Selemaia 26
1 ʻI he kamataʻanga ʻoe pule ʻa Sihoiakimi ko e foha ʻo Siosaia ko e tuʻi ʻo Siuta naʻe haʻu ʻae folofola ni meia Sihova, ʻo pehē,
Jojakimin Josian pojan, Juudan kuninkaan, valtakunnan alussa tapahtui tämä sana Herralta ja sanoi:
2 ʻOku pehē mai ʻe Sihova; “Tuʻu ʻi he lotoʻā ʻi he fale ʻo Sihova, pea lea ki he ngaahi kolo ʻo Siuta, ʻakinautolu ʻoku haʻu ke lotu ki he fale ʻo Sihova, ko e ngaahi lea kotoa pē ʻoku ou fekau kiate koe ke lea ʻaki kiate kinautolu; ʻoua naʻa fakasiʻisiʻi ha lea:
Näin sanoo Herra: seiso Herran huoneen kartanolla ja saarnaa kaikkein Juudan kaupunkien edessä, jotka tänne tulevat rukoilemaan Herran huoneessa, kaikki ne sanat, jotka minä sinulle käskenyt olen, sanoakses heille; älä mitään siitä vähennä:
3 Heiʻilo te nau fanongo, pea tafoki taki taha ʻae tangata mei hono hala kovi, koeʻuhi ke u fakatomala ʻi he kovi ʻaia naʻaku tokanga ke fai kiate kinautolu koeʻuhi ko e kovi ʻo ʻenau ngaahi faianga.”
Jos he mitämaks taitavat kuulla ja kääntyä kukin pahasta menostansa, että minäkin katuisin sitä pahaa, jonka minä heille ajattelin tehdä heidän pahan menonsa tähden.
4 Pea te ke pehē kiate kinautolu, ʻoku pehē ʻe Sihova; “Kapau ʻe ʻikai te mou fanongo kiate au, ʻo ʻeveʻeva ʻi heʻeku fono, ʻaia kuo u tuku ʻi homou ʻao,
Ja sano heille: näin sanoo Herra: jos ette minua kuule, niin että te vaellatte minun laissani, jonka minä olen pannut teidän eteenne,
5 ʻO fanongo ki he lea ʻa ʻeku kau tamaioʻeiki ko e kau palōfita, ʻakinautolu kuo u fekau kiate kimoutolu, ʻo tuʻu hengihengi hake pe, ʻo fekau ʻakinautolu, ka naʻe ʻikai te mou tokanga;
Että te kuulette minun palveliaini, prophetain sanat, jotka minä varhain ja usiasti teille lähettänyt olen, ja ette kuitenkaan tahtoneet kuulla;
6 Pea te u toki ngaohi ʻae fale ni ke hangē ko Sailo, pea te u ngaohi ʻae kolo ni ko e fakamalaʻia ki he ngaahi kakai kotoa pē ʻo māmani.”
Niin tahdon minä tehdä tälle huoneelle niinkuin Silolle, ja tahdon tehdä tämän kaupungin kaikille pakanaoille maan päällä kiroukseksi.
7 Pea naʻe fanongo ʻe he kau taulaʻeiki mo e kau palōfita pea mo e kakai kotoa pē ki he lea ʻaki ʻe Selemaia ʻae ngaahi lea ni ʻi he fale ʻo Sihova.
Kuin papit, prophetat ja kaikki kansa kuulivat Jeremian näitä sanoja puhuvan Herran huoneessa,
8 Pea naʻe hoko ʻo pehē ʻi he hili ʻae lea kotoa pē ʻa Selemaia, ʻaia naʻe fekau kiate ia ʻe Sihova ke ne lea ʻaki ki he kakai kotoa pē, naʻe ʻave ia ʻe he kau taulaʻeiki, mo e kau palōfita, mo e kakai kotoa pē, ʻonau pehē, “Ko e moʻoni te ke mate.
Ja kuin Jeremia oli lopettanut puheensa, kaiken sen, minkä Herra hänen käskenyt oli sanoa kaikelle kansalle, tarttuivat papit häneen, ja prophetat ja kaikki kansa, ja sanoivat: sinun pitää kaiketi kuoleman.
9 Ko e hā kuo ke kikite ai ʻi he huafa ʻo Sihova, ʻo pehē, ʻE hoko ʻae fale ni ʻo hangē ko Sailo, pea ʻe lala mo taʻehanokakai ʻae kolo ni?” Pea naʻe fakataha ʻae kakai kotoa pē kia Selemaia ʻi he fale ʻo Sihova.
