ʻEsela 8

1 Pea ko e kau tuʻukimuʻa ʻi he ngaahi tamai eni, pea ko e tohi hokohoko eni ʻokinautolu naʻa mau ʻalu hake mo au mei Papilone, ʻi he pule ʻa ʻAtakisekisi ko e tuʻi.

Dette er dei ættarhovdingar som i Artahsasta si styringstid for med meg heim frå Babel, og soleis ser ættartavlorne deira ut:

2 ‌ʻI he ngaahi foha ʻo Finiasi; ko Kesomi: ʻi he ngaahi foha ʻo ʻItama, ko Taniela: ʻi he ngaahi foha ʻo Tevita; ko Hatusi.

Av Pinhas-sønerne Gersom; av Itamars-sønerne Daniel; av Davids-sønerne Hattus;

3 ‌ʻI he ngaahi foha ʻo Sikania, ʻi he ngaahi foha ʻo Falosi, ko Sakalia: pea naʻe lau mo ia ʻi he hokohoko ʻoe kau tangata ko e toko teau ma nimangofulu.

av Sekanja-sønerne av Paros-sønerne Zakarja, og med honom hundrad og femti karfolk som var uppskrivne i ættartavla;

4 ‌ʻI he ngaahi foha ʻo Pehati-Moape; ko Ilionei ko e foha ʻo Selaia, pea naʻe ʻiate ia ʻae kau tangata ʻe toko uangeau.

av Pahat-Moabs-sønerne Eljoenai Zerahjason og tvo hundrad karfolk med honom;

5 ‌ʻI he ngaahi foha ʻo Sikania; ko e foha ʻo Saesieli, pea naʻe ʻiate ia ʻae kau tangata ʻe toko tolungeau.

av Sekanja-sønerne Jahasiels son og tri hundrad mann med honom;

6 ‌ʻI he ngaahi foha ʻo ʻAtini foki; ko Epeti ko e foha ʻo Sioatani, pea naʻe ʻiate ia ʻae kau tangata ʻe toko nimangofulu.

av Adins-sønerne Ebed Jonatansson og femti mann med honom;

7 Pea ʻi he ngaahi foha ʻo ʻIlami ko Sisaia ko e tama ʻo ʻAtalia, pea naʻe ʻiate ia ʻae kau tangata ʻe toko fitungofulu.

av Elams-sønerne Jesaja Ataljason og sytti mann med honom;

8 Pea ʻi he ngaahi foha ʻo Sifatia; ko Sepatia ko e foha ʻo Mikaeli, pea naʻe ʻiate ia ʻae kau tangata ʻe toko valungofulu.

av Sefatja-sønerne Zebadja Mikaelsson og åtteti mann med honom;

9 ‌ʻI he ngaahi foha ʻo Soape: ko ʻOpataia ko e foha ʻo Sehieli, pea naʻe ʻiate ia ʻae kau tangata ʻe toko uangeau ma hongofulu ma valu.

av Joabs-sønerne Obadja Jehielsson og tvo hundrad og attan mann med honom;

10 Pea ʻi he ngaahi foha ʻo Silomiti ko e foha ʻo Sosifia, pea naʻe ʻiate ia ʻae kau tangata ʻe toko teau ma onongofulu.

av Selomits-sønerne Josifjas son og hundrad og seksti mann med honom;

11 Pea ʻi he ngaahi foha ʻo Pepai, ko Sakalia ko e foha ʻo Pepai, pea naʻe ʻiate ia ʻae kau tangata ʻe toko uofulu ma toko valu.

av Bebai-sønerne Zakarja Bebaison og åtte og tjuge mann med honom;

12 Pea ʻi he ngaahi foha ʻo ʻAsikati; ko Sohanani ko e foha ʻo Hakatani, pea naʻe ʻiate ia ʻae kau tangata ʻe toko teau ma hongofulu.

av Azgads-sønerne Johanan Hakkatansson og hundrad og ti mann med honom;

13 Pea ʻi he ngaahi foha ki mui ʻo ʻAtonikami, ʻaia ko honau hingoa eni, ko Ilifileti, ko Sieli, mo Simaia, pea naʻe ʻiate kinautolu ʻae kau tangata ʻe toko tolungofulu.

av Adonikams-sønerne, dei som kom seinst og heitte Elifelet, Je’uel og Semaja, og seksti mann med deim;

14 ‌ʻI he ngaahi foha foki ʻo Pikivai: ko Utei, mo Saputi, pea naʻe ʻiate kinaua ʻae kau tangata ʻe toko fitungofulu.

av Bigvai-sønerne Utai og Zabbud og sytti mann med deim.

