< Senesi 12 >

1 Ka ko eni, kuo pehē ʻe Sihova kia ʻEpalame, “ʻAlu koe ʻi ho fonua, pea mei ho kāinga, pea mei he fale ʻo hoʻo tamai, ki ha fonua te u fakahā kiate koe:
Y él Señor dijo a Abram: Vete de tu tierra, de tu familia y de la casa de tu padre, a la tierra a la cual yo te guiaré:
2 Pea te u fakatupu ʻiate koe ha puleʻanga lahi, pea te u tāpuakiʻi koe, pea ngaohi ho hingoa ke lahi; pea te ke hoko ko e tāpuaki:
Y haré de ti una nación grande, te bendeciré y engrandeceré tu nombre; y serás una bendición:
3 Pea te u fakamonūʻia, ʻakinautolu ʻe tāpuakiʻi koe, pea fakamalaʻia ia ʻe kapeʻi koe: pea ʻe monūʻia ʻiate koe ʻae ngaahi faʻahinga kotoa pē ʻo māmani.”
A los que sean buenos con ustedes, los bendeciré, y al que los maldijere, pondré mi maldición; y serán bendición para todas las familias de la tierra.
4 Ko ia naʻe ʻalu ʻa ʻEpalame, ʻo hangē ko e folofola ʻa Sihova kiate ia; pea ʻalu ʻa Lote mo ia: pea naʻe fitungofulu ma nima taʻu ʻae motuʻa ʻo ʻEpalame ʻi heʻene ʻalu mei Halani.
Entonces Abram fue como el Señor le había dicho, y Lot fue con él: Abram tenía setenta y cinco años cuando se fue de Harán.
5 Pea naʻe ʻave ʻe ʻEpalame ʻa hono uaifi ko Selai, mo Lote ko e foha ʻo hono tokoua, mo e nau ngaahi meʻa kotoa pē kuo nau tānaki, mo e kakai kuo nau maʻu ʻi Halani; pea naʻa nau ʻalu atu ke fononga ki he fonua ko Kēnani; pea naʻa nau hoko ai ki he fonua ko Kēnani.
Y tomó Abram a Sarai, su mujer, y a Lot, hijo de su hermano, y todos sus bienes y los siervos que habían adquirido en Harán, y salieron para ir a la tierra de Canaán.
6 Pea naʻe ʻalu atu ʻa ʻEpalame ʻi he fonua ki he potu ʻo Sikemi, ki he potu ʻakauʻia ʻo Mole. Pea ko e kakai Kēnani naʻe ʻi he fonua ʻi he kuonga ko ia.
Y Abram recorrió la tierra hasta que llegó a Siquem, donde está la encina sagrada de More. En ese momento, los cananeos aún vivían en la tierra.
7 Pea naʻe hā mai ʻa Sihova kia ʻEpalame, ʻo ne pehē, “Te u foaki ʻae fonua ni ki ho hako:” pea naʻe fokotuʻu ai ʻe ia ʻae ʻesifeilaulau kia Sihova, ʻaia naʻe hā kiate ia.
Y el Señor vino a Abram y le dijo: Daré toda esta tierra a tu descendencia; entonces Abram hizo un altar allí al Señor que se había dejado ver por él.
8 Pea naʻe hiki ia mei ai ki ha moʻunga ʻi he potu hahake ʻo Peteli, pea ne fokotuʻu hono fale fehikitaki, ʻoku ʻi hihifo ʻa Peteli, mo ʻAi ʻi hahake: pea ne fokotuʻu ai ʻae ʻesifeilaulau kia Sihova, pea ui ʻe ia ki he huafa ʻo Sihova.
Y pasando de allí al monte al oriente de Betel, levantó su tienda, teniendo a Betel al occidente, y Hai al oriente; y edificó allí un altar, y adoró al nombre del Señor.
9 Pea naʻe fononga ʻa ʻEpalame, ʻo ne kei ʻalu atu ki he feituʻu tonga.
Y él continuó, viajando todavía hacia el Sur yendo hacia Neguev.
