ʻIsikieli 43

1 Pea hili ia naʻa ne ʻomi au ki he matapā, ʻae matapā ʻaia ʻoku hanga atu ki he potu hahake:

So let han meg ganga til porten, den porten som snudde i aust.

2 Pea vakai, naʻe malama mai ʻae nāunau ʻoe ʻOtua ʻo ʻIsileli mei he hala mei he potu hahake: pea naʻe tatau hono leʻo mo e ʻuʻulu ʻae ngaahi vai lahi: pea naʻe ulo ʻa māmani ko e meʻa ʻi hono nāunau.

Og sjå, herlegdomen åt Israels Gud kom austan-ifrå, og ljomen av honom var som ljomen av store vatn, og jordi skein av herlegdomen hans.

3 Pea naʻe tatau ʻa ʻene hā mai mo e meʻa hā mai naʻaku mamata ki ai, ʻio, ʻo tatau mo e meʻa hā mai naʻaku mamata ai ʻi heʻeku haʻu ke kikite ki he fakaʻauha ʻoe kolo: pea naʻe tatau hono ngaahi meʻa naʻe hā mai, mo ia naʻaku mamata ki ai ʻi he veʻe vaitafe ko Kipa; pea ne u tō hifo ki hoku mata.

Og den syni som eg såg, var likeins som den syni eg hadde set då eg kom og skulde leggja byen i øyde, og som den syni eg hadde set burtmed Kebarelvi, soleis var synerne. Og eg fall å gruve på mitt andlit.

4 Pea naʻe hāʻele mai ʻae nāunau ʻo Sihova ʻo hū ki he fale ʻi he hala ʻoe matapā ʻaia ʻoku hanga atu ki he potu hahake.

Og Herrens herlegdom for inn i huset gjenom den porten som snudde i aust.

5 Ko ia naʻe hiki hake ai au ʻe he laumālie, ʻo ne ʻave au ki he lotoʻā ki loto; pea vakai, naʻe fakapito ʻaki ʻae nāunau ʻo Sihova ʻae fale kotoa.

Og anden lyfte meg upp og førde meg inn i den indre fyregarden. Og sjå, Herrens herlegdom fyllte huset.

6 Pea naʻaku fanongo ki heʻene folofola mai mei loto fale; pea naʻa ma tutuʻu mo e tangata.

Og eg høyrde einkvan tala til meg utor huset, og ein mann stod attmed meg.

7 Pea naʻa ne pehē mai kiate au, “Foha ʻoe tangata, ko e potu ʻo hoku ʻafioʻanga, mo e potu ki hoku ʻaofivaʻe, ʻaia te u nofo ai ʻi he lotolotonga ʻoe fānau ʻa ʻIsileli ʻo taʻengata, pea mo hoku huafa māʻoniʻoni, ʻe ʻikai toe fakaʻuli ʻe he fale ʻo ʻIsileli, ʻakinautolu, pe ko honau ngaahi tuʻi, ʻi heʻenau fai feʻauaki, pe ko e ʻangaʻanga ʻo honau ngaahi tuʻi ʻi honau ngaahi potu māʻolunga.

Og han sagde med meg: «Menneskjeson! Dette er den staden der kongsstolen min og fotskammelen min skal standa, og der eg vil bu hjå Israels-borni æveleg. Og Israels-borni skal aldri meir vanhelga mitt heilage namn, korkje dei eller kongarne deira, med hordomen sin og med liki av kongarne sine og med offerhaugarne sine -

8 He ko e meʻa ʻi heʻenau fokotuʻu ʻenau matapā ki heʻeku matapā, mo ʻenau ngaahi pou ki heʻeku ngaahi pou, pea mo e ʻā ʻi homau vahaʻa mo kinautolu, pea kuo nau fakalieliaʻi ʻa hoku huafa māʻoniʻoni ʻi heʻenau ngaahi fakalielia kuo fai: ko ia naʻaku fakaʻauha ai ʻakinautolu ʻi he houhau.

dei som sette dørstokken sin attmed dørstokk min og dørskierne sine attmed dørskierne mine, so det berre var veggen millom meg og deim. Og på den måten gjorde dei mitt heilage namn ureint med styggedomen sin som dei for med, so eg laut tyna deim i min vreide.

9 Ka ko eni, ka tuku atu ʻekinautolu ʻenau ngaahi meʻa fakalielia, mo e ʻangaʻanga ʻo honau ngaahi tuʻi, ke mamaʻo meiate au, pea te u toki nofo au ʻi honau lotolotonga ʻo taʻengata.”

No skal dei hava sin hordom og liki av kongarne sine langt burt ifrå meg, so eg vil bu hjå deim æveleg.