15 Pea naʻaku fakakātoa fakataha ʻakinautolu ʻi he vaitafe ʻaia ʻoku tafe ki ʻAheva; pea naʻa mau nofo ai ʻi he ngaahi fale fehikitaki ʻi he ʻaho ʻe tolu: pea ne u vakai ʻae kakai, mo e kau taulaʻeiki, pea ne u ʻilo naʻe ʻikai ha niʻihi ʻi he ngaahi foha ʻo Livai.

Eg samla deim attmed den elvi som renn til Ahava; der låg me i læger i tri dagar. Då eg so såg meir på folket og på prestarne, fann eg ingen av Levi-sønerne der.

16 Pea ne u fekau ke haʻu ʻa ʻEliesa, mo Elieli, mo Simaia, pea mo Elinatani, pea mo Salipe, pea mo Elinatani, pea mo Natani, pea mo Sakalia, pea mo Mesulami, ko e kau tangata tuʻukimuʻa; pea mo Soialipe, pea mo Elinatani, ko e kau tangata loto poto.

Eg sende då bod etter ættarhovdingarne Eliezer og Ariel, Semaja og Elnatan og Jarib og Elnatan og Natan og Zakarja og Mesullam lærarane Jojarib og Elnatan.

17 Pea ne u fekau ʻakinautolu ke ʻave ʻeku fekau kia Ito ko e ʻeiki ʻi he potu ko Kasifia, pea ne u tala kiate kinautolu ʻaia te nau lea ʻaki kia Ito, pea ki hono ngaahi kāinga ko e kakai Netenimi, ʻi he potu ko Kasifia, koeʻuhi ke nau ʻomi kiate kimautolu ʻae kau taulaʻeiki ki he fale ʻo hotau ʻOtua.

Desse sagde eg fyre at dei skulde fara av stad til Iddo, hovudmannen i Kasifja-bygdi, og eg sagde kva ord dei skulde tala til Iddo og bror hans, tempelsveinarne i Kasifja-bygdi, so dei skulde senda oss tenarar til gudshuset vårt.

18 Pea ʻi he kau lelei ʻae nima ʻo hotau ʻOtua ʻiate kitautolu naʻa nau ʻomi ha tangata loto poto maʻamautolu, ʻi he ngaahi foha ʻo Mali, ko e foha ʻo Livai, ko e foha ʻo ʻIsileli; mo Selipea, mo hono ngaahi foha mo hono ngaahi kāinga, ko e toko hongofulu ma valu:

Og Gud heldt si gode hand yver oss, so dei sende oss ein vitug mann som heitte Serebja, av sønerne åt Mahli, son åt Levi, son åt Israel; han sjølv med søner og brør var attan i talet.

19 Pea ko Hasapea, pea fakataha mo ia ʻa Sisaia ʻi he ngaahi foha ʻo Melali, ko hono ngaahi kāinga mo honau ngaahi foha, ko e toko uofulu;

Sameleis sende dei Hasabja i lag med Jesaja av Merari-sønerne; med brørne hans og sønerne deira var det tjuge mann.

20 Pea ʻoe kau Netenimi foki, ʻaia naʻe fakanofo ʻe Tevita mo e houʻeiki ki he ngāue ʻoe kau Livai, ko e Netenimi ʻe toko uangeau ma uofulu: naʻe lau ʻakinautolu kotoa pē ʻi honau hingoa.

Dertil tvo hundrad og tjuge tempelsveinar, alle nemde på namn, av dei tempelsveinarne som David og hovdingarne hans hadde sett til tenarar åt levitarne.

21 Pea ne u fanongonongo ʻae ʻaukai ʻi ai, ʻi he veʻe vaitafe ko ʻAheva, koeʻuhi ke mau tautea ʻakimautolu ʻi he ʻao ʻo homau ʻOtua, ke kumi ʻiate ia ʻae hala totonu kiate kimautolu, pea moʻo ʻemau fānau iiki, pea ki heʻemau meʻa kotoa pē.

