ʻEkisotosi 14
1 Pea naʻe folofola ʻa Sihova kia Mōsese, ʻo pehēange,
Locutus est autem Dominus ad Moysen, dicens:
2 “Tala ki he fānau ʻa ʻIsileli ke nau afe ʻo ʻapitanga ʻi he ʻao ʻo Piheloti ʻi he vahaʻa ʻo Mikitoli mo e tahi, ʻo hanga tonu ki Peali-sefoni: mou ʻapitanga ʻi he feangai mo ia ʻo ofi ki tahi.
Loquere filiis Israel: Reversi castrametentur e regione Phihahiroth quae est inter Magdalum et mare contra Beelsephon: in conspectu eius castra ponetis super mare.
3 Koeʻuhi ʻe lea ʻa Felo ki he fānau ʻa ʻIsileli, Kuo nau ʻefihia ʻi he fonua, kuo punusia ʻakinautolu ʻe he toafa.
Dicturusque est Pharao super filiis Israel: Coartati sunt in terra, conclusit eos desertum.
4 Pea te u fakafefeka ʻae loto ʻo Felo, koeʻuhi ke ne tuli ʻakinautolu; pea te u ongolelei ai ʻia Felo mo ʻene kautau kotoa pē; ke ʻilo ai ʻe he kakai ʻIsipite ko Sihova au.” Pea naʻa nau fai ia.
Et indurabo cor eius, ac persequetur vos: et glorificabor in Pharaone, et in omni exercitu eius. scientque Aegyptii quia ego sum Dominus. Feceruntque ita.
5 Pea naʻe tala ki he tuʻi ʻo ʻIsipite kuo hola ʻae kakai: pea naʻe kovi leva ʻae loto ʻo Felo, mo ʻene kau tamaioʻeiki ki he kakai, pea nau pehē, “Ko e hā kuo tau fai ai ʻae meʻa ni, ke tuku ʻa ʻIsileli ke ʻalu mei heʻenau tauhi ʻakitautolu?”
Et nunciatum est regi Aegyptiorum quod fugisset populus: immutatumque est cor Pharaonis et servorum eius super populum, et dixerunt: Quid voluimus facere ut dimitteremus Israel, ne serviret nobis?
6 Pea naʻa ne teuʻi leva ʻene saliote, ʻo ne ʻave ʻa hono kakai mo ia:
Iunxit ergo currum, et omnem populum suum assumpsit secum.
7 Pea ne ʻave ʻae saliote fili ʻe onongeau, mo e ngaahi saliote kotoa pē ʻo ʻIsipite pea naʻe taki taha kotoa pē ʻa hono ʻeikitau.
Tulitque sexcentos currus electos, et quidquid in Aegypto curruum fuit: et duces totius exercitus.
8 Pea naʻe fakafefeka ʻe Sihova ʻae loto ʻo Felo ko e tuʻi ʻo ʻIsipite, pea naʻa ne tuli ki he fānau ʻa ʻIsileli: pea naʻe ʻalu atu ʻae fānau ʻa ʻIsileli mo e nima māʻolunga.
Induravitque Dominus cor Pharaonis regis Aegypti, et persecutus est filios Israel: at illi egressi sunt in manu excelsa.
9 Ka naʻe tuli ʻakinautolu ʻe he kakai ʻIsipite, ko e fanga hoosi kotoa pē, mo e ngaahi saliote ʻo Felo, mo ʻene kau tangata heka hoosi, mo ʻene tau, ʻonau maʻu ʻakinautolu ʻi heʻenau ʻapitanga ʻo ofi ki tahi, ʻi he potu ʻo Piheloti, ʻi he ʻao ʻo Peali-sefoni.
Cumque persequerentur Aegyptii vestigia praecedentium, repererunt eos in castris super mare: omnis equitatus et currus Pharaonis, et universus exercitus erant in Phihahiroth contra Beelsephon.
10 Pea ʻi he ʻunuʻunu ʻo ofi ʻa Felo, pea hanga hake ʻae mata ʻoe fānau ʻa ʻIsileli, pea vakai, ʻoku tuli ʻakinautolu ʻe he kakai ʻIsipite; naʻa nau manavahē lahi: pea tangi kalanga ʻae fānau ʻa ʻIsileli kia Sihova.
Cumque appropinquasset Pharao, levantes filii Israel oculos, viderunt Aegyptios post se: et timuerunt valde: clamaveruntque ad Dominum,
11 Pea naʻa nau pehē kia Mōsese, ‘Naʻe ʻikai ha tanuʻanga ʻi ʻIsipite, ko ia kuo ke ʻomi ai ʻakimautolu ke mate ʻi he toafa? Ko e hā kuo ke fai pehē ai kiate kimautolu, ke fetuku ʻakimautolu mei ʻIsipite?
et dixerunt ad Moysen: Forsitan non erant sepulchra in Aegypto, ideo tulisti nos ut moreremur in solitudine: quid hoc facere voluisti, ut educeres nos ex Aegypto?
