Hosea 5

1 “Fanongo eni, ʻae kau taulaʻeiki; pea fakafanongo, ʻe fale ʻo ʻIsileli; pea tokanga mai ho telinga, ʻe fale ʻoe tuʻi; he ʻoku fai kiate kimoutolu ʻae fakamaau, koeʻuhi ko e tauhele ʻakimoutolu ki Misipa, pea ko e kupenga naʻe fola ʻi Tepea.

Patalinghugi kini, Oh kamo nga mga sacerdote, ug pamatia, Oh balay sa Israel, ug paminawa, Oh balay sa hari; kay ang paghukom nahitungod kaninyo; kay kamo nahimong lit-ag sa Mizpa, ug pukot nga gibuklad sa Tabor.

2 Pea ko e kau angatuʻu ʻoku loto ke fai ʻae fakapō, neongo ko au naʻaku valokiʻi ʻakinautolu kotoa pē.

Ug ang manggugubot nanghiunlod sa kinahiladman tungod sa pagpatay; apan sila nga tanan pagabadlongon ko.

3 ‌ʻOku ou ʻilo ʻa ʻIfalemi, pea ʻoku ʻikai puli ʻa ʻIsileli meiate au: he ko eni, ʻe ʻIfalemi, ʻoku ke fai feʻauaki, pea kuo ʻuliʻi ʻa ʻIsileli.

Ako nakaila kang Ephraim, ug ang Israel, wala matago kanako; kay karon, Oh Ephraim, ikaw nakighilawas, ang Israel nahugawan.

4 ‌ʻE ʻikai te nau ngaohi ʻenau anga ke liliu ki honau ʻOtua: he ko e laumālie ʻoe feʻauaki ʻoku ʻi loto ʻiate kinautolu, pea ʻoku ʻikai te nau ʻilo ʻa Sihova.

Ang ilang mga binuhatan dili makatugot kanila sa pagbalik ngadto sa ilang Dios; kay ang espiritu sa pagpakighilawas anaa sa sulod nila, ug sila wala makaila kang Jehova.

5 Pea ko e fielahi ʻa ʻIsileli ʻe fakatōhifo ai hono mata: ko ia ʻe tō ki lalo ʻa ʻIsileli, mo ʻIfalemi ʻi heʻenau angahala; ʻe tō foki ʻa Siuta mo kinautolu.

Ug ang pagpagarbo sa Israel nagapamatuod sa iyang atubangan; busa ang Israel ug ang Ephraim manghisukamod sa ilang kasal-anan; ang Juda usab mahasukamod uban kanila.

6 Te nau ʻalu mo ʻenau fanga sipi mo ʻenau fanga manu ke kumi ʻa Sihova; ka ʻe ʻikai te nau ʻilo ia; kuo ne mahuʻi meiate kinautolu.

Sila mangadto uban sa ilang mga panon ug sa ilang kahayupan aron sa pagpangita kang Jehova; apan siya dili nila hikaplagan: siya mipahawa sa iyang kaugalingon gikan kanila.

7 Kuo nau fai kākā kia Sihova: he kuo nau fakatupu ʻae fānau kehe: ko eni, ko e māhina pe taha, pea ʻe folo ʻakinautolu mo honau ngaahi tofiʻa.

Sila nagamaluibon batok kang Jehova; kay sila nanganak ug mga anak sa gawas: karon pagalamyon sila sa bag-ong bulan uban sa ilang kaumahan.

8 “Ifi ʻae meʻa ifi ʻi Kipea, pea mo e meʻalea ʻi Lama: kalanga lahi ki Peteaveni, sio ki mui koe, ʻe Penisimani.

Patingoga ninyo ang corneta sa Gabaa, ug ang trompeta sa Rama: patingoga ang pagpagubok diha sa Beth-aven; sa imong luyo, Oh Benjamin.

9 ‌ʻE lala ʻa ʻIfalemi ʻi he ʻaho ʻoe valoki ʻi he lotolotonga ʻoe ngaahi faʻahinga ʻo ʻIsileli, kuo u fakahā ʻaia ʻe hoko moʻoni.

Ang Ephraim mahimong kamingawan sa adlaw sa pagbadlong: sa mga banay sa Israel akong gipahibalo kadtong mahitabo sa pagkatinuod gayud.

10 Ko e houʻeiki ʻo Siuta naʻe hangē ko kinautolu ʻoku hiki ʻae fakaʻilonga: ko ia te u lilingi hoku houhau kiate kinautolu, ʻo hangē ko e vai.

Ang mga principe sa Juda mahasma kanila nga nag-irog sa mohon sa yuta: akong igabubo ang akong kaligutgut kanila maingon sa tubig.

11 “Kuo fakamālohi mo fesiʻi ʻa ʻIfalemi ʻi he fakamaau, koeʻuhi naʻa ne loto ke muimui ki he vaʻinga.

Ang Ephraim gipiutan sa mga principe, siya nadugmok sa paghukom; kay siya nahimuot nga magasunod sa sugo sa tawo.

12 Ko ia te u hangē ko e ane kia ʻIfalemi, pea hangē ko e popo ki he fale ʻo Siuta.

Busa alang sa Ephraim ako nahimong usa ka tangkob, ug sa balay sa Juda maingon nga usa ka pagkadunot.

13 “ʻI he mamata ʻe ʻIfalemi ki hono mahaki, pea mo Siuta ki hono lavea, naʻa ne toki ʻalu ʻa ʻIfalemi ki he ʻAsilia, pea ne fekau ki he tuʻi ko Salepi: ka naʻe ʻikai te ne faʻa fakamoʻui koe, ke moʻui ai ho lavea.

Sa pagkakita sa Ephraim sa iyang sakit, ug sa pagkakita sa Juda sa iyang samad, unya miadto ang Ephraim sa Asiria, ug nagpadala ngadto sa hari nga si Jareb: apan siya dili makahimo pagpaalim kaninyo, ni sa pag-ayo sa inyong samad.

14 He te u hangē ko e laione ki ʻIfalemi, pea hangē ko e laione mui ki he fale ʻo Siuta: Ko au, ʻio, ko au, te u haeʻi, pea toe ʻalu; te u ʻave pea ʻe ʻikai ha tokotaha te ne fakahaofi.

Kay alang sa Ephraim ako mahimo nga daw usa ka leon, ug maingon sa batan-ong leon alang sa balay sa Juda: ako, bisan ako, mokunis-kunis ug mopahawa; ako mobihag, ug walay bisan kinsa nga makaluwas.

15 “Te u tafoki ʻo ʻalu ki hoku potu, kaeʻoua ke nau vete ʻenau hia, pea kumi ki hoku fofonga: ʻi heʻenau ngaahi mamahi, te nau kumi fakavave kiate au.”

Ako moadto ug mobalik sa akong dapit, hangtud nga ilang igasugid ang ilang paglapas, ug mangita sa akong nawong: sa ilang kasakit ilang pagapangitaon ako sa masingkamoton gayud.