Der ved Ahava-elvi lyste eg til ei fasta, av di med skulde audmykja oss for vår Gud og beda honom um god ferdalukka for oss sjølve og borni våre og all vår eigedom.

22 He naʻaku mā ʻo ʻikai faʻa kole ki he tuʻi ha kautau mo e kau tangata heka hoosi ke tokoni ʻakimautolu telia ʻae ngaahi fili ʻi he hala: koeʻuhi naʻa mau lea ki he tuʻi, ʻo pehē, Ko e nima ʻo homau ʻOtua ʻoku ʻiate kinautolu kotoa pē ʻoku kumi kiate ia ke nau lelei ai; ka ko ʻene mālohi mo ʻene houhau ʻe tuʻu kiate kinautolu kotoa pē ʻoku liʻaki ia.

Eg skjemdest å beda kongen um herhjelp og ridarar til å verja oss mot uvener på vegen; for me hadde sagt til kongen: «Vår Gud held si hand yver alle deim som heldt seg til honom, og let det ganga vel for deim; men hans magt og vreide fell yver deim som gjeng frå honom.»

23 Ko ia naʻa mau ʻaukai ai pea kole ki homau ʻOtua koeʻuhi ko e meʻa ni pea naʻa ne talia lelei ʻakimautolu.

Me fasta då og bad Gud um hjelp, og han høyrde bøni.

24 Pea ne u fili ʻae toko hongofulu ma toko ua ʻoe kau tuʻukimuʻa ʻoe kau taulaʻeiki, ko Selipea, mo Hasapea, mo hona kāinga ʻe toko hongofulu,

Sidan valde eg ut tolv av prestehovdingarne og Serebja og Hasabja og ti av brørne deira.

25 Pea naʻaku fakatatau ʻae siliva kiate kinautolu, mo e koula, mo e ngaahi ipu, ʻio, ʻae meʻa foaki ʻoe fale ʻo hotau ʻOtua, ʻaia naʻe ʻatu ʻe he tuʻi, mo ʻene kau fakakaukau, pea mo ʻIsileli kotoa pē naʻe ʻi ai:

Åt desse vog eg upp sylvet og gullet og kjeraldi, det som kongen og rådsmennerne og hovdingarne hans, og alle Israels-mennerne som heldt seg der i landet, hadde gjeve til ei reida åt gudshuset vårt.

26 ‌ʻIo, naʻaku fakatatau ki honau nima ʻae taleniti siliva ʻe onongeau mo e nimangofulu, mo e ngaahi ipu siliva ko e taleniti ʻe teau, pea ʻi he koula ko e taleniti ʻe teau;

Eg vog upp åt deim sekstan hundrad våger sylv, sylvkoppar som vog i alt tvo hundrad og femti våger, og dertil tvo hundrad og femti våger med gull,

27 Mo e ipu luoluo koula foki ʻe uofulu, ʻoe talami ʻe taha afe: mo e ipu ʻe ua ʻoe kapa lelei, ʻo tatau mo e koula hono maʻongoʻonga.

og umfram dette tjuge gullskålar, til fem tusund dalar, og tvo kjerald av gullblank kopar, dyr som gull.

28 Pea ne u pehē kiate kinautolu, “ʻOku māʻoniʻoni ʻakimoutolu kia Sihova; ʻoku māʻoniʻoni mo e ngaahi ipu foki; pea ko e siliva mo e koula ko e meʻa ʻatu loto lelei pe ia kia Sihova ko e ʻOtua ʻo ʻetau ngaahi tamai.

Og eg sagde med deim: «De er vigde til Herren, og kjeraldi er vigde; sylvet og gullet er ei friviljug reida til Herren, Gud åt federne dykkar.

29 Ko ia mou leʻohi, mo tauhi ia, kaeʻoua ke toe fakatatau ia ʻi he ʻao ʻoe kau taulaʻeiki lahi mo e kau Livai, mo e kau tuʻukimuʻa ʻoe ngaahi mātuʻa ʻo ʻIsileli ʻi Selūsalema, ʻi he ngaahi potu fale ʻoe fale ʻo Sihova.”

