< ʻEsela 6 >
1 Pea naʻe toki fai ai ʻe Talaiasi ha fono, pea naʻe kumi ʻi he fale ʻoe ngaahi tohi ʻaia naʻe hili ai ʻae ngaahi koloa ʻo Papilone.
Entonces el rey Darío dio mandamiento, y buscaron en la casa de los libros, donde guardaban los tesoros allí en Babilonia.
2 Pea naʻe ʻilo ʻi ʻAkimita, ʻi he fale lahi ʻaia ʻoku ʻi he fonua ko Mitia, ʻae takainga [tohi], pea naʻe ʻi ai ʻae tohi naʻe pehē:
Y fue hallado en el cofre del palacio que está en la provincia de Media un libro, dentro del cual estaba escrito así: Memoria:
3 “ʻI hono tolu taʻu ʻo Kolesi ko e tuʻi, naʻe fai ʻe Kolesi ko e tuʻi ʻae fono ki he fale ʻoe ʻOtua ʻi Selūsalema, Tuku ke langa ʻae fale, ko e potu naʻa nau fai ai ʻae ngaahi feilaulau, pea ke ʻai hono ngaahi tuʻunga ʻo ia ke mālohi: ko hono māʻolunga ʻo ia ko e hanga ʻe teau ma uofulu, mo hono māukupu ʻo ia ko e hanga ʻe teau ma uofulu;
En el año primero del rey Ciro, el mismo rey Ciro dio mandamiento acerca de la Casa de Dios que estaba en Jerusalén; que la Casa fuese edificada para lugar en que sacrifiquen sacrificios, y sus paredes fuesen cubiertas; su altura de sesenta codos, y de sesenta codos su anchura;
4 Mo e ʻotu ʻe tolu ʻoe fuʻu maka lahi, mo e ʻotu ʻe taha ʻoe ʻakau foʻou; pea ke ʻatu hono totongi ki ai mei he fale ʻoe tuʻi;
los órdenes, tres de piedra de mármol, y un orden de madera nueva y que el gasto sea dado de la casa del rey.
5 Pea ko e ngaahi ipu koula mo e siliva ʻoe fale ʻoe ʻOtua, ʻaia naʻe toʻo ʻo ʻave ʻe Nepukanesa mei he faletapu ʻaia ʻoku ʻi Selūsalema, ʻo fetuku ki Papilone, ke toe ʻatu, pea toe ʻave ki he faletapu ʻaia ʻoku ʻi Selūsalema, ke taki taha ki hono potu, pea tuku ia ki he fale ʻoe ʻOtua.”
Y también los vasos de oro y de plata de la Casa de Dios, que Nabucodonosor sacó del templo que estaba en Jerusalén y los pasó a Babilonia, sean devueltos y vayan al templo que está en Jerusalén, a su lugar, y sean puestos en la Casa de Dios.
6 Pea ko eni, “ʻE Tatinei, ko e pule ʻi he kauvai ʻe taha ʻoe vaitafe, mo Sita-Posinei, mo homou kaumeʻa ko e kau ʻAfasatikai, ʻaia ʻoku ʻituʻa ʻi he vaitafe, ke mou fakamamaʻo mo e potu ko ia:
Ahora pues, Tatnai, capitán del otro lado del río, Setar-boznai, y sus compañeros los afarsaqueos que estáis al otro lado del río, apartaos de ahí.
7 “Tuku ai pe ʻae ngāue ʻoe fale ni ʻoe ʻOtua; tuku ʻae pule ʻoe kakai Siu mo e kau mātuʻa ʻoe kakai Siu ke nau langa ʻae fale ni ʻoe ʻOtua ʻi hono potu.
Dejad la obra de esa Casa de Dios al capitán de los judíos, y a sus ancianos, para que edifiquen esa Casa de Dios en su lugar.
8 Pea koeʻuhi ʻoku ou fai ʻae fono ni ki he meʻa te mou fai ki he kau mātuʻa ʻoe ngaahi Siu ni ʻi he langa ʻae fale ni ʻoe ʻOtua: ke mou fai leva ʻo ʻatu ʻae totongi ki he kau tangata ni, mei he ngaahi meʻa ʻae tuʻi, ʻio, ʻae meʻa tukuhau ʻi he tuʻa vaitafe, ʻo fai ai pe, ke ʻoua naʻa fakatuai ʻakinautolu.
