ʻIsaia 1
1 Ko e meʻa naʻe hā mai kia ʻIsaia koe foha ʻo ʻAmosi, ʻaia naʻa ne mamata ʻoku kau ki Siuta mo Selūsalema ʻi he ngaahi ʻaho ʻo ʻUsia, mo Sotame, mo ʻAhasi, pea mo Hesekaia, koe ngaahi tuʻi ʻo Siuta.
Όρασις Ησαΐου υιού Αμώς, την οποίαν είδε περί του Ιούδα και της Ιερουσαλήμ, εν ταις ημέραις Οζίου Ιωάθαμ, Άχαζ και Εζεκίου, βασιλέων Ιούδα.
2 Mou fanongo, ʻae ngaahi langi, pea fakafanongo mo māmani: he ʻoku folofola ʻa Sihova, “Kuo u fafanga mo tauhi ʻae fānau, pea kuo nau angatuʻu kiate au.
Ακούσατε, ουρανοί, και ακροάσθητι, γή· διότι ο Κύριος ελάλησεν· Υιούς έθρεψα και ύψωσα, αλλ' αυτοί απεστάτησαν απ' εμού.
3 ʻOku ʻilo ʻe he pulu ʻaia ʻoku ʻaʻana ia, pea mo e ʻasi ʻae fale manu ʻo ʻene ʻeiki: ka ʻoku ʻikai ʻilo ʻe ʻIsileli, ʻoku ʻikai tokanga ʻa hoku kakai.”
Ο βους γνωρίζει τον κτήτορα αυτού και ο όνος την φάτνην του κυρίου αυτού ο Ισραήλ δεν γνωρίζει, ο λαός μου δεν εννοεί.
4 Oiau! ʻAe puleʻanga angakovi, ko e kakai māfasia ʻi he hia, ko e hako fai meʻa kovi, ko e fānau ʻoku fakahala: kuo nau liʻaki ʻa Sihova, kuo nau fakahouhauʻi ʻae tokotaha māʻoniʻoni ʻo ʻIsileli, kuo nau fakaholomui.
Ουαί, έθνος αμαρτωλόν, λαέ πεφορτωμένε ανομίαν, σπέρμα κακοποιών υιοί διεφθαρμένοι εγκατέλιπον τον Κύριον, κατεφρόνησαν τον Άγιον του Ισραήλ, εστράφησαν εις τα οπίσω.
5 Ko e hā ʻe toe teʻia ai ʻakimoutolu? ʻE tupulaki pe hoʻomou angatuʻu: ʻoku mahaki ʻae ʻulu kotoa pē, pea vaivai mo e loto kotoa pē.
Διά τι παιδευόμενοι θέλετε επιπροσθέτει στασιασμόν; όλη η κεφαλή είναι άρρωστος και όλη η καρδία κεχαυνωμένη·
6 Mei he ʻaofi vaʻe ʻo aʻu ki he ʻulu ʻoku ʻikai ha haohaoa ʻi ai; ka ko e lavea, mo e volu, mo e pala kovi: ʻoku teʻeki ai fakamaʻopo, pe nonoʻo, pe feʻauaki ʻae lolo faitoʻo.
από ίχνους ποδός μέχρι κεφαλής δεν υπάρχει εν αυτώ ακεραιότης αλλά τραύματα και μελανίσματα και έλκη σεσηπότα δεν εξεπιέσθησαν ουδέ εδέθησαν ουδέ εμαλακώθησαν δι' αλοιφής
7 Kuo lala homou fonua, kuo vela homou ngaahi kolo ʻi he afi: pea ko homou fonua, ʻoku kai ʻo ʻosi ʻe he kakai muli ʻi homou ʻao, pea ʻoku lala ia, ʻo hangē kuo fakaʻauha ʻe he kau muli.