10 “ʻA koe foha ʻoe tangata, fakahā ʻae fale ki he fale ʻo ʻIsileli, koeʻuhi ke nau mā ki heʻenau ngaahi kovi: pea tuku ke nau fua ʻae fakatātā.

Du menneskjeson! Kunngjer for Israels-lyden um dette huset, so dei må blygjast for misgjerningarne sine, og mæla den vel tilmåta bygnaden.

11 Pea kapau te nau mā ʻi he meʻa kotoa pē kuo nau fai, fakahā kiate kinautolu ʻa hono anga ʻoe fale, mo hono fakafuofua, ʻa hono ngaahi hala kituʻa mo hono ngaahi hala ki loto, mo hono anga kotoa pē, mo hono tuʻutuʻuni kotoa pē, pea mo hono ngaahi fono kotoa pē: pea ke tohi ia ʻi honau ʻao, koeʻuhi ke nau fai ki hono anga kotoa pē, pea mo hono tuʻutuʻuni kotoa pē, mo nau fai ki ai.

Og når dei blygjest for alt det dei hev gjort, so skal du kunngjera for deim skapnaden på huset og skipnaden i det: utgangar og inngangar og skapnader på alt og alle fyresegnerne um alt, ja, all skapnaden og alle loverne um det; og rit det av framfor deira augo, so dei kann koma i hug heile skapnaden på huset og fyresegnerne um det, og gjera etter deim.

12 Ko eni ʻae fono ʻoku kau ki he fale; ʻilonga ʻa hono ngataʻanga takatakai hake ʻoe tumutumu ʻoe moʻunga, ʻe toputapu ʻaupito ia. Vakai ko e fono eni ki he fale.”

Dette er lovi um huset: På toppen av fjellet skal heile umkverven kringum det vera høgheilag. Sjå, dette er lovi um huset.

13 Pea ko hono fakafuofua eni ʻoe ngaahi feilaulauʻanga ʻo lau ki hono kiupite: pea ko e kiupite, ko e kiupite ʻoku taha pea mo e ʻaofinima kātoa ʻe taha; ko hono takele ko e kiupite ʻe taha, pea ko hono laulahi ko e kiupite ʻe taha, pea ko hono tapa fakatali ʻaia ʻe takatakai ʻaki ko e hanga ʻe taha ia; pea ko e meʻa ia ki hono potu ki ʻolunga ʻoe feilaulauʻanga.

Og dette er måli på altaret i alnetal, kvar aln ei handbreidd lengre enn ei vanleg aln: det skal vera eit fotstykke, ei aln høgt og ei aln breidt, og kantlisti på kanten av det ei spann breid rundt ikring. Dette er underlaget åt altaret.

14 Pea ko hono fua mei he funga kelekele ʻo hoko hake ki hono ʻuluaki hala fakatakamilo, ko e kiupite ia ʻe ua, pea ko hono laulahi ko e kiupite ʻe taha; pea mei he hala siʻi ʻo aʻu ki he hala lahi ko e kiupite ia ʻe fā, pea ko e kiupite ʻe taha ʻa hono laulahi.

Og frå fotstykket på jordi uppåt den nedste skori skal det vera tvo alner, og breiddi skal vera ei aln, og frå den litle skori uppåt den store skori skal det vera fire alner, og breiddi skal vera ei aln.

15 Pea ko e funga feilaulauʻanga ko e kiupite ia ʻe fā; pea ʻe ʻalu hake mei he feilaulauʻanga ʻae nifo ʻe fā.

Og «Guds-fjellet» skal vera fire alner, og frå «Guds-åren» skal dei fire horni stinga upp.

16 Pea ko hono lōloa ʻoe feilaulauʻanga ko e kiupite ʻe hongofulu ma ua, mo e hongofulu ma ua ʻa hono laulahi, koeʻuhi ke potupotu mālie hono potu ʻe fā.

Og Guds-åren skal vera tolv alner lang og tolv alner breid, firkanta med fire jamlange sidor.

17 Pea ko hono hala takatakai ko hono lōloa ko e kiupite ʻe hongofulu ma fā, pea ko hono laulahi ʻi hono potu ʻe fā, ko e kiupite ʻe hongofulu ma fā; pea ko e tapa fakatali ʻe takatakai ai ko e vaeuamālie ʻoe kiupite; pea ko hono potu ki lalo ko e kiupite ʻe taha, ʻo takatakai hake; pea ʻe hangatonu hono hala tuʻunga ki he potu hahake.

Og skori skal vera fjortan alner lang og fjortan alner breid, med fire jamlange sidor, og kantlisti kringum henne ei halv aln tjukk, og fotstykket ei aln rundt ikring, og tropperne skal snu i aust.»

