ʻIsikieli 13
1 Pea naʻe hoko mai ʻae folofola ʻa Sihova, ʻo pehē,
Og Herrens ord kom til meg; han sagde:
2 “Foha ʻoe tangata, kikite ki he kau kikite ʻo ʻIsileli ʻoku kikite, pea ke pehē ʻe koe kiate kinautolu ʻoku kikite mei honau loto ʻonautolu pē, Mou fanongo ʻakimoutolu ki he folofola ʻa Sihova.”
Menneskjeson! Spå mot profetarne i Israel, som spår, og seg med deim som spår utav eige hjarta: Høyr Herrens ord!
3 ʻOku pehē ʻe Sihova ko e ʻOtua; ‘Malaʻia ki he kau kikite vale, ʻaia kuo muimui ki honau laumālie ʻonautolu pē, ka ʻoku ʻikai ke mamata ki ha meʻa!
So segjer Herren, Herren: Usæla yver profetarne, dei dårar, som gjeng etter si eiga ånd og etter det dei ikkje hev set!
4 ʻE ʻIsileli ʻoku tatau hoʻo kau kikite mo e fanga fokisi ʻi he toafa.
Som revar i røysar er dine profetar, Israel.
5 ʻOku ʻikai te mou ʻalu hake ki he ngaahi ava, pe ngaohi ʻae ʻā ki he fale ʻo ʻIsileli, koeʻuhi ke tuʻumaʻu ai ʻi he tau ʻi he ʻaho ʻo Sihova.
De er ikkje stigne upp i murrivorne og hev ikkje mura upp verjemur kring Israels-lyden, so han kunde standa seg i striden på Herrens dag.
6 Kuo nau mamata ki he vaʻinga mo e kikite loi! ʻI heʻenau pehē, ʻOku pehē ʻe Sihova: ka naʻe ʻikai fekau ʻakinautolu ʻe Sihova: pea kuo nau fakaʻamanaki ʻae niʻihi ki he fakamoʻoni ʻo ʻenau lea.
Deira syner var fåfengd og deira spådomar lygn, dei som segjer: So segjer Herren, endå Herren ikkje hev sendt deim. Like vel vonar dei å vera sannspådde.
7 ʻIkai kuo mou mamata ki he meʻa hā mai ʻoku vaʻinga, pea ʻikai kuo mou lea ʻaki ʻae kikite loi ʻi hoʻomou pehē, ʻOku pehē ʻe Sihova; kae ʻosi ʻoku ʻikai te u lea au?”
Er det ikkje fåfengd syn de hev set, og ljugar-spåing de hev fare med, når de segjer: «So segjer Herren, » enda eg ikkje hadde tala?
8 Ko ia ʻoku pehē ʻe Sihova ko e ʻOtua, “Koeʻuhi kuo mou lea ʻaki ʻae vaʻinga, mo mamata ki he loi, ko ia, vakai, ko au ia ʻe fai mo kimoutolu, ʻoku pehē ʻe Sihova ko e ʻOtua.
Difor, so segjer Herren, Herren: Med di at de talar fåfengd og ser lygn, difor, sjå, so vil eg finna dykk, segjer Herren, Herren.
9 Pea ʻe tō hoku nima ki he kau kikite ʻoku mamata ki he vaʻinga, mo nau kikite loi: ʻe ʻikai te nau kau ʻi he fakataha ʻo hoku kakai, pea ʻe ʻikai tohi ʻakinautolu ʻi he tohi ʻoe fale ʻo ʻIsileli; pea ʻe ʻikai te nau hū ki he fonua ʻo ʻIsileli; he te mou ʻilo ko au, ko Sihova, ko e ʻOtua.
