ʻIsaia 40

1 ‌ʻOku pehē ʻe homou ʻOtua, “Mou fakafiemālieʻi, mou fakafiemālieʻi ʻa hoku kakai.

Consolamini, consolamini popule meus, dicit Deus vester.

2 “Lea fakafiemālie ki Selūsalema, pea kalanga kiate ia, kuo ngata ʻene tau, kuo fakamolemole ʻene hia: he kuo fai ʻae totongi ke liunga ua kiate ia mei he nima ʻo Sihova ʻi heʻene hia kotoa pē.”

Loquimini ad cor Ierusalem, et advocate eam: quoniam completa est malitia eius, dimissa est iniquitas illius: suscepit de manu Domini duplicia pro omnibus peccatis suis.

3 Ko e leʻo ʻo ia ʻoku kalanga ʻi he toafa, “Teuteu ʻae hala ʻo Sihova, fakatonutonu ʻae hala lahi ʻi he toafa maʻa hotau ʻOtua.”

Vox clamantis in deserto: Parate viam Domini, rectas facite in solitudine semitas Dei nostri.

4 ‌ʻE hakeakiʻi ʻae ngaahi luo kotoa pē, pea ʻe holoki ʻae ngaahi moʻunga meʻe tafungofunga kotoa pē: pea ʻe fakatonutonu ʻae pikopiko, pea ʻe fakatokalelei ʻae ngaahi potu ʻoku tokakovi:

Omnis vallis exaltabitur, et omnis mons et collis humiliabitur, et erunt prava in directa, et aspera in vias planas.

5 Pea ʻe fakahā ʻae nāunau ʻo Sihova, pea ʻe mamata ki ai ʻae kakai kotoa pē: he kuo folofola pehē ʻae fofonga ʻo Sihova.”

Et revelabitur gloria Domini, et videbit omnis caro pariter quod os Domini locutum est.

6 Naʻe pehē ʻe he leʻo, “Kalanga.” Pea naʻa ne pehē, “Ko e hā te u kalanga ʻaki?” “Ko e mohuku ʻae kakano kotoa pē, pea ko e nāunau kotoa pē ʻo ia ʻoku tatau mo e fisi ʻoe ngoue.

Vox dicentis: Clama. Et dixi: Quid clamabo? Omnis caro foenum, et omnis gloria eius quasi flos agri.

7 ‌ʻOku fakaʻaʻau ke mōmoa ʻae mohuku, ʻoku mae ʻae fisiʻiʻakau: koeʻuhi ʻoku angi ki ai ʻae matangi ʻa Sihova: tā ko e moʻoni ko e mohuku ʻae kakai.

Exiccatum est foenum, et cecidit flos, quia spiritus Domini sufflavit in eo. Vere foenum est populus:

8 ‌ʻOku fakaʻaʻau ke mōmoa ʻae mohuku, ʻoku mae ʻae fisiʻiʻakau: ka e tolonga ʻo taʻengata ʻae folofola ʻa hotau ʻOtua.”

exiccatum est foenum, et cecidit flos: Verbum autem Domini nostri manet in aeternum.

9 ʻA koe, ʻoku ʻomi ʻae ongoongolelei ki Saione, ʻalu hake koe ki he moʻunga māʻolunga; ʻa koe, ʻoku ʻomi ʻae ongoongolelei ki Selūsalema, hiki hake ho leʻo ʻi he mālohi; hiki hake ia ʻoua ʻe manavahē; ke ke pehē ki he ngaahi kolo ʻo Siuta, “Vakai ki homou ʻOtua!”

Super montem excelsum ascende, tu qui evangelizas Sion: exalta in fortitudine vocem tuam, qui evangelizas Ierusalem: exalta, noli timere. Dic civitatibus Iuda: Ecce Deus vester:

10 Vakai, ʻe hāʻele mai ʻae ʻEiki ko Sihova ʻi he mālohi, pea ʻe pule hono nima moʻona: vakai, ʻoku ʻiate ia hono totongi, pea ʻoku ʻi hono ʻao ʻa ʻene ngāue.

ecce Dominus Deus in fortitudine veniet, et brachium eius dominabitur: ecce merces eius cum eo, et opus illius coram illo.

11 Te ne fafanga ʻene fanga sipi ʻo hangē ko e tauhi: te ne tānaki ʻae fanga lami ʻaki hono nima, pea fua ʻakinautolu ʻi hono fatafata, pea tataki fakafiemālie ʻakinautolu ʻoku feitama.

