ʻIsaia 9

1 Ka ko eni, ʻe ʻikai kei ʻi ai ha fakapoʻuli ʻi he fonua naʻe mamahi: ʻi he kuonga ʻi muʻa naʻa ne fakavaivaiʻi ʻae fonua ʻo Sepuloni mo e fonua ʻo Nafitali, ka kuo ne fakalelei ia ʻi he kuonga ki mui; ʻio, ʻi he hala ʻoe tahi, ʻi he tuʻa Sioatani, ʻi Kāleli ʻoe ngaahi puleʻanga.

Sed ne restos la mallumo super tiuj, kiuj estas premataj: kiel la antaŭa tempo humiligis la landon de Zebulun kaj la landon de Naftali, la sekvonta tempo glorigos la apudmaran vojon, la transan flankon de Jordan, la Galileon de la nacioj.

2 Ko e kakai naʻe ʻaʻeva ʻi he poʻuli kuo mamata ki he maama lahi: ko kinautolu naʻe nofo ʻi he fonua ʻoe ʻata ʻoe mate, kuo ulo kiate kinautolu ʻae maama.

Popolo, kiu iris en mallumo, ekvidis grandan lumon; super homoj, sidantaj en lando de morta ombro, ekbrilis lumo.

3 Kuo ke fakatokolahi ʻae puleʻanga, pea fakalahi mo ʻenau fiefia: ʻoku nau fiefia ʻi ho ʻao ʻo hangē ko e fiefia ʻi he ututaʻu, pea hangē ko e fiefia ʻae kakai ʻi heʻenau tufa ʻae koloa kuo vete.

Vi multigis la popolon, Vi grandigis ĝian ĝojon; ili ĝojas antaŭ Vi, kiel oni ĝojas dum la rikolto, kiel oni ĝojas ĉe dividado de rabakiro.

4 He kuo ke fesiʻi ʻae haʻamo ʻo ʻene kavenga, pea mo e tokotoko ʻoku ai ki hono uma, mo e meʻa tā ʻa hono fili, ʻo hangē ko ia ne fai ʻi he ʻaho ʻo Mitiane.

Ĉar la jugon de ilia ŝarĝo, la kanon de ilia ŝultro, kaj la bastonon de ilia premanto Vi rompis, kiel en la tempo de Midjan.

5 He ko e tau kotoa pē ʻoe tangata tau ʻoku ʻi he longoaʻa fakamaveuveu, mo e ngaahi kofu kuo tākai ʻi he toto; ka e hoko eni ʻi he vela mo e fefie ʻoe afi.

Ĉar ĉiu armaĵo de tiuj, kiuj sin brue armis, kaj la vestoj, kiuj ruliĝis en sango, estos forbruligitaj, ekstermitaj per fajro.

6 He kuo fanauʻi kiate kitautolu ʻae tamasiʻi, kuo foaki kiate kitautolu ʻae foha: pea ʻe ʻi hono uma ʻae pule: pea ʻe ui hono huafa ko Fakaofo, ko ʻAkonaki, ko e ʻOtua Māfimafi, ko e Tamai Taʻengata, ko e ʻEiki ʻoe Melino.

Ĉar infano naskiĝis al ni, filo estas donita al ni, kaj la regado estos sur lia ŝultro, kaj lia nomo estos: Mirinda, Konsilisto, Potenculo, Patro de Eterneco, Princo de Paco;

7 ‌ʻI he tupu ʻo ʻene pule mo e melino ʻe ʻikai hano ngataʻanga, ʻi he nofoʻanga ʻo Tevita, pea ʻi hono puleʻanga, ke fakatonutonu ia, pea ke fokotuʻumaʻu ia ʻi he fakamaau pea mo e angatonu mei he ʻaho ni ʻo taʻengata. Ko e ʻofa ʻa Sihova ʻoe ngaahi kautau te ne fai ʻae meʻa ni.

por pligrandigi la regadon kaj por paco senfina sur la trono de David kaj en lia regno, por fortikigi ĝin kaj fortigi ĝin per justeco kaj vero de nun ĝis eterne. La fervoro de la Eternulo Cebaot tion faros.

8 Naʻe fekau ʻe Sihova ʻae lea kia Sēkope, pea kuo tō ia ki ʻIsileli.

Vorton sendis la Sinjoro al Jakob, kaj ĝi falis en Izrael.

9 Pea ʻe ʻilo ʻe he kakai kotoa pē, ʻio, ʻe ʻIfalemi mo ia ʻoku nofo ʻi Samēlia, ʻaia ʻoku pehē ʻi he laukau mo e mālohi ʻoe loto,

Tion sciu la tuta popolo, Efraim kaj la loĝantoj de Samario, kiuj diras kun fiereco kaj kun malhumila koro:

10 “Kuo tō ki lalo ʻae makaʻumea, ka te mau langa ʻaki ʻae maka kuo tā: kuo tuʻusi ki lalo ʻae ngaahi sukamino, ka te mau fetongi ʻaki ia ʻae ngaahi sita.”

Brikoj falis, sed el hakitaj ŝtonoj ni konstruos; sikomoroj estas dishakitaj, sed ni anstataŭigos ilin per cedroj.

