Hosea 6
1 “Haʻu, pea tuku ke tau tafoki kia Sihova: he kuo ne haeʻi, pea te ne fakamoʻui ʻakitautolu; kuo ne taaʻi, pea te ne toe fakamaʻopoʻopo.
Umari kamo, ug mamalik kita kang Jehova; kay gipikas kita niya, ug kita pagaayohon niya: gisamaran kita niya, ug kita pagabugkosan niya.
2 Hili ʻae ʻaho ʻe ua te ne toe fakamoʻui ʻakitautolu: ʻi hono tolu ʻoe ʻaho te ne toe fokotuʻu ʻakitautolu, pea te tau moʻui ʻi hono ʻao.
Sa tapus ang duruha ka adlaw ipahiuli niya ang atong kinabuhi; sa ikatolo ka adlaw pagabanhawon kita niya, ug kita magapuyo sa iyang atubangan.
3 Pea te tau toki ʻilo ʻoka tau ka muimui atu ke ʻilo ʻa Sihova: ko ʻene ʻalu atu ʻoku teuteu ʻo hangē ko e pongipongi; pea te ne hoko kiate kitautolu ʻo hangē ko e ʻuha, ko e ʻuha mui mo e ʻuha muʻa ki he kelekele.
Ug hibaloan nato, ug padayonon nato ang pag-ila kang Jehova: ang iyang paggula matuod gayud ingon sa pagdangat sa kabuntagon; ug siya moanhi kanato maingon sa ulan, maingon sa ulahing ulan nga nagabisibis sa yuta.
4 “ʻE ʻIfalemi, Ko e hā te u fai kiate koe? ʻE Siuta, ko e hā te u fai kiate koe? He ko hoʻo lelei ʻoku hangē ko e ʻao ʻoe pongipongi, pea hangē ko e hahau ʻoe hengihengi ʻoku mole atu.
Oh Ephraim, unsa ang pagabuhaton ko kanimo? Oh Juda, unsa ang pagabuhaton ko kanimo? kay ang imong kaayo maingon man sa panganod sa kabuntagon, ug maingon sa yamog nga sa sayo mahanaw lamang dayon.
5 Ko ia kuo u taaʻi ʻakinautolu ʻi he kau palōfita; kuo u tāmateʻi ʻakinautolu ʻi he ngaahi lea ʻa hoku ngutu: pea ko hoʻo ngaahi fakamaau ʻoku hangē ko e maama ʻoku ulo atu.
Busa gisapsapan ko sila pinaagi sa mga manalagna; sila gipamatay ko pinaagi sa mga pulong sa akong baba: ug ang imong mga paghukom maingon sa kadan-ag sa suga nga nagauna.
6 He kuo u holi ki he ʻaloʻofa, kae ʻikai ki he feilaulau; pea ko e ʻilo ki he ʻOtua ʻo lahi hake ʻi he feilaulau.
Kay ang kalolot maoy gikinahanglan ko, ug dili ang halad; ug ang kahibalo mahitungod sa Dios labi nga gikahimut-an ko kay sa mga halad-nga-sinunog.
7 Kae hangē ko e tangata kuo nau maumauʻi ʻae fuakava: kuo nau fai kākā ʻi ai kiate au.
Apan sila maingon kang Adam nanaglapas sa tugon: didto sila nagmaluibon batok kanako.
8 Ko e kolo ʻokinautolu ʻoku fai kovi ʻa Kiliati, pea ʻoku ʻuli ʻi he toto.
Ang Galaad maoy ciudad nga ila niadtong nanagbuhat sa kadautan; kini nabulingan sa dugo.
9 Hangē ʻoku tatali ʻe he fakataha ʻoe kau kaihaʻa ki ha tangata, ʻoku pehē ʻae fai fakapō ʻi he hala ʻe he fakataha ʻoe kau taulaʻeiki ʻo loto tatau pe: he ʻoku nau fai angaʻuli.
Ug maingon sa mga panon sa mga tulisan nga nagahulat sa usa ka tawo, ingon niana ang panon sa mga sacerdote nagapamatay sa mga mangagi sa dalan paingon sa Sechem; oo, sila nanagpakighilawas.
10 Kuo u mamata ki ha meʻa fakailifia ʻi he fale ʻo ʻIsileli: ʻoku ʻi ai ʻae feʻauaki ʻa ʻIfalemi, kuo ʻuliʻi ʻa ʻIsileli.
Sa balay sa Israel akong nakita ang usa ka makalilisang nga butang: didto ang pagpakighilawas maoy makita diha sa Ephraim, ang Israel gihugawan.
11 “Kuo tuʻutuʻuni foki, ʻe Siuta, ha ututaʻu kiate koe, ʻi heʻene liliu ʻae pōpula ʻa hoku kakai.
Ingon man, Oh Juda, adunay alanihon nga gitagana kanimo, sa diha nga bawion ko gikan sa pagkaulipon ang akong katawohan.
