ʻEkisotosi 14
1 Pea naʻe folofola ʻa Sihova kia Mōsese, ʻo pehēange,
Sidan tala Herren til Moses, og sagde:
2 “Tala ki he fānau ʻa ʻIsileli ke nau afe ʻo ʻapitanga ʻi he ʻao ʻo Piheloti ʻi he vahaʻa ʻo Mikitoli mo e tahi, ʻo hanga tonu ki Peali-sefoni: mou ʻapitanga ʻi he feangai mo ia ʻo ofi ki tahi.
«Seg med Israels-folket at dei skal snu um og lægra seg framanfor Pi-Hakhirot, millom Migdol og havet; beint for Ba’al-Sefon, midt imot, skal de lægra dykk utmed havet.
3 Koeʻuhi ʻe lea ʻa Felo ki he fānau ʻa ʻIsileli, Kuo nau ʻefihia ʻi he fonua, kuo punusia ʻakinautolu ʻe he toafa.
Då kjem Farao til å segja um Israels-folket: «Dei hev kome på villstig, og finn ikkje ut or heidi att.»
4 Pea te u fakafefeka ʻae loto ʻo Felo, koeʻuhi ke ne tuli ʻakinautolu; pea te u ongolelei ai ʻia Felo mo ʻene kautau kotoa pē; ke ʻilo ai ʻe he kakai ʻIsipite ko Sihova au.” Pea naʻa nau fai ia.
Og eg vil herda hugen åt Farao, so han set etter deim; då skal eg syna magti mi på Farao og heile heren hans, og egyptarane skal få kjenna at eg er Herren.» So gjorde dei som Herren sagde.
5 Pea naʻe tala ki he tuʻi ʻo ʻIsipite kuo hola ʻae kakai: pea naʻe kovi leva ʻae loto ʻo Felo, mo ʻene kau tamaioʻeiki ki he kakai, pea nau pehē, “Ko e hā kuo tau fai ai ʻae meʻa ni, ke tuku ʻa ʻIsileli ke ʻalu mei heʻenau tauhi ʻakitautolu?”
Då kongen i Egyptarland fekk vita at Israels-folket hadde rømt landet, då skifte han hug, både han og mennerne hans, og dei sagde: «Kva hev me gjort, som slepte Israel utor tenesta?»
6 Pea naʻa ne teuʻi leva ʻene saliote, ʻo ne ʻave ʻa hono kakai mo ia:
So beitte han fyre vogni si, og herfolket sitt tok han med seg.
7 Pea ne ʻave ʻae saliote fili ʻe onongeau, mo e ngaahi saliote kotoa pē ʻo ʻIsipite pea naʻe taki taha kotoa pē ʻa hono ʻeikitau.
Seks hundrad utvalde vogner tok han, og sidan kvar vogn som fanst i Egyptarland, og kjempor var det på alle.
8 Pea naʻe fakafefeka ʻe Sihova ʻae loto ʻo Felo ko e tuʻi ʻo ʻIsipite, pea naʻa ne tuli ki he fānau ʻa ʻIsileli: pea naʻe ʻalu atu ʻae fānau ʻa ʻIsileli mo e nima māʻolunga.
For Herren herde hugen åt Farao, egyptarkongen, so han sette etter Israels-folket. Israels-mennerne tok ut med verja i hand,
9 Ka naʻe tuli ʻakinautolu ʻe he kakai ʻIsipite, ko e fanga hoosi kotoa pē, mo e ngaahi saliote ʻo Felo, mo ʻene kau tangata heka hoosi, mo ʻene tau, ʻonau maʻu ʻakinautolu ʻi heʻenau ʻapitanga ʻo ofi ki tahi, ʻi he potu ʻo Piheloti, ʻi he ʻao ʻo Peali-sefoni.
men egyptarane sette etter, alle vognhestarne åt Farao og riddarane og hermagti hans, og nådde deim att utmed havet, der dei hadde lægra seg, tett innmed Pi-Hakhirot, midt for Ba’al-Sefon.
10 Pea ʻi he ʻunuʻunu ʻo ofi ʻa Felo, pea hanga hake ʻae mata ʻoe fānau ʻa ʻIsileli, pea vakai, ʻoku tuli ʻakinautolu ʻe he kakai ʻIsipite; naʻa nau manavahē lahi: pea tangi kalanga ʻae fānau ʻa ʻIsileli kia Sihova.
Farao kom næmare og næmare, og då Israels-folket skulde sjå til, då såg dei egyptarane kom setjande etter deim. Då vart Israels-folket fælande rædde, og ropa til Herren.
11 Pea naʻa nau pehē kia Mōsese, ‘Naʻe ʻikai ha tanuʻanga ʻi ʻIsipite, ko ia kuo ke ʻomi ai ʻakimautolu ke mate ʻi he toafa? Ko e hā kuo ke fai pehē ai kiate kimautolu, ke fetuku ʻakimautolu mei ʻIsipite?
