Hosea 9
1 ʻOua naʻa ke nekeneka, ʻe ʻIsileli, ʻi he fiefia, hangē ko e kakai kehe: he kuo ke ʻalu ʻo feʻauaki mei ho ʻOtua, kuo ke manako ʻae totongi ʻi he hahaʻanga koane kotoa pē.
Nie ciesz się, Izraelu, nie raduj się jak inne narody, bo uprawiałeś nierząd, odwracając się od swego Boga, [i] umiłowałeś zapłatę [nierządnicy] na wszystkich klepiskach zbożowych.
2 Ko e hahaʻanga, mo e tataʻoʻanga uaine ʻe ʻikai fafanga ai ʻakinautolu, pea ʻe ʻikai ʻiate ia ʻae uaine foʻou.
Klepisko i prasa nie będą ich żywiły, a moszczu im zabraknie.
3 ʻE ʻikai te nau nofo ʻi he fonua ʻo Sihova; ka ʻe tafoki ʻa ʻIfalemi ki ʻIsipite, pea te nau kai ʻae meʻa taʻemaʻa ʻi ʻAsilia.
Nie będą mieszkać w ziemi PANA, ale Efraim wróci do Egiptu i w Asyrii będą jedli nieczyste rzeczy.
4 ʻE ʻikai te nau feilaulau ʻaki ʻae uaine kia Sihova, pea ʻe ʻikai te ne fiemālie ai: ko ʻenau ngaahi feilaulau ʻe hangē ko e mā ʻae kau tangilāulau kiate kinautolu; ko kinautolu kotoa pē ʻoku kai ai te nau ʻuli ai: he ko e mā maʻa honau laumālie, ʻe ʻikai hoko ia ki he fale ʻo Sihova.
Nie będą wylewali PANU [ofiar] z wina, nie będą mu one przyjemne. Ich ofiary [będą] dla nich jak chleb żałoby; wszyscy, którzy będą z niego jedli, będą nieczyści. Ich chleb bowiem za ich dusze nie wejdzie [do] domu PANA.
5 Ko e hā te mou fai ʻi he ʻaho mamafa, pea ʻi he ʻaho ʻoe kātoanga ʻa Sihova?
Cóż będziecie czynić w uroczysty dzień i w dzień święta PANA?
6 He, vakai, kuo nau ʻalu koeʻuhi ko e fakaʻauha: ʻe tānaki ʻakinautolu ʻe ʻIsipite, ʻe tanu ʻakinautolu ʻe Memifisi: ko e ngaahi potu lelei ki heʻenau siliva, ʻe maʻu ia ʻe he hongohongo: ʻe ʻi honau ngaahi fale fehikitaki ʻae ʻakau talatala.
Oto bowiem poszli z powodu spustoszenia. Egipt ich zgromadzi, a Memfis ich pogrzebie. Przyjemne [miejsca] na ich srebro odziedziczy pokrzywa, a w ich namiotach [wyrosną] ciernie.
7 Ko e ngaahi ʻaho ʻoe ʻaʻahi kuo hoko, ko e ngaahi ʻaho ʻoe totongi kuo hoko; ʻe ʻilo ia ʻe ʻIsileli, ‘Ko e palōfita ko e vale ia,’ ʻoku faha ʻae tangata fakalaumālie, ko e meʻa ʻi he lahi ʻo hoʻo hia, mo e fehiʻa lahi.
Przyjdą dni nawiedzenia, przyjdą dni zapłaty. Izrael pozna, że prorok jest głupcem, a człowiek duchowy – szalony, z powodu twojej wielkiej nieprawości i wielkiej nienawiści.
8 Ko e tangata leʻo ʻo ʻIfalemi naʻe ʻi hoku ʻOtua: ka ko e palōfita ko e tauhele ʻae tangata tauhele manu ʻi hono hala kotoa pē, mo e fehiʻanekina ʻi he fale ʻo hono ʻOtua.
Prorok, który trzymał straż nad Efraimem razem z moim Bogiem, stał się sidłem ptasznika na wszystkich jego drogach; nienawiść jest w domu jego Boga.