18 Pea naʻa ne pehē kiate au, “Foha ʻoe tangata, ʻOku pehē ʻe Sihova ko e ʻOtua; Ko eni ia ʻa hono tuʻutuʻuni ʻoe feilaulauʻanga ʻi he ʻaho ko ia ʻe ngaohi ai ia, ke ʻatu ʻi ai ʻae feilaulau tutu, pea ke luluku ʻaki ia ʻae toto.

Og han sagde med meg: «Menneskjeson! So segjer Herren, Herren: Dette er fyresegnerne um altaret den dagen det vert gjort, so ein kann ofra brennoffer og skvetta blod på det.

19 Pea ko e kau taulaʻeiki ʻae kau Livai, ʻoku ʻoe hako ʻo Satoki, ʻakinautolu ʻoku ʻunuʻunu mai ke ngāue kiate au, ʻOku pehē ʻe Sihova ko e ʻOtua, te ke ʻatu ki ai ʻae pulu mui ko e feilaulau koeʻuhi ko e angahala.

Du skal gjeva dei levitiske prestarne, dei som er av Sadoks-ætti, og som stig nær meg og tener meg, segjer Herren, Herren, ein ungukse til syndoffer.

20 Pea te ke toʻo ʻa hono toto ʻoʻona, ʻo pani ʻaki ia ʻa hono nifo ʻe fā, mo e tuliki ʻe fā ʻoe hala takatakai, pea mo e tapa fakatali ʻoku takatakai ʻaki ia: ʻe pehē ʻa hono fakamaʻa mo hono fufulu.

Og du skal taka noko av blodet hans og strjuka på dei fire altarhorni og på dei fire skorhyrno og på kantlisti rundt ikring; soleis skal du reinsa det frå synd og gjera soning for det.

21 Te ke toʻo foki ʻae pulu ʻoku feilaulau ʻaki ʻi he angahala, pea te ne tutu ia ʻi he potu fale ʻoku tuku ki ai ʻi he tuʻa potu toputapu.

Og du skal taka syndofferuksen, og honom skal dei brenna på mynstringsplassen åt huset, utanfor heilagdomen.

22 Pea ʻi hono ʻaho ua te ke feilaulau ʻaki ʻae ʻuhikiʻi kosi taʻehanomele, ko e feilaulau ia ʻi he angahala; pea te nau fufulu ʻae feilaulauʻanga ʻo hangē ko ia naʻe fai ʻi he ʻatu ʻae pulu.

Og andre dagen skal du ofra ein lytelaus bukk til syndoffer, og dei skal reinsa altaret frå synd likeins som dei reinsa det med uksen.

23 Pea ka hili ʻa hoʻo fakamaʻa ia, te ke ʻatu ha pulu mui ʻoku taʻehanomele, mo e sipitangata mei he fanga sipi ʻoku taʻehanomele.

Når du då hev gjort frå deg reinsingi, skal du leida fram ein lytelaus ungukse og ein lytelaus ver or saueflokken.

24 Pea te mou ʻatu ia ʻi he ʻao ʻo Sihova, pea ʻe lī ʻe he kau taulaʻeiki ha māsima ki ai, pea te nau ʻohake ia kia Sihova, ko e feilaulau tutu kiate ia.

Du skal leida deim fram for Herrens åsyn, og prestarne skal strå salt på deim og ofra deim til brennoffer åt Herren.

25 Pea ko e ʻaho ʻe fitu mo hoʻo teuteu ʻi he ʻaho kotoa pē ha kosi, ko e feilaulau ʻi he angahala: pea te nau teuteu foki ha pulu mui, mo e sipitangata mei he fanga sipi, ʻoku taʻehanomele.

I sju dagar skal du ofra ein bukk til syndoffer kvar dag; og ein ungukse og ein ver or saueflokken, båe lytelause, skal du ofra.

26 Ko e ʻaho ʻe fitu te nau fufulu ai ʻae feilaulauʻanga mo fakamaʻa ia; pea te nau fakatapui ʻakinautolu.

I sju dagar skal dei gjera soning for altaret og reinsa det og vigja det.

27 Pea ka ʻosi ʻae ngaahi ʻaho ko ia, ʻe hoko ʻo pehē, ʻi hono ʻaho valu ʻo fai ki mui, ʻe ʻatu ʻe he kau taulaʻeiki hoʻomou ngaahi feilaulau tutu, mo hoʻomou ngaahi feilaulau fakalelei ʻi he feilaulauʻanga; pea te u maʻu ʻakimoutolu, ʻoku pehē ʻe Sihova ko e ʻOtua.”

Og når dei hev fullenda dei dagarne, skal prestarne åttande dagen og fremetter ofra brennofferet dykkar og takkofferi dykkar på altaret, og eg vil hava hugnad i dykk, segjer Herren, Herren.»