10 Pea naʻe hoko ʻae honge ʻi he fonua: pea naʻe ʻalu hifo ʻa ʻEpalame ki ʻIsipite ke nofo ai: he kuo lahi ʻae honge ʻi he fonua.
Y como había poca comida en aquella tierra, descendió a Egipto.
11 Pea naʻe pehē, ʻi heʻene hoko ʻo ofi atu ki ʻIsipite, naʻe pehē ʻe ia kia Selai ko hono uaifi, “Vakai mai, ʻoku ou ʻilo ko e fefine hoihoifua koe ke sio ki ai:
Y cuando llegó cerca de Egipto, dijo a Sarai, su mujer: Verdaderamente, tú eres mujer hermosa y hermosa a la vista;
12 Pea ko ia, ka mamata ʻae kakai ʻIsipite kiate koe, te nau pehē, ‘Ko hono uaifi eni:’ pea te nau tāmateʻi au, ka te nau fakamoʻui koe.
Y tengo la certeza de que cuando te vean los varones de Egipto, dirán: Esta es su mujer, y me matarán y te guardarán.
13 ‌ʻOku ou kole kiate koe, ke ke pehē, ko hoku tuofefine koe: kae lelei ai au koeʻuhi ko koe; pea ʻe moʻui ʻa hoku laumālie koeʻuhi ko koe.”
Dí, entonces, que tu eres mi hermana, y me beneficiará a causa de ti, y mi vida estará a salvo en tu cuenta.
14 Pea naʻe pehē, ʻi he ʻalu atu ʻa ʻEpalame ki ʻIsipite, naʻe vakai ʻe he kakai ʻIsipite ki he hoihoifua ʻaupito ʻoe fefine.
Y aconteció que cuando Abram llegó a Egipto, los hombres de Egipto, mirando a la mujer, vieron que era hermosa.
15 Naʻe mamata foki kiate ia ʻae houʻeiki ʻa Felo, pea naʻa nau fakaongolelei ia kia Felo: pea naʻe ʻave ʻae fefine ki he fale ʻo Felo.
Y los grandes hombres de Faraón, habiéndola visto, dijeron palabras de alabanza a Faraón, y ella fue llevada a la casa de Faraón.
16 Pea naʻe fai lelei ʻe ia kia ʻEpalame koeʻuhi ko ia: pea naʻa ne maʻu ʻae fanga sipi, mo e fanga manu, mo e fanga ʻasi tangata, mo e kau tamaioʻeiki, mo e kau kaunanga, mo e fanga ʻasi fefine, mo e fanga kāmeli.
y por causa de ella, fue bueno con Abram, y tenía ovejas, vacas, asnos, siervos, siervas y camellos.
17 Pea naʻe tautea ʻe Sihova ʻa Felo mo hono fale ʻaki ʻae ngaahi hangatāmaki lahi koeʻuhi ko Selai ko e uaifi ʻo ʻEpalame.
Y él Señor envió grandes problemas a la casa de Faraón por causa de Sarai, la mujer de Abram.
18 Pea naʻe ui ʻa Felo kia ʻEpalame, ʻo ne pehē, “Ko e hā eni kuo ke fai kiate au? Ko e hā naʻe ʻikai ai te ke tala mai ko ho uaifi ia?
Entonces Faraón envió a buscar a Abram, y le dijo: ¿Qué me has hecho? ¿Por qué no dijiste que ella era tu esposa?
19 Ko e hā naʻa ke pehē ai, ‘Ko hoku tuofefine eni?’ Ne u meimei maʻu ia ko e uaifi kiate au; pea ko eni, vakai ki ho uaifi, ʻave ia pea ke ʻalu.”
¿Por qué dijiste que ella era tu hermana? para que la tomara por mi esposa: ahora, toma a tu esposa y continúa tu camino.
20 Pea naʻe fonosi ʻe Felo ki heʻene kau tangata koeʻuhi ko ia: pea naʻa nau fekau ia ke ʻalu, mo hono uaifi, mo ia kotoa pē naʻa ne maʻu.
Y el Faraón dio orden a sus hombres, y ellos lo enviaron en su camino, con su mujer y todo lo que tenía.

< Senesi 12 >