Hapakuki 1

1 Ko e tala mamafa ʻaia naʻe mamata ki ai ʻae palōfita ko Hapakuki.

Brzemię, które widział prorok Habakuk.

2 ‌ʻE Sihova, ʻe fēfē hono fuoloa ʻo ʻeku tangi, kae ʻikai te ke fanongo! ʻIo, ʻa ʻeku tangi kalanga kiate koe, koeʻuhi ko e fakamālohi, kae ʻikai te ke fakamoʻui!

PANIE, jak długo będę wołać, a nie będziesz wysłuchiwał? [Jak długo] będę krzyczeć do ciebie [o] krzywdzie, a nie będziesz wybawiał?

3 Ko e hā ʻoku ke fakahā ai kiate au ʻae angahala, pea pule ke u mamata ki he mamahi? He ʻoku ʻi hoku ʻao ʻae maumau mo e fakamālohi: pea ʻoku ai ʻaia ʻoku fakatupu ʻae fekeʻikeʻi, mo e fakakikihi.

Czemu dopuszczasz, abym patrzył na nieprawość i widział bezprawie? Zguba i przemoc są przede mną i znajduje się ten, który roznieca spory i niezgodę.

4 Ko ia ʻoku vaivai ai ʻae fono, pea ʻoku ʻikai ʻaupito ke ʻalu atu ʻae fakamaau: he kuo kāpui ʻae māʻoniʻoni ʻe he angahala; ko ia kuo ʻalu atu ai ʻae fakamaau taʻetotonu.

Dlatego prawo jest naruszone, a nie ma już sprawiedliwości. Niegodziwy bowiem osacza sprawiedliwego, dlatego wydawane są błędne wyroki.

5 “Vakai, ʻakimoutolu ʻi he ngaahi hiteni, pea tokanga, mo ofo lahi: he te u fai ha ngāue ʻi homou ngaahi ʻaho, ʻe ʻikai te mou tui ki ai, ʻo kapau ʻe tala ia kiate kimoutolu.

Spójrzcie na narody, zobaczcie i zdumiejcie się bardzo, gdyż dokonuję dzieła za waszych dni, w które nie uwierzycie, gdy wam o nim opowiedzą.

6 He vakai, ʻoku ou fokotuʻu hake ʻae kakai Kalitia, ko e puleʻanga fakaʻita mo fakatoʻotoʻo, ʻaia ʻe ʻalu atu ki he māukupu ʻoe fonua, ke maʻu ʻae ngaahi potu nofoʻanga ʻoku ʻikai ʻonautolu.

Oto bowiem wzbudzę Chaldejczyków, naród srogi i gwałtowny; przejdą przez szerokość ziemi, aby posiąść cudze miejsca zamieszkania.

7 ‌ʻOku fakailifia mo fakamanavahē ʻakinautolu: ko ʻenau fakamaau mo e nāunau ʻe ʻalu atu ʻiate kinautolu.

Straszni [są] i groźni. Sami ustalają swój sąd i swoją wielkość.

8 ‌ʻOku veʻe vave foki ʻa ʻenau fanga hoosi ʻi he fanga lēpati, pea ʻoku fekai ʻi he fanga ulofi ʻoe efiafi: pea ko honau kau tangata heka hoosi, ʻe mafola ʻakinautolu, pea ʻe haʻu ʻakinautolu mei he mamaʻo: te nau puna ʻo hangē ko e ʻikale ʻoku fakavave ke kai.

Ich konie są szybsze niż lamparty, dziksze niż wilki o zmierzchu. Ich jeźdźcy rozciągną się szeroko, ich jeźdźcy przybędą z daleka, przylecą jak orzeł spieszący się na żer.

9 ‌ʻE haʻu ʻakinautolu kotoa pē ko e fakamālohi: ʻe kokomo hake ʻe honau mata, ʻo hangē ko e matangi hahake, pea te nau tānaki ʻae pōpula, ʻo hangē ko e ʻoneʻone.

Każdy z nich przybędzie dla łupu. Ich twarze będą zwrócone na wschód i zgromadzą jeńców jak piasek.

10 Pea te nau manuki ki he ngaahi tuʻi, pea ʻe hoko ʻae houʻeiki ko e manukiʻanga kiate kinautolu: te nau taukaea ʻae ngaahi potu mālohi kotoa pē; he te nau fokotuʻu hake ʻae kelekele, ʻo maʻu ia.

Będą szydzić z królów, a książęta [będą] u nich przedmiotem pogardy. Z każdej twierdzy będą się naśmiewać, usypią wały i zdobędą ją.

11 Pea ʻe toki liliu ai hono loto, pea te ne ʻalu atu, mo fai talangataʻa, ʻo tuki hono mālohi ni ki hono ʻotua.”

Wtedy [jego] duch się odmieni, a wystąpi i zawini, [myśląc], że jego moc [pochodzi] od jego boga.

12 ʻIkai ʻoku ke talu mei muʻa koe, ʻE Sihova, ko hoku ʻOtua, ko ʻeku tokotaha māʻoniʻoni? ʻE ʻikai te mau mate. ʻE Sihova, kuo ke tuʻutuʻuni ʻakinautolu maʻa e fakamaau; pea kuo ke fokotuʻu ʻakinautolu maʻa e tautea, ʻE ʻOtua māfimafi.

Czy ty nie jesteś od wieków, PANIE, mój Boże, mój Święty? [My] nie umrzemy. PANIE, postawiłeś ich na sąd. Ty, [nasza] Skało, przeznaczyłeś ich na karanie.

13 ‌ʻOku ke fofonga māʻoniʻoni fau ʻā koe, pea ʻikai ai te ke faʻa ʻafio ki he kovi, pea ʻoku ʻikai te ke faʻa sio ki he angahala: ko e hā ʻoku ke ʻafio ai kiate kinautolu ʻoku fai kākā, pea ke longo pe, ka ʻoku fakaʻauha ʻe he angahala ʻaia ʻoku māʻoniʻoni hake ʻiate ia?

Twoje oczy są tak czyste, że nie możesz patrzeć na zło ani widzieć bezprawia. Czemu patrzysz na czyniących przewrotność? [Czemu milczysz], gdy niegodziwy pożera sprawiedliwszego niż on sam?

14 Pea ʻoku ngaohi ʻae kakai ʻo hangē ko e ngaahi ika ʻoe tahi, mo tatau mo e ngaahi meʻa totolo, ʻoku ʻikai ha pule kiate kinautolu?

[Czemu] czynisz ludzi jak ryby morskie, jak zwierzęta pełzające, które nie mają pana?

15 ‌ʻOku nau toʻo hake ʻakinautolu kotoa pē ʻi he mātaʻu, ʻoku nau moʻua ʻakinautolu ʻi honau kupenga, mo tānaki ʻakinautolu ʻi honau kupenga toho, ko ia ʻoku nau fiefia mo nekeneka ai.

Wyciąga wszystkie wędką, zagarnia je swoim niewodem i gromadzi je w swojej sieci. Dlatego cieszy się i raduje.

16 Ko ia ʻoku nau feilaulau ki honau kupenga, mo feilaulau tutu ki honau kupenga toho; koeʻuhi ko e meʻa ʻiate kinautolu ʻoku momona ai honau ʻinasi, pea lahi ʻa ʻenau meʻakai.

Dlatego składa ofiarę swemu niewodowi i pali kadzidło swojej sieci. Przez nie bowiem jego dział jest obfity i jego pożywienie bogatsze.

17 Ko ia, ʻe ʻaʻau koā honau kupenga, pea ʻikai ʻaupito ha taʻofi ki he fakaʻauha ʻoe ngaahi puleʻanga?

Czy dlatego będzie zarzucać swoją sieć, by nieustannie zabijać narody bez litości?