Agta no vel på det og gjæt det, til dess de kann vega det ut att i Jerusalem til dei fremste av prestarne og levitarne og ættarhovdingarne hjå Israel, i kovarne i Herrens hus.»

30 Pea naʻe pehē pe ʻae maʻu ʻe he kau taulaʻeiki mo e kau Livai hono mamafa ʻoe siliva, mo e koula, mo e ngaahi ipu ke ʻomi ia ki Selūsalema ki he fale ʻo hotau ʻOtua.

Dermed tok prestarne og levitarne imot sylvet og gullet og koppar og kjerald som soleis var vege, og skulde føra det fram til Jerusalem til huset åt vår Gud.

31 Pea naʻa mau toki hiki mei he vaitafe ʻo ʻAheva ʻi hono hongofulu ma ua ʻoe ʻaho ʻoe ʻuluaki māhina, ke ʻalu ki Selūsalema: pea naʻe ʻiate kimautolu ʻae nima ʻo homau ʻOtua, pea naʻa ne taukapoʻi ʻakimautolu mei he nima ʻoe fili, pea mo kinautolu naʻe toitoiʻi ʻakimautolu ʻi he hala.

So for me burt frå Ahava-elvi tolvte dagen i den fyrste månaden, og tok vegen til Jerusalem. Vår Guds hand var yver oss, og han berga oss frå uvener og lurarar på vegen.

32 Pea naʻa mau hoko ki Selūsalema, pea nofo ki ai ʻi he ʻaho ʻe tolu.

Me kom til Jerusalem og fekk kvila ut der tri dagar.

33 Pea ko eni ʻi hono fā ʻoe ʻaho naʻe fakatatau ai ʻae siliva, mo e koula, mo e ngaahi ipu, ʻi he fale ʻo hotau ʻOtua ʻi he nima ʻo Milemoti ko e foha ʻo ʻUlia ko e taulaʻeiki: pea naʻe ʻiate ia ʻa ʻEliesa ko e foha ʻo Finiasi; pea naʻe ʻiate kinaua ʻa Sosapati ko e foha ʻo Sesua, mo Noatia ko e foha ʻo Pinui, ko e kau Livai;

Den fjorde dagen vart sylvet og gullet og koppar og kjerald vege upp gudshuset vårt og gjeve i henderne åt presten Meremot Uriason. Saman med honom var Eleazar Pinhasson og levitarne Jozabad Jesuason og Noadja Binnuison med og tok imot.

34 Naʻe lau ʻae mamafa ʻoe meʻa taki taha kotoa pē: pea naʻe tohi hono mamafa kotoa pē ʻi he ʻaho ko ia.

Det vart alt utgjeve etter tal og vegt, og vegti på alt vart uppskrivi.

35 Pea ko e ngaahi fānau foki ʻakinautolu naʻe fetuku ke pōpula, ʻaia kuo haʻu mei heʻenau nofo pōpula, naʻa nau ʻatu ʻae ngaahi feilaulau tutu ki he ʻOtua ʻo ʻIsileli, ko e fanga pulu ʻe hongofulu ma ua maʻa ʻIsileli kotoa pē, mo e sipitangata ʻe hivangofulu ma ono, ko e fanga lami ʻe fitungofulu ma fitu, ko e fanga kosi tangata ʻe hongofulu ma ua ko e feilaulau koeʻuhi ko e angahala: ko e meʻa ni kotoa pē ko e feilaulau tutu kia Sihova.

Dei hertekne som var komne heim att or utlægdi, ofra no brennoffer til Israels Gud. Dei ofra tolv uksar for heile Israel og seks og nitti verar, sju og sytti lamb og tolv syndoffer-bukkar, alt til brennoffer åt Herren.

36 Pea naʻa nau ʻatu ʻae ngaahi fekau ʻae tuʻi ki he kau talafekau ʻae tuʻi mo e kau pule fonua ʻi he kauvai ni ʻoe vaitafe: pea naʻa nau tokoni ki he kakai, mo e fale ʻoe ʻOtua.

So gav dei frå seg kongsbodet til dei kongelege satraparne og til jarlarne i landi på hi sida elvi. Desse kom då og med hjelp både til lyden og til Guds hus.