Og dei sagde med Moses: «Fanst det då ikkje graver i Egyptarland, med di du laut hava oss hit og lata oss døy i villmarki? Kvi gjorde du oss dette og lokka oss burt frå Egyptarland?
12 ʻIkai ko e lea eni naʻa mau tala kiate koe ʻi ʻIsipite, ʻo pehē, Tuku ai pe ʻakimautolu, koeʻuhi ke mau tauhi ʻae kakai ʻIsipite? He tā ne lelei lahi ʻemau tauhi ʻae kakai ʻIsipite, ʻi heʻemau mate ʻi he toafa.”
Var det ikkje det me sagde med deg i Egyptarland! «Lat oss vera i fred!» sagde me, «me vil tena egyptarane; det er betre for oss, det, enn å døy i ville heidi.»»
13 Pea pehē ʻe Mōsese ki he kakai, “ʻOua te mou manavahē, tuʻu fakalongolongo pe, ʻo mamata ki he fakamoʻui ʻa Sihova, ʻaia te ne fakahā kiate kimoutolu he ʻaho ni: he ko e kakai ʻIsipite kuo mou mamata ki ai he ʻaho ni, ʻe ʻikai te mou toe mamata ki ai ʻo lauikuonga.
Då sagde Moses til folket: «Ver ikkje rædde! Statt no her og sjå den hjelpi som Herren vil senda dykk i dag; for likso visst som de ser egyptarane i dag, likso visst skal de aldri sjå deim meir i all æva.
14 ʻE tau ʻa Sihova maʻamoutolu, pea te mou fakalongo pe.”
Herren vil strida for dykk, og de skal halda dykk stille.»
15 Pea naʻe folofola ʻa Sihova kia Mōsese, “Ko e hā ʻoku ke tangi ai kiate au? Lea ki he fānau ʻa ʻIsileli ke nau ʻalu atu pe.
Og Herren sagde til Moses: «Kvi kallar du på meg? Seg med Israels-folket at dei skal taka i vegen!
16 Ka ke hiki hake ho tokotoko, ʻo mafao atu ho nima ki tahi, ʻo fakavaeua ia: pea ʻe ʻalu ʻae fānau ʻa ʻIsileli ʻi he kelekele mōmoa ʻi he loto tahi.
Og du skal lyfte staven din, og retta handi ut yver havet og kløyva det, so Israels-folket kann ganga midt igjenom havet på turre botnen.
17 Pea ko au, vakai, te u fakafefeka ʻae loto ʻoe kakai ʻIsipite, pea te nau muimui ʻiate kinautolu; pea te u maʻu ʻae ongoongo ʻia Felo, pea mo ʻene kautau kotoa pē, mo ʻene ngaahi saliote, mo ʻene kau tangata heka hoosi.
Men eg vil herda hugen åt egyptarane, so dei set etter deim. Då skal eg syna magti mi på Farao og heile hans her, på vognerne og riddarane hans.
18 Pea ʻe ʻilo ʻe he kakai ʻIsipite ko au ko Sihova, hili ʻae fakaongoongo au ʻia Felo, mo ʻene ngaahi saliote, mo ʻene kau tangata heka hoosi.”
Og egyptarane skal få kjenna at eg er Herren, når eg brukar veldet mitt på Farao og vognerne og riddarane hans.»
19 Pea ko e ʻāngelo ʻae ʻOtua, ʻaia naʻe ʻalu muʻomuʻa ʻi he fononga ʻo ʻIsileli, naʻe hiki ʻo ʻalu kimui ʻiate kinautolu; pea ko e pou ʻoe ʻao naʻe hiki ia mei honau ʻao, ʻo tuʻu kimui ʻiate kinautolu:
Og Guds engel, som gjekk fyre Israels-heren, tukka seg og steig attum deim: skystopulen, som var framanfor deim, flutte seg og vart standande attanfor,
20 Pea naʻe haʻu ia ʻo tuʻu ʻi he vahaʻa ʻoe kakai ʻIsipite mo e kakai ʻIsileli; pea ko e ʻao ia mo e fakapoʻuli [kiate kinautolu ]na, ka naʻe fakamaama ia [kiate kinautolu ]ni: ko ia naʻe ʻikai hoko ai ʻae taha ki he taha ʻi he pō kotoa ko ia.
so han kom imillom egyptarane og Israels-heren; på den eine sida var han skum og myrk, og på hi sida lyste han upp natti, og herarne kom ikkje innåt kvarandre heile natti.
21 Pea naʻe mafao atu ʻae nima ʻo Mōsese ki tahi; pea naʻe pule ʻa Sihova ke foki ʻae tahi ʻi he matangi mālohi mei hahake, ʻi he pō kotoa ko ia, ʻo ne ngaohi ʻae tahi ke mōmoa, pea naʻe vaeua ʻae ngaahi vai.
Då rette Moses handi si ut yver havet, og Herren sende ei strid austanvind, som bles heile natti, so vatnet dreiv undan: han gjorde havet til turt land, og vatnet kløyvde seg.
22 Pea naʻe ʻalu mōmoa ʻae fānau ʻa ʻIsileli ʻi he loto tahi: pea ko e ʻā kiate kinautolu ʻae vai ʻi he nima toʻomataʻu, mo e nima toʻohema.
Og Israels-folket gjekk tvert gjenom havet på turre grunnen, og vatnet stod som ein mur både på høgre og vinstre sida.
23 Pea tuli ʻe he kakai ʻIsipite, ʻonau ʻalu ʻo muimui ʻiate kinautolu ki loto tahi, ʻio, ʻae ngaahi hoosi kotoa pē ʻa Felo, mo ʻene ngaahi saliote, mo e kau heka hoosi.
Men egyptarane sette etter, og fylgde til midt ut i havet, alle hestarne åt Farao og vognerne og riddarane hans.
24 Pea ʻi he hoko ʻae lakanga leʻo pongipongi, naʻe ʻafio ʻa Sihova ki he kau tau ʻo ʻIsipite mei he pou ʻoe afi mo e ʻao, ʻo ne veuveuki ʻae tau ʻae kakai ʻIsipite,
So hende det fyrstundes i otta at Herren såg ned på egyptarheren frå eld- og skystopulen og forvilla egyptarheren.
25 ʻO ne toʻo ʻae vaʻe mei heʻenau ngaahi saliote; ko ia naʻe tohongataʻa ai: pea pehē ʻe he kakai ʻIsipite, “Ke tau hola mei he ʻao ʻo ʻIsileli; he ʻoku tau maʻanautolu ʻa Sihova kiate kitautolu ʻIsipite.”
Han slo hjuli undan vognerne deira, so det gjekk tungt for deim å koma fram. Då sagde egyptarane: «Lat oss røma for Israel! For Herren er med deim og strider mot egyptarane!»
26 Pea folofola ʻa Sihova kia Mōsese, “Mafao atu ho nima ki tahi, koeʻuhi ke toe haʻu ʻae tahi ki he kakai ʻIsipite, pea ki heʻenau ngaahi saliote, pea mo e kau tangata heka hoosi.”
Og Herren sagde til Moses: «Rett handi di ut yver havet, so skal vatnet fløyma attende yver egyptarane, yver vognerne og riddarane deira!»
27 Pea mafao atu ʻae nima ʻo Mōsese ki tahi, pea pongipongi ai, naʻe toe tau mai ʻae tahi ʻi heʻene mālohi; pea hola ai ʻae kakai ʻIsipite; ka naʻe liaki ʻe Sihova ʻae kakai ʻIsipite ʻi loto tahi.
So rette Moses handi ut yver havet, og då det leid imot morgonen, kom havet veltande attende i det gamle romet sitt, men egyptarane rømde beint imot bårorne, og Herren støytte deim midt ut i havet.
28 Pea naʻe tau mai ʻae tahi, ʻo lōmakiʻi ʻae ngaahi saliote ʻa Felo, mo e kau tangata heka hoosi, pea mo e tau kotoa pē naʻe haʻu ki tahi ʻo tuli ʻakinautolu; naʻe ʻikai ke hao ha tokotaha.
Vatnet flødde i hop att, og gøymde vognerne og riddarane i heile Farao-heren, som hadde fylgt etter deim ut i havet; det vart ikkje att ein einast ein.
29 Ka naʻe ʻalu pe ʻae fānau ʻa ʻIsileli ʻi he mōmoa ʻi loto tahi: pea hangē ko e ʻā maka ʻae tahi kiate kinautolu ʻi he nima toʻomataʻu, mo e toʻohema.
Men Israels-folket gjekk tvert igjenom havet på turre sanden, og vatnet stod som ein mur på både sidorne, både den høgre og den vinstre.
30 Naʻe pehē hono fakamoʻui ʻe Sihova ʻa ʻIsileli ʻi he ʻaho ko ia mei he nima ʻoe kakai ʻIsipite; pea naʻe mamata ʻa ʻIsileli ki he kakai mate ʻo ʻIsipite, ʻi he matātahi.
Soleis berga Herren den dagen Israel for egyptarane, og Israel skoda egyptarane korleis dei låg daude på havstrandi.
31 Pea naʻe mamata ʻa ʻIsileli ki he ngāue lahi ko ia, ʻaia naʻe fai ʻe Sihova ki he kakai ʻIsipite; pea naʻe manavahē ʻae kakai kia Sihova, ʻo tui kia Sihova, mo ʻene tamaioʻeiki ko Mōsese.
Og då folket såg Guds allmagt på det han gjorde med egyptarane, då fekk dei age for Herren, og dei trudde på Herren og på Moses, tenaren hans.
