ʻIsikieli 7

1 Naʻe hoko mai foki ʻae folofola ʻa Sihova kiate au, ʻo pehē,

Και έγεινε λόγος Κυρίου προς εμέ, λέγων,

2 “Ko koe foki ko e foha ʻoe tangata, ʻoku pehē ʻe Sihova ko e ʻOtua ki he fonua ʻo ʻIsileli; Ko e ngataʻanga, ʻio, ko e ngataʻanga kuo hoko mai ki he feituʻu ʻe fā ʻoe fonua.

Και συ, υιέ ανθρώπου, άκουσον· ούτω λέγει Κύριος ο Θεός προς την γην του Ισραήλ. Τέλος, το τέλος ήλθεν επί τα τέσσαρα άκρα της γης.

3 Ko eni, kuo hoko ʻae ngataʻanga kiate koe, pea te u tuku atu ʻa hoku houhau kiate kimoutolu, pea te u fakamaauʻi koe ʻo hangē ko hoʻo ngaahi faianga, pea te u totongi kiate koe ʻa hoʻo ngaahi fakalielia.

Το τέλος ήλθε τώρα επί σε και θέλω αποστείλει επί σε την οργήν μου και θέλω σε κρίνει κατά τας οδούς σου και θέλω ανταποδώσει επί σε πάντα τα βδελύγματά σου.

4 Pea ʻe ʻikai mamae ʻa hoku fofonga, pe te u manavaʻofa: ka te u totongi hoʻo ngaahi hala kiate koe, pea ʻe ʻi loto ʻiate koe hoʻo ngaahi fakalielia: pea te mou ʻilo ko au ko Sihova.

Και ο οφθαλμός μου δεν θέλει σε φεισθή και δεν θέλω ελεήσει· αλλά θέλω ανταποδώσει επί σε τας οδούς σου, και θέλουσιν είσθαι εν μέσω σου τα βδελύγματά σου· και θέλετε γνωρίσει ότι εγώ είμαι ο Κύριος.

5 ‌ʻOku pehē ʻe Sihova ko e ʻOtua, Vakai kuo hoko ʻae kovi ki he kovi.

Ούτω λέγει Κύριος ο Θεός· Κακόν, εν κακόν, ιδού, έρχεται·

6 Kuo hoko ha ngataʻanga, ʻio, kuo hoko ʻae ngataʻanga; ʻoku ne lamasi ʻaki koe, pea vakai kuo hoko ia.

τέλος ήλθε, το τέλος ήλθεν· εξηγέρθη κατά σού· ιδού, έφθασεν.

7 Kuo hoko ʻae pongipongi kiate koe, ʻa koe ʻoku nofo ʻi he fonua: kuo hoko hono kuonga, kuo ofi ʻae ʻaho ʻoe mamahi, pea ʻoku ʻikai ko e lea talia mai pe ia mei he ngaahi moʻunga.

Η πρωΐα ήλθεν επί σε, κάτοικε της γής· ο καιρός ήλθεν, η ημέρα της καταστροφής επλησίασε και ουχί αγαλλίασις των ορέων.

8 Ko eni, ʻoku toetoe siʻi pea te u lilingi atu hoku houhau kiate koe, pea fai ke ʻosi ʻeku houhau kiate koe: pea te u fakamaauʻi koe ʻo fakatatau ki hoʻo ngaahi hala, pea te u totongi koe ʻi hoʻo ngaahi fakalielia.

Τώρα ευθύς θέλω εκχέει την οργήν μου επί σε και θέλω συντελέσει τον θυμόν μου επί σέ· και θέλω σε κρίνει κατά τας οδούς σου και ανταποδώσει επί σε πάντα τα βδελύγματά σου.

9 Pea ʻe ʻikai mamae ʻa hoku mata, pe te u manavaʻofa; te u totongi koe ʻo fakatatau ki ho ngaahi ʻaluʻanga, mo hoʻo ngaahi fakalielia ʻi loto ʻiate koe; pea te mou ʻilo ko au ko Sihova ʻoku tā.”

Και ο οφθαλμός μου δεν θέλει φεισθή και δεν θέλω ελεήσει· κατά τας οδούς σου θέλω σοι ανταποδώσει, και θέλουσιν είσθαι τα βδελύγματά σου εν μέσω σου· και θέλετε γνωρίσει ότι εγώ είμαι ο Κύριος ο πατάσσων.

10 Vakai ki he ʻaho, vakai kuo hoko ia: kuo hokosia ʻae pongipongi; kuo moto ʻae vaʻa, kuo litolito ʻae fielahi.

Ιδού, η ημέρα, ιδού, ήλθεν· η πρωΐα εφάνη· η ράβδος ήνθησεν· η υπερηφανία εβλάστησεν.