η γη σας είναι έρημος, αι πόλεις σας πυρίκαυστοι την γην σας ξένοι κατατρώγουσιν έμπροσθέν σας· και είναι έρημος, ως πεπορθημένη υπό αλλοφύλων
8 Pea kuo tuku ʻae ʻofefine ʻo Saione ʻo hangē ko e fale siʻi ʻi he ngoue vaine, ʻo hangē ko e fale leʻo ʻi he ngoue kukumipa, ʻo hangē ko e kolo kuo kāpui ʻe he tau.
και η θυγάτηρ Σιών εγκαταλελειμμένη ως καλύβη εν αμπελώνι, ως οπωροφυλάκιον εν κήπω αγγουρίων ως πόλις πολιορκουμένη.
9 Ka ne ʻikai tuku kiate kitautolu ʻe Sihova ʻoe ngaahi kautau ha tokosiʻi, pehē, kuo tau hangē ko Sotoma, pea kuo tau tatau mo Komola.
Αν ο Κύριος των δυνάμεων δεν ήθελεν αφήσει εις ημάς μικρόν υπόλοιπον, ως τα Σόδομα ηθέλομεν γείνει, με τα Γόμορρα ηθέλομεν εξομοιωθή.
10 Fanongo ki he folofola ʻa Sihova, ʻakimoutolu ʻae kau pule ʻo Sotoma; fakafanongo ki he fono ʻa hotau ʻOtua, ʻakimoutolu ko e kakai ʻo Komola.
Ακούσατε τον λόγον του Κυρίου, άρχοντες Σοδόμων ακροάσθητι τον νόμον του Θεού ημών, λαέ Γομόρρων.
11 ʻOku pehē ʻe Sihova, “Ko e hā hono ʻaonga ʻo hoʻomou ngaahi feilaulau lahi kiate au? Kuo u fiu ʻi he feilaulau ʻaki ʻae fanga sipitangata, mo e ngako ʻoe manu sino; pea ʻoku ʻikai te u fiemālie ʻi he toto ʻoe fanga pulu, pe ko e fanga lami, pe ko e fanga kosi tangata.
Τίνα χρείαν έχω του πλήθους των θυσιών σας; λέγει Κύριος· κεχορτασμένος είμαι από ολοκαυτωμάτων κριών και από πάχους των σιτευτών και δεν ευαρεστούμαι εις αίμα ταύρων ή αρνίων ή τράγων.
12 ʻOka mou ka haʻu ke fakahā ʻakimoutolu ʻi hoku ʻao, ko hai kuo ne fekau ke ʻomi ʻae meʻa ni ʻi homou nima, ke malaki hoku ngaahi potu tapu?
Όταν έρχησθε να εμφανισθήτε ενώπιόν μου, τις εζήτησεν εκ των χειρών σας τούτο, να πατήτε τας αυλάς μου;
13 ʻOua naʻa toe ʻomi ʻae ngaahi feilaulau taʻeʻaonga; ko e meʻa fakalielia kiate au ʻae tutu ʻoe ʻakau namu lelei; ko e ngaahi māhina foʻou mo e ngaahi ʻaho tapu, mo e ui ke fakataha, ʻoku ʻikai te u faʻa kātaki; pea naʻa mo e fakataha ke lotu ko e angahala ia.
Μη φέρετε πλέον, ματαίας προσφοράς το θυμίαμα είναι βδέλυγμα εις εμέ τας νεομηνίας και τα σάββατα, την συγκάλεσιν των συνάξεων, δεν δύναμαι να υποφέρω, ανομίαν και πανηγυρικήν σύναξιν.
14 ʻOku fehiʻa ʻa hoku laumālie ki hoʻomou ngaahi māhina foʻou mo hoʻomou ngaahi kātoanga: ko e meʻa fakamamahi ia kiate au; kuo u fiu ʻi hono kātaki.
Τας νεομηνίας σας και τας διατεταγμένας εορτάς σας μισεί η ψυχή μου είναι φορτίον εις εμέ εβαρύνθην να υποφέρω.
