< Senesi 34 >
1 Pea ko Taina ko e taʻahine ʻa Lia, ʻaia naʻa ne fanauʻi kia Sēkope, naʻe ʻalu ia ke ʻaʻahi ki he kau fefine ʻoe fonua.
А Дина, дъщеря на Лия, която тя беше родила на Якова, излезе да види дъщерите на онази земя.
2 Pea ʻi he mamata kiate ia ʻa Sikemi ko e foha ʻo Hemoa ko e tangata Hevi, ko e ʻeiki ʻoe fonua, naʻa ne puke ia ʻo na mohe, ʻo ne fakahalaʻi ia.
А Сихем, син на евееца Емор, местния владетел, като я видя, взе я, лежа с нея и я изнасили.
3 Pea pikitai hono laumālie kia Taina ko e ʻofefine ʻo Sēkope, pea ʻofa ia ki he taʻahine, ʻo ne lea lelei ki he taʻahine.
И душата му се привърза за Якововата дъщеря Дина; и обикна момата и говори на момата по сърцето й.
4 Pea lea ʻa Sikemi ki heʻene tamai ko Hemoa, ʻo pehē, “Ke ke maʻu mai ʻae taʻahine ni ke ma mali.”
И Сихем говори на баща си Емора, казвайки: Вземи ми тая мома за жена.
5 Pea fanongo ʻa Sēkope kuo ne fakahalaʻi hono ʻofefine ko Taina; ka naʻe ʻi he ngoue ʻa hono ngaahi foha, mo ʻene fanga manu: pea longo pe ʻa Sēkope kaeʻoua ke nau haʻu.
А Яков чу, че той осквернил дъщеря му Дина; но понеже синовете му бяха с добитъка му на полето, Яков си замълча до завръщането им.
6 Pea naʻe ʻalu ʻa Hemoa ko e tamai ʻa Sikemi kia Sēkope, ke na alea mo ia.
Тогава Емор, Сихемовият баща, отиде при Якова, за да се разговори с него.
7 Pea ʻi he fanongo ki ai ʻae ngaahi foha ʻo Sēkope, naʻa nau haʻu mei he ngoue; pea mamahi ʻae kau tangata ʻo nau ʻita lahi, koeʻuhi ko ʻene fai meʻa kovi ʻi ʻIsileli, ʻo mohe mo e ʻofefine ʻo Sēkope; ʻae meʻa naʻe ʻikai ngofua ke fai.
А като чуха за станалото, Якововите синове дойдоха от полето; и тия мъже се наскърбиха и много се разгневиха, загдето той сторил безчестие на Израиля, като изнасилил Якововата дъщеря, - нещо, което не трябваше да стане.
8 Pea naʻe lea ʻa Hemoa ki ai, ʻo pehē, “ʻOku holi ʻae laumālie ʻo hoku foha ko Sikemi ki ho ʻofefine: ʻoku ou kole kiate kimoutolu, foaki mai ia kiate ia, ke na mali.
И така, Емор се разговаряше с тях, казвайки: Душата на сина ми Сихема се е привързала към дъщеря ви; дайте му я, моля, за жена.
9 Pea mou fai mali mo kimautolu, pea foaki mai homou ngaahi ʻofefine kiate kimautolu, pea mou maʻu homau ngaahi ʻofefine kiate kimoutolu.
И сродете се с нас; давайте на нас вашите дъщери и взимайте за вас нашите дъщери.
10 Pea ke tau nonofo; pea ʻoku ʻi homou ʻao ʻae fonua: mou nofo ki ai, mo fai hoʻomou fakatau, pea mou maʻu ʻi ai ʻae ngaahi ʻapi moʻomoutolu.”
Живейте с нас и земята е пред вас; настанете се и търгувайте в нея, и придобивайте владения в нея.
11 Pea pehē ʻe Sikemi ki he tamai [ʻae fefine ]mo hono ngaahi tuongaʻane, “ʻOfa ke u lelei ʻi homou ʻao, pea ko ia ʻoku mou tala te u foaki.
Тоже и Сихем рече на баща й и на братята й: Само да придобия вашето благоволение, каквото ми кажете ще дам.
