< ʻEkisotosi 17 >

1 Pea naʻe fononga ʻae fakataha kotoa pē ʻae fānau ʻa ʻIsileli mei he toafa ʻo Sini, ʻi he anga ʻo honau ngaahi fononga, ʻo fakatatau ki he fekau ʻa Sihova, ʻonau ʻapitanga ʻi Lefitimi: pea naʻe ʻikai ha vai ʻi ai ke inu ʻe he kakai.
Und die ganze Gemeinde der Kinder Israel zog aus der Wüste Sin ihre Tagereisen, wie ihnen der HERR befahl, und sie lagerten sich in Raphidim. Da hatte das Volk kein Wasser zu trinken.
2 Ko ia naʻe lea fakamamahi ai ʻae kakai kia Mōsese, ʻo pehē, “Tuku mai ha vai kiate kimautolu ke mau inu.” Pea pehē ʻe Mōsese kiate kinautolu, “Ko e hā ʻoku mou tautea ai au? Ko e hā ʻoku mou ʻahiʻahi kovi ai kia Sihova?”
Und sie zankten mit Mose und sprachen: Gebt uns Wasser, daß wir trinken. Mose sprach zu ihnen: Was zankt ihr mit mir? Warum versucht ihr den HERRN?
3 Pea naʻe holi ʻae kakai ki he vai; pea lāunga ʻae kakai kia Mōsese, ʻo pehē, “Ko e hā kuo ke ʻomi ai ʻakimautolu mei ʻIsipite ke tāmateʻi ʻakimautolu mo e mau fānau, mo e mau fanga manu ʻaki ʻae fie inu?”
Da aber das Volk daselbst dürstete nach Wasser, murrten sie wider Mose und sprachen: Warum hast du uns lassen aus Ägypten ziehen, daß du uns, unsre Kinder und unser Vieh Durstes sterben ließest?
4 Pea naʻe tangi ʻa Mōsese kia Sihova, ʻo pehē, “Ko e hā te u fai ki he kakai ni? ʻOku nau meimei tolongaki au ʻaki ʻae maka.”
Mose schrie zum HERRN und sprach: Wie soll ich mit dem Volk tun? Es fehlt nicht viel, sie werden mich noch steinigen.
5 Pea naʻe folofola ʻa Sihova kia Mōsese, “ʻAlu atu ʻo muʻomuʻa ʻi he kakai, pea ʻalu mo koe ʻae mātuʻa ʻo ʻIsileli: mo ho tokotoko ʻaia naʻa ke tā ʻaki ʻae vaitafe, toʻo ia ʻi ho nima, mo ke ʻalu.
Der HERR sprach zu ihm: Gehe hin vor dem Volk und nimm etliche Älteste von Israel mit dir und nimm deinen Stab in deine Hand, mit dem du den Strom schlugst, und gehe hin.
6 Vakai, te u tuʻu ʻi ho ʻao ʻi ai ʻi he maka ʻi Holepi; pea te ke tā ʻae maka pea ʻe tupu mei ai ʻae vai, koeʻuhi ke inu ai ʻae kakai.” Pea naʻe fai ia ʻe Mōsese ʻi he ʻao ʻoe kau mātuʻa ʻo ʻIsileli.
Siehe, ich will daselbst stehen vor dir auf einem Fels am Horeb; da sollst du den Fels schlagen, so wird Wasser herauslaufen, daß das Volk trinke. Mose tat also vor den Ältesten von Israel.
7 Pea ne ui hono hingoa ʻoe potu ko ia ko Masa, mo Melipa, ko e meʻa ʻi he lea fakamamahi ʻae fānau ʻa ʻIsileli, pea ko e meʻa ʻi heʻenau ʻahiʻahi kovi kia Sihova, ʻi heʻenau pehē, “ʻOku ʻiate kitautolu ʻa Sihova pe ʻikai?”