9 Kuo nau fakaʻuliʻi lahi ʻakinautolu ʻo hangē ko e ngaahi ʻaho ʻo Kipea: ko ia te ne manatu ʻenau hia, te ne ʻaʻahi ki heʻenau angahala.
Zepsuli się do głębi, jak za dni Gibea. [PAN] będzie pamiętał o ich nieprawości i ukarze ich za grzechy.
10 Ne u ʻilo ʻa ʻIsileli hangē ko e kālepi ʻi he toafa; ne u mamata ki hoʻo ngaahi tamai, hangē ko e tomuʻa momoho ʻi he ʻakau ko e fiki ʻi hono ʻuluaki toʻukai: ka ne nau ʻalu ki Peali-Peoli, pea mavahe ʻakinautolu ke nau mā; pea ko ʻenau ngaahi fakalielia naʻe tatau mo ʻenau manako.
Znalazłem Izraela jak winne grona na pustyni, widziałem twoich ojców jak pierwszy owoc figowca na jego początku. Ale oni poszli do Baal-Peor i oddali się tej hańbie, i stali się obrzydliwi, tak jak się im upodobało.
11 Ka ko ʻIfalemi, ʻe puna atu hono nāunau hangē ko e manupuna, mei he fāʻele, mo e manāva, pea mei he tuituʻia.
Jak ptak sława Efraima uleci zaraz od urodzenia, od łona i od poczęcia.
12 Neongo ʻoku nau tauhi ʻenau fānau, ka te u fakamasiva ʻakinautolu, ke ʻoua naʻa toe ha tangata: ʻio, malaʻia foki kiate kinautolu ʻo kau ka mahuʻi meiate kinautolu!
A choćby odchowali swoich synów, osierocę ich, [zanim osiągną] wiek męski. Owszem, biada im, gdy ja od nich odstąpię!
13 ʻOku tō ʻa ʻIfalemi ʻi he potu lelei, hangē naʻaku mamata ki Taia; ka ʻe fanauʻi ʻe ʻIfalemi ʻa ʻene fānau ki he fakapō.
Efraim, jak widzę, jest jak Tyr zasadzony na przyjemnym miejscu. Efraim jednak wyprowadzi swoich synów do mordercy.
14 Foaki kiate kinautolu, ʻe Sihova: ko e hā te ke foaki? Foaki kiate kinautolu ʻae manāva tōtama mo e huhu maha.
Daj im, PANIE! Cóż im dasz? Daj im łono bezpłodne i wyschnięte piersi.
15 “Ko ʻenau angakovi kotoa pē ʻoku ʻi Kilikali: he naʻe ʻi ai ʻeku fehiʻa kiate kinautolu: koeʻuhi ko e kovi ʻo ʻenau faianga, te u kapusi ʻakinautolu mei hoku fale, ʻe ʻikai te u toe ʻofa kiate kinautolu: ko e kau angatuʻu ʻa honau houʻeiki kotoa pē.
Cała ich niegodziwość jest w Gilgal, dlatego tam ich nienawidzę. Z powodu zła ich uczynków wyrzucę ich z mego domu, nie będę ich już miłował. Wszyscy ich książęta są buntownikami.
16 Kuo taaʻi ʻa ʻIfalemi, kuo mōmoa honau aka, ʻe ʻikai te nau fua: ʻio, neongo ʻoku nau fānau, ka te u tāmateʻi ʻae ʻofeina ʻa honau manāva.”
Efraim jest powalony, ich korzeń wysechł, nie przynoszą owocu. A choćby też zrodzili, zabiję umiłowane [dzieci] ich łona.
17 Ko hoku ʻOtua te ne liʻaki ʻakinautolu, koeʻuhi naʻe ʻikai te nau fanongo kiate ia: pea te nau hoko ko e kau ʻāuhē ʻi he ngaahi puleʻanga.
Mój Bóg ich odrzuci, bo nie chcieli go słuchać, a będą tułaczami wśród narodów.