12 Tala mai ʻae totongi lahi, pe ko e foaki, pea te u ʻatu ʻo hangē ko ia te mou tala kiate au, kae kehe ke foaki mai ʻae fefine ke ma mali.”
Искайте от мене вино и дарове, колкото желаете, ще дам, според както ми речете; само ми дайте момата за жена.
13 Pea naʻe lea fakakākā ʻae ngaahi foha ʻo Sēkope kia Sikemi, mo ʻene tamai ko Hemoa, ʻo nau pehē, ko e meʻa ʻi heʻene fakahalaʻi ʻa Taina, ko honau tuofefine:
А Якововите синове отговориха на Сихема и на баща му Емора с лукавство, понеже той беше осквернил сестра им Дина; и говориха им, казвайки:
14 Pea naʻa nau pehē kiate kinaua, “ʻOku ʻikai te mau faʻa fai ʻae meʻa ni, ke foaki homau tuofefine ki ha tokotaha ʻoku taʻekamu; he ko e meʻa kovi ia kiate kimautolu.
Не можем да сторим това, да дадем сестра си на необрязан човек; защото това би било укор за нас.
15 Ka ʻi he meʻa ni te mau loto kiate kimoutolu: ʻo kapau te mou hoko ʻo hangē ko kimautolu, koeʻuhi ke kamu ʻae tangata kotoa pē ʻoku ʻiate kimoutolu.
Само при това условие ще се съгласим с вас: ако станете вие като нас, като обрязвате всеки от мъжки пол между вас,
16 Pea te mau toki foaki homau ngaahi ʻofefine kiate kimoutolu, pea te mau maʻu homou ngaahi ʻofefine kiate kimautolu, pea te tau nonofo, pea te tau hoko ko e kakai pe taha.
тогава ще даваме нашите дъщери вам и ще вземаме вашите дъщери за нас, ще живеем с вас и ще станем един народ.
17 Pea kapau ʻe ʻikai te mou tokanga kiate kimautolu ke mou kamu: pea te mau toʻo homau ʻofefine, ka mau ʻalu.”
Но, ако не приемете условието ни да се обрежете, тогава ще вземем дъщеря си и ще си отидем.
18 Pea naʻe leleiʻia ʻa Hemoa, mo Sikemi ko e foha ʻo Hemoa, ʻi heʻenau lea.
И това, което казаха, бе угодно на Емора и на Еморовия син Сихема.
19 Pea naʻe ʻikai fakatuai ʻae talavou ke fai ʻae meʻa ko ia, koeʻuhi naʻe lahi ʻene ʻofa ki he ʻofefine ʻo Sēkope; pea naʻe tuʻu ki muʻa ia ʻi he fale kotoa pē ʻo ʻene tamai.
Момъкът не се забави да направи това, защото много обичаше Якововата дъщеря; и в целия му бащин дом той беше най-почтен.
20 Pea naʻe ʻalu ʻa Hemoa mo hono foha ko Sikemi ki he matapā ʻo ʻenau kolo, ʻo nau alea mo e kau tangata ʻo ʻenau kolo, ʻo pehē,
Тогава Емор и сина му Сихем дойдоха при портата на града си и говориха на градските мъже, казвайки:
21 “ʻOku nofo fiemālie pe ʻae kau tangata ni mo kitautolu; ko ia tuku ke nau nofo ʻi he fonua mo fai ʻenau fakatau ʻi ai: he vakai, ʻoku lahi ʻae fonua kiate kinautolu; ke tau maʻu honau ngaahi ʻofefine ke mali, pea tau foaki kiate kinautolu hotau ngaahi ʻofefine.
Тия човеци са миролюбиви към нас; затова, нека живеят в земята и търгуват в нея; защото вижте, земята е доволно пространна и за тях. Нека вземаме дъщерите им за жени и да им даваме нашите дъщери.
22 Ka ko e meʻa pe taha ʻe loto ai ʻae kau tangata kiate kitautolu, ke nofo mo kitautolu, ke tau hoko ko e kakai pe taha, ʻo kapau ʻe kamu ʻae tangata kotoa pē ʻoku ʻiate kitautolu, ʻo hangē ʻoku nau kamu.