11 Ko ia ʻe fokotuʻu ʻe Sihova kia Lesini hono ngaahi fili, pea fakakau fakataha hono ngaahi fili;

La Eternulo fortigos kontraŭ ili la malamikojn de Recin, kaj liajn kontraŭulojn Li ekscitos,

12 ‌ʻAe kau Silia ʻi he potu hahake, pea mo e kau Filisitia ʻi he lulunga; pea te nau keina ʻa ʻIsileli ʻaki ʻae ngutu kuo fakamanga. Pea neongo ʻae meʻa ni kotoa pē ʻoku ʻikai taʻofi hono houhau, ka ʻoku kei mafao hono nima.

la Sirianojn de antaŭe kaj la Filiŝtojn de malantaŭe; kaj ili formanĝos Izraelon per la tuta buŝo. Malgraŭ ĉio ĉi tio ne kvietiĝis Lia kolero, kaj Lia brako estas ankoraŭ etendita.

13 He ʻoku ʻikai tafoki mai ʻae kakai kiate ia ʻoku taaʻi ʻakinautolu, ʻoku ʻikai te nau kumi kia Sihova ʻoe ngaahi kautau.

Sed la popolo ne turnas sin al Tiu, kiu ĝin batas, kaj la Eternulon Cebaot ili ne serĉas.

14 Ko ia ʻe tuʻusi ʻe Sihova mei ʻIsileli ʻae ʻulu mo e iku, ʻae vaʻa mo e tefito, ʻi he ʻaho pe taha.

Tial la Eternulo dehakos ĉe Izrael la kapon kaj la voston, branĉon kaj kanon, en unu tago.

15 Ko e motuʻa mo ia ʻoku ongoongolelei, ko e ʻulu ia; pea ko e palōfita ʻoku ako ʻaki ʻae loi, ko e iku ia.

Maljunulo kaj eminentulo estas la kapo; kaj profeto, kiu instruas malveraĵon, estas la vosto.

16 He ko e kau takimuʻa ʻoe kakai ni ʻoku nau fakahalaʻi ʻakinautolu; pea ʻe ʻauha ʻakinautolu kuo takiekina ʻiate kinautolu.

La gvidantoj de tiu popolo erarigas, kaj la gvidatoj pereos.

17 Ko ia ʻe ʻikai fiemālie ʻa Sihova ʻi honau kau talavou, pe ʻaloʻofa ki heʻenau kau tamai mate mo e kau fefine kuo mate honau husepāniti: he ko e mālualoi mo e fai kovi ʻakinautolu kotoa pē, pea ʻoku lea vale ʻae ngutu kotoa pē. Pea neongo ʻae meʻa ni kotoa pē ʻoku ʻikai taʻofi hono houhau, ka ʻoku kei mafao hono nima.

Tial la Sinjoro ne ĝojos pro iliaj junuloj, kaj iliajn orfojn kaj vidvinojn Li ne kompatos; ĉar ĉiuj estas hipokrituloj kaj malbonaguloj, kaj ĉiu buŝo parolas malnoblaĵon. Malgraŭ ĉio ĉi tio ne kvietiĝis Lia kolero, kaj Lia brako estas ankoraŭ etendita.

18 He ʻoku vela ʻae angahala ʻo hangē ko e afi; ʻe keina ia ʻae ngaahi ʻakau talatala, pea ʻe tutu ʻi he matolu ʻoe vao lahi, pea te nau ʻalu hake ʻo hangē ko e puna hake ʻoe ʻohuafi.

Ĉar la malbonageco ekbrulis kiel fajro, dornojn kaj pikarbustojn ĝi formanĝas, ĝi brulas en densejo de arbaro, kaj leviĝas kolonoj da fumo.

19 Ko e meʻa ʻi he houhau ʻo Sihova ʻoe ngaahi kautau ʻoku fakapoʻuli ai ʻae fonua, pea ko e kakai te nau hangē ko e fefie ʻoe afi: ʻe ʻikai mamae ha tangata ʻe tokotaha ki hono tokoua.

De la kolero de la Eternulo Cebaot ekbrulis la tero, kaj la popolo fariĝis manĝaĵo por la fajro; neniu kompatas sian fraton.

20 Pea te ne hamusi ʻi he potu toʻomataʻu, kae fiekaia; pea te ne kai ʻi he potu toʻohema, ka e ʻikai te nau mākona: ʻe kai ʻe he tangata taki taha ʻae kakano ʻo hono nima ʻoʻona:

Oni tranĉas dekstre kaj restas malsataj, oni manĝas maldekstre kaj ne satiĝas; ĉiu manĝas la karnon de sia brako.

21 Ko Manase, kia ʻIfalemi; mo ʻIfalemi, kia Manase: pea ko kinaua fakatouʻosi te na kau fakataha ke fakamamahiʻi ʻa Siuta. Pea neongo ʻae meʻa ni kotoa pē ʻoku ʻikai taʻofi hono houhau, ka ʻoku kei mafao hono nima.

Manase estas kontraŭ Efraim, kaj Efraim kontraŭ Manase, ambaŭ kune kontraŭ Jehuda. Malgraŭ ĉio ĉi tio Lia kolero ne kvietiĝis, kaj Lia brako estas ankoraŭ etendita.