15 ʻOka mou ka mafao homou nima, te u fufū hoku fofonga ʻiate kimoutolu: ʻio, ʻoka mou ka hū ʻo liunga lahi, ʻe ʻikai te u fanongo: he ʻoku pito homou nima ʻi he toto.
Και όταν εκτείνητε τας χείρας σας, θέλω κρύπτει τους οφθαλμούς μου από σας ναι, όταν πληθύνητε δεήσεις, δεν θέλω εισακούει αι χείρές σας είναι πλήρεις αιμάτων.
16 “Fufulu ʻakimoutolu, ʻo ngaohi ke mou maʻa; hiki ke mamaʻo meiate au ʻae kovi ʻo hoʻomou faianga; tuku ʻae fai kovi;
Λούσθητε, καθαρίσθητε· αποβάλετε την κακίαν των πράξεών σας απ' έμπροσθεν των οφθαλμών μου παύσατε πράττοντες το κακόν,
17 ʻAko ke mou fai lelei: kumi ki he angatonu, tokoni ʻakinautolu kuo fakamālohia, fakamaau ki he tamai mate, langomakiʻi ʻae fefine kuo mate hono husepāniti.”
μάθετε να πράττητε το καλόν· εκζητήσατε κρίσιν, κάμετε ευθύτητα εις τον δεδυναστευμένον, κρίνατε τον ορφανόν, προστατεύσατε την δίκην της χήρας
18 ʻOku pehē ʻe Sihova, “Mou haʻu, pea ke tau alea fakataha: he neongo ʻae tatau ʻo hoʻomou angahala mo e kulaʻahoʻaho, ʻe hoko ia ke hinehina ʻo hangē ko e ʻuha hinaekiaki; kapau ʻoku kulokula ia ʻo hangē ko e kulamūmū, ʻe tatau ia mo e fulufuluʻi sipi.
Έλθετε τώρα, και ας διαδικασθώμεν, λέγει Κύριος εάν αι αμαρτίαι σας ήναι ως το πορφυρούν, θέλουσι γείνει λευκαί ως χιών εάν ήναι ερυθραί ως κόκκινον, θέλουσι γείνει ως λευκόν μαλλίον.
19 Kapau te mou loto ki ai mo talangofua, te mou kai hono lelei ʻoe fonua:
Εάν θέλητε και υπακούσητε, θέλετε φάγει τα αγαθά της γής·
20 Ka ʻi hoʻomou talangataʻa mo angatuʻu, ʻe ʻauha ai ʻakimoutolu ʻi he heletā: he kuo folofola pehē ʻae fofonga ʻo Sihova.”
εάν όμως δεν θέλητε και αποστατήσητε, θέλετε καταφαγωθή υπό μαχαίρας διότι το στόμα του Κυρίου ελάλησε.
21 Hono ʻikai liliu fau ʻae kolo naʻe angatonu ko e faʻa feʻauaki! Naʻe fonu ia ʻi he fakamaau; naʻe nofo ai ʻae māʻoniʻoni; ka ʻoku ʻi ai ni ʻae kau fakapō.
Πως η πιστή πόλις κατεστάθη πόρνη, ήτο πλήρης κρίσεων η δικαιοσύνη κατώκει εν αυτή αλλά τώρα, φονείς.
22 Kuo hoko hoʻo siliva ko e taʻeʻaonga, mo hoʻo uaine kuo huʻi ʻaki ʻae vai:
Ο άργυρός σου κατεστάθη σκωρία, ο οίνός σου συνεκεράσθη μεθ' ύδατος.
23 ʻOku angatuʻu homou houʻeiki, pea kaumeʻa mo e kau kaihaʻa: ʻoku nau manako kotoa pē ki he ngaahi foaki, ʻonau muimui ki he totongi: ʻoku ʻikai te nau fakamaau ki he tamai mate, pea ʻoku ʻikai aʻu kiate kinautolu ʻae mamahi ʻae fefine kuo mate hono husepāniti.
