< Senesi 40 >
1 Pea hili ʻae ngaahi meʻa ni, naʻe hoko ʻo pehē, ko e tauhi lahi, mo e tangata taʻo mā ʻae tuʻi ʻo ʻIsipite, naʻa na fakaʻitaʻi hona ʻeiki ko e tuʻi ʻo ʻIsipite.
Ei tid etter dette hadde gjenge fyre seg, hende det at skjenkjaren og bakaren åt kongen i Egyptarland forsåg seg mot herren sin, kongen i Egyptarland.
2 Pea tuputāmaki ʻa Felo ki heʻene ongo matāpule, ʻio, ki he matāpule ʻoe kau tauhi, mo e matāpule ʻoe kau taʻo mā.
Og Farao vart harm på båe hirdmennerne sine, skjenkjarmeisteren og bakarmeisteren,
3 Pea ne tuku ʻakinaua ke pōpula ʻi he fale ʻoe ʻeiki ʻoe kau leʻo, ki he fale fakapōpula, ko e potu ko ia naʻe nofo haʻisia ai ʻa Siosefa.
og sette deim faste hjå hovdingen yver livvakti, i tårnet, der Josef sat fanga.
4 Pea naʻe tuku ʻakinaua ʻe he matāpule ʻoe kau leʻo, kia Siosefa ke ne leʻohi, pea naʻe tauhi ʻe ia ʻakinaua: pea ne na nofo ʻi he fale fakapōpula ʻo fuoloa siʻi pe.
Og hovdingen yver livvakti sette Josef til å sjå til deim, og han gjekk deim til handa. Og dei vart sitjande ei tid i fangehuset.
5 Pea ne na misi fakatouʻosi ʻae misi, taki taha ʻae tangata ʻene misi ʻi he pō pe taha, ʻae tangata taki taha ʻo fakatatau mo hono ʻuhinga ʻo ʻene misi, ʻae tauhi lahi, mo e tangata taʻo mā ʻae tuʻi ʻo ʻIsipite, ʻaia naʻe nofo haʻisia ʻi he fale fakapōpula.
Ein gong hadde dei kvar sin draum, båe tvo, skjenkaren og bakaren åt kongen i Egyptarland, dei som sat fanga i tårnet; i ei og same natti hadde dei kvar sin draum, og draumarne deira hadde kvar si meining.
6 Pea ʻalu ange ʻa Siosefa kiate kinaua ʻi he pongipongi, pea sio ia kiate kinaua, pea vakai, naʻa na matapeko.
Og då Josef kom inn til deim um morgonen, såg han det på deim at dei var i ulag.
7 Pea fehuʻi ia ki he ongo matāpule ʻa Felo, ʻakinaua naʻe pōpula mo ia ʻi he fale ʻo ʻene ʻeiki, ʻo pehē, “Ko e hā ʻoku mo matapeko ai he ʻaho ni?”
Då tala han til hirdmennerne åt Farao, deim som sat fengsla med honom hjå husbonden hans, og spurde: «Kvi er de so sturne av dykk i dag?»
8 Pea na pehē kiate ia, “Kuo ma misi ʻae misi, pea ʻoku ʻikai ha tokotaha ke fakahā hono ʻuhinga.” Pea pehē ʻe Siosefa kiate kinaua, “ʻIkai ʻoku ʻi he ʻOtua pe hono ʻuhinga? ʻOku ou kole mo fakahā mai ia kiate au.”
«Me hev drøymt, » svara dei, «og det er ingen som kann tyda draumarne våre.» Då sagde Josef med deim: «Er det ikkje Gud som råder for uttydingi! Seg de meg kva de hev drøymt!»
9 Pea tala ʻe he tauhi lahi ʻene misi kia Siosefa, ʻo ne pehē kiate ia; “Vakai, ʻi heʻeku misi, naʻe ʻi hoku ʻao ʻae vaine;
So fortalde skjenkjarmeisteren Josef draumen sin og sagde med honom: «Eg tykte so skilleg det stod eit vintre framfyre meg,
10 pea naʻe ʻi he vaine ʻae vaʻa ʻe tolu pea hangē naʻe litolito ia, pea tupu hono fisi; pea naʻe tupu ʻi hono ngaahi fuhi ʻae kālepi momoho:
og på det vintreet var det tri greiner. Og det syntest skjota knuppar, blomarne spratt, kartarne mogna til druvor.
11 pea naʻe ʻi hoku nima ʻae ipu ʻa Felo pea naʻaku toʻo ʻae ngaahi kālepi, ʻo tatau ia ki he ipu ʻa Felo, pea ne u ʻatu ʻae ipu ki he nima ʻo Felo.”
Og staupet åt Farao heldt eg i handi, og druvorne tok eg og kreista utor deim upp i staupet åt Farao, og so rette eg staupet til Farao.»
12 Pea pehēange ʻe Siosefa kiate ia, “Ko hono ʻuhinga eni; Ko e vaʻa ʻe tolu, ko e ʻaho ia ʻe tolu.
Og Josef sagde med honom: «Dette er so å tyda: Dei tri greinerne, det er tri dagar.
13 ʻI he teʻeki ʻosi ʻae ʻaho ʻe tolu, ʻe hakeakiʻi Ko e ʻe Felo, ʻo ne toe tuku koe ki hoʻo ngāue: pea te ke ʻatu ʻae ipu ʻa Felo ki hono nima, ʻo hangē ko ia naʻa ke fai ʻi hoʻo kei nofo ko ʻene tauhi lahi.
Når det lid um tri dagar, skal Farao retta upp hovudet ditt og setja deg inn att i romet ditt, og du skal retta staupet til Farao, som du fyrr var van med å gjera, den tid du var skjenkjaren hans.
14 Ka ʻoka ke ka lelei koe, ke ke manatuʻi au; pea ʻoku ou kole ke ke ʻofa mai kiate au, ʻo tala au kia Felo, pea fakahao au mei he fale ni;
Men kom no i hug meg, når du hev fenge det godt! Kjære væne, gjer vel og tala um meg til Farao, so eg kann koma ut or dette huset!
15 He ko e moʻoni naʻe kaihaʻasia au mei he fonua ʻoe kakai Hepelū: pea naʻe ʻikai te u fai ha meʻa ʻi heni foki, koeʻuhi ke nau tuku au ki he fale fakapōpula.”
For eg er stolen frå Hebræarlandet, og her hev eg ikkje heller gjort noko som dei skulde setja meg i fangeholet for.»
16 Pea kuo mamata ʻe he tangata taʻo mā, ʻoku lelei hono ʻuhinga, pea pehē ʻe ia kia Siosefa: “Naʻaku misi foki, pea vakai, naʻe ʻi hoku ʻulu ʻae kato hinehina ʻe tolu;
Då bakarmeisteren såg at han hadde gjeve so god ei uttyding, sagde han med Josef: «Eg tykte so skilleg eg bar tri korger med kveitebrød uppå hovudet.
17 Pea naʻe ʻi he kato ʻi ʻolunga ʻae ngaahi meʻakai, kuo taʻo kia Felo; pea naʻe kai ia ʻe he fanga manupuna mei he kato, ʻi hoku ʻulu.”
Og i den øvste korgi var allslags kakor, som var baka åt Farao, og fuglarne åt deim upp utor korgi på hovudet mitt.»
18 Pea lea ʻa Siosefa, ʻo pehē: “Ko hono ʻuhinga, eni: ko e kato ʻe tolu ko e ʻaho ia ʻe tolu.
Og Josef tok til ords og sagde: «Dette er so å tyda: Dei tri korgerne, det er tri dagar.
19 Pea ʻi he teʻeki ke ʻosi ʻae ʻaho ʻe tolu, ʻe hiki ʻe Felo ho ʻulu meiate koe, pea te ne tautau koe ki he ʻakau; pea ʻe kai ʻe he fanga manupuna, ʻae kakano meiate koe.”
Når det lid um tri dagar, skal Farao retta upp hovudet ditt og hogge det av deg; so skal han hengja deg i eit tre, og fuglarne skal eta kjøtet av deg.»
20 Pea ʻi heʻene hokosia hono ʻaho tolu, ko e ʻaho fakamanatu ki he fanauʻi ʻo Felo, naʻa ne fai ʻae kātoanga ki heʻene kau nofoʻanga kotoa pē, pea naʻa ne lau hake ʻae tauhi lahi, mo e tangata taʻo mā, ʻi heʻene kau nofoʻanga.
So hende det den tridje dagen - det var årmålsdagen åt Farao - då gjorde han eit gjestebod for alle mennerne sine; og han rette upp hovudet åt skjenkjarmeisteren og bakarmeisteren imillom mennerne sine.
21 Pea ne toe tuku ki he tauhi lahi ʻa ʻene ngāue: pea toe ʻatu ʻe ia ʻae ipu ki he nima ʻo Felo;
Han sette skjenkjarmeisteren inn att i embættet hans, so han fekk retta staupet til Farao,
22 Ka naʻa ne tautau ʻae tangata taʻo mā; ʻo hangē ko e fakamatala, ʻa Siosefa,
og bakarmeisteren hengde han, so som Josef hadde spått deim.
23 Ka naʻe ʻikai manatu ʻe he tauhi lahi kia Siosefa, ka naʻa ne fakangaloʻi ia.
Men skjenkjarmeisteren kom ikkje i hug Josef; han gløymde honom.