11 Kuo tupu ʻae fakamālohi ko e vaʻa ʻoe fai kovi: ʻe ʻikai ha toe ʻiate kinautolu pe ko ʻenau tokolahi, pe ha meʻa ʻe taha ʻanautolu: pea ʻe ʻikai tēngihia ʻakinautolu.

Η βία ηυξήνθη εις ράβδον ανομίας· ουδείς εξ αυτών θέλει μείνει ούτε εκ του πλήθους αυτών ούτε εκ των θορυβούντων εξ αυτών· και δεν θέλει υπάρχει ο πενθών δι ' αυτούς.

12 Kuo hoko hono kuonga, kuo ofi ʻae ʻaho: ʻoua naʻa fiefia ʻaia ʻoku fakatau mai, pe mamahi ʻaia ʻoku fakatau atu: he kuo nofo ʻae houhau ki hono kakai kotoa pē.

Ο καιρός ήλθεν, η ημέρα επλησίασεν· ας μη χαίρη ο αγοράζων και ας μη θρηνή ο πωλών, διότι είναι οργή επί παν το πλήθος αυτής.

13 Neongo ʻae moʻui ʻaʻana ʻoku fakatau ʻe ʻikai foki mai ia ki he meʻa kuo fakatau: he ko e kikite ʻoku kau ki hono kakai kotoa pē ʻe ʻikai foki mai; pea ʻe ʻikai toe taulanga ha taha ʻi he kovi kuo ne fai ʻi heʻene moʻui.

Διότι ο πωλητής δεν θέλει επιστρέψει εις το πωληθέν, αν και ευρίσκηται έτι μεταξύ των ζώντων· επειδή η όρασις η περί παντός του πλήθους αυτών δεν θέλει στραφή οπίσω· και ουδείς θέλει στερεώσει εαυτόν, του οποίου η ζωή είναι εν τη ανομία αυτού.

14 Kuo nau ifi ʻae meʻalea, ʻio, ko e fai ke teuteuʻi: ka ʻoku ʻikai ha niʻihi ʻe ʻalu ki he tau: he ʻoku nofo hoku houhau ki hono kakai.

Εσάλπισαν εν σάλπιγγι και ητοιμάσθησαν τα πάντα· πλην ουδείς υπάγει εις τον πόλεμον, διότι η οργή μου είναι επί παν το πλήθος αυτής.

15 ‌ʻOku ʻi tuaʻā ʻae heletā, pea ʻoku ʻi lotoʻā ʻae mahaki fakaʻauha mo e honge ko ia ʻoku ʻi he ngoue ʻe mate ʻi he heletā pea ko ia ʻoku ʻi loto kolo, ʻe keina ia ʻe he mahaki fakaʻauha pea mo e honge.

Η μάχαιρα είναι έξωθεν και ο λοιμός και η πείνα έσωθεν· ο εν τω αγρώ θέλει τελευτήσει εν μαχαίρα, τον δε εν τη πόλει, η πείνα και ο λοιμός θέλουσι καταφάγει αυτόν.

16 Ka ko kinautolu ʻe hao ʻiate kinautolu ʻe hao pe, pea te nau ʻi he ngaahi moʻunga ʻo hangē ko e lupe ʻoku tangi, ʻe taki taha tangi ʻi heʻene kovi.

Και όσοι εξ αυτών εκφύγωσι, θέλουσι διασωθή και θέλουσιν είσθαι επί των ορέων ως αι περιστεραί των κοιλάδων, θρηνούντες πάντες ούτοι, έκαστος διά τας ανομίας αυτού.

17 ‌ʻE vaivai ʻae nima kotoa pē, pea ʻe tatau mo e vai ʻae tui kotoa pē.

Πάσαι αι χείρες θέλουσι παραλυθή και πάντα τα γόνατα θέλουσι ρεύσει ως ύδωρ.

18 Pea te nau ʻai foki ʻae tauangaʻa, pea ʻe taʻomia ʻakinautolu ʻi he ilifia, pea ʻe mā honau mata kotoa pē, pea ʻe tekefua honau ʻulu kotoa pē.

Και θέλουσι περιζωσθή σάκκον και φρίκη θέλει καλύψει αυτούς· και αισχύνη θέλει είσθαι επί πάντα τα πρόσωπα και φαλάκρωμα επί πάσας τας κεφαλάς αυτών.

19 Te nau laku ki he hala ʻa ʻenau siliva, pea ʻe hoko ʻenau koula ke tatau mo e meʻa ʻuli: ʻe ʻikai faʻa fakahaofi ʻaki ʻakinautolu ʻenau siliva mo ʻenau koula ʻi he ʻaho ʻoe houhau ʻo Sihova: ʻe ʻikai fiemālie ai honau laumālie, pe mākona ai honau fatu: he ko e tūkiaʻanga ia ʻo ʻenau hia.