Og mi hand skal vera mot dei profetarne som ser fåfengd og fer med ljugar-spåing; i mitt folks råd skal dei ikkje vera, og i boki åt Israels-lyden skal dei ikkje verta skrivne, og til Israels land skal dei ikkje koma; og de skal sanna at eg er Herren, Herren,
10 Koeʻuhi, ʻio, koeʻuhi kuo nau kākaaʻi ʻa hoku kakai, ʻi heʻenau pehē, Fiemālie; ka ʻoku ʻikai ha fiemālie; pea naʻe langa hake ʻe he tokotaha ʻae ʻā, pea vakai naʻe laku ki ai ʻae lahe taʻepipiki ʻe he niʻihi kehe.
for di, ja, for di de hev villa mitt folk og sagt: «Fred, » og der er ikkje fred - og når det byggjer ein murvegg, sjå, so stryk dei berre kalkrøra på.
11 Tala kiate kinautolu ʻoku laku ki ai ʻae lahe taʻepipiki, ʻe hinga ia: ʻe ai ʻae ʻuha lahi; pea ʻe tō hifo ʻakimoutolu, ʻae ngaahi maka lahi ʻoe ʻuha fefeka; pea ʻe hae ia ʻe he matangi mālohi.
Seg til kalk-strjukarane, at han vil ramla ned, det kjem eit skvalande støyteregn, og de, haglsteinar, skal falla, og ei stormflaga skal koma kastande.
12 Vakai ʻoka hinga ʻae ʻā, ʻikai ʻe pehē ai kiate kimoutolu, Ko fē ia ʻae laku lahe ʻaia naʻa mou fai?”
Og sjå, når veggen er nedramla, vil det då ikkje verta sagt med dykk: «Kvar vart det av kalken som de strauk på?»
13 Ko ia ʻoku pehē ʻe Sihova ko e ʻOtua; “ʻIo, ko au te u hae ia ʻaki ʻae matangi mālohi ʻi heʻeku houhau lahi: pea ko e meʻa ʻi heʻeku ʻita ʻe ʻi ai ʻae ʻuha lahi, pea mo e ʻuha maka ke fakaʻosiʻosi ia ʻi heʻeku houhau lahi.
Difor, so segjer Herren, Herren: I min harm let eg ei stormflaga koma kastande, og i min vreide let eg eit skvalande støytregn koma, og i min harm haglsteinar til å øydeleggja alt i hop.
14 ʻE pehē ʻa ʻeku maumauʻi ki lalo ʻae ʻā ʻaia kuo mou laku ai ʻae lahe taʻepipiki, pea ʻe holoki hifo ia ki he kelekele; ʻio, naʻa mo hono tuʻunga ʻe hā ia, pea ʻe hinga ia, pea ʻe fakaʻauha ʻakimoutolu ʻi loto ʻi ai: pea te mou ʻilo ko Sihova au.
Og eg vil riva ned veggen som de strauk med kalk, og velta honom til jordi, og hans grunnvollar skal verta berrlagde. Når det då ramlar i røys, skal de verta tynte i fallet, og de skal sanna at eg er Herren.
15 ʻE pehē ʻa ʻeku fakahoko ʻeku houhau ki he ʻā, mo kinautolu
Og eg vil tøma ut all mi vreide yver veggen, og yver deim som strauk honom med kalk. Då vil eg segja med dykk: Burte er både veggen og dei som strauk på honom,
16 ʻAe kau kikite ʻo ʻIsileli, ʻoku kikite ki Selūsalema, pea ʻoku mamata ki he meʻa hā mai ʻoe fakamelino kiate ia, ka ʻoku ʻikai ha melino;” ʻoku pehē ʻe Sihova ko e ʻOtua.
profetarne i Israel som spådde um Jerusalem og såg fredssyner åt det, endå det ikkje var fred, segjer Herren, Herren.
17 “Ko eni foki, ʻa koe, foha ʻoe tangata, fakahangatonu ho mata ki he ngaahi ʻofefine ʻo hoʻo kakai, ʻakinautolu ʻoku kikite mei honau loto ʻonautolu; pea ke kikite koe kiate kinautolu.
