻi koe te ke fanongo kiate au?”
Kaj Jeremia diris al Cidkija: Se mi diros al vi, vi ja mortigos min; kaj se mi donos al vi konsilon, vi ja ne obeos min.
16 Pea naʻe fuakava fakafufū ʻa Setikia kia Selemaia, ʻo pehē, “ʻI he moʻui ʻa Sihova, ʻaia kuo ngaohi kiate kitaua ʻae laumālie ni, ʻe ʻikai te u tāmateʻi koe, pea ʻe ʻikai te u tukuange koe ki he nima ʻoe kau tangata ni ʻoku kumi hoʻo moʻui.”
Tiam la reĝo Cidkija sekrete ĵuris al Jeremia, dirante: Mi ĵuras per la Eternulo, kiu kreis al ni ĉi tiun animon, ke mi ne mortigos vin, kaj ne transdonos vin en la manojn de tiuj homoj, kiuj celas vian morton.
17 Pea naʻe pehē ʻe Selemaia kia Setikia, “ʻOku pehē mai ʻa Sihova, ko e ʻOtua ʻoe ngaahi kautau, ko e ʻOtua ʻo ʻIsileli; ‘Ko e moʻoni kapau te ke ʻalu atu ki he houʻeiki ʻoe tuʻi ʻo Papilone, ʻe moʻui ho laumālie, pea ʻe ʻikai tutu ʻaki ʻae kolo ni ʻae afi, pea te ke moʻui, mo ho fale:
Kaj Jeremia diris al Cidkija: Tiele diras la Eternulo, Dio Cebaot, Dio de Izrael: Se vi eliros al la eminentuloj de la reĝo de Babel, via animo restos vivanta, kaj ĉi tiu urbo ne estos forbruligita per fajro, kaj vi kaj via domo vivos;
18 pea kapau ʻe ʻikai te ke ʻalu atu ki he houʻeiki ʻoe tuʻi ʻo Papilone, pea ʻe toki foaki ʻae kolo ni ki he nima ʻoe kau Kalitia, pea te nau tutu ʻaki ia ʻae afi, pea ʻe ʻikai te ke hao ʻi honau nima.’”
sed se vi ne eliros al la eminentuloj de la reĝo de Babel, tiam ĉi tiu urbo estos transdonita en la manojn de la Ĥaldeoj, kaj ili forbruligos ĝin per fajro, kaj vi ne saviĝos el iliaj manoj.
19 Pea pehē ʻe Setikia ko e tuʻi kia Selemaia, “ʻOku ou manavahē ki he kau Siu kuo hola ki he kau Kalitia, telia naʻa nau tukuange au ki honau nima, pea te nau manukiʻi au.”
Kaj la reĝo Cidkija diris al Jeremia: Mi timas la Judojn, kiuj transkuris al la Ĥaldeoj, ke oni ne transdonu min en iliajn manojn, por ke ili mokturmentu min.
20 Pea pehē ʻe Selemaia, “ʻE ʻikai te nau tukuange koe. ʻOku ou kole kiate koe, ke ke talangofua ki he leʻo ʻo Sihova, ʻi he meʻa ʻoku ou lea ʻaki kiate koe: pea ko ia ʻe hoko ai ʻae lelei kiate koe, pea ʻe moʻui ho laumālie.
Tiam Jeremia diris: Oni ne transdonos vin; aŭskultu la voĉon de la Eternulo pri tio, kion mi diras al vi; tiam estos bone al vi, kaj via animo restos vivanta.
21 Pea kapau ʻe ʻikai te ke ʻalu atu, ko eni ʻae lea kuo fakahā ʻe Sihova kiate au:
Sed se vi ne volos eliri, en tia okazo jen estas tio, kion la Eternulo vidigis al mi:
22 ‘ʻIo, vakai, ko e fefine kotoa pē ʻoku kei toe ʻi he fale ʻoe tuʻi ʻo Siuta, ʻe ʻomi ʻakinautolu ki he houʻeiki ʻoe tuʻi ʻo Papilone, pea te nau lea ʻo pehē, “Kuo akonakiʻi koe ʻe ho kāinga, pea kuo nau ikuna koe: kuo moʻua ho vaʻe ʻi he kele, pea kuo nau tafoki kimui.”
