Senesi 23
1 Pea naʻe teau ma uofulu ma fitu ʻae taʻu ʻa Sela; ko e ngaahi taʻu eni ʻoe moʻui ʻa Sela;
A Sara dożyła stu dwudziestu siedmiu lat. [Tyle było] lat życia Sary.
2 Pea naʻe pekia ʻa Sela ʻi Kesa ʻAlipa; ʻaia ko Hepeloni ʻi he fonua ko Kēnani pea naʻe haʻu ʻa ʻEpalahame ke tēngihia ʻa Sela, mo tangi koeʻuhi ko ia.
Sara umarła w mieście Kiriat-Arba, czyli w Hebronie, w ziemi Kanaan. I Abraham przyszedł, aby odbyć żałobę po Sarze i opłakiwać ją.
3 Pea naʻe tuʻu ki ʻolunga ʻa ʻEpalahame ʻi he ʻao ʻo hono pekia, ʻo ne lea ki he fānau ʻa Heti, ʻo pehē,
Potem Abraham wstał od swej zmarłej i powiedział do synów Cheta:
4 “Ko e muli au mo e ʻāunofo ʻiate kimoutolu, tuku mai ha potu faʻitoka meiate kimoutolu, koeʻuhi ke u tanu ai hoku pekia mei hoku ʻao.”
Jestem wśród was przybyszem i przychodniem. Dajcie mi na własność grób między wami, abym pogrzebał moją zmarłą sprzed mojego oblicza.
5 Pea leaange ʻae fānau ʻa Heti kia ʻEpalahame, ʻo pehē kiate ia:
Synowie Cheta odpowiedzieli Abrahamowi:
6 “E ʻEiki, ke ke fanongo mai kiate kimautolu, ko e ʻEiki lahi koe ʻiate kimautolu; ke ke faʻiteliha ki homau ngaahi fonualoto, ke fai ai ho pekia; ʻe ʻikai ha mau tokotaha ʻe taʻofi meiate koe hono fonualoto, ka ke fai ʻi ai ho pekia.”
Słuchaj nas, mój panie: [Jesteś] księciem Boga wśród nas. Pochowaj swoją zmarłą w naszych najlepszych grobach. Nikt z nas nie odmówi ci swego grobu, abyś pochował swoją zmarłą.
7 Pea tuʻu hake ʻa ʻEpalahame, ʻo tulolo ia ki he kakai ʻoe fonua, ʻio ki he fānau ʻa Heti.
Wtedy Abraham wstał, pokłonił się ludowi tej ziemi, czyli synom Cheta;
8 Pea lea ia kiate kinautolu, ʻo pehē, “Kapau ko homou loto ke u tanu hoku pekia mei hoku ʻao, pea mou fanongo mai; pea mou kole kia ʻEfilone ko e foha ʻo Sohaʻa, koeʻuhi ko au.
I powiedział do nich: Jeśli zgadzacie się, abym pochował moją zmarłą sprzed mojego oblicza, posłuchajcie mnie i wstawcie się za mną do Efrona, syna Sochara;
9 Koeʻuhi ke ne tuku mai ʻae ʻana ʻi Makipila ʻoku ʻaʻana, pea ʻoku ʻi he potu ʻo ʻene ngoue; ke ne fakatau ia kiate au, ki he paʻanga ʻoku tatau mo ia, ke u maʻu ia ko hoku faʻitoka ʻiate kimoutolu.”
Aby mi ustąpił swą jaskinię Makpela, która znajduje się na końcu jego pola. Niech mi ją odda za odpowiednią cenę jako grób na własność wśród was.
10 Pea naʻe nofo ʻa ʻEfilone fakataha mo e fānau ʻa Heti; pea leaange ʻa ʻEfilone ko e tangata Heti kia ʻEpalahame ʻi he ʻao ʻoe ngaahi fānau ʻa Heti, ʻio, ʻi he ʻao ʻoe kakai kotoa pē naʻe hū ʻi he matapā ʻoe kolo, ʻo pehē,
A Efron siedział wśród synów Cheta. Odpowiedział więc Efron Chetyta Abrahamowi w obecności synów Cheta i wszystkich, którzy wchodzili w bramę jego miasta:
11 “Ko ʻeku ʻeiki, ʻe ʻikai; ka ke fanongo mai: ʻoku ʻoʻou ʻae ngoue, pea mo e ʻana ʻoku ʻi ai, te u foaki ia kiate koe; ʻi he ʻao ʻoe fānau ʻa hoku kakai ni, ʻoku ou foaki ia kiate koe, ke ke tanu ai ho pekia.”
