ʻIsaia 64

1 Taumaiā ke ke haeʻi ʻae ngaahi langi, koeʻuhi ke ke hāʻele hifo, koeʻuhi ke tafe hifo ʻae ngaahi moʻunga ʻi hoʻo ʻafio mai.

O, da razdreš nebesa i siđeš, da ime svoje objaviš neprijateljima: pred licem tvojim tresla bi se brda, pred tobom bi drhtali narodi,

2 ‌ʻO hangē ʻoku ulo ʻae afi vela, ʻoku ngaohi ʻe he afi ʻae vai ke lili, ke pehē hoʻo fakahā ho huafa ki ho ngaahi fili, koeʻuhi ke tetetete ʻae ngaahi puleʻanga ʻi ho ʻao!

kao kad oganj suho granje zapali i vatra vodu zakuha!

3 ‌ʻI hoʻo fai ʻae ngaahi meʻa fakamanavahē ʻaia naʻe ʻikai te nau ʻamanaki ki ai, naʻa ke hāʻele hifo, naʻe tafe hifo ʻae ngaahi moʻunga ʻi ho ʻao ʻi hoʻo ʻafio mai.

Čineć' djela strahotna, neočekivana, silazio si i brda su se tresla pred tobom!

4 He talu ʻae kamataʻanga ʻo māmani ʻoku teʻeki fanongo, pe ongoʻi ʻe he telinga, pe mamata ʻe ha mata, ki ha ʻOtua mo koe, ʻaia kuo ne fai ʻae ngaahi meʻa pehē ni maʻanautolu ʻoku tatali kiate ia.

Odvijeka se čulo nije, uho nijedno nije slušalo, oko nijedno nije vidjelo, da bi koji bog, osim tebe, takvo što činio onima koji se uzdaju u njega.

5 ‌ʻOku ke fakafetaulaki kiate ia ʻoku fiefia pea fai māʻoniʻoni, kiate kinautolu ʻoku manatu kiate koe ʻi ho ngaahi hala: vakai, ʻoku ke houhau; he kuo mau fai angahala: ka ʻoku tuʻumaʻu [ʻena], pea te mau moʻui.

Pomažeš onima što pravdu čine radosno i tebe se spominju na putima tvojim; razgnjevismo te, griješismo, od tebe se odmetnusmo.

6 ‌ʻOku mau tatau kotoa pē mo e taʻemaʻa, pea ʻoku tatau ʻemau māʻoniʻoni kotoa pē mo e ngaahi konga holoholo fakalielia; pea ʻoku mau mae kotoa pē ʻo hangē ko e louʻakau; pea ko ʻemau ngaahi hia, ʻo hangē ko e matangi, kuo ne ʻāvea ʻakimautolu.

Tako svi postasmo nečisti, a sva pravda naša k'o haljine okaljane. Svi mi k'o lišće otpadosmo i opačine naše k'o vjetar nas odnose.

7 Pea ʻoku ʻikai ha taha ʻoku ui ki ho huafa, pe ueʻi ʻe ia ia ke puke kiate koe: he kuo ke fufū ho fofonga ʻiate kimautolu, pea kuo fakaʻauha ʻakimautolu, koeʻuhi ko ʻemau ngaahi hia.

Nikog nema da tvoje ime prizove, da se probudi i osloni o tebe. Jer lice si svoje od nas sakrio i predao nas u ruke zločinima našim.

8 Ka ko eni, ʻE Sihova, ko koe ko ʻemau tamai; ko e ʻumea ʻakimautolu, pea ko homau ngaohi koe: pea ko e ngāue ʻa ho nima ʻakimautolu kotoa pē.

Pa ipak, naš si otac, o Jahve: mi smo glina, a ti si naš lončar - svi smo mi djelo ruku tvojih.

9 ‌ʻOua naʻa ke houhau lahi, ʻE Sihova, pe manatu maʻuaipē ki he hia: vakai, pea ʻafioʻi, ʻoku mau kole kiate koe, he ko hoʻo kakai ʻakimautolu kotoa pē.

Ne srdi se, Jahve, odveć žestoko, ne spominji se bez prestanka naše krivice. De pogledaj - tÓa svi smo mi narod tvoj!

10 Kuo hoko ko e toafa ʻa hoʻo ngaahi kolo māʻoniʻoni, ko e potu liʻaki ʻa Saione, kuo ʻauha ʻa Selūsalema.

Opustješe sveti gradovi tvoji, Sion pustinja posta, i pustoš Jeruzalem.

11 Kuo vela ʻi he afi ʻa homau fale matamata ʻeiki mo māʻoniʻoni, ʻaia naʻe fakamālō ai kiate koe ʻa ʻemau ngaahi tamai: pea kuo maumau ʻemau ngaahi meʻa lelei kotoa pē.

Dom, svetinja naša i ponos naš, u kom te oci naši slavljahu, ognjem izgori i sve su nam dragocjenosti opljačkane.

12 Te ke taʻofi koe, ʻE Sihova, koeʻuhi ko e ngaahi meʻa ni? Te ke fakalongo pe, pea fakamamahi lahi ʻakimautolu?

Zar ćeš se na sve to, Jahve, sustezati, zar ćeš šutjet' i ponižavati nas odveć žestoko?