Teutalonome 14
1 “Ko e fānau ʻakimoutolu ʻa Sihova ko homou ʻOtua: ʻoua naʻa mou tafaʻi ʻakimoutolu, pe fafai homou foʻi laʻē koeʻuhi ko e pekia.
De er Guds born; de må ikkje skjera dykk i holdet, eller raka dykk snaude frami skallen av di de syrgjer yver ein avliden.
2 He ko e kakai māʻoniʻoni koe kia Sihova ko ho ʻOtua, pea kuo fili koe ʻe Sihova ke hoko ko e kakai ʻofeina kiate ia, ʻo lahi hake ʻi he ngaahi puleʻanga kotoa pē ʻaia ʻoku ʻi he funga ʻo māmani.
For eit heilagt folk er du, vigt åt Herren, din Gud; deg hev Herren valt til sitt eigande folk framum alle andre folk på heile jordi.
3 “ʻOua naʻa ke kai ha meʻa fakalielia ʻe taha.
Du må ikkje eta noko som er ufyselegt.
4 Ko eni ʻae fanga manu ke mou kai: ko e pulu, mo e sipi, pea mo e kosi.
Dette er dei dyri de må eta: Uksen, sauen og geiti,
5 Ko e haʻate, mo e ʻanitelope, mo e tia mo e kosi kai vao, mo e tisone, mo e pulu ʻoe vao, mo e semela.
hjorten og gasella og antilopen og steinbukken og dådyret og villuksen og villgeiti.
6 Pea mo e manu kotoa pē ʻoku mavaeua ʻae ʻaofivaʻe, mo vahevahe ke ua hono pesipesi, mo lamu ʻangaua ʻene kai ʻi he fanga manu, ko ia ke mou kai.
Alle firføtte dyr som hev klauver, og som jortar, deim kann de eta.
7 Ka ko ia ʻi ai ʻoku lamu ʻangaua ʻene kai, pea mo ia ʻoku mavaeua ʻae vaʻe; ʻo hangē ko e kāmeli, mo e hea, mo e lāpisi: he ʻoku nau lamu ʻangaua ʻenau kai, ka ʻoku ʻikai mavaeua honau ʻaofivaʻe: ko ia ia ʻoku taʻemaʻa kiate kimoutolu.
Det er berre desse de ikkje må eta av deim som jortar og av deim som hev klauver: Kamelen og haren og bergtassen, for dei jortar, men hev ikkje klauver; dei skal vera ureine for dykk -
8 Pea ko e puaka, ʻoku vahevahe hono pesipesi, ka ʻoku ʻikai te ne lamu ʻangaua ʻene kai, ʻoku taʻemaʻa ia kiate kimoutolu: ʻoua naʻa mou kai honau kakano, pe ala ki honau sino mate.
og svinet, for det hev klauver, men jortar ikkje; det skal vera ureint for dykk. Kjøtet av dei dyri må de ikkje eta, og er dei daude, so må de ikkje koma nær deim.
9 “Ko eni ia ʻi he meʻa moʻui kotoa pē ʻoku ʻi he vai te mou kai: ko ia kotoa pē ʻoku kaponga mo ʻuno te mou kai:
Høyr so kva de må eta av det som er i vatnet: Alt som hev uggar og reist, kann de eta.
10 Pea ko ia kotoa pē ʻoku ʻikai kaponga mo ʻuno ʻoua naʻa mou kai: ʻoku taʻemaʻa ia kiate kimoutolu.
Men det som ikkje hev uggar og reist, må de ikkje eta; det skal vera ureint for dykk.
11 “ʻI he manu maʻa kotoa pē ʻoku kapakau te mou kai.
Alle reine fuglar kann de eta.
12 Ka ko kinautolu ni ʻoua naʻa mou kai: ko e ʻikale mo e ʻosifalesi mo e ʻosipale,
Det er berre desse fuglane de ikkje må eta: Ørnen og gribben og sjøørnen
13 Mo e kaite, mo e volita ʻi hono faʻahinga,
og glenta og heile falkeætti
14 Mo e leveni kotoa pē ʻi hono faʻahinga,
og alle fuglar av ramneætti
15 Mo e lulu, mo e taiseni ʻoe poʻuli, mo e kuko, mo e taiseni ʻi hono faʻahinga.
og strussen og gauken og måsen og alle haukeslagi,
16 Ko e peka, mo e lulu lahi, mo e suani,
kattula og stunulven og kveldknarren
17 Mo e lofa, mo e sia ʻikale, mo e komolanite,
og hegren og etslegribben og kavfuglen
18 Mo e sitoaki, mo e motuku ʻi hono ngaahi faʻahinga, mo e lapiuingi, mo e pekalu.
og storken og heidloi og alle andre fuglar av same ætti, og herfuglen og skinnvengja.
19 Mo e ngaahi meʻa totolo kotoa pē ʻoku puna, ʻoku taʻemaʻa ia kiate kimoutolu: ʻoua naʻa kai ia.
Alt flugjande krek skal vera ureint for dykk; de må ikkje eta det.
20 Ka ko e ngaahi manu kapakau kotoa pē ʻoku maʻa ke mou kai.
Men alt fljugande som er reint, kann de eta.
21 “ʻOua naʻa mou kai ha meʻa ʻe taha ʻoku mate mahaki pe; ke ke ʻatu ia ki he muli ʻoku ʻi ho lotoʻā, koeʻuhi ke ne kai ia; pea ke fakatau ia ki he muli: he ko e kakai māʻoniʻoni koe kia Sihova ko ho ʻOtua. ʻOua naʻa ke haka ʻae ʻuhikiʻi manu ʻi he huhuʻa ʻo ʻene faʻē.
De må ikkje eta noko som er sjølvdaudt! Du kann gjeva det til dei framande som bur millom dykk, so dei kann eta det, eller og kann du selja det til utlendingar; for du er eit heilagt folk, vigt til Herren, din Gud. Du skal ikkje sjoda eit kid i mjølki åt mor si.
22 Ke ke tukuhau moʻoni ʻaki hono tupu kotoa pē ʻo hoʻo tenga, ʻaia ʻoku tupu ʻi he ngoue ʻi he taʻu tuku fakaholo.
Tiendi av avlingi di, av alt det som veks på marki år etter år, skal du taka med deg
23 Pea ke kai ʻi he ʻao ʻo Sihova ko ho ʻOtua, ʻi he potu ʻaia ʻe fili ʻe ia ke tuku ki ai hono huafa, hono vahe hongofulu ʻo hoʻo uite, mo hoʻo uaine, pea mo