Το αργύριον αυτών θέλουσι ρίψει εις τας οδούς, και το χρυσίον αυτών θέλει είσθαι ως ακαθαρσία· το αργύριον αυτών και το χρυσίον αυτών δεν θέλουσι δυνηθή να λυτρώσωσιν αυτούς εν τη ημέρα της οργής του Κυρίου· δεν θέλουσι χορτάσει τας ψυχάς αυτών και δεν θέλουσι γεμίσει τας κοιλίας αυτών, διότι έγεινε το πρόσκομμα της ανομίας αυτών.

20 Ko e matamatalelei ʻo hono teunga, naʻe ʻai ia mo e nāunau lahi: ka naʻa nau ngaohi mei ai ʻenau ngaahi fakatātā fakalielia mo ʻenau ngaahi meʻa kovi: ko ia kuo u tuku ia ke mamaʻo ʻiate kinautolu.

Επειδή την δόξαν του στολισμού αυτών, μετεχειρίσθησαν αυτήν εις υπερηφανίαν και έκαμον εξ αυτής τας εικόνας των βδελυγμάτων αυτών, τα μισητά αυτών· διά τούτο εγώ καθιστώ αυτήν εις αυτούς ακαθαρσίαν.

21 “Pea te u tuku ia ki he nima ʻoe kakai muli ke maʻu fakakaihaʻa, pea ki he angakovi ʻo māmani ko e meʻa vete; pea te nau fakalieliaʻi ia.

Και θέλω παραδώσει αυτήν εις χείρας αλλοτρίων διάρπαγμα και εις τους ασεβείς της γης λάφυρον, και θέλουσι βεβηλώσει αυτήν.

22 Pea te u tafoki hoku fofonga ʻiate kinautolu, pea te nau fakalieliaʻi ʻa hoku potu tapu, koeʻuhi ʻe hū ki ai ʻae kau kaihaʻa ʻo fakakoviʻi ia.

Και θέλω αποστρέψει το πρόσωπόν μου απ' αυτών, και θέλουσι βεβηλώσει το άδυτόν μου· και οι λεηλάται θέλουσιν εμβή εις αυτό και βεβηλώσει αυτό.

23 “Ngaohi ha maea ukamea: he ʻoku fonu ʻae fonua ʻi he toto ʻoe angahala, pea pito mo e kolo ʻi he fakamālohi.

Κάμε άλυσον, διότι η γη είναι πλήρης από κρίσεως αιμάτων και η πόλις πλήρης καταδυναστείας.

24 Ko ia ia te u ʻomi ai ʻae fungani kovi mei he hiteni, pea te nau maʻu honau ngaahi fale: te u ngaohi foki ke ngata ʻae fakaʻeiʻeiki ʻoe kau mālohi; pea ʻe fakaʻuliʻi ʻa honau ngaahi potu tapu.

Διά τούτο θέλω φέρει τους κακίστους των εθνών και θέλουσι κληρονομήσει τας οικίας αυτών· και θέλω καταβάλει την έπαρσιν των ισχυρών· και τα άγια αυτών θέλουσι βεβηλωθή.

25 ‌ʻOku haʻu ʻae fakaʻauha; pea te nau kumi ʻae melino, kae ʻikai ia.

Όλεθρος επέρχεται· και θέλουσι ζητήσει ειρήνην και δεν θέλει υπάρχει.

26 ‌ʻE hoko ʻae kovi ki he kovi, mo e ongoongo ki he ongoongo; te nau toki kumi ha kikite mei he palōfita; ka ʻe mole ʻae fono mei he taulaʻeiki mo e fakakaukau mei he kau mātuʻa.

Συμφορά επί συμφοράν θέλει έρχεσθαι και αγγελία θέλει φθάνει επ' αγγελίαν· τότε θέλουσι ζητήσει παρά προφήτου όρασιν· και θέλει χαθή ο νόμος από του ιερέως και η βουλή από των πρεσβυτέρων.

27 ‌ʻE tangi mamahi ʻae tuʻi, pea ʻe kofuʻaki ʻe he houʻeiki ʻae malaʻia pea ʻe puputuʻu ʻae nima ʻoe kakai ʻi he fonua: te u fai kiate kinautolu ke tatau mo ʻenau anga, pea te u fakamaau ke totonu kiate kinautolu; pea te nau ʻilo ko au ko Sihova.”

Ο βασιλεύς θέλει πενθήσει και ο άρχων θέλει ενδυθή αφανισμόν και αι χείρες του λαού της γης θέλουσι παραλυθή· κατά τας οδούς αυτών θέλω κάμει εις αυτούς και κατά τας κρίσεις αυτών θέλω κρίνει αυτούς, και θέλουσι γνωρίσει ότι εγώ είμαι ο Κύριος.