Y por mí es dado mandamiento de lo que habéis de hacer con los ancianos de estos judíos, para edificar esa Casa de Dios: que de la hacienda del rey, que tiene del tributo del otro lado del río, los gastos sean dados luego a aquellos varones, para que no cesen.
9 Pea ko ia ʻoku nau masiva ai, pe ko e fanga pulu mui, mo e fanga sipitangata, mo e fanga lami, maʻae ngaahi feilaulau tutu ki he ʻOtua ʻoe langi, ko e uite, mo e māsima, mo e uaine, mo e lolo, ʻo fakatatau ki he tuʻutuʻuni ʻae kau taulaʻeiki ʻaia ʻoku ʻi Selūsalema, tuku ke ʻatu ia kiate kinautolu ʻi he ʻaho hokohoko pe, pea ʻoua naʻa liʻaki.
Y lo que fuere necesario, becerros y carneros y corderos, para holocaustos al Dios del cielo, trigo, sal, vino y aceite, conforme a lo que dijeren los sacerdotes que están en Jerusalén, déseles cada día sin obstáculo alguno;
10 Koeʻuhi ke nau ʻatu ʻae ngaahi feilaulau namu kakala ki he ʻOtua ʻoe langi pea hūfia ʻae moʻui ʻae tuʻi, mo hono ngaahi foha.
para que ofrezcan olores de holganza al Dios del cielo, y oren por la vida del rey y por sus hijos.
11 Pea kuo u fai ʻae fono foki, koeʻuhi ko ia te ne fakakehe ʻae lea ni, ke toʻo ʻae ngaahi ʻakau mei hono fale, pea ke fokotuʻu ia, pea tuku ke tautau ia ki ai: pea tuku ke ngaohi hono fale ʻi he meʻa ni, ko e fale vao.
También es dado por mí mandamiento, que cualquiera que mudare este decreto, sea derribado un madero de su casa, y enhiesto, sea colgado en él; y su casa sea hecha muladar por esto.
12 Pea ko e ʻOtua ʻaia naʻe pule ke nofo ki ai hono huafa, ke fakaʻauha ʻe ia ʻae ngaahi tuʻi mo e kakai, ʻaia te nau ʻai honau nima ke fakakehe, pe ke maumau ʻae fale ni ʻoe ʻOtua ʻaia ʻoku ʻi Selūsalema. Ko au Talaiasi kuo u fai ʻae fono ni: tuku ke fai ia ke fakatoʻotoʻo.”
Y el Dios que hizo habitar allí su nombre, destruya todo rey y pueblo que pusiere su mano para mudar o destruir esta Casa de Dios, la cual está en Jerusalén. Yo Darío puse el decreto; sea hecho prestamente.
13 Pea naʻe fai vave ʻe Tatinei, ko e pule ʻi he potu kauvai ni ʻoe vaitafe, mo Sita-Posinei, mo honau kaumeʻa, ʻo fakatatau ki he meʻa ʻaia naʻe fekau ʻe Talaiasi ko e tuʻi.
Entonces Tatnai, capitán del otro lado del río, y Setar-boznai, y sus compañeros, hicieron prestamente según el rey Darío había enviado.
14 Pea naʻe langa ʻe he kau mātuʻa ʻoe kakai Siu, pea naʻa nau monūʻia, ko e meʻa ʻi he akonaki ʻa Hakeai ko e palōfita mo Sakalia ko e foha ʻo Ito. Pea naʻa nau langa ia ke ʻosi, ʻo fakatatau ki he fekau ʻae ʻOtua ʻo ʻIsileli, pea fakatatau ki he fekau ʻa Kolesi, mo Talaiasi, mo ʻAtakisekisi ko e tuʻi ʻo Peasia.
Y los ancianos de los judíos edificaban y prosperaban, conforme a la profecía de Hageo profeta, y de Zacarías hijo de Iddo. Edificaron, pues, y acabaron, por el mandamiento del Dios de Israel, y por el mandamiento de Ciro, y de Darío, y de Artajerjes rey de Persia.