Οι άρχοντές σου είναι απειθείς και σύντροφοι κλεπτών· πάντες αγαπώσι δώρα και κυνηγούσιν αντιπληρωμάς δεν κρίνουσι τον ορφανόν ουδέ έρχεται η δίκη της χήρας προς αυτούς.
24 Ko ia ʻoku pehē ʻe he ʻEiki, ko Sihova ʻoe ngaahi kautau, ko e Toko Taha Māfimafi ʻo ʻIsileli, “ʻIo, te u fakafiemālieʻi au ʻiate kinautolu ʻoku angatuʻu mai, pea te u totongi ʻe au ki hoku ngaahi fili.
Διά τούτο λέγει ο Κύριος, ο Κύριος των δυνάμεων, ο Κραταιός του Ισραήλ, Ω, θέλω χορτασθή επί τους εναντίους μου και θέλω εκδικηθή κατά των εχθρών μου
25 Pea ʻe toe ala hoku nima kiate koe, pea fakamaʻa moʻoni hoʻo ʻuli, pea ʻave mo hoʻo kovi kotoa pē:
και θέλω στρέψει την χείρα μου επί σε και αποκαθαρίσει την σκωρίαν σου και αφαιρέσει όλον σου τον κασσίτερον.
26 Pea te u toe fakanofo hoʻo kau fakamaau ʻo hangē ko ia ʻi muʻa, pea mo hoʻo kau fakakaukau poto ʻo hangē ko ia ʻi he kamataʻanga: pea hili ia ʻe ui koe, ‘Ko e kolo māʻoniʻoni, ko e kolo angatonu.’
Και θέλω αποκαταστήσει τους κριτάς σου ως το πρότερον και τους συμβούλους σου ως το απ' αρχής μετά ταύτα θέλεις ονομασθή η πόλις της δικαιοσύνης, η πιστή πόλις.
27 ʻE huhuʻi ʻa Saione ʻaki ʻae fakamaau, mo ʻene kakai ului ʻaki ʻae māʻoniʻoni.”
Η Σιών θέλει εξαγορασθή διά κρίσεως, και οι επιστρέψαντες αυτής διά δικαιοσύνης.
28 Pea ʻe fakaʻauha fakataha ʻae kau talangataʻa mo e angahala, pea ʻe ʻauha ʻakinautolu ʻoku liʻaki ʻa Sihova.
Και οι παράνομοι και οι αμαρτωλοί ομού θέλουσι καταστραφή, και οι εγκαταλιπόντες τον Κύριον θέλουσι καταναλωθή.
29 He te nau mā ʻi he ngaahi ʻakau naʻa mou holi ki ai, pea te mou puputuʻu ʻi he ngaahi ngoue kuo mou fili.
Διότι θέλετε καταισχυνθή διά τα άλση, τα οποία επεθυμήσατε, και θέλετε εντραπή διά τους κήπους, τους οποίους εξελέξατε.
30 He te mou tatau mo e ʻakau kuo mae hono lau, pea hangē ko e ngoue ʻoku ʻikai hano vai.
Επειδή θέλετε γείνει ως δρυς, της οποίας τα φύλλα μαραίνονται, και ως κήπος, όστις δεν έχει ύδωρ.
31 Pea ʻe tatau ʻae mālohi mo e kākā, pea mo ʻene ngāue ʻo hangē ko e kalofiama, pea te na vela fakataha, pea ʻe ʻikai tāmateʻi ia ʻe ha tokotaha.”
Και ο ισχυρός θέλει είσθαι ως καλάμιον στυπίου, και το έργον αυτού ως σπινθήρ, και θέλουσι καυθή και τα δύο ομού, και δεν θέλει είσθαι ο σβύνων.
