ʻEkisotosi 23
1 “ʻOua naʻa ke fakatupu ʻae ongoongo loi; ʻoua naʻa ke kuku nima mo e kau angakovi ke hoko ʻae fakamoʻoni taʻetotonu.
Far ikkje med ljugardrøs! Slå ikkje lag med den som hev ei rang sak, so du vitnar med honom og hjelper uretten.
2 “ʻOua naʻa ke muimui ki he tokolahi ke fai kovi: ʻoua naʻa ke lea fakaangimui pe ki he tokolahi ke fakapikoʻi ʻae fakamaau.
Fylg ikkje flokken i det som vondt er! Tala ikkje soleis på tinget at du hallar etter hopen og rengjer retten!
3 “Pea ʻoua naʻa ke tokoni kovi ki he tangata masiva.
Um det so er ein arming, so skal du’kje snilda på saki hans.
4 “Pea kapau ʻoku mo fetaulaki mo e pulu pe ko e ʻasi ʻa ho fili ʻoku ʻalu hē, ko e moʻoni te ke toe ʻomi ia kiate ia.
Når du finn ein ukse eller eit asen som hev vildra seg burt, og som uvenen din eig, so skal du hava deim attende til honom!
5 Kapau ʻoku ke mamata ki he ʻasi ʻo ia ʻoku fehiʻa kiate koe ʻoku tokoto kuo taʻomia ia ʻe heʻene kavenga, pea ʻoku ʻikai te ke fie tokoni ia, ko e moʻoni te ke tokoni ia.
Når du ser at asnet åt uvenen din hev sige under kløvi, so må du’kje tenkja på å ganga ifrå honom; du lyt hjelpa honom å løysa kløvi!
6 “ʻOua naʻa ke fakahalaʻi ʻae fakamaau ʻo hoʻo kakai masiva ʻi heʻene meʻa.
Reng ikkje retten for fatigfolk på tinget!
7 Taʻofi koe ke ke mamaʻo mei he meʻa loi: pea ʻoua naʻa ke tāmateʻi ʻae taʻehalaia mo e māʻoniʻoni: koeʻuhi ʻe ʻikai te u fakatonuhia ʻae angakovi.
Haldt deg burte frå alle lygnarsaker, so du ikkje vert skuld i at ein saklaus og rettferdig mann let livet! For den som er skuldig, dømer ikkje eg fri.
8 “Pea ʻoua naʻa ke maʻu ha meʻa foaki: he ko e meʻa foaki, ʻoku ne fakakui ʻae poto, mo ne fakahalaʻi ʻae ngaahi lea ʻae māʻoniʻoni.
Tak ikkje mutor! For mutorne synskverver deim som ser klårt, og rengjer saki for dei som hev rett.
9 “Pea ʻoua naʻa ke fakafiuʻi foki ʻae muli; he ʻoku mou ʻilo ʻae loto ʻoe muli, he naʻa mou nofo ko e kau muli ʻi he fonua ko ʻIsipite.
Far ikkje hardt med dei framande! For de veit korleis det er å kjenna seg framand; de var sjølve framande i Egyptarlandet.
10 “Pea te ke tō ho fonua ʻi he taʻu ʻe ono, mo ke tānaki hono ngaahi fua ʻo ia:
Seks år skal du så til jordi di, og hausta det ho ber;
11 Ka ko hono fitu ʻoe taʻu, ke ke tuku ia ke mālōlō, pea taʻeueʻi: koeʻuhi ke kai ʻe he masiva ʻi ho kakai: pea ko ia ʻoku tuku ʻekinautolu ʻe kai ia ʻe he fanga manu ʻoe vao: pea te ke fai pehē pe ki hoʻo ngoue vaine, mo hoʻo ngoue ʻolive.
men det sjuande skal du lata henne liggja og kvila, so dei fatige i landet kann finna noko å liva av, og det som dei leiver, må villdyri eta; sameleis skal du gjera med vingarden din og oljetrei.
12 “Ke ke fai hoʻo ngāue ʻi he ʻaho ʻe ono, pea ke mālōlō ʻi hono fitu ʻoe ʻaho: ke mālōlō ai hoʻo pulu, mo hoʻo asi, mo e tama ʻa hoʻo kaunanga, mo e muli, pea ke nau maʻu ʻae fiemālie.
Seks dagar lyt du gjera arbeidet ditt; men den sjuande dagen skal du halda heilag, so uksen din og asnet ditt kann hava ro, og tenaren din og den framande mannen fær kvila seg.
13 “Pea ko e meʻa kotoa pē kuo u tala kiate kimoutolu, mou tokanga lelei ki ai: pea ʻoua siʻi naʻa ke lea ki he hingoa ʻoe ngaahi ʻotua kehe, pea ke ʻoua naʻa ongoʻi ia mei homou ngutu.
Alt det eg hev sagt ifrå um, lyt de vara dykk for! Nokon annan gud må de ikkje nemna! Slikt må du aldri taka på tunga!
14 “ʻE liunga tolu hoʻo fai ʻae kātoanga kiate au ʻi he taʻu.
Tri gonger um året skal du halda høgtid for meg.
15 Ke ke fai ʻae kātoanga ʻoe mā taʻefakalēvani: (ke ke kai mā taʻefakalēvani ʻi he ʻaho ʻe fitu, ʻo hangē ko ʻeku fekau kiate koe, ʻi he ʻaho tuʻutuʻuni ʻi he māhina ko ʻApipi; he naʻa ke haʻu ai mei ʻIsipite; pea ʻoua naʻa haʻu mola pe ha tokotaha ki hoku ʻao.)
Fyrst er det søtebrødhelgi; då skal du i sju dagar eta søtt brød, soleis som eg hev sagt deg, på den tid eg hev sett, i aksmånaden; for då tok du ut frå Egyptarland. Og ingen må visa seg tomhendt for augo mine.
16 “Mo e kātoanga ʻoe ututaʻu, ko e ʻuluaki fua ʻo hoʻo ngoue ʻaia naʻa ke tūtuuʻi ʻi hoʻo ngoue: pea mo e kātoanga ʻoe tānaki, ʻaia ʻoku fai ʻi he ngataʻanga ʻoe taʻu, hili hao tānaki fakataha hoʻo ngāue mei he ngoue.
So er det skurdhelgi, når du skjer fyrstegrøda av det du sådde på åkeren, og so hausthelgi, når året er ute, og du samlar i hus det du hev avla på marki.
17 ʻE fakahā liunga tolu ʻi he taʻu ʻa hoʻo kakai tangata kotoa pē ʻi he ʻao ʻo Sihova ko e ʻOtua.
Tri vendor um året skal alle karmennerne dykkar møta for Drotten, for Herren.
18 “ʻOua naʻa ke ʻatu ʻae toto ʻo hoku feilaulau fakataha mo e mā kuo fakalēvani: pea ʻoua naʻa tuku ʻae ngako ʻo hoku feilaulau ki he ʻapongipongi.
Du skal ikkje bera fram blodet av offerdyri mine i hop med brød som er syrt, og feittet av høgtidsofferet mitt må ikkje verta liggjande natti yver, til morgons.
19 “Ko e polopolo ʻoe ngaahi ʻuluaki fua ʻo ho fonua ke ke ʻomi ki he fale ʻo Sihova ko ho ʻOtua. “ʻOua naʻa ke haka ʻae ʻuhikiʻi sipi pe ko e kosi ʻi he huhuʻa ʻo ʻene faʻē.
Det aller fyrste av grøda på marki di skal du bera til huset åt Herren, din Gud. Du skal ikkje sjoda kidet i mjølka åt mor si.
20 “Vakai, ʻoku ou fekau ha ʻĀngelo ke muʻomuʻa ʻi ho ʻao, ke tataki koe ʻi he hala, pea ke ʻomi koe ki he potu ʻaia kuo u teuteuʻi.
Sjå no sender eg ein engel framfyre deg; han skal vara deg på vegen, og fylgja deg fram til den staden som eg hev etla deg.
21 Pea ke tokanga kiate ia, pea fai talangofua ki hono leʻo, ʻoua naʻa ke fakahouhau kiate ia; koeʻuhi ʻe ʻikai te ne fakamolemole hoʻomou ngaahi talangataʻa: he ʻoku ʻiate ia ʻa hoku huafa.
Tak deg i vare for honom, og lyd etter ordi hans! Set dykk ikkje upp imot honom! For han vil ikkje tola broti dykkar; i honom er eg sjølv.
22 Pea kapau te ke fai talangofua moʻoni ki hono leʻo, ʻo fai ʻaia kotoa pē ʻoku ou tala: te u hoko ai ko e fili au ki ho ngaahi fili, pea te u tautea ʻakinautolu ʻoku tautea koe.
Men lyder du so sant etter ordi hans og gjer alt det eg segjer, so skal eg hata deim som hatar deg, og trengja deim som trengjer deg.
23 He ko ʻeku ʻĀngelo ʻe muʻomuʻa ʻiate koe, ʻo ne ʻomi koe ki he kakai ʻAmoli, mo e kau Heti, mo e kau Pelesi, mo e kau Kēnani, mo e kau Hevi, mo e kau Sepusi; pea te u tuʻusi ʻakinautolu.
For min engel min skal ganga fyre deg, og fylgja deg fram til amoritarne og hetitarne og perizitarne og kananitarne og hevitarne og jebusitarne, og eg vil øyda deim ut.
24 ʻOua naʻa ke punou koe ki honau ngaahi ʻotua, pe tauhi ʻakinautolu, pe fai ʻo hangē ko ʻenau ngaahi ngāue, ka ke fakaʻauha ʻaupito ʻakinautolu, mo holoki hifo ʻaupito ʻenau ngaahi meʻa fakatātā.
Du skal ikkje tena og ikkje tilbeda gudarne deira! Du skal ikkje gjera som dei gjer, men du skal riva ned avgudarne og slå sund minnesteinarne deira.
25 Pea te mou tauhi ʻa Sihova ko homou ʻOtua, pea te ne tāpuakiʻi hoʻo mā mo hoʻo vai: pea te u toʻo ʻae mahaki ʻo ʻave ia meiate kimoutolu.
De skal tena Herren, dykkar Gud! Då skal han signa både brødet og vatnet for deg, og sott og sykja skal eg venda frå deg.
26 ʻE ʻikai ha meʻa ʻe fānau taʻehoko, pe paʻa ʻi ho fonua: ko hono lau ʻo ho ngaahi ʻaho te u fakakakato.
Det skal ikkje finnast kvende i landet ditt som fer ille eller ikkje er barnkjømd. Du skal få liva alderen ut.
27 “Te u fekau ke muʻomuʻa ʻiate koe hoku manavahēʻia, pea te u fakaʻauha ʻae kakai kotoa pē ʻaia te ke hoko ki ai, pea te u ngaohi ha ngaahi fili ke nau fulituʻa kiate koe.
Fælska for meg skal eg senda fyre deg; alle dei folki du kjem til, skal eg forvilla; eg skal laga det so at alle fiendarne dine syner deg ryggen.
28 Pea te u fekau ke muʻomuʻa ʻiate koe ʻae fanga langomū, pea te nau kapusi mei ho ʻao, ʻae kau Hevi, mo e kau Kēnani, mo e kau Heti.
Ein kvefsesvarm vil eg senda fyre deg; den skal støkkja burt både hevitar og kananitar og hetitar.
29 ʻE ʻikai te u kapusi ʻakinautolu mei ho ʻao ʻi he taʻu pe taha: telia naʻa ngaongao ai ʻae fonua, pea tupu ʻo lahi ai kiate koe ʻae fanga manu ʻoe vao.
Eg vil ikkje driva deim ut på eitt år; for då kunde landet øydast, og villdyri verta for mange for deg.
30 Te u kapusi fakaholoholo pe ʻakinautolu mei ho ʻao, kaeʻoua ke mou tupu ʻo tokolahi, pea maʻu ʻae fonua.
Smått um senn vil eg jaga deim ut for deg, til dess du veks til, og tek landet i eige.
31 Pea te u tuku ho ngataʻanga mei he tahi Kulokula, ʻo aʻu ki he tahi ʻoe kakai Filisitia, pea mei he toafa ʻo aʻu ki he vaitafe lahi: he te u tukuange ʻae kakai ʻoe fonua ki homou nima; pea te ke kapusi ʻakinautolu mei ho ʻao.
Og riket ditt det skal rekka frå Sevsjøen til Filistarhavet, og frå Øydemarki til Storelvi. So gjev eg no i henderne dykkar deim som bur og byggjer i landet, og du skal driva dei ut.
32 ʻOua naʻa ke fai ha fuakava mo kinautolu, pe ki honau ngaahi ʻotua.
Aldri må du gjera noko samband med deim eller gudarne deira.
33 ʻE ʻikai te nau nofo ʻi ho fonua, telia naʻa nau fakafaihalaʻi koe kiate au: he kapau te ke tauhi honau ngaahi ʻotua, ko e moʻoni ʻe fakahalahala ai koe.”
Dei må ikkje bu i landet ditt; for då kunde dei lokka deg til å synda mot meg, og tenar du gudarne deira, so vert det deg til ei snara.»»