Miksi sinä tohdit ennustaa Herran nimeen ja sanoa: niin pitää tälle huoneelle tapahtuman kuin Silollekin, ja tämä kaupunki pitää niin kylmille tuleman, ettei siinä kenkään enään asu? Ja kaikki kansa kokoontui Herran huoneessa Jeremiaa vastaan.
10 Pea ʻi he fanongo ʻae houʻeiki ʻo Siuta ki he ngaahi meʻa ni, naʻa nau haʻu mei he fale ʻoe tuʻi ki he fale ʻo Sihova, ʻo nofo ki lalo ʻi he hūʻanga ki he matapā foʻou ʻoe fale ʻo Sihova.
Kuin Juudan ruhtinaat sen kuulivat, menivät he ylös kuninkaan huoneesta Herran huoneesen, ja istuivat Herran uuden portin eteen.
11 Pea naʻe toki lea ʻae kau taulaʻeiki mo e kau palōfita ki he houʻeiki pea mo e kakai kotoa pē, ʻo pehē, “ʻOku totonu ke mate ʻae tangata ni; he kuo ne kikite ki he kolo ni, ʻo hangē ko ia kuo mou fanongo ʻaki homou telinga.”
Ja papit ja prophetat puhuivat ruhtinasten ja kaiken kansan edessä ja sanoivat: tämä mies on kuolemaan viallinen; sillä hän on ennustanut tätä kaupunkia vastaan, niinkuin te korvillanne kuulleet olette.
12 Pea naʻe toki lea ʻa Selemaia, ki he houʻeiki kotoa pē, pea mo e kakai kotoa pē, ʻo pehē, “Naʻe fekau au ʻe Sihova ke kikite ʻaki ʻae ngaahi lea kotoa pē kuo mou fanongo ki ai ki he fale ni pea mo e kolo ni.
Mutta Jeremia puhui kaikille ruhtinaille ja kaikelle kansalle, sanoen: Herra on minun lähettänyt kaikkia näitä, joita te kuulleet olette, ennustamaan tätä huonetta ja tätä kaupunkia vastaan.
13 Ka ko eni, mou fakalelei homou ngaahi hala mo hoʻomou ngaahi faianga, pea mou talangofua ki he leʻo ʻo Sihova ko homou ʻOtua; pea ʻe fakatomala ʻa Sihova ʻi he kovi ʻaia kuo ne lea ʻaki kiate kimoutolu.
Niin parantakaat nyt menonne ja olonne, ja kuulkaat Herran Jumalanne ääntä; niin tahtoo myös Herra katua sitä pahaa, jonka hän on puhunut teitä vastaan.
14 Pea koeʻuhi ko au, Vakai, ʻoku ou ʻi homou nima: fai kiate au ʻaia ʻoku lelei kiate kimoutolu.
Mutta minä, katso, minä olen teidän käsissänne: tehkäät minun kanssani, niinkuin teille parhain kelpaa.
15 Ka mou ʻilo pau eni, kapau te mou tāmateʻi au, te mou ʻomi ʻae toto taʻehalaia kiate kimoutolu mo e kolo ni, pea mo hono kakai: he ko e moʻoni naʻe fekau au ʻe Sihova kiate kimoutolu ke lea ʻaki ʻae ngaahi lea ni ki homou telinga.”
Kuitenkin pitää teidän täydellisesti tietämän, että jos te minun tapatte, niin te tuotatte viattoman veren teidän päällenne, ja tämän kaupungin ja hänen asuvaistensa päälle; sillä Herra on totisesti minun lähettänyt teidän tykönne, puhumaan näitä kaikkia teidän korvainne edessä.
16 Pea naʻe toki lea ʻae houʻeiki mo e kakai kotoa pē ki he kau taulaʻeiki mo e kau palōfita; “ʻOku ʻikai totonu ke mate ʻae tangata ni: he kuo ne lea kiate kitautolu ʻi he huafa ʻo Sihova ko hotau ʻOtua.”
Silloin sanoivat ruhtinaat ja kaikki kansa papeille ja prophetaille: ei tämä mies ole viallinen kuolemaan; sillä hän on puhunut meille Herran Jumalamme nimeen.