Da hieß man den Ort Massa und Meriba um des Zanks willen der Kinder Israel, und daß sie den HERRN versucht und gesagt hatten: Ist der HERR unter uns oder nicht?
8 Pea naʻe haʻu ʻa ʻAmaleki, ʻo tauʻi ʻa ʻIsileli ʻi Lefitimi.
Da kam Amalek und stritt wider Israel in Raphidim.
9 Pea naʻe fekau ʻe Mōsese kia Siosiua, “Fili haʻatau kau tangata, pea ʻalu ʻo tauʻi ʻa ʻAmaleki: te u tuʻu ʻapongipongi ki he tumutumu ʻoe moʻunga mo e tokotoko ʻoe ʻOtua ʻi hoku nima.”
Und Mose sprach zu Josua: Erwähle uns Männer, zieh aus und streite wider Amalek; morgen will ich auf des Hügels Spitze stehen und den Stab Gottes in meiner Hand haben.
10 Pea naʻe fai ʻe Siosiua ʻo hangē ko e fekau ʻa Mōsese kiate ia, ʻo ne tauʻi ʻa ʻAmaleki: pea naʻe ʻalu ʻa Mōsese, mo ʻElone, mo Hua, ki he tumutumu ʻoe moʻunga.
Und Josua tat, wie Mose ihm sagte, daß er wider Amalek stritte. Mose aber und Aaron und Hur gingen auf die Spitze des Hügels.
11 Pea naʻe pehē, ʻi he hiki ki ʻolunga ʻae nima ʻo Mōsese, naʻe mālohi ʻa ʻIsileli: pea ka tuku hifo hono nima, naʻe mālohi ʻa ʻAmaleki.
Und wenn Mose seine Hand emporhielt, siegte Israel; wenn er aber seine Hand niederließ, siegte Amalek.
12 Ka naʻe mamafa ʻae nima ʻo Mōsese pea naʻa nau toʻo ʻae maka ʻo tuku ia ke ne heka ai: pea naʻe poupou hake hono nima ʻe ʻElone mo Hua, ko e tokotaha ki hono toʻomataʻu, mo e taha ki hono toʻohema; pea naʻe taʻengāue hono nima ʻo aʻu ki he tō ʻae laʻā.
Aber die Hände Mose's wurden schwer; darum nahmen sie einen Stein und legten ihn unter ihn, daß er sich daraufsetzte. Aaron aber und Hur stützten ihm seine Hände, auf jeglicher Seite einer. Also blieben seine Hände fest, bis die Sonne unterging.
13 Pea naʻe ikuna ʻe Siosiua ʻa ʻAmaleki mo hono kakai ʻaki ʻae mata ʻoe heletā.
Und Josua dämpfte den Amalek und sein Volk durch des Schwertes Schärfe.
14 Pea naʻe fekau ʻe Sihova kia Mōsese, “Tohi ʻae meʻa ni ʻi ha tohi, ko e meʻa fakamanatu, pea lau ia ʻi he telinga ʻo Siosiua: he te u fakaʻauha ʻaupito ʻae fakamanatu ki ʻAmaleki mei he lalo langi.”
Und der HERR sprach zu Mose: Schreibe das zum Gedächtnis in ein Buch und befiehls's in die Ohren Josuas; denn ich will den Amalek unter dem Himmel austilgen, daß man sein nicht mehr gedenke.
15 Pea naʻe fokotuʻu ʻe Mōsese ʻae ʻesifeilaulau, ʻo ne ui hono hingoa ko Sihova-nisai:
Und Mose baute einen Altar und hieß ihn: Der HERR ist mein Panier.
16 He naʻa ne pehē, “Kuo fuakava ʻa Sihova, ʻe tauʻi maʻuaipē ʻe Sihova ʻa ʻAmaleki ʻi he toʻutangata ki he toʻutangata.”
Denn er sprach: Es ist ein Malzeichen bei dem Stuhl des HERRN, daß der HERR streiten wird wider Amalek von Kind zu Kindeskind.

< ʻEkisotosi 17 >