< ʻIsaia 62 >
1 Koeʻuhi ko Saione ʻe ʻikai te u fakalongo pe, pea koeʻuhi ko Selūsalema ʻe ʻikai te u mālōlō, kaeʻoua ke ulo atu ʻa ʻene māʻoniʻoni ʻo hangē ko e maama lahi, pea mo ʻene fakamoʻui ʻo hangē ko e maama ʻoku ulo.
Dla Syonu milczeć nie będę, a dla Jeruzalemu nie uspokoję się, dokąd sprawiedliwość jego nie wynijdzie jako jasność, a zbawienie jego jako pochodnia gorzeć nie będzie.
2 Pea ʻe mamata ʻae ngaahi Senitaile ki hoʻo māʻoniʻoni, mo e ngaahi tuʻi kotoa pē ki ho nāunau; pea ʻe ui ʻaki koe ʻae hingoa foʻou, ʻaia ʻe fakahā ʻe he folofola ʻa Sihova.
I oglądają narody sprawiedliwość twoję, i wszyscy królowie sławę twoję i nazwą cię imieniem nowem, które usta Pańskie mianować będą.
3 Pea te ke hoko foki ko e tatā ʻoe nāunau ʻi he nima ʻo Sihova, mo e pale fakatuʻi ʻi he nima ʻo ho ʻOtua,
I będziesz koroną ozdobną w ręce Pańskiej, i koroną królestwa w ręce Boga twego.
4 ʻE ʻikai toe ui koe “ko e Liʻaki;” pea ʻe ʻikai toe ui ho fonua “ko e Lala:” ka e ui koe “ko Hefisipa,” mo ho fonua “ko Piula:” he ʻoku fiefia ʻa Sihova ʻiate koe, pea ʻe fai ʻae taʻane ʻi ho fonua.
Nie będą cię więcej zwać opuszczoną, i ziemia twoja nie będzie więcej zwana spustoszoną; ale ty nazywana będziesz rozkoszą moją, a ziemia twoja mężatką; bo Pan będzie miał rozkosz w tobie, a ziemia twoja będzie zamężna.
5 Hangē ʻoku mali ʻae talavou mo e tāupoʻou, ʻe pehē ʻae mali ho ngaahi foha mo koe: pea hangē ʻoku fiefia ʻae tangata taʻane ʻi he taʻahine, ʻe pehē ʻae fiefia ʻa ho ʻOtua ʻiate koe.
Albowiem jako młodzieniec pannę pojmuje, tak cię sobie pojmą synowie twoi; a jako się oblubieniec weseli z oblubienicy, tak się weselić będzie z ciebie Bóg twój.
6 Kuo u fekau ʻae kau tangata leʻo ki ho ngaahi ʻā, ʻE Selūsalema, pea ʻe ʻikai te nau fakalongo pē ʻi he ʻaho pe ʻi he pō; ko kimoutolu ʻoku fakahā ʻa Sihova, ʻoua ʻe fakalongo pe,
Na murach twoich, o Jeruzalem! postawię stróżów, którzy przez cały dzień całą noc nigdy nie umilkną; którzy wspominacie Pana, nie milczcie;
7 Pea ʻoua naʻa tuku kiate ia ha fiemālie, kaeʻoua ke fokotuʻumaʻu ʻe ia ʻa Selūsalema, pea ke ne ngaohi ia ko e ongoongolelei ʻi māmani.
A nie dawajcie mu odpocznienia, dokąd nie utwierdzi, i dokąd nie sposobi, aby Jeruzalem było sławne na ziemi.
8 Kuo fuakava ʻe Sihova ʻi hono nima toʻomataʻu, pea ʻi he nima ʻo hono mālohi, “Ko e moʻoni ʻe ʻikai te u toe foaki hoʻo uite ko e meʻakai ki ho ngaahi fili; pea ʻe ʻikai inu ʻe he ngaahi foha ʻoe muli ʻi hoʻo uaine, ʻaia kuo ke ngāue ke maʻu:
Przysiągł Pan przez prawicę swoję i przez ramię mocy swojej, mówiąc: Nie podam więcej pszenicy twojej na pokarm nieprzyjaciołom twoim, i nie będą pić cudzoziemcy wina twego, około któregoś pracował.
9 Ka ko kinautolu kuo tānaki ia te nau kai ia, pea fakamālō kia Sihova; pea ko kinautolu kuo ʻomi fakataha ia te nau inu ia ʻi he ngaahi loto ʻā ʻo hoku māʻoniʻoni.
Ale ci, którzy je zgromadzą, pożywać go, i chwalić Pana będą; a którzy je zbierają, będą je pić w sieniach świątnicy mojej.
10 Hū atu, hū atu ʻi he ngaahi matapā; teuteu ʻae hala ʻoe kakai; fokotuʻu hake, fokotuʻu hake ʻae hala māʻolunga; tānaki mei ai ʻae ngaahi maka; fokotuʻu ʻae fuka maʻa ʻe kakai.
Przechodźcie, przechodźcie przez bramy! gotujcie drogę ludowi; wyrównajcie, wyrównajcie gościńce; wybierzcie kamienie, podnieście chorągiew do narodów.
11 Vakai, kuo folofola ʻa Sihova ʻo aʻu ki he ngataʻanga ʻo māmani, “Mou pehē ki he ʻofefine ʻo Saione, ‘Vakai, ʻoku haʻu hoʻo fakamoʻui; vakai, ʻoku ʻiate ia hono totongi, pea ʻi hono ʻao ʻa ʻene ngāue.’”
Oto Pan rozkaże obwołać aż do kończyn ziemi; powiedzcie córce Syońskiej: Oto zbawiciel twój idzie, oto zapłata jego z nim, a dzieło jego przed nim.
12 Pea te nau ui ʻakinautolu, “Ko e kakai māʻoniʻoni, Ko e kakai kuo huhuʻi ʻe Sihova:” pea ʻe ui koe, “Ko e ʻofeina, Ko e kolo taʻeliʻaki.”
I nazwią synów twoich ludem świętym, odkupionymi Pańskimi, a ciebie nazwią miastem zacnem i nie opuszczonem.