Sicut pastor gregem suum pascet: in brachio suo congregabit agnos, et in sinu suo levabit, foetas ipse portabit.

12 Ko hai kuo ne fua ʻae ngaahi vai ʻi hono ʻaofi nima, pea fuofua ʻae langi ʻaki ʻae hanga, pea fakakātoa ʻae efuefu ʻoe fonua ʻi he meʻa fuofua, pea kuo fakamamafa ʻae ngaahi moʻunga ʻi he meʻa fakamamafa, pea mo e ngaahi tafungofunga ʻi he meʻa fakatatau?

Quis mensus est pugillo aquas, et caelos palmo ponderavit? quis appendit tribus digitis molem terrae, et libravit in pondere montes, et colles in statera?

13 Ko hai kuo ne fakahinohino ʻae Laumālie ʻo Sihova, pea hoko ko ʻene akonaki ke fakahinohino ia?

Quis adiuvit spiritum Domini? aut quis consiliarius eius fuit, et ostendit illi?

14 Ko hai naʻa na fakakaukau mo ia, koeʻuhi ke ne fakapotoʻi ia, pe ako kiate ia ʻi he hala ʻoe fakamaau, pe ko hai naʻa ne akonakiʻi ia ʻi he ʻilo, pea fakahā kiate ia ʻae hala ʻoe ʻiloʻilo?

Cum quo iniit consilium, et instruxit eum, et docuit eum semitam iustitiae, et erudivit eum scientiam, et viam prudentiae ostendit illi?

15 Vakai, ʻoku tatau ʻae ngaahi puleʻanga mo e tulutā ʻoe ipu vai, pea ʻoku lau ia ʻo hangē ko e efuefu iiki ʻoe meʻa fakatatau: vakai, ʻoku ne toʻo hake ʻae ngaahi motu ʻo hangē ko e meʻa siʻi ʻaupito.

Ecce Gentes quasi stilla situlae, et quasi momentum staterae reputatae sunt: ecce insulae quasi pulvis exiguus.

16 Pea ʻoku siʻi ʻa Lepanoni ke tutu, pea ʻoku siʻi ʻae fanga manu ʻi ai ki ha feilaulau tutu.

Et Libanus non sufficiet ad succendendum, et animalia eius non sufficient ad holocaustum.

17 ‌ʻOku hangē ko e meʻa noa pe ʻae ngaahi puleʻanga kotoa pē ʻi hono ʻao; pea ʻoku lau ia kiate ia ko e siʻi hifo ʻi he meʻa noa pe, mo e vaʻinga.

Omnes gentes quasi non sint, sic sunt coram eo, et quasi nihilum et inane reputatae sunt ei.

18 Pea te mou fakatatau kia hai ʻae ʻOtua? Pe ko e hā ha fakatātā te mou fakatatau kiate ia?

Cui ergo similem fecisti Deum? aut quam imaginem ponetis ei?

19 ‌ʻOku haka ʻe he tangata tufunga ha tamapua, pea ko e tufunga koula ʻoku ʻufiʻufi ia ʻaki ʻae koula, pea ʻoku ne ngaohi ʻae kahoa fihifihi ʻaki ʻae siliva

Numquid sculptile conflavit faber? aut aurifex auro figuravit illud, et laminis argenteis argentarius?

20 Ko ia ʻoku lahi ʻene masiva pea ʻoku ʻikai haʻane feilaulau, ʻoku ne fili ha ʻakau ʻe ʻikai popo; ʻoku ne kumi kiate ia ha tufunga poto ke fokotuʻu ha tamapua kuo tā ʻaia ʻe ʻikai ueʻi.

Forte lignum, et imputribile elegit: artifex sapiens quaerit quomodo statuat simulacrum, quod non moveatur.

21 Kuo taʻeʻilo ʻekimoutolu? Naʻe ʻikai te mou fanongo? ʻIkai kuo fakahā kiate kimoutolu mei he kamataʻanga? ʻIkai kuo mou ʻilo talu mei he ʻai ʻae tuʻunga ʻo māmani?

Numquid non scitis? numquid non audistis? numquid non annunciatum est vobis ab initio? numquid non intellexistis fundamenta terrae?

