ʻIsikieli 2

1 Pea naʻa ne pehē mai kiate au, “Foha ʻoe tangata, tuʻu hake ki ho vaʻe pea te u lea kiate koe.”

Han sagde til mig: »Menneskesøn staa op paa dine Fødder saa jeg kan tale med dig!«

2 Pea ʻi heʻene folofola mai, naʻe hoko mai ʻae laumālie kiate au, ʻo ne fokotuʻu au ki hoku vaʻe, pea u fanongo kiate ia naʻe lea kiate au.

Og som han talede til mig, kom Aanden i mig og rejste mig paa mine Fødder, og jeg hørte ham tale til mig.

3 Pea naʻa ne pehē kiate au, “Foha ʻoe tangata, ʻoku ou fekau atu koe ki he fonua ʻo ʻIsileli, ki he puleʻanga angatuʻu, kuo angatuʻu kiate au: kuo fai angahala kiate au ʻakinautolu mo ʻenau ngaahi tamai, ʻio, ʻo aʻu ki he ʻaho ni.

Han sagde: »Menneskesøn! Jeg sender dig til Israeliterne, de genstridige, der har sat sig op imod mig; de og deres Fædre har forbrudt sig imod mig til den Dag i Dag.

4 He ko e fānau mata fielahi mo loto fefeka ʻakinautolu. Ko au ia ʻoku ou fekau atu koe kiate kinautolu; pea te ke pehē kiate kinautolu, ʻOku pehē ʻa Sihova ko e ʻOtua.

Og Sønnerne har stive Ansigter og haarde Hjerter; jeg sender dig til dem, og du skal sige: Saa siger den Herre HERREN!

5 Pea neongo ʻenau loto ke fanongo, pe ko ʻenau taʻeloto ki ai, (he ko e fale angatuʻu ʻakinautolu, ) ka te nau ʻilo naʻe ai ha palōfita ʻiate kinautolu.

Hvad enten de hører eller ej — thi de er en genstridig Slægt — skal de kende, at en Profet er kommet iblandt dem.

6 “Pea ko koe, ʻe foha ʻoe tangata, ʻoua naʻa ke manavahē kiate kinautolu pea ʻoua naʻa ke manavahē ki heʻenau lea, neongo hoʻo ʻi he ʻakau talatala mo e talatalaʻāmoa, pea ke nofo hifo ʻi he lotolotonga ʻoe ngaahi sikopio: ʻoua naʻa ke manavahē ki heʻenau lea, pea ʻoua naʻa ke lilika ʻi heʻenau sio: ka ko e moʻoni ko e fale angatuʻu ʻakinautolu.

Men du, Menneskesøn frygt ikke for dem og vær ikke ræd for deres Ord, naar du færdes mellem Nælder og Tidsler og bor blandt Skorpioner; frygt ikke for deres Ord og vær ikke ræd for deres Ansigter, thi de er en genstridig Slægt.

7 Pea te ke lea ʻaki ʻe koe ʻa ʻeku ngaahi lea kiate kinautolu, pe te nau loto ke fanongo ki ai, pe te nau taʻeloto ki ai he ʻoku lahi ʻaupito ʻenau angatuʻu.

Du skal tale mine Ord til dem, hvad enten de hører eller ej, thi de er en genstridig Slægt.

8 Ka ko koe, ʻe foha ʻoe tangata, fanongo ki he meʻa ʻoku ou lea ʻaki kiate koe: ʻoua naʻa ke angatuʻu koe ʻo hangē ko e fale angatuʻu na: fakamanga ho ngutu pea ke kai ʻaia te u foaki kiate koe.”

Og du, Menneskesøn, hør, hvad jeg taler til dig! Vær ikke genstridig som den genstridige Slægt, men luk din Mund op og slug, hvad jeg her giver dig!«

9 Pea ʻi heʻeku sio, vakai, naʻe fakahā mai kiate au ʻae nima; pea vakai naʻe ʻi ai ʻae takainga tohi;

Og jeg skuede, og se, en Haand var udrakt imod mig, og i den laa en Bogrulle;

10 Pea ne folofolahi ia ʻi hoku ʻao; pea naʻe tohi ia ʻi loto pea ʻituʻa: pea naʻe tohi ʻi ai ʻae tangi, mo e mamahi, pea mo e malaʻia.

og han rullede den op for mig, og der var skrevet paa den baade for og bag; og hvad der stod skrevet, var Klage, Suk og Ve.