15 Pea naʻe fakaʻosi ʻae fale ni ʻi hono tolu ʻoe ʻaho ʻoe māhina ko ʻAtali ʻi hono ono ʻoe taʻu ʻoe pule ʻa Talaiasi ko e tuʻi.
Y esta Casa fue acabada al tercer día del mes de Adar, que eral sexto año del reinado del rey Darío.
16 Pea ko e fānau ʻa ʻIsileli, ko e kau taulaʻeiki, mo e kau Livai, pea mo kinautolu naʻe toe ʻi he fānau ʻae fakapōpula, naʻa nau fai hono fakatapui ʻoe fale ʻoe ʻOtua ʻi he fiefia lahi,
Y los hijos de Israel, los sacerdotes y los levitas, y los demás que habían venido de la transportación, hicieron la dedicación de esta Casa de Dios con gozo.
17 Pea naʻe ʻatu ʻi he fakatapui ʻoe fale ni ʻoe ʻOtua ʻae fanga pulu ʻe teau, mo e sipitangata ʻe uangeau, mo e fanga lami ʻe fāngeau; pea ko e feilaulau ʻi he angahala maʻa ʻIsileli kotoa pē, ko e kosi tangata ʻe hongofulu ma ua, ʻo fakatatau ki hono lau ʻoe faʻahinga ʻo ʻIsileli.
Y ofrecieron en la dedicación de esta Casa de Dios cien becerros, doscientos carneros, cuatrocientos corderos; y machos cabríos por expiación por todo Israel, doce, conforme al número de las tribus de Israel.
18 Pea naʻa nau fokotuʻu ʻae kau taulaʻeiki ʻi honau lakanga, mo e kau Livai ʻi honau hokoʻanga, ʻi he ngāue ʻae ʻOtua, ʻaia ʻoku ʻi Selūsalema; ʻo hangē ko ia kuo tohi ʻi he tohi ʻa Mōsese.
Y pusieron a los sacerdotes en sus repartimientos, y a los levitas en sus divisiones, sobre la obra de Dios que está en Jerusalén, conforme a lo escrito en el libro de Moisés.
19 Pea naʻe fai ʻae kātoanga ʻoe Lakaatu ʻe he fānau ʻae fakapōpula ʻi hono ʻaho hongofulu ma fā ʻoe māhina.
Y los de la transmigración hicieron la pascua a los catorce del mes primero.
20 He naʻe fakamaʻa fakataha ʻakinautolu ʻe he kau taulaʻeiki mo e kau Livai, naʻe maʻa ʻakinautolu kotoa pē, mo nau tāmateʻi ʻae Lakaatu maʻae fānau kotoa pē ʻoe fakapōpula, pea maʻa honau kāinga ko e kau taulaʻeiki, pea maʻanautolu.
Porque los sacerdotes y los levitas se habían purificado como un varón; todos fueron limpios; y sacrificaron la pascua por todos los de la transmigración, y por sus hermanos los sacerdotes, y por sí mismos.
21 Pea ko e fānau ʻa ʻIsileli, ʻaia naʻe toe haʻu mei he fakapōpula, pea mo kinautolu kotoa pē naʻe vahe ʻakinautolu ke kau kiate kinautolu mei he ngaahi ʻuli kovi ʻoe hiteni ʻoe fonua, ke kumi kia Sihova ko e ʻOtua ʻo ʻIsileli, naʻa nau kai ai,
Y comieron los hijos de Israel que habían vuelto de la transmigración, y todos los que se habían apartado de la inmundicia de los gentiles de la tierra a ellos, para buscar al SEÑOR Dios de Israel.
22 ʻO nau fai ʻae kātoanga ʻoe mā taʻefakalēvani ʻi he ʻaho ʻe fitu ʻi he fiefia lahi: he naʻe fakafiefiaʻi ʻakinautolu ʻe Sihova, ʻo ne fakatafoki ʻae loto ʻoe tuʻi ʻo ʻAsilia kiate kinautolu, ke fakamālohi honau nima ʻi he ngāue ʻoe fale ʻoe ʻOtua, ko e ʻOtua ʻo ʻIsileli.
Y celebraron la solemnidad de los panes ázimos siete días con alegría, por cuanto el SEÑOR los había alegrado, y había convertido el corazón del rey de Asiria a ellos, para esforzar sus manos en la obra de la Casa de Dios, del Dios de Israel.