Og du, menneskjeson! Vend di åsyn mot ditt folks døtter, som spår ut av sitt eige hjarta, og spå imot deim!
18 Pea ke lea, ‘ʻOku pehē ʻe Sihova ko e ʻOtua;’ Malaʻia ki he kau fefine ʻoku tuitui ʻae faakiʻanga ki he nima kotoa pē, mo ngaohi ʻae pūlou ki he ʻulu kehekehe ke tuli ʻae ngaahi laumālie! Te mou tuli koā ʻae laumālie ʻo hoku kakai, pea te mou fakamoʻui ʻae laumālie ʻoku haʻu kiate kimoutolu?
Og du skal segja: So segjer Herren, Herren: Usæla yver dei kvende som saumar bindsl åt alle handleder og lagar hovudsveip åt alle, både store og små, so dei kann fanga sjæler! De fangar sjæler for folket mitt, og andre sjæler held de i live, dykk til vinning.
19 Pea te mou fakalieliaʻi au ʻi hoku kakai, koeʻuhi ko ha falukunga ʻoe paʻale mo ha konga mā, ke tāmate ʻae laumālie ʻoku ʻikai totonu ke mate, pea ke fakamoʻui ʻae laumālie ʻoku ʻikai totonu ke moʻui, ʻi hoʻomou loi ki hoku kakai ʻoku fanongo ki he loi?”
Og de vanhelgar meg for mitt folk for nokre korn-nevar og brødmolar - til å drepa sjæler som ikkje skulde døy, og til å halda liv i sjæler som ikkje skulde liva, med di de lyg for lyden min som lyder på lygn.
20 Ko ia ʻoku pehē ai ʻe Sihova ko e ʻOtua; “Vakai ʻoku ou fehiʻa ki homou faakiʻanga ʻaia ʻoku mou tauhele ʻaki ʻae ngaahi laumālie; pea te u hae ia mei homou nima mo tukuange ʻae ngaahi laumālie, ʻio, ʻae ngaahi laumālie ʻoku mou tuli ke tauheleʻi.
Difor, so segjer Herren, Herren: Sjå, eg vil få tak i bindsli dykkar, som de fangar sjælerne med likeins som fuglar, og vil riva deim av armarne dykkar. Og eg vil fria sjælerne som de hev fanga, sjæler likeins som fuglar.
21 Te u haehae foki ʻa homou pūlou mo fakamoʻui ʻa hoku kakai mei homou nima, pea ʻe ʻikai te nau kei ʻi homou nima ke tauheleʻi; pea te mou ʻilo ko Sihova au.
Og eg vil riva sund dykkar hovudsveip og berga mitt folk utor dykkar hender, so dei aldri meir skal vera veidefang i dykkar hender, og de skal sanna at eg er Herren.
22 “Koeʻuhi kuo mou fakamamahiʻi ʻae loto ʻoe māʻoniʻoni ʻaki ʻae ngaahi loi, ʻaia naʻe ʻikai te u fakamamahi; mo fakamālohi ʻae nima ʻoe angahala ke ʻoua naʻa foki ia mei hono hala kovi, ʻi hoʻomou tala moʻui ki ai:
For di de ved lygn fær rettferdig manns hjarta til å vanmodast, endå eg ikkje hev gjort honom vanmoda, og de hev gjort gudlaus manns hender sterke, for at han ikkje skulde venda um frå sin vonde veg so eg kunde få halda honom i live,
23 Ko ia ʻe ʻikai te mou toe mamata ki he vaʻinga, pe fai ʻae kikite: he te u fakamoʻui ʻa hoku kakai mei homou nima: pea te mou ʻilo ko Sihova au.”
difor skal de ikkje hava fåfengde syner, og rune-kunster fær det ikkje fara med lenger; og eg vil berga mitt folk ut or dykkar hender, og de skal sanna at eg er Herren.
