ʻIsaia 27
1 ʻI he ʻaho ko ia ʻe tautea ʻe Sihova ʻae levaiatani ko e ngata mālohi, ʻaki ʻene heletā māsila mo lahi mo mālohi, ʻio, ʻae levaiatani ko e ngata pikopiko; pea te ne tāmateʻi mo e talākoni ʻoku ʻi he tahi.
In die illa visitabit Dominus in gladio suo duro, et grandi, et forti, super Leviathan, serpentem vectem, et super Leviathan, serpentem tortuosum, et occidet cetum qui in mari est.
2 ʻI he ʻaho ko ia mou hiva kiate ia, ko e ngoue vaine ʻoe uaine kulokula.
In die illa vinea meri cantabit ei.
3 “Ko au ko Sihova ʻoku ou tauhi ia: te u fakaviviku ia ʻi he kuonga kotoa pē: telia naʻa maumauʻi ia ʻe ha taha, te u tauhi ia ʻi he ʻaho mo e pō.
Ego Dominus qui servo eam; repente propinabo ei. Ne forte visitetur contra eam, nocte et die servo eam.
4 ʻOku ʻikai ʻiate au ʻae houhau: ko hai te ne fokotuʻu kiate au ʻae ngaahi ʻakau talatala mo e talatalaʻāmoa ʻi he tau? Te u ʻalu ʻo ʻasi ʻiate kinautolu, te u tutu fakataha ʻakinautolu.
Indignatio non est mihi. Quis dabit me spinam et veprem in prælio? gradiar super eam, succendam eam pariter.
5 Tuku ke ne puke mai ki hoku mālohi, koeʻuhi ke ne fakalelei mo au pea te ne fakalelei mo au.”
An potius tenebit fortitudinem meam? faciet pacem mihi, pacem faciet mihi.
6 Te ne ngaohi ke aka ʻakinautolu ʻoku haʻu ia Sēkope: ʻe fisi mo moto ʻa ʻIsileli, pea fakafonu ʻae funga ʻo māmani ʻaki ʻae fua.
Qui ingrediuntur impetu ad Jacob, florebit et germinabit Israël, et implebunt faciem orbis semine.
7 Kuo ne taaʻi ia, ʻo hangē ko ʻene taaʻi ʻakinautolu naʻe taaʻi ia? Pea kuo tāmateʻi ia ʻo hangē ko e tāmateʻi ʻakinautolu kuo tāmateʻi ʻiate ia?
Numquid juxta plagam percutientis se percussit eum? aut sicut occidit interfectos ejus, sic occisus est?
8 ʻI hoʻo fekau atu ia naʻa ke fuofua kiate ia ʻae fakamaau: ʻoku ne taʻofi ʻa ʻene afā ʻi he ʻaho ʻoe matangi hahake.
In mensura contra mensuram, cum abjecta fuerit, judicabis eam; meditatus est in spiritu suo duro per diem æstus.
9 Ko ia ko e meʻa ni ʻe fakamaʻa ai ʻae hia ʻa Sēkope; pea te ne maʻu ʻae fua kotoa pē ke ʻave ʻene angahala; ʻoka ngaohi ʻe ia ʻae ngaahi maka kotoa pē ʻoe ʻesifeilaulauʻanga ke hangē ko e ngaahi maka hinehina ʻaia kuo momosi, ʻe ʻikai tuʻu ki ʻolunga ai ʻae ngaahi ʻakau fakamalumalu mo e ngaahi tamapua.
Idcirco super hoc dimittetur iniquitas domui Jacob; et iste omnis fructus: ut auferatur peccatum ejus, cum posuerit omnes lapides altaris sicut lapides cineris allisos: non stabunt luci et delubra.
10 Ka e lala ʻae kolo kuo teuteu ki he tau, ʻe liʻaki ʻae nofoʻanga, pea ʻe tuku ia ʻo hangē ko e toafa: ʻe kai ai ʻae pulu mui, pea te ne tokoto ʻi ai, ʻo ne keina ʻae ngaahi vaʻa litolito ʻi ai.
Civitas enim munita desolata erit; speciosa relinquetur, et dimittetur quasi desertum; ibi pascetur vitulus, et ibi accubabit, et consumet summitates ejus.
11 ʻOka mae ʻa hono ngaahi vaʻa, ʻe fesiʻi ia: ʻe haʻu ʻae kau fefine ʻo tutu ia: he ko e kakai taʻeʻilo ia: ko ia ia naʻa ne ngaohi ʻakinautolu ʻe ʻikai te ne ʻaloʻofa kiate kinautolu, pea ko ia naʻa ne fakafuofua ʻakinautolu ʻe ʻikai te ne fakahā ha ʻofa kiate kinautolu.
In siccitate messes illius conterentur. Mulieres venientes, et docentes eam; non est enim populus sapiens: propterea non miserebitur ejus qui fecit eum, et qui formavit eum non parcet ei.
12 Pea ʻe hoko ʻo pehē ʻi he ʻaho ko ia, ʻe lohuʻi ʻe Sihova hono ngaahi fua, [ʻo fai ]mei he tafeʻanga ʻoe ngaahi vaitafe ʻo aʻu ki he vaitafe ʻo ʻIsipite, pea ʻe tānaki ʻakimoutolu ʻo tautau tokotaha, ʻakimoutolu ko e fānau ʻo ʻIsileli.
Et erit: in die illa percutiet Dominus ab alveo fluminis usque ad torrentem Ægypti; et vos congregabimini unus et unus, filii Israël.
13 Pea ʻe hoko ʻo pehē ʻi he ʻaho ko ia, ʻe ifi ʻae meʻa lea lahi, pea ʻe haʻu ʻakinautolu naʻe meimei mate ʻi ʻAsilia, pea mo e kau ʻāuhē ʻi he fonua ko ʻIsipite, pea ʻe lotu kia Sihova ʻi he moʻunga tapu ʻi Selūsalema.
Et erit: in die illa clangetur in tuba magna; et venient qui perditi fuerant de terra Assyriorum, et qui ejecti erant in terra Ægypti, et adorabunt Dominum in monte sancto in Jerusalem.
