< ʻIsikieli 9 >

1 Naʻa ne kalanga foki ʻi hoku telinga ʻaki ʻae leʻo lahi, ʻo pehē, “Fekau ʻakinautolu ʻoku leʻohi ʻae kolo ke ʻunuʻunu mai, pea ʻomi taki taha ʻe he tangata ʻa ʻene mahafu tāmate ʻi hono nima.”
Entonces lo oí proclamar en alta voz: ¡Acérquense los verdugos de la ciudad, y empuñe cada uno su arma mortal!
2 Pea vakai, naʻe hū mai ʻae kau tangata ʻe toko ono mei he hala ʻi he matapā māʻolunga ʻoku hanga ki he tokelau, naʻe taki taha ʻae tangata ha mahafu tāmate ʻi hono nima; pea ko e tangata ʻe taha ʻiate kinautolu naʻe kofuʻaki ʻae tupenu lelei, pea tautau ki hono vakavaka ʻae ipu vaitohi ʻae tangata tohi; pea naʻa nau hū atu ʻonau tutuʻu ʻi he veʻe feilaulauʻanga palasa.
Súbitamente llegaron seis varones por el camino de la puerta de arriba, la cual mira al norte. Cada uno empuñaba su arma destructora. En medio de ellos estaba un varón cubierto de lino blanco, con un tintero de escriba atado a su cintura. Entraron y se mantuvieron en pie junto al altar de bronce.
3 Pea naʻe mole hake ʻae nāunau ʻoe ʻOtua ʻo ʻIsileli mei he selupi ʻaia naʻe nofo ia ki ai, ki he hūʻanga ki he fale. Pea naʻa ne ui ki he tangata naʻe kofuʻaki ʻae tupenu lelei, ʻaia naʻe ʻi hono vakavaka ʻae ipu vaitohi ʻae tangata tohi;
Entonces la gloria del ʼElohim de Israel que estaba sobre los querubines se elevó de encima de ellos en dirección a la entrada del Templo. Llamó al varón cubierto de lino blanco, quien tenía el tintero de escriba atado a su cintura.
4 Pea folofola ʻa Sihova kiate ia, “ʻAlu atu ki he lotolotonga ʻoe kolo, ʻi he lotolotonga ʻo Selūsalema, pea ʻai ha fakaʻilonga ki he foʻi laʻē ʻoe kau tangata ʻoku toʻe mo tangi koeʻuhi ko e ngaahi fakalielia ʻoku fai ʻi loto ʻi ai.”
Yavé le dijo: Pasa por en medio de la ciudad, por en medio de Jerusalén. Pon una señal en las frentes de los hombres que gimen y se angustian a causa de todas las repugnancias que se cometen en medio de ella.
5 Pea naʻa ne pehē ki he toko nima naʻe toe, ka ʻoku fanongo ʻa hoku telinga, “Muimui atu ʻakimoutolu kiate ia ki he kolo ʻo tāʻi; ʻoua naʻa mamae ʻa homou mata, pea ʻoua naʻa mou manavaʻofa.
Luego oí cuando dijo a los otros: Pasen por la ciudad tras él y maten. Su ojo no perdone ni tenga compasión
6 Tāmate ke ʻosi ʻae mātuʻa mo e talavou, ʻae kau finemui mo e fānau tupu, mo e kau fefine, kaeʻoua naʻa mou ofi atu ki ha tangata kuo ʻai ki ai ʻae fakaʻilonga, pea kamata fai ʻi hoku potu ʻafioʻanga.” Pea naʻa nau kamata ai mei he kau mātuʻa naʻe ʻi he ʻao ʻoe fale.
al anciano, al joven, a la doncella, a los niños y a las mujeres. Mátenlos hasta exterminarlos. Pero no toquen a ninguno en quien esté la señal. Comiencen por mi Santuario. Así que comenzaron por los ancianos que estaban delante del Templo.
7 Pea ne pehē kiate kinautolu, “Fakaʻuliʻi ʻae fale pea fakapito hono ngaahi lotoʻā ʻaki ʻae mate: mou ʻalu atu.” Pea naʻa nau ʻalu atu ʻo tāmateʻi ʻi he kolo.
Y Él les ordenó: Contaminen el Templo y llenen los patios de asesinados. ¡Salgan ya! Y salieron y mataron en la ciudad.
8 Pea naʻe hoko ʻo pehē, lolotonga ʻae tāmateʻi ʻakinautolu, pea tuku tokotaha pe au, naʻaku tōmapeʻe hifo ki hoku mata, pea u tangi mo pehē, “ʻOiauē, ʻe Sihova ko e ʻOtua, te ke fakaʻauha ʻae toe kotoa pē ʻo ʻIsileli ʻi ho lilingi atu ho houhau lahi ki Selūsalema?”
Aconteció que yo quedé solo mientras ellos mataban. Me postré sobre mi rostro y clamé: ¡Ah, ʼAdonay Yavé! ¿Destruirás a todo el remanente de Israel al derramar todo tu furor sobre Jerusalén?
9 Pea naʻa ne pehē kiate au, “ʻOku lahi ʻaupito fakamanavahē ʻae fai kovi ʻae fale ʻo ʻIsileli mo Siuta, pea ʻoku fonu ʻae fonua ʻi he toto, pea pito ʻae kolo ʻi he angatuʻu; he ʻoku nau lea ʻo pehē, ‘Kuo liʻaki ʻe Sihova ʻa māmani, pea ʻoku ʻikai mamata ʻa Sihova.’
Y me contestó: La iniquidad de la Casa de Israel y de Judá es muy grande. La tierra está llena de asesinatos y la ciudad llena de perversidad. Porque dijeron: Yavé abandonó la tierra. Y: Yavé no lo ve.
10 Pea ko au foki, ʻe ʻikai mamae ʻa hoku mata, pea ʻe ʻikai te u manavaʻofa, ka te u totongi ʻenau anga ki honau tumuʻaki.”
Así también hago Yo. Mi ojo no perdonará, ni tendré compasión, sino echaré sus obras sobre sus propias cabezas.
11 Pea vakai, ko e tangata naʻe kofuʻaki ʻae tupenu lelei ʻaia naʻe ʻi hono vakavaka ʻae ipu vaitohi, naʻa ne fakaongo atu ʻae meʻa ʻo pehē, “Kuo u fai ʻo hangē ko ia naʻa ke fekau kiate au.”
Ciertamente, el varón cubierto de lino blanco, quien llevaba el tintero atado a su cintura, informó: Hice conforme a todo lo que me mandaste.

< ʻIsikieli 9 >