ʻIsaia 59

1 Vakai, ʻoku ʻikai fakanounou ʻae nima ʻo Sihova, ke ne taʻefaʻafakamoʻui; pea ʻoku ʻikai mamafa hono fofonga, ke ne taʻefaʻaongoʻi.

Oto ręka PANA nie jest skrócona, aby nie mogła zbawić, ani jego ucho nie jest przytępione, aby nie mogło wysłuchać.

2 Ka ko hoʻomou ngaahi hia kuo fakamavae ʻakimoutolu mo homou ʻOtua, pea ʻi hoʻomou angahala kuo ne fakafufū hono fofonga meiate kimoutolu, koeʻuhi ʻe ʻikai te ne fanongo,

Ale wasze nieprawości uczyniły przepaść między wami a waszym Bogiem i wasze grzechy sprawiły, że ukrył twarz przed wami, tak że nie słyszy.

3 He kuo fakaʻuli homou nima ʻaki ʻae toto, mo homou louhiʻi nima ʻaki ʻae fai kovi; kuo lea loi homou loungutu, kuo puʻaki ʻe homou ʻelelo ʻae kovi.

Wasze ręce bowiem są splamione krwią, a wasze palce – nieprawością. Wasze wargi mówią kłamstwa, a wasz język szepce przewrotności.

4 ‌ʻOku ʻikai ui ha taha ki he angatonu, pe lea ha niʻihi ki he moʻoni, ʻoku nau faʻaki ki he vaʻinga, pea lea loi; ʻoku nau tuituʻia ʻi he fai kovi, pea nau fanauʻi ʻae angahala.

Nikt nie woła o sprawiedliwość i nikt się nie spiera o prawdę. Ufają marności i mówią kłamstwa, wyrządzają krzywdę i rodzą nieprawość.

5 ‌ʻOku nau fōfoaʻi ʻae fua ʻoe ngata fekai, pea fi ʻae matamata kupenga ʻoe hina: ko ia ʻoku ne kai honau fua ʻe mate, pea ko ia kuo laiki ʻoku haʻu mei ai ʻae ngata fekai.

Wylęgają jaja węża i tkają pajęczynę. Kto spożywa ich jaja, umiera, a jeśli je stłucze, wykluwa się żmija.

6 ‌ʻE ʻikai hoko ko e ngaahi kofu ʻenau matamata kupenga, pea ʻe ʻikai te nau ʻufiʻufi ʻakinautolu ʻaki ʻenau ngaahi ngāue: he ko ʻenau ngaahi ngāue ko e ngāue ʻae angahala, pea ʻoku ʻi honau nima ʻae ngāue fakamālohi.

Ich pajęczyny nie nadają się na szatę ani nie okryją się swoimi uczynkami. Ich uczynki to uczynki nieprawości i w ich rękach są czyny przemocy.

7 ‌ʻOku lele honau vaʻe ki he kovi, pea ʻoku nau fai toʻotoʻo ke lilingi ʻae toto ʻoe taʻehalaia: ko ʻenau ngaahi mahalo ko e ngaahi mahalo ʻoe angahala; ʻoku ʻi honau ngaahi hala ʻae maumau mo e fakaʻauha.

Ich nogi biegną do zła i spieszą się do przelewania niewinnej krwi. Ich myśli są myślami nieprawości, spustoszenie i zniszczenie na ich drogach.

8 Ko e hala ʻoe melino ʻoku ʻikai te nau ʻiloʻi; pea ʻoku ʻikai ha angatonu ʻi honau ngaahi ʻaluʻanga: kuo nau ngaohi kiate kinautolu ʻae ngaahi hala pikopiko: ko ia ʻe ʻalu ai ʻe ʻikai te ne ʻilo ha fiemālie.

Drogi pokoju nie znają i nie ma na ich drogach sprawiedliwości. Uczynili sobie kręte ścieżki; ten, kto po nich chodzi, nie zazna pokoju.

9 “Ko ia ʻoku mamaʻo ai meiate kitautolu ʻae fakamaau, pea ʻoku ʻikai hoko mai ʻae angatonu: ʻoku tau tatali ki he maama, kae vakai ko e fakapoʻuli; ki he maama lahi, ka ʻoku tau ʻeveʻeva ʻi he poʻuli.

Dlatego sąd jest daleki od nas i nie dociera do nas sprawiedliwość. Czekamy na światłość – a oto ciemność, na jasność – ale kroczymy w mrokach.

10 ‌ʻOku tau tautaufā ki he ʻā ʻo hangē ko e kui, pea ʻoku tau tautaufā ʻo hangē ʻoku ʻikai hatau mata: ʻoku tau humu ʻi he hoʻatāmālie ʻo hangē ha poʻuli; ʻoku tau ʻi he ngaahi potu lala ʻo hangē ko e kakai mate.

Macamy ściany jak ślepi, macamy, jakbyśmy oczu nie mieli. Potykamy się w południe jak o zmierzchu; w miejscach opustoszałych – jak umarli.

11 ‌ʻOku tau tangi kotoa pē ʻo tatau mo e fanga pea, pea ʻoku tangi mamahi ʻo hangē ko e kulukulu, ʻoku tau kumi ki he fakamaau, ka ʻoku ʻikai; ki he fakamoʻui, ka ʻoku mamaʻo ia ʻiate kitautolu.

Ryczymy wszyscy jak niedźwiedzie, jak gołębie ciągle wzdychamy; oczekujemy sądu, ale go nie ma; [oczekujemy] na wybawienie, ale jest od nas daleko.