12 ʻIkai ko e lea eni naʻa mau tala kiate koe ʻi ʻIsipite, ʻo pehē, Tuku ai pe ʻakimautolu, koeʻuhi ke mau tauhi ʻae kakai ʻIsipite? He tā ne lelei lahi ʻemau tauhi ʻae kakai ʻIsipite, ʻi heʻemau mate ʻi he toafa.”
Nonne iste est sermo, quem loquebamur ad te in Aegypto, dicentes: Recede a nobis, ut serviamus Aegyptiis? multo enim melius erat servire eis, quam mori in solitudine.
13 Pea pehē ʻe Mōsese ki he kakai, “ʻOua te mou manavahē, tuʻu fakalongolongo pe, ʻo mamata ki he fakamoʻui ʻa Sihova, ʻaia te ne fakahā kiate kimoutolu he ʻaho ni: he ko e kakai ʻIsipite kuo mou mamata ki ai he ʻaho ni, ʻe ʻikai te mou toe mamata ki ai ʻo lauikuonga.
Et ait Moyses ad populum: Nolite timere: state, et videte magnalia Domini quae facturus est hodie: Aegyptios enim, quos nunc videtis, nequaquam ultra videbitis usque in sempiternum.
14 ʻE tau ʻa Sihova maʻamoutolu, pea te mou fakalongo pe.”
Dominus pugnabit pro vobis, et vos tacebitis.
15 Pea naʻe folofola ʻa Sihova kia Mōsese, “Ko e hā ʻoku ke tangi ai kiate au? Lea ki he fānau ʻa ʻIsileli ke nau ʻalu atu pe.
Dixitque Dominus ad Moysen: Quid clamas ad me? Loquere filiis Israel ut proficiscantur.
16 Ka ke hiki hake ho tokotoko, ʻo mafao atu ho nima ki tahi, ʻo fakavaeua ia: pea ʻe ʻalu ʻae fānau ʻa ʻIsileli ʻi he kelekele mōmoa ʻi he loto tahi.
Tu autem eleva virgam tuam, et extende manum tuam super mare, et divide illud: ut gradiantur filii Israel in medio mari per siccum.
17 Pea ko au, vakai, te u fakafefeka ʻae loto ʻoe kakai ʻIsipite, pea te nau muimui ʻiate kinautolu; pea te u maʻu ʻae ongoongo ʻia Felo, pea mo ʻene kautau kotoa pē, mo ʻene ngaahi saliote, mo ʻene kau tangata heka hoosi.
Ego autem indurabo cor Aegyptiorum ut persequantur vos: et glorificabor in Pharaone, et in omni exercitu eius, et in curribus et in equitibus illius.
18 Pea ʻe ʻilo ʻe he kakai ʻIsipite ko au ko Sihova, hili ʻae fakaongoongo au ʻia Felo, mo ʻene ngaahi saliote, mo ʻene kau tangata heka hoosi.”
Et scient Aegyptii quia ego sum Dominus cum glorificatus fuero in Pharaone, et in curribus atque in equitibus eius.
19 Pea ko e ʻāngelo ʻae ʻOtua, ʻaia naʻe ʻalu muʻomuʻa ʻi he fononga ʻo ʻIsileli, naʻe hiki ʻo ʻalu kimui ʻiate kinautolu; pea ko e pou ʻoe ʻao naʻe hiki ia mei honau ʻao, ʻo tuʻu kimui ʻiate kinautolu:
Tollensque se angelus Domini, qui praecedebat castra Israel, abiit post eos: et cum eo pariter columna nubis, priora dimittens, post tergum
20 Pea naʻe haʻu ia ʻo tuʻu ʻi he vahaʻa ʻoe kakai ʻIsipite mo e kakai ʻIsileli; pea ko e ʻao ia mo e fakapoʻuli [kiate kinautolu ]na, ka naʻe fakamaama ia [kiate kinautolu ]ni: ko ia naʻe ʻikai hoko ai ʻae taha ki he taha ʻi he pō kotoa ko ia.
stetit, inter castra Aegyptiorum et castra Israel: et erat nubes tenebrosa, et illuminans noctem, ita ut ad se invicem toto noctis tempore accedere non valerent.
21 Pea naʻe mafao atu ʻae nima ʻo Mōsese ki tahi; pea naʻe pule ʻa Sihova ke foki ʻae tahi ʻi he matangi mālohi mei hahake, ʻi he pō kotoa ko ia, ʻo ne ngaohi ʻae tahi ke mōmoa, pea naʻe vaeua ʻae ngaahi vai.