Тия човеци се съгласиха да живеят с нас и да бъдем един народ, само с това условие, щото всеки от мъжки пол между нас да се обреже, както те се обрязват.
23 ʻIkai ʻe hoko ai ʻenau fanga pulu, mo e nau fanga manu kotoa pē, mo e nau ngaahi meʻa, ko e tau ngaahi meʻa? Kae kehe ke tau loto kiate kinautolu, pea te nau nofo mo kitautolu.
Добитъкът им, имотът им и всичките им животни не ще ли станат наши? Само да се съгласим с тях и те ще живеят с нас.
24 Pea naʻe tokanga kia Hemoa mo Sikemi ko hono foha, ʻakinautolu kotoa pē naʻe ʻalu kituaʻā ʻi he matapā ʻo ʻena kolo; pea kamu ʻae tangata kotoa pē, ʻio, ʻakinautolu kotoa pē naʻe hū kituaʻā ʻi he matapā ʻo ʻena kolo.”
Тогава всичките, които излизаха от портата на града му, послушаха Емора и сина му Сихем; всеки от мъжки пол се обряза, всичките, които излизаха от портата на града му.
25 Pea ʻi heʻene hokosia hono ʻaho tolu, kuo nau mamahi, pea naʻe taki taha toʻo ʻae heletā ʻe he ongo foha ʻe toko ua ʻo Sēkope, ko Simione mo Livai, ko e ongo tuongaʻane ʻo Taina, ʻo na hū mālohi ki he kolo, ʻo tāmateʻi ʻae kau tangata kotoa pē.
А на третия ден, когато бяха в болките си, двама от Якововите синове, Симеон и Левий, братя на Дина, взеха всеки ножа си, нападнаха дързостно града и избиха всички от мъжки пол.
26 Pea naʻa na tāmateʻi ʻa Hemoa mo hono foha ko Sikemi ʻaki ʻae mata ʻoe heletā, pea na toʻo mai ʻa Taina mei he fale ʻo Sikemi, pea nau ō ai.
Убиха с острото на ножа Емора и сина му Сихем; а Дина взеха из дома на Сихема и си излязоха.
27 Pea naʻe haʻu ai ʻae ngaahi foha ʻo Sēkope ki he kakai mate ʻo nau maumauʻi ʻae kolo, ko e meʻa ʻi heʻenau fakahalaʻi honau tuofefine.
Тогава Якововите синове се спуснаха върху убитите и ограбиха града, понеже бяха осквернили сестра им.
28 Ne nau ʻave ʻenau fanga sipi mo e nau fanga pulu, mo e nau fanga ʻasi, mo e meʻa kotoa pē ʻi he kolo, mo e meʻa ʻi he ngoue,
Забраха овците им, говедата им, ослите им, каквото имаше в града и по полето, и всичкото им богатство;
29 Mo ʻenau koloa kotoa pē, mo nau ʻave fakapōpula ʻenau fānau iiki, mo honau ngaahi uaifi, pea naʻa nau maumauʻi ʻae meʻa kotoa pē ʻi he ngaahi fale.
и откараха в плен всичките им деца и жени, и разграбиха всичко що имаше в къщите.
30 Pea pehē ʻe Sēkope kia Simione mo Livai, “Kuo mo fakamamahiʻi au, ke fakanamukūʻi au, ki he kakai ʻoe fonua, ko e kakai Kēnani mo e kakai Pelesi: ʻoku ou tokosiʻi au, pea te nau fakataha kotoa pē, ke tāmateʻi au, pea te u ʻauha, ko au, mo hoku fale.”
Но Яков рече на Симеона и Левия: Вие ме смутихте, понеже ме направихте да съм омразен между жителите на тая земя, между ханаанците и ферезейците; и понеже аз имам малко хора, те ще се съберат против мене и ще ме поразят, та ще погина аз и домът ми.
31 Pea naʻa na pehēange kiate ia, “He naʻe lelei ʻa ʻene fai ki homa tuofefine ʻo hangē ko ha muitau?”
А те казаха: Трябваше ли той да постъпи със сестра ни, като с блудница?