Hosea 6
1 “Haʻu, pea tuku ke tau tafoki kia Sihova: he kuo ne haeʻi, pea te ne fakamoʻui ʻakitautolu; kuo ne taaʻi, pea te ne toe fakamaʻopoʻopo.
«Kom, lat oss venda um til Herren! For det er han som hev såra, og han vil lækja oss. Han slo, men vil og fetla oss.
2 Hili ʻae ʻaho ʻe ua te ne toe fakamoʻui ʻakitautolu: ʻi hono tolu ʻoe ʻaho te ne toe fokotuʻu ʻakitautolu, pea te tau moʻui ʻi hono ʻao.
Han skal gjera oss livande um tvo dagar, den tridje dagen skal han reisa oss upp att, og me skal liva framfor hans åsyn.
3 Pea te tau toki ʻilo ʻoka tau ka muimui atu ke ʻilo ʻa Sihova: ko ʻene ʻalu atu ʻoku teuteu ʻo hangē ko e pongipongi; pea te ne hoko kiate kitautolu ʻo hangē ko e ʻuha, ko e ʻuha mui mo e ʻuha muʻa ki he kelekele.
So lat oss læra å kjenna, ja, lat oss strida for å læra kjenna Herren! Han renn upp so visst som morgonroden. Og han kjem nedyver oss som regnet, som eit vårregn som væter jordi.»
4 “ʻE ʻIfalemi, Ko e hā te u fai kiate koe? ʻE Siuta, ko e hā te u fai kiate koe? He ko hoʻo lelei ʻoku hangē ko e ʻao ʻoe pongipongi, pea hangē ko e hahau ʻoe hengihengi ʻoku mole atu.
Kva skal eg gjera med deg, Efraim? Kva skal eg gjera med deg, Juda? For kjærleiken dykkar er som ei morgonsky, liksom doggi som tidleg kverv.
5 Ko ia kuo u taaʻi ʻakinautolu ʻi he kau palōfita; kuo u tāmateʻi ʻakinautolu ʻi he ngaahi lea ʻa hoku ngutu: pea ko hoʻo ngaahi fakamaau ʻoku hangē ko e maama ʻoku ulo atu.
Difor hev eg gjeve hogg ved profetarne. Eg hev drepe deim med min munns ord, og domarane dine for ut som ljoset.
6 He kuo u holi ki he ʻaloʻofa, kae ʻikai ki he feilaulau; pea ko e ʻilo ki he ʻOtua ʻo lahi hake ʻi he feilaulau.
For eg hev hug til kjærleik og ikkje til slagtoffer, og til Guds-kunnskap meir enn til brennoffer.
7 Kae hangē ko e tangata kuo nau maumauʻi ʻae fuakava: kuo nau fai kākā ʻi ai kiate au.
Men dei hev brote pakti som Adam. Der hev dei vore utrue mot meg.
8 Ko e kolo ʻokinautolu ʻoku fai kovi ʻa Kiliati, pea ʻoku ʻuli ʻi he toto.
Gilead er ein by for illgjerningsmenner, full av blodfar.
9 Hangē ʻoku tatali ʻe he fakataha ʻoe kau kaihaʻa ki ha tangata, ʻoku pehē ʻae fai fakapō ʻi he hala ʻe he fakataha ʻoe kau taulaʻeiki ʻo loto tatau pe: he ʻoku nau fai angaʻuli.
Og som ein røvarflokk som ligg på lur etter folk, er heile prestehopen; dei drep på vegen til Sikem. Ja, skamlaust fer dei åt.
10 Kuo u mamata ki ha meʻa fakailifia ʻi he fale ʻo ʻIsileli: ʻoku ʻi ai ʻae feʻauaki ʻa ʻIfalemi, kuo ʻuliʻi ʻa ʻIsileli.
I Israels hus hev eg set gruvelege ting. Der driv Efraim på med hor, sulkar Israel seg til.
11 “Kuo tuʻutuʻuni foki, ʻe Siuta, ha ututaʻu kiate koe, ʻi heʻene liliu ʻae pōpula ʻa hoku kakai.
Ogso for deg, Juda, er tiletla ei skurdonn, når eg vender mitt folks lagnad.