17 Pea naʻe toki tuʻu hake ʻae kau mātuʻa niʻihi ʻoe fonua, pea lea ki he fakataha kotoa pē ʻoe kakai, ʻo pehē,
Ja muutamat maan vanhimmista nousivat, ja puhuivat kaikelle kansan joukolle ja sanoivat:
18 “Naʻe kikite ʻe Maika, ko e [tangata ]Molesi ʻi he ngaahi ʻaho ʻo Hesekaia ko e tuʻi ʻo Siuta, pea naʻa ne lea ki he kakai kotoa pē ʻo Siuta, ʻo pehē, ʻoku pehē ʻe Sihova ʻoe ngaahi kautau; ‘ʻE keli ʻa Saione ʻo hangē ko e ngoue, pea ʻe hoko ʻa Selūsalema ko e ngaahi tafungofunga, pea ko e moʻunga ʻoe fale ʻo hangē ko e ngaahi potu māʻolunga ʻoe toafa.’
Hiskian, Juudan kuninkaan, aikana oli yksi propheta, nimeltä Miika, Maresasta; hän puhui kaikelle Juudan kansalle ja sanoi: näin sanoo Herra Zebaot: Zion pitää kynnettämän niinkuin pelto, ja Jerusalem pitää kiviraunioksi tuleman ja templin vuori metsän kukkulaksi.
19 He naʻe tāmateʻi ia koā ʻe Hesekaia ko e tuʻi ʻo Siuta mo Siuta kotoa pē? ʻIkai naʻa ne manavahē kia Sihova, pea kumi kia Sihova, pea naʻe fakatomala ʻa Sihova ʻi he kovi ʻaia naʻa ne lea ʻaki kiate kinautolu? Ka ʻoku tau fakatupu ʻae kovi lahi kiate kitautolu.”
Antoiko Hiskia, Juudan kuningas, ja koko Juudan kansa hänen tappaa? eikö he peljänneet Herraa ja rukoilleet Herran edessä? ja Herra katui sitä pahaa, minkä hän oli puhunut heitä vastaan; sentähden me teemme aivan pahoin meidän sielujamme vastaan.
20 Pea naʻe ʻi ai ʻae tangata foki naʻe kikite ʻi he huafa ʻo Sihova ko Ulisa ko e foha ʻo Semaia mei Kesa-Sialimi, ʻaia naʻe kikite ki he kolo ni, pea ki he fonua ni, ʻo hangē ko e ngaahi lea kotoa pē ʻa Selemaia:
Oli myös yksi mies, joka ennusti Herran nimeen, Uria, Semajan poika Kirjatjearimista; hän ennusti tätä kaupunkia vastaan ja tätä maakuntaa vastaan, niinkuin Jeremiakin.
21 Pea ʻi he fanongo ki heʻene ngaahi lea ʻa Sihoiakimi ko e tuʻi mo hono kau tangata mālohi kotoa pē, mo e houʻeiki kotoa pē, naʻe kumi ke tāmateʻi ia ʻe he tuʻi: ka ʻi he fanongo ki ai ʻa Ulisa, naʻe manavahē ia, pea hola, pea ʻalu ki ʻIsipite;
Mutta kuin kuningas Jojakim ja kaikki hänen voimallisensa ja valtamiehensä kuulivat hänen sanansa, tahtoi kuningas antaa hänen tappaa. Kuin Uria ymmärsi sen, pelkäsi hän ja pakeni ja meni Egyptiin.
22 Ka naʻe fekau ʻe Sihoiakimi ko e tuʻi ʻae kau tangata ki ʻIsipite, ko Elinatani ko e foha ʻo ʻAkipoa, pea mo e kau tangata niʻihi mo ia ki ʻIsipite.
Mutta kuningas Jojakim lähetti miehet Egyptiin, Elnatanin Akborin pojan, ja muita hänen kanssansa, (jotka menivät) Egyptiin.
23 Pea naʻa nau ʻomi ʻa Ulisa mei ʻIsipite, ke ʻomi ia kia Sihoiakimi ko e tuʻi; ʻaia naʻe tāmateʻi ia ʻaki ʻae heletā, pea lī hono ʻangaʻanga ki he faʻitoka, ʻoe kakai meʻa vale.
Ja ne toivat Urian Egyptistä ja veivät kuningas Jojakimin eteen, ja hän antoi hänen tappaa miekalla, ja heittää hänen ruumiinsa yhteisen kansan hautoihin.
24 Ka naʻe ʻia Selemaia ʻae nima ʻo ʻAhikami ko e foha ʻo Safani, koeʻuhi ke ʻoua naʻa tukuange ia ki he nima ʻoe kakai ke tāmateʻi.
Kuitenkin oli Ahikamin, Saphanin pojan käsi Jeremian kanssa, ettei hän tullut kansan käsiin tapettaa.