Cumque extendisset Moyses manum super mare, abstulit illud Dominus flante vento vehementi et urente tota nocte, et vertit in siccum: divisaque est aqua.
22 Pea naʻe ʻalu mōmoa ʻae fānau ʻa ʻIsileli ʻi he loto tahi: pea ko e ʻā kiate kinautolu ʻae vai ʻi he nima toʻomataʻu, mo e nima toʻohema.
Et ingressi sunt filii Israel per medium sicci maris: erat enim aqua quasi murus a dextra eorum et laeva.
23 Pea tuli ʻe he kakai ʻIsipite, ʻonau ʻalu ʻo muimui ʻiate kinautolu ki loto tahi, ʻio, ʻae ngaahi hoosi kotoa pē ʻa Felo, mo ʻene ngaahi saliote, mo e kau heka hoosi.
Persequentesque Aegyptii ingressi sunt post eos, et omnis equitatus Pharaonis, currus eius et equites per medium maris.
24 Pea ʻi he hoko ʻae lakanga leʻo pongipongi, naʻe ʻafio ʻa Sihova ki he kau tau ʻo ʻIsipite mei he pou ʻoe afi mo e ʻao, ʻo ne veuveuki ʻae tau ʻae kakai ʻIsipite,
Iamque advenerat vigilia matutina, et ecce respiciens Dominus super castra Aegyptiorum per columnam ignis et nubis, interfecit exercitum eorum:
25 ʻO ne toʻo ʻae vaʻe mei heʻenau ngaahi saliote; ko ia naʻe tohongataʻa ai: pea pehē ʻe he kakai ʻIsipite, “Ke tau hola mei he ʻao ʻo ʻIsileli; he ʻoku tau maʻanautolu ʻa Sihova kiate kitautolu ʻIsipite.”
et subvertit rotas curruum, ferebanturque in profundum. Dixerunt ergo Aegyptii: Fugiamus Israelem: Dominus enim pugnat pro eis contra nos.
26 Pea folofola ʻa Sihova kia Mōsese, “Mafao atu ho nima ki tahi, koeʻuhi ke toe haʻu ʻae tahi ki he kakai ʻIsipite, pea ki heʻenau ngaahi saliote, pea mo e kau tangata heka hoosi.”
Et ait Dominus ad Moysen: Extende manum tuam super mare, ut revertantur aquae ad Aegyptios super currus et equites eorum.
27 Pea mafao atu ʻae nima ʻo Mōsese ki tahi, pea pongipongi ai, naʻe toe tau mai ʻae tahi ʻi heʻene mālohi; pea hola ai ʻae kakai ʻIsipite; ka naʻe liaki ʻe Sihova ʻae kakai ʻIsipite ʻi loto tahi.
Cumque extendisset Moyses manum contra mare, reversum est primo diluculo ad priorem locum: fugientibusque Aegyptiis occurrerunt aquae, et involvit eos Dominus in mediis fluctibus.
28 Pea naʻe tau mai ʻae tahi, ʻo lōmakiʻi ʻae ngaahi saliote ʻa Felo, mo e kau tangata heka hoosi, pea mo e tau kotoa pē naʻe haʻu ki tahi ʻo tuli ʻakinautolu; naʻe ʻikai ke hao ha tokotaha.
Reversaeque sunt aquae, et operuerunt currus et equites cuncti exercitus Pharaonis, qui sequentes ingressi fuerant mare: nec unus quidem superfuit ex eis.
29 Ka naʻe ʻalu pe ʻae fānau ʻa ʻIsileli ʻi he mōmoa ʻi loto tahi: pea hangē ko e ʻā maka ʻae tahi kiate kinautolu ʻi he nima toʻomataʻu, mo e toʻohema.
Filii autem Israel perrexerunt per medium sicci maris, et aquae eis erant quasi pro muro a dextris et a sinistris:
30 Naʻe pehē hono fakamoʻui ʻe Sihova ʻa ʻIsileli ʻi he ʻaho ko ia mei he nima ʻoe kakai ʻIsipite; pea naʻe mamata ʻa ʻIsileli ki he kakai mate ʻo ʻIsipite, ʻi he matātahi.
liberavitque Dominus in die illa Israel de manu Aegyptiorum.
31 Pea naʻe mamata ʻa ʻIsileli ki he ngāue lahi ko ia, ʻaia naʻe fai ʻe Sihova ki he kakai ʻIsipite; pea naʻe manavahē ʻae kakai kia Sihova, ʻo tui kia Sihova, mo ʻene tamaioʻeiki ko Mōsese.
Et viderunt Aegyptios mortuos super littus maris, et manum magnam quam exercuerat Dominus contra eos: timuitque populus Dominum, et crediderunt Domino, et Moysi servo eius.