12 He kuo fakalahi ʻemau ngaahi talangataʻa ʻi ho ʻao, pea ʻoku talatalaakiʻi ʻakitautolu ʻe heʻetau ngaahi angahala: he ʻoku ʻiate kitautolu ʻetau ngaahi talangataʻa; pea ko ʻetau ngaahi angahala, ʻoku tau ʻilo ia;

Rozmnożyły się bowiem nasze przestępstwa przed tobą i nasze grzechy świadczą przeciwko nam, ponieważ nasze nieprawości są przy nas i uznajemy swoje przestępstwa;

13 Ko e meʻa ʻi he angatuʻu mo e lohiakiʻi kia Sihova, mo e ʻalu mei hotau ʻOtua, ʻo lea ki he fakamālohi mo e fakaaoao, ʻi he mahalo ʻaki mo e fakahā mei he loto ʻae ngaahi lea loi.

Zgrzeszyliśmy i kłamaliśmy przeciw PANU i odwróciliśmy się od naszego Boga, aby nie chodzić za nim; mówiliśmy o ucisku i buncie, obmyślaliśmy i wypowiadaliśmy słowa kłamliwe ze swego serca.

14 Pea kuo foki ki mui ʻae fakamaau, pea ʻoku ʻi he mamaʻo ʻae angatonu: he kuo hinga ʻae moʻoni ʻi he hala, pea ʻoku ʻikai faʻa hū ki ai ʻae faitotonu.

Dlatego sąd został wycofany i sprawiedliwość stoi z daleka, bo prawda runęła na ulicy, a prawość nie może tam wejść.

15 ‌ʻIo, kuo mole ʻae moʻoni; pea ʻoku lau ko e faha ʻaia kuo afe mei he kovi: pea naʻe ʻafio ki ai ʻa Sihova, pea naʻe kovi ia ki hono fofonga ʻi he ʻikai ai ha fakamaau.”

Tak, prawda zginęła, a ten, kto odstępuje od zła, pada ofiarą łupu. PAN to widział i nie podobało mu się, że nie ma sądu.

16 “Pea naʻa ne ʻafioʻi ʻoku ʻikai ai ha tangata, pea ofo ia ʻi he ʻikai ha fakalaloa: ko ia naʻe ʻomi ʻe hono nima ʻae fakamoʻui kiate ia; pea ko ʻene māʻoniʻoni, naʻe tokoni ia kiate ia.

Widział, że nie ma żadnego człowieka i zdziwił się, że nie ma nikogo, kto by się wstawił. Dlatego jego ramię przyniosło mu zbawienie i jego własna sprawiedliwość była jego podporą.

17 He naʻa ne ʻai ʻae māʻoniʻoni ʻo hangē ko e kofu fatafata, pea mo e tatā ʻoe fakamoʻui ki hono fofonga; pea ne ai ʻae teunga ʻoe houhau ko e kofu, pea naʻa ne kofuʻaki ʻae loto faivelenga ʻo hangē ko e kofutuʻa.”

Przyodział się bowiem w sprawiedliwość jak w pancerz i włożył hełm zbawienia na swą głowę. Przyoblekł się w odzienie pomsty jak w szatę i okrył się gorliwością jak płaszczem.

18 ‌ʻO fakatatau ki heʻenau ngaahi faianga, ʻe pehē ʻene totongi, ʻaki ʻae houhau ki he kau angatuʻu, ʻae totongi ki hono ngaahi fili; ki he ngaahi motu te ne fakatatau ʻae totongi.

Według uczynków, stosownie do nich, odpłaci gniewem swoim przeciwnikom, odwetem swoim wrogom; wyspom odpłaci odwetem.

19 Ko ia te nau manavahē ai ki he huafa ʻo Sihova mei he lulunga, pea mo hono nāunau mei he hopoʻangalaʻā. ʻOka ʻoho mai ʻae fili ʻo hangē ko e vaitafe lahi, ʻe hiki hake ʻe he Laumālie ʻo Sihova ha fuka kiate ia.

I ci, którzy są na zachodzie, będą się bali imienia PANA, i ci, którzy na wschodzie – jego chwały. Gdy wróg przyjdzie jak rzeka, Duch PANA przepędzi go.

20 Pea ʻoku pehē ʻe Sihova, ʻE haʻu ʻae Huhuʻi ki Saione, pea kiate kinautolu ʻoku tafoki mei he talangataʻa ʻia Sēkope.

Przyjdzie bowiem Odkupiciel do Syjonu i do tych spośród Jakuba, którzy odwracają się od występków, mówi PAN.

21 ‌ʻOku pehē ʻe Sihova, “Ka ko au, ko ʻeku fuakava eni mo kinautolu; Ko hoku laumālie ʻaia ʻoku ʻiate koe, pea mo ʻeku ngaahi lea kuo u ʻai ki ho ngutu, ʻe ʻikai ʻalu ʻi ho ngutu, pe mei he ngutu ʻo ho hako, pe mei he ngutu ʻoe hako ʻo ho hako, ʻoku pehē ʻe Sihova, ngata mei heni ʻo aʻu ʻo taʻengata.”

A to będzie moje przymierze z nimi, mówi PAN: Mój Duch, który jest w tobie, i moje słowa, które włożyłem w twoje usta, nie odstąpią od twoich ust ani od ust twego potomstwa, ani od ust potomków twego potomstwa, mówi PAN, odtąd aż na wieki.