Jen ĉiuj virinoj, kiuj restis en la domo de la reĝo de Judujo, estos elkondukitaj al la eminentuloj de la reĝo de Babel, kaj ili diros: Viaj konsolantoj forlogis vin kaj superfortis vin; viaj piedoj enprofundiĝis en koton, kaj tiuj foriĝis de vi.
23 Pea te nau ʻomi ho ngaahi uaifi kotoa pē mo hoʻo fānau ki he kau Kalitia: pea ʻe ʻikai te ke hao ʻi honau nima, ka ʻe puke nima koe ʻe he tuʻi ʻo Papilone: pea ʻe tutu ʻaki ʻae afi ʻae kolo ni koeʻuhi ko koe.’”
Kaj ĉiujn viajn edzinojn kaj viajn filojn oni forkondukos al la Ĥaldeoj, kaj vi ne saviĝos el iliaj manoj; vi estos kaptita en la manojn de la reĝo de Babel, kaj ĉi tiu urbo estos forbruligita per fajro.
24 Pea naʻe pehē ʻe Setikia kia Selemaia, “ʻOua naʻa tuku ke ʻilo ʻe ha tangata ʻae ngaahi lea ni, pea ʻe ʻikai te ke mate.
Kaj Cidkija diris al Jeremia: Neniu devas scii tiujn vortojn, alie vi mortos.
25 Pea kapau ʻe fanongo ʻe he houʻeiki kuo tā alea mo koe, pea te nau haʻu kiate koe, pea pehē kiate koe, ‘Fakahā mai kiate kimautolu ʻaia kuo ke tala ki he tuʻi, ʻoua naʻa fakafufū ia ʻiate kimautolu, pea ʻe ʻikai te mau tāmateʻi koe; pea mo e meʻa foki kuo lea ʻaki ʻe he tuʻi kiate koe:’
Se la eminentuloj aŭdos, ke mi parolis kun vi, kaj ili venos al vi, kaj diros al vi: Sciigu al ni, kion vi diris al la reĝo, ne kaŝu antaŭ ni, por ke ni ne mortigu vin, kaj kion la reĝo diris al vi:
26 Pea ke ke pehē kiate kinautolu, ‘Naʻaku fai ʻeku kole ʻi he ʻao ʻoe tuʻi, ke ʻoua naʻa pule ia ke toe ʻave au ki he fale ʻo Sonatani ke u mate ai.’”
tiam respondu al ili: Mi humile petegis la reĝon, ke li ne revenigu min en la domon de Jonatan, mi ne mortu tie.
27 Pea naʻe haʻu ʻae houʻeiki kotoa pē kia Selemaia pea fehuʻi kiate ia: pea ne fakahā kiate kinautolu, ʻo hangē ko e ngaahi lea ni kotoa pē ʻaia naʻe fekau ʻe he tuʻi. Pea naʻe ʻikai te nau toe lea kiate ia; he naʻe ʻikai ke hā mai ʻae talanoa.
Kaj venis ĉiuj eminentuloj al Jeremia kaj demandis lin, kaj li respondis al ili konforme al ĉiuj vortoj, kiujn ordonis la reĝo; kaj ili silente foriris de li, ĉar ili nenion eksciis.
28 Pea naʻe nofo ʻa Selemaia ki he lotoʻā ʻoe fale fakapōpula ʻo aʻu ki he ʻaho naʻe kapa ai ʻa Selūsalema: pea naʻe ʻi ai ia ʻi he kapa ʻo Selūsalema.
Kaj Jeremia restis sur la korto de la malliberejo ĝis la tago, en kiu Jerusalem estis venkoprenita; kaj li tie estis, kiam Jerusalem estis venkoprenita.
