< Senesi 8 >
1 Pea naʻe manatu ʻae ʻOtua kia Noa, mo e meʻa moʻui kotoa pē, mo e fanga manu kotoa pē ʻaia naʻe ʻi he vaka mo ia: pea naʻe pule ʻe he ʻOtua ke ʻalu atu ʻae matangi ʻi he funga ʻo māmani, pea naʻe matuku ai ʻae ngaahi vai;
Աստուած յիշեց Նոյին, նրա հետ տապանում գտնուող բոլոր գազաններին, բոլոր անասուններին ու բոլոր թռչուններին: Աստուած հողմ բարձրացրեց երկրի վրայ, եւ անձրեւը դադարեց:
2 Naʻe tāpuni foki ʻae ngaahi matavai ʻoe moana mo e ngaahi matavai ʻoe langi, pea naʻe taʻofi ʻae ʻuha mei he langi;
Փակուեցին ստորգետնեայ աղբիւրներն ու երկնքի սահանքները, դադարեց նաեւ երկնքից թափուող անձրեւը:
3 Pea naʻe fakaʻaʻau ke matuku ʻae ngaahi vai mei māmani: pea ʻi he fakaʻosi ʻae ʻaho ʻe teau ma nimangofulu kuo siʻi ʻae ngaahi vai.
Ջուրը գնալով իջնում, քաշւում էր երկրի վրայից, եւ հարիւր յիսուն օր անց այն նուազեց:
4 Pea naʻe toka ʻae vaka ʻi he ngaahi moʻunga ʻo ʻAlalate, ʻi hono fitu ʻoe māhina, ʻi he ʻaho ʻe hongofulu ma fitu ʻoe māhina.
Եօթներորդ ամսի քսանեօթին տապանը նստեց Արարատ լերան վրայ:
5 Pea naʻe fakasiʻisiʻi maʻuaipē ʻae ngaahi vai ʻo aʻu ki hono hongofulu ʻoe [māhina]: naʻe ha hake ʻae tumutumu ʻoe ngaahi moʻunga ʻi hono hongofulu māhina, ʻi he ʻuluaki [ʻaho ]ʻoe māhina.
Ջուրը մինչեւ տասներորդ ամիսը քաշւում էր, նուազում: Տասնմէկերորդ ամսի առաջին օրը երեւացին լեռների գագաթները:
6 Pea ʻi he hili ange ʻae ʻaho ʻe fāngofulu, naʻe toʻo ʻe Noa ʻae matapā ʻoe vaka ʻaia naʻa ne ngaohi:
Քառասուն օր յետոյ Նոյը բացեց իր կառուցած տապանի պատուհանը:
7 Pea naʻa ne tukuange ha leveni, ʻaia naʻe feʻaluʻaki, kaeʻoua ke matuʻu ʻae ngaahi vai mei he funga ʻo māmani.
Նա արձակեց մի ագռաւ, որը գնաց, բայց չվերադարձաւ, մինչեւ որ ջուրը ցամաքէր երկրի վրայից:
8 Naʻa ne tukuange foki ha lupe meiate ia, ke vakai pe kuo matuku ʻae ngaahi vai mei he funga ʻoe kelekele;
Յետոյ նա արձակեց մի աղաւնի՝ տեսնելու, թէ ջրերը քաշուե՞լ են երկրի երեսից:
9 Ka naʻe ʻikai ʻilo ʻe he lupe ha tuʻuʻanga ki hono ʻaofi vaʻe, pea naʻe foki ia kiate ia ki he vaka, he naʻe ʻi he funga ʻo māmani kotoa ʻae ngaahi vai: pea naʻe mafao atu ʻe ia hono nima, ʻo toʻo pea ʻomi ia kiate ia ki he vaka.
Աղաւնին իր ոտքը դնելու տեղ չգտնելով՝ վերադարձաւ նրա մօտ՝ տապան, որովհետեւ ջուրը դեռ ծածկել էր ողջ երկիրը: Նոյը երկարեց ձեռքը, բռնեց նրան եւ բերեց իր մօտ՝ տապան:
10 Pea naʻe toe tatali ia ʻi he ʻaho ʻe fitu; pea ne toe tukuange ʻae lupe mei he vaka;
Նա սպասեց եւս եօթը օր ու տապանից դարձեալ արձակեց աղաւնուն:
11 Pea naʻe haʻu ʻae lupe kiate ia ʻi he efiafi; pea vakai, kuo ʻi hono ngutu ʻae lauʻi ʻolive kuo ne pakiʻi: pea toki ʻilo ai ʻe Noa kuo matuku ʻae ngaahi vai mei he māmani.
Աղաւնին նրա մօտ վերադարձաւ երեկոյեան: Նրա կտուցին ձիթենու մի շիւղ կար: Նոյը դրանից հասկացաւ, որ ջրերը քաշուել են երկրի վրայից:
12 Pea toe tatali ia ʻi he ʻaho ʻe fitu; pea tuku atu ai ʻae lupe; pea naʻe ʻikai toe foki mai ia kiate ia.
Նոյն սպասեց եւս եօթը օր ու նորից արձակեց աղաւնուն, որն այլեւս նրա մօտ չվերադարձաւ:
13 Pea ʻi he hoko ki hono onongeau ma taha taʻu, ʻi he ʻuluaki [māhina], ʻi he ʻuluaki [ʻaho ]ʻoe māhina, naʻe matuʻu ai ʻae ngaahi vai mei he fonua; pea naʻe hiki ʻe Noa ʻae ʻufiʻufi ʻoe vaka, ʻo sio, pea vakai, kuo mōmoa ʻae funga ʻoe kelekele.
Նոյի կեանքի վեցհարիւրմէկերորդ տարում, առաջին ամսի առաջին օրը ջրերը քաշուեցին երկրի վրայից: Նոյը բացեց իր կառուցած տապանի ծածկը եւ տեսաւ, որ ջուրը քաշուել է երկրի երեսից:
14 Pea naʻe mōmoa ʻae fonua ʻi hono ua ʻoe māhina, ʻi hono uofulu ma fitu ʻoe ʻaho ʻoe māhina.
Երկրորդ ամսի քսանեօթներորդ օրը երկիրը ցամաքեց:
15 Pea naʻe folofola ʻae ʻOtua kia Noa, ʻo pehē,
Տէր Աստուած Նոյին ասաց.
16 “ʻAlu atu mei he vaka, ʻa koe, mo ho uaifi, mo ho ngaahi foha, mo e ngaahi uaifi ʻo ho ngaahi foha mo koe.
«Դո՛ւրս եկէք այդ տապանից դու, քո կինը, քո որդիները եւ քո որդիների կանայք,
17 Omi mo koe ʻae ngaahi meʻa moʻui kotoa pē ʻoku ʻiate koe, ʻi he kakano kotoa pē, mo e fanga manupuna, mo e fanga manu, pea mo e meʻa totolo kotoa pē ʻoku ngaolo ʻi he fonua; koeʻuhi kenau fanafanau ʻo lahi ʻi he fonua pea tupu, pea fakatokolahi ʻi māmani.”
նաեւ քեզ հետ եղող բոլոր գազանները, բոլոր էակները՝ թռչուններից մինչեւ անասունները: Դո՛ւրս հանիր քեզ հետ նաեւ երկրի վրայ սողացող բոլոր սողուններին, նրանք թող սողան երկրի վրայ: Աճեցէ՛ք եւ բազմացէ՛ք երկրի վրայ»:
18 Pea naʻe ʻalu atu ʻa Noa, mo hono ngaahi foha, mo hono uaifi, mo e ngaahi uaifi ʻo hono ngaahi foha mo ia:
Դուրս ելան Նոյը, նրա հետ նաեւ իր կինը, իր որդիներն ու իր որդիների կանայք:
19 Naʻe ʻalu atu mei he vaka, ʻi honau faʻahinga, ʻae fanga manu kotoa pē, mo e ngaahi meʻa totolo kotoa pē, mo e fanga manupuna kotoa pē, mo ia kotoa pē ʻoku totolo ʻi he fonua.
Երկրի բոլոր գազանները, բոլոր սողուններն ու բոլոր թռչունները՝ իրենց տեսակներով, դուրս ելան տապանից:
20 Pea naʻe fokotuʻu ʻe Noa ha ʻesifeilaulau kia Sihova; pea naʻa ne toʻo mei he fanga manu maʻa kotoa pē, pea mei he fanga manupuna naʻe maʻa, pea ʻohake ai ʻae ngaahi feilaulau tutu ʻi he ʻesifeilaulau.
Նոյը զոհասեղան շինեց Աստծու համար: Նա առաւ բոլոր տեսակի անպիղծ անասուններից, բոլոր տեսակի անպիղծ թռչուններից եւ ողջակիզեց զոհասեղանի վրայ:
21 Pea naʻe nanamu ʻa Sihova ki hono ngangatu lelei, pea naʻe pehē ʻe Sihova ʻi hono finangalo, “ʻE ʻikai te u toe fakamalaʻiaʻi ʻae fonua koeʻuhi ko e tangata; he ʻoku kovi ʻae ngaōʻi ʻoe loto ʻoe tangata mei heʻene kei siʻi; pea ʻe ʻikai te u toe taaʻi ʻae ngaahi meʻa moʻui kotoa pē ʻo hangē ko ia kuo u fai.
Եւ Տէր Աստուած հոտոտեց անուշ բոյրը: Տէր Աստուած իր մտքում ասաց. «Մարդկանց չար արարքների համար ես երկիրն այլեւս չեմ անիծի, որովհետեւ մարդկանց միտքը մանկուց չարի ծառայութեան մէջ է: Ես այլեւս ոչ մի կենդանի էակի չեմ պատուհասի, ինչպէս արեցի:
22 Lolotonga ʻae tuʻu ʻa māmani, ʻe ʻikai tuku ʻae tō taʻu mo e ututaʻu, mo e momoko mo e pupuha, mo e faʻahitaʻu mafana mo e faʻahitaʻu momoko, mo e ʻaho mo e pō.”
Այսուհետեւ, քանի դեռ կայ երկիրը, թող չդադարեն սերմն ու հունձը, ցուրտն ու տօթը, ամառն ու գարունը, ցերեկն ու գիշերը»: