ʻEkisotosi 4
1 Pea naʻe leaange ʻa Mōsese ʻo pehē, “Kae vakai, ʻe ʻikai te nau tui kiate au, pe tokanga ki hoku leʻo: he te nau pehē, naʻe ʻikai hā mai ʻa Sihova kiate koe.”
Moses antwoordde: Zie, ze zullen mij niet geloven en niet naar mij luisteren; maar ze zullen zeggen: "Jahweh is u niet verschenen".
2 Pea pehēange ʻe Sihova kiate ia, “Ko e hā ʻena ʻi ho nima? Pea naʻa ne pehē, Ko e tokotoko.”
Toen sprak Jahweh tot hem: Wat hebt ge daar in uw hand? Hij antwoordde: Een staf.
3 Pea pehē ʻe ia, “Si ia ki he kelekele. Pea ne si ia ki he kelekele, pea hoko leva ia ko e ngata; pea hola ʻa Mōsese mei hono ʻao.”
Hij sprak: Werp hem op de grond. Hij wierp hem op de grond en de staf werd een slang, waar Moses voor vluchtte.
4 Pea pehē ʻe Sihova kia Mōsese, “Mafao atu ho nima ʻo puke ia ʻi hono iku.” Pea mafao atu ʻe ia hono nima, ʻo ne puke ia, pea liliu ia ko e tokotoko ʻi hono nima.
Maar Jahweh sprak tot Moses: Steek uw hand uit en grijp haar bij de staart. Hij stak zijn hand uit en greep haar vast, en zij werd in zijn hand weer een staf.
5 “Koeʻuhi ke nau tui ko Sihova ko e ʻOtua ʻo ʻenau ngaahi tamai, ko e ʻOtua ʻo ʻEpalahame, ko e ʻOtua ʻo ʻAisake, mo e ʻOtua ʻo Sēkope, kuo hā mai kiate koe.”
Hierdoor zullen zij geloven, dat Jahweh, de God hunner vaderen, de God van Abraham, Isaäk en Jakob, u is verschenen.
6 Pea toe pehēange ʻe Sihova kiate ia, “Ko eni, ai ho nima ki ho fatafata.” Pea naʻa ne ai hono nima ki hono fatafata: pea ʻi heʻene toʻo ia mei ai, vakai, kuo kilia hono nima pea hangē ko e ʻuha hinehina.
Opnieuw sprak Jahweh tot hem: Steek uw hand in uw boezem. Hij stak zijn hand in zijn boezem, maar toen hij ze terugtrok, was zijn hand melaats, en leek wel sneeuw.
7 Pea pehē ʻe ia, “Toe ai ho nima ki ho fatafata.” Pea ne toe ai hono nima ki hono fatafata; pea toe toʻo ia mei hono fatafata, pea vakai, kuo toe liliu ia ke hangē ko e anga ʻo hono sino.
Hij sprak: Steek uw hand opnieuw in uw boezem. Weer stak hij zijn hand in zijn boezem; en toen hij ze er uit trok, zie, daar was ze weer als de rest van zijn lichaam.
8 Pea ʻe pehē, “Kapau ʻe ʻikai te nau tui kiate koe, pe tokanga ki he leʻo ʻoe ʻuluaki fakaʻilonga, te nau tui ki he leʻo ʻoe fakaʻilonga fakamui.
Wanneer ze u dan niet willen geloven en aan het eerste teken geen gehoor willen geven, dan zullen ze aan het tweede teken geloven.
9 Pea ʻe pehē, kapau ʻe ʻikai te nau tui foki ki he fakaʻilonga ni ʻe ua, pe tokanga ki ho leʻo, pea te ke ohu ʻae vai mei he vaitafe, ʻo lilingi ia ki he kelekele: pea ko e vai ʻoku ke ohu mei he vaitafe, ʻe liliu ia ko e toto ki he kelekele mōmoa.”
Maar wanneer ze na die beide tekenen nog niet geloven en niet naar u luisteren, neem dan water uit de Nijl, en stort dat op het droge. En het water, dat ge uit de Nijl hebt genomen, zal op het droge in bloed veranderen.
10 Pea pehēange ʻe Mōsese kia Sihova, “ʻE hoku ʻEiki, ʻOku ʻikai ko e leʻo afea au talu mei muʻa, pe talu hoʻo folofola ki hoʻo tamaioʻeiki: ka ko e lea tōʻohi au, mo e ʻelelo tōʻohi.”
Maar Moses sprak tot Jahweh: Ach, Heer, ik ben helemaal niet welbespraakt, ik ben het vroeger nooit geweest, en ben het ook nu nog niet, al hebt Gij tot uw dienaar gesproken; ik ben slechts een stamelaar.
11 Pea pehēange ʻe Sihova kiate ia, “Ko hai naʻe ngaohi ʻae ngutu ʻoe tangata? Pea ko hai ʻoku ne ngaohi ʻae noa, pe ko e tuli, pe ko e mata ʻaa, pe ko e kui? ʻIkai ko au Sihova?
Toen sprak Jahweh tot hem: Wie heeft den mens een mond gegeven; wie maakt hem stom of doof, ziende of blind; Ik, Jahweh, niet waar?
12 Pea ko eni, ke ke ʻalu, pea ko au, teu ʻi ho ngutu, ke ako kiate ko e ʻaia te ke lea ʻaki.”
Ga dus; Ik zal u in het spreken bijstaan en u ingeven, wat ge moet zeggen.
13 Pea ne pehē ʻe ia, “ʻE hoku ʻEiki, ʻOku ou kole kiate koe, ke ke fekau ʻi he nima ʻo ia ʻoku ke lelei ke fekau ki ai.”
Maar Moses hield aan: Ach Heer, zend toch liever een ander!
14 Pea naʻe tupu ai ʻae houhau ʻo Sihova kia Mōsese, pea ne pehē, “ʻIkai ko ho taʻokete ʻa ʻElone ʻoe faʻahinga ʻo Livai? ʻOku ou ʻilo ʻoku lea lelei ia. Pea vakai foki, ʻoku haʻu ia ke fakafetaulaki kiate koe: pea ka mamata ia kiate koe, pea ʻe fiefia ia ʻi hono loto.
Toen ontstak Jahweh in toorn tegen Moses en sprak: Is uw broeder Aäron, de Leviet, er ook niet? Ik weet, dat hij gemakkelijk spreekt! Zie, hij komt u al tegemoet, en verheugt er zich op, u weer te zien.
15 Pea te ke lea ko e kiate ia, ʻo ʻai ʻae ngaahi lea ki hono ngutu: pea te uʻi ho ngutu mo hono ngutu, ke akoʻi ʻakimoua ʻaia te mo fai.
Tot hem zult ge spreken, en hem de woorden in de mond leggen; Ik zal u bijstaan, u en hem, als ge moet spreken, en u beiden ingeven wat ge moet doen.
16 Pea ʻe hoko ia ko hoʻo tangata lea ki he kakai: pea ʻe hoko ia, ʻio ʻe ʻiate koe ia, ko e ngutu, pea te ke ʻiate ia ko e fetongi ʻoe ʻOtua.
Hij zal voor u het woord tot het volk richten; hij zal uw tolk, en gij zult zijn God zijn.
17 Pea te ke ʻave ʻae tokotoko ni ʻi ho nima, ʻaia te ke fai ʻaki ʻae ngaahi fakaʻilonga.”
Neem deze staf met u mee, om er de tekenen mee te verrichten.
18 Pea naʻe ʻalu ʻa Mōsese ʻo hoko atu kia Setelo ko ʻene tamai ʻi he fono, ʻo ne pehē kiate ia, “ʻOku ou kole kiate koe ke ke tuku au ke u ʻalu, ʻo foki atu ki hoku ngaahi kāinga ʻoku ʻi ʻIsipite, ʻo vakai pe ʻoku nau kei moʻui.” Pea talaange ʻe Setelo kia Mōsese, “ʻAlu ʻi he fiemālie.”
Toen ging Moses naar zijn schoonvader Jitro terug en zei tot hem: Ik zou naar mijn broeders in Egypte terug willen keren, om te zien, of ze nog in leven zijn. En Jitro gaf Moses ten antwoord: Ga in vrede!
19 Pea pehē ʻe Sihova kia Mōsese ʻi Mitiane, “ʻAlu, ʻo toe foki ki ʻIsipite: he kuo mate ʻae kau tangata kotoa pē naʻa nau fie tāmateʻi koe.”
Jahweh sprak tot Moses in Midjan: Trek op, en keer terug naar Egypte; want allen, die u naar het leven stonden, zijn dood.
20 Pea naʻe ʻave ʻe Mōsese hono uaifi mo hono ongo foha ʻo fakaheka ʻakinautolu ki he ʻasi, pea toe ʻalu ia ki he fonua ko ʻIsipite: pea naʻe toʻo ʻe Mōsese ʻae tokotoko ʻoe ʻOtua ʻi hono nima.
Moses nam dus zijn vrouw en zijn zonen, zette ze op ezels, en keerde naar het land van Egypte terug, Moses nam ook de staf van God met zich mee.
21 Pea naʻe folofola ʻa Sihova kia Mōsese, “ʻOka ke ka ʻalu ke toe hoko ki ʻIsipite, vakai, ke ke fai ʻae ngaahi mana ni kotoa pē ʻi he ʻao ʻo Felo, ʻaia kuo u ʻai ki ho nima: ka te u fakafefeka hono loto, pea ʻe ʻikai te ne tuku ʻae kakai ke ʻalu:”
En Jahweh sprak tot Moses: Wanneer ge teruggekeerd zijt in Egypte, zorg er dan voor, alle wonderen, waartoe Ik u de macht heb gegeven, ten aanschouwen van Farao te verrichten. Maar Ik zal zijn hart verharden, zodat hij het volk niet laat gaan.
22 Pea te ke lea kia Felo, “ʻOku pehē mai ʻe Sihova, ‘Ko hoku foha ʻa ʻIsileli, ʻio, ko hoku ʻuluaki.
Dan moet gij tot Farao zeggen: Zo spreekt Jahweh! Israël is mijn eerstgeboren zoon!
23 Pea ʻoku ou tala atu kiate koe, Tukuange hoku foha ke ʻalu, koeʻuhi ke ne tauhi au: pea kapau te ke taʻofi ʻo ʻikai tukuange ia, vakai, Te u tāmateʻi ho foha, ʻio, ʻa ho ʻuluaki.’”
Ik heb u gezegd: Laat mijn zoon gaan, om Mij te vereren. Ge hebt geweigerd, hem te laten vertrekken; daarom dood Ik uw zoon, uw eerstgeborene!
24 Pea naʻe hoko ʻo pehē ʻi he hala ʻi he fale talifononga, naʻe fakafetaulaki ʻa Sihova kiate ia, ko e kumi ke tāmateʻi ia.
Terwijl hij onderweg in een nachtverblijf toefde, zocht Jahweh hem op, en wilde hem doden.
25 Pea naʻe toʻo ai ʻe Sipola ʻae maka māsila, ʻo ne kamuʻi ʻene tama, ʻo ne si ia ki hono vaʻe, ʻo ne pehē, “Ko e moʻoni ko e mali pani toto koe kiate au.”
Maar Sippora nam een scherpe steen, en sneed de voorhuid van haar zoon af; zij raakte Moses’ voeten daarmee aan, en sprak: Een bloedige bruidegom zijt ge mij.
26 Ko ia ne ne tukuange ia ke ʻalu: pea pehē ʻe ia, Ko e mali pani toto koe, ko e meʻa ʻi he kamu.
Toen liet Jahweh hem met rust. Zij had immers bedoeld: een bloedige bruidegom door de besnijdenis.
27 Pea naʻe pehēange ʻe Sihova kia ʻElone, “ʻAlu atu ki he toafa ke fakafetaulaki kia Mōsese.” Pea naʻe ʻalu atu ia, ʻo fakafetaulaki kiate ia ʻi he moʻunga ʻoe ʻOtua, pea ne ʻuma kiate ia.
Intussen had Jahweh tot Aäron gesproken: Ga Moses in de woestijn tegemoet. Hij ging dus op weg, ontmoette hem bij de berg van God en kuste hem.
28 Pea naʻe tala ʻe Mōsese kia ʻElone ʻae ngaahi lea kotoa pē ʻa Sihova ʻaia naʻe fekauʻi ia, mo e ngaahi mana kotoa pē naʻa ne fekau kiate ia.
En Moses deelde Aäron de hele opdracht van Jahweh mee en alle tekenen, die Hij hem bevolen had te verrichten.
29 Pea naʻe ʻalu ʻa Mōsese mo ʻElone ʻo fakakātoa ʻae kau mātuʻa kotoa pē ʻoe fānau ʻa ʻIsileli.
Daarop gingen Moses en Aäron verder en riepen al de oudsten van de Israëlieten bijeen.
30 Pea naʻe lea ʻaki ʻe ʻElone ʻae ngaahi lea kotoa pē ʻaia naʻe folofolaʻaki ʻe Sihova kia Mōsese, pea ne fai ʻae ngaahi mana ʻi he ʻao ʻoe kakai.
Aäron verkondigde alles wat Jahweh tot Moses gesproken had, en Moses verrichtte de tekenen voor de ogen van het volk.
31 Pea naʻe tui ʻae kakai: pea ʻi heʻenau fanongo kuo ʻaʻahi ʻa Sihova ki he fānau ʻa ʻIsileli, pea kuo ʻafio ia ki heʻenau mamahi, naʻa nau punou hifo honau mata ʻo hū.
Het volk geloofde; en toen zij hoorden, dat Jahweh de kinderen Israëls had bedacht, en hun ellende had aanschouwd, wierpen zij zich op de knieën en bogen zich ter aarde.