Nie, panie mój, posłuchaj mnie. Daję ci to pole i jaskinię, która na nim [jest]. Daję ją tobie w obecności synów mego ludu. Pochowaj swoją zmarłą.
12 Pea toe tulolo ʻa ʻEpalahame ki he kakai ʻoe fonua.
Wtedy Abraham pokłonił się przed ludem tej ziemi;
13 Pea lea ia kia ʻEfilone ʻi he ʻao ʻoe kakai ʻoe fonua, ʻo pehē, “Kapau ko ho loto ia, ʻoku ou kole kiate koe fanongo mai kiate au: te u ʻatu kiate koe ʻae paʻanga ki he ngoue; ke ke maʻu ia, pea teu tanu hoku pekia ʻi ai.”
I powiedział do Efrona w obecności ludu tej ziemi: Raczej jeśli [się da], proszę, posłuchaj mnie. Dam ci pieniądze za pole, weź [je] ode mnie, a pochowam tam moją zmarłą.
14 Pea lea ʻa ʻEfilone kia ʻEpalahame, ʻo ne pehē kiate ia,
Efron odpowiedział Abrahamowi:
15 “Ko ʻeku ʻeiki, ke ke fanongo mai; ʻoku tatau ʻae konga fonua mo e sikeli siliva ʻe fāngeau; ka koeʻumaʻā ia kiate au mo koe? Ko ia, ke ke tanu pe ho pekia.”
Mój panie, posłuchaj mnie. Ta ziemia jest warta czterysta syklów srebra, ale cóż to jest między mną a tobą? Pochowaj swoją zmarłą.
16 Pea tokanga ʻa ʻEpalahame kia ʻEfilone; pea naʻe fua ʻe ʻEpalahame ʻae siliva kia ʻEfilone, ʻaia naʻa ne tala ʻi he ʻao ʻoe fānau ʻa Heti, ko e sikeli siliva ʻe fāngeau, ʻo hangē ko e lau ʻe he kau fakatau.
I Abraham wysłuchał Efrona. Odważył więc Abraham Efronowi srebro, które ten wymienił w obecności synów Cheta: czterysta syklów srebra, jakie były w obiegu u kupców.
17 Pea ko e ngoue ʻa ʻEfilone, ʻaia naʻe ʻi Makipila, pea ofi ki Mamali, ko e ngoue, pea mo e ʻana ʻi ai, pea mo e ngaahi ʻakau ʻoku ʻi ai, ʻaia naʻe ʻi he veʻe ngoue kotoa pē, naʻe fakapapau ia,
Tak więc pole Efrona, które [jest] w Makpelu naprzeciw Mamre, pole i jaskinia, która na nim [jest], i wszystkie drzewa, które [były] na polu i wkoło na wszystkich jego granicach, przeszły;
18 Kia ʻEpalahame ko e tofiʻa, ʻi he ʻao ʻoe fānau ʻa Heti, ʻi he ʻao ʻo kinautolu kotoa pē naʻe hū ʻi he matapā ʻo hono kolo.
Na własność Abrahama w obecności synów Cheta i wszystkich, którzy wchodzili w bramę tego miasta.
19 Pea hili ia, naʻe tanu ʻe ʻEpalahame hono uaifi ko Sela ʻi he ʻana ʻi he ngoue ʻo Makipila ʻoku hangatonu ki Mamili, ʻaia ko Hepeloni, ʻi he fonua ko Kēnani.
Potem Abraham pochował swoją żonę Sarę w jaskini pola w Makpelu naprzeciwko Mamre, czyli Hebronie, w ziemi Kanaan.
20 Pea ko e ngoue, mo e ʻana naʻe ʻi ai naʻe fakapapau ia kia ʻEpalahame, ʻe he ngaahi foha ʻo Heti, ke ne maʻu ko hono faʻitoka.
I zostały oddane Abrahamowi pole i jaskinia, która [była] na nim, jako grób na własność, przez synów Cheta.
