< ʻIsaia 32 >

1 Vakai ʻe pule ha tuʻi ʻi he māʻoniʻoni, pea ʻe pule mo e ngaahi houʻeiki ʻi he fai angatonu.
¡Cuidado! Viene un rey que hace lo correcto cuando gobierna, y los que gobiernan bajo él actuarán con justicia.
2 Pea ʻe ʻi ai ʻae tangata ʻo hangē ko e toitoiʻanga mei he matangi, mo e hūfanga mei he afā; pea hangē ko e ngaahi vaitafe ʻi he potu mōmoa, ʻo hangē ko e malumalu ʻo ha maka lahi ʻi he fonua ʻoku puhengia.
Cada uno de ellos será como un refugio contra el viento, como una protección contra la tormenta, como ríos de agua en el desierto seco, como la sombra de una gran roca en un lugar calcinado por el sol.
3 Pea ʻe ʻikai nenefu ʻae mata ʻokinautolu ʻoku ʻaa, pea ʻe fakafanongo ʻae telinga ʻokinautolu ʻoku ongo.
Entonces todo el que tenga ojos podrá ver de verdad, y todo el que tenga oídos podrá oír de verdad.
4 Pea ko e loto ʻoe ʻohonoa ʻe tokanga pea maʻu ʻae ʻilo, pea ko e ʻelelo ʻoku leʻoleʻovale ʻe lea vave mo totonu.
Los impulsivos serán sensatos y reflexionarán; los tartamudos hablarán con claridad.
5 ‌ʻE ʻikai toe ui ʻae angakovi ko e angalelei, pe pehē ko e faʻa foaki ʻaia ʻoku manumanu.
Ya no se llamará a los tontos respetables ni a los sinvergüenzas muy apreciados.
6 He ko e tangata vale te ne lea vale, pea ʻe ngāue kovi hono loto, ke fai kākā, pea lea hala kia Sihova, ke fakamaha ʻae laumālie ʻoe fiekaia, pea taʻofi ʻe ia ʻae inu mei he fieinua.
Porque los necios sólo dicen tonterías, pensando cosas malas. Actúan en contra del Señor, tergiversando lo que dicen. Se niegan a dar de comer al hambriento y niegan el agua al sediento.
7 Ko e ngaahi meʻa ngāue ʻoe angakovi ʻoku kovi: ʻoku ne fakakaukau kovi ke fakafihi ʻae masiva ʻaki ʻae lea loi, pea ke mioʻi ʻae lea totonu ʻae masiva ʻi he fakamaau.
Los tramposos emplean métodos perversos; idean planes para arruinar a los pobres con mentiras, incluso cuando la razón está del lado de los pobres.
8 Ka ko e angalelei ʻoku ne fakakaukau ki he ngaahi meʻa lelei; pea ʻi he ngaahi meʻa lelei ʻe fokotuʻumaʻu ia.
Pero las personas nobles actúan desinteresadamente; mantienen sus principios de generosidad.
9 Mou tuʻu hake, ʻakimoutolu ʻae kau fefine ʻoku nofo fakafiemālie; fanongo ki hoku leʻo, ʻakimoutolu ʻae ngaahi ʻofefine taʻetokanga; fakafanongo ki heʻeku lea.
¡Levántense, mujeres que andan relajadas, y presten atención a lo que digo! Ustedes, señoras sin preocupaciones, ¡escúchenme!
10 Te mou ongosia ʻi he ngaahi ʻaho mo e taʻu lahi, ʻakimoutolu ʻae kau fefine taʻetokanga: koeʻuhi ʻe ʻikai hoko ʻae ngaohi ʻoe vaine, ʻe ʻikai hoko hono tānaki.
Dentro de poco, ustedes, que se creen tan seguras, temblarán de miedo. La vendimia va a fracasar y no habrá cosecha.
11 Ke tetetete, ʻakimoutolu ʻae kau fefine ʻoku fakafiemālie; ke mamahi, ʻakimoutolu ʻoku taʻetokanga: vete homou kofu, fakatelefua ʻakimoutolu, pea nonoʻo ʻae tauangaʻa ki homou noʻotanga vala.
¡Tiemblen, mujeres que viven con tranquilidad! ¡Tiemblen ustedes las que creen estar seguras! Despójense de sus ropas, desnúdense y pónganse un saco alrededor de la cintura.
12 Te nau lāunga koeʻuhi ko e mata ʻoe huhu, pea ki he ngaahi ngoue lelei, pea ki he vaine fua.
Golpeen sus pechos con tristeza por la pérdida de sus hermosos campos, de sus viñas fértiles,
13 ‌ʻE tupu hake ʻae ngaahi ʻakau talatala mo e talatalaʻāmoa ʻi he fonua ʻo hoku kakai; ʻio, ʻi he ngaahi fale fakafiefia kotoa pē ʻi he kolo ʻoe fiefia:
por la pérdida de la tierra de mi pueblo. Lloren porque ahora está cubierta de espinas y zarzas, lloren por la pérdida de todos los hogares felices y las ciudades alegres.
14 Koeʻuhi kuo liʻaki ʻae ngaahi fale fakaʻeiʻeiki; ko e kolo ʻoe tokolahi kuo siʻaki; ʻe hoko ʻae ngaahi puke mo e ngaahi fale māʻolunga ko e ngaahi ʻana ʻo taʻengata, ko e fiefiaʻanga ʻoe fanga ʻasi kaivao, ko e keinangaʻanga ʻoe fanga manu;
El palacio está abandonado, la ciudad abarrotada está desierta. Los castillos y las torres de vigilancia se convertirán para siempre en hogares amados por los asnos salvajes, y en lugares donde pastan las ovejas,
15 Kaeʻoua ke huaʻi hifo kiate kitautolu ʻae laumālie mei ʻolunga, pea hoko ʻae toafa ko e ngoue faʻa fua, pea lau ʻae ngoue faʻa fua ko e vao ʻakau.
hasta que el Espíritu sea derramado sobre nosotros desde lo alto, y el desierto se convierta en un buen campo lleno de cosechas, y el buen campo crezca como un bosque.
16 Pea ʻe toki nofo ʻae fakamaau ʻi he toafa, pea nofo ʻae māʻoniʻoni ʻi he ngoue faʻa fua.
Entonces los que vivan en el desierto practicarán la justicia, y los que vivan entre los campos harán lo recto.
17 Pea ko e ngāue ʻoe māʻoniʻoni ko e melino ia; pea ko e fua ʻoe māʻoniʻoni ko e fiemālie mo e nofo lelei ʻo taʻengata.
Vivir correctamente traerá paz y seguridad duraderas.
18 Pea ʻe nofo ʻa hoku kakai ʻi he nofoʻanga ʻoe melino, pea ʻi he ngaahi fale tuʻumaʻu, pea ʻi he ngaahi mālōlōʻanga ʻoe fiemālie;
Mi pueblo vivirá en paz, seguro y protegido en sus hogares.
19 Ka e tō ʻae ʻuha maka, pea ʻe fakahinga ʻae vao ʻakau; pea ʻe fakamoʻulaloa ʻaupito ʻae kolo.
Aunque el granizo puede destruir un bosque y una ciudad puede ser demolida,
20 ‌ʻOku monūʻia ʻakimoutolu ʻoku tūtuuʻi ʻi he veʻe vai kotoa pē, pea fekau atu ki ai ʻae vaʻe ʻoe pulu mo e ʻasi.
serás feliz mientras siembras tus cosechas junto a las aguas y dejas que tu ganado y tus burros anden libremente.

< ʻIsaia 32 >