22 Ko ia ia ʻoku ʻafio ʻi he takatakai ʻo māmani, pea ko e kakai ʻoku nofo ai ʻoku tatau kiate ia mo e fanga heʻe; ko ia ia ʻoku ne fofola ʻae ngaahi langi ʻo hangē ko e puipui, pea folahi ia ʻo hangē ko e fale fehikitaki ke nofo ai:

Qui sedet super gyrum terrae, et habitatores eius sunt quasi locustae: qui extendit velut nihilum caelos, et expandit eos sicut tabernaculum ad inhabitandum.

23 Ko ia ʻoku ne fakahifo ki lalo ʻae houʻeiki ke ʻikai; ʻoku ne ngaohi ʻae kau fakamaau ʻoe fonua ko e vaʻinga.

Qui dat secretorum scrutatores quasi non sint, iudices terrae velut inane fecit:

24 ‌ʻIo, ʻe ʻikai tō ʻakinautolu; ʻio, ʻe ʻikai tūtuuʻi ʻakinautolu: ʻio, ʻe ʻikai aka ʻi he kelekele honau tefito: pea te ne ifi kiate kinautolu, pea te nau mae, pea ʻe ʻave ʻakinautolu ʻe he ʻahiohio ʻo hangē ko e veve.

et quidem neque plantatus, neque satus, neque radicatus in terra truncus eorum: repente flavit in eos, et aruerunt, et turbo quasi stipulam auferet eos.

25 “ʻOku pehē ʻe he tokotaha māʻoniʻoni, Pea te mou fakatatau au kia hai, pe te u tatau mo hai?

Et cui assimilastis me, et adaequastis, dicit sanctus?

26 Hiki hake homou mata ki ʻolunga, pea vakai pe ko hai kuo ne fakatupu ʻae ngaahi meʻa ni, ʻaia ʻoku ne lau mo taki kituʻa honau tokolahi; ʻoku ne ui ʻakinautolu kotoa pē ʻi honau hingoa ʻi he lahi ʻo hono māfimafi, koeʻuhi ʻoku mālohi ia ʻi he māfimafi, ʻoku ʻikai ha taha ʻoku taʻehāmai.

Levate in excelsum oculos vestros, et videte quis creavit haec: qui educit in numero militiam eorum, et omnes ex nomine vocat: prae multitudine fortitudinis et roboris, virtutisque eius, neque unum reliquum fuit.

27 Ko e hā ʻoku ke pehē, ʻe Sēkope, pea ke pehē, ʻE ʻIsileli, “Kuo fufū hoku hala meia Sihova, pea kuo taʻetokanga ʻa hoku ʻOtua ki hoku fakamaau?”

Quare dicis Iacob, et loqueris Israel: Abscondita est via mea a Domino, et a Deo meo iudicium meum transivit?

28 “ʻIkai naʻa ke ʻilo? ʻIkai naʻa ke fanongo, ko Sihova ko e ʻOtua taʻengata ia, ko e Tupuʻanga ʻoe ngaahi ngataʻanga ʻo māmani, ʻoku ʻikai pongia ia, pea ʻoku ʻikai vaivai? ʻOku taʻefaʻaʻiloʻi ʻa ʻene ʻilo.

Numquid nescis, aut non audisti? Deus sempiternus Dominus, qui creavit terminos terrae: non deficiet, neque laborabit, nec est investigatio sapientiae eius.

29 ‌ʻOku ne foaki ʻae mālohi ki he vaivai; pea kiate kinautolu ʻoku ʻikai haʻanau mālohi ʻoku ne fakatupu ʻae mālohi.

Qui dat lasso virtutem: et his, qui non sunt, fortitudinem et robur multiplicat.

30 ‌ʻIo ʻe pongia ʻae fānau tupu pea vaivai, pea ʻe hinga ʻaupito mo e kau talavou:

Deficient pueri, et laborabunt, et iuvenes in infirmitate cadent.

31 Ka ko kinautolu ʻoku tatali kia Sihova ʻe fakafoʻou honau mālohi; te nau puna hake ʻaki ʻae kapakau ʻo hangē ko e fanga ʻikale; te nau lele ka e ʻikai vaivai; pea te nau ʻeveʻeva, kā ʻe ʻikai pongia.”

Qui autem sperant in Domino, mutabunt fortitudinem, assument pennas sicut aquilae, current et non laborabunt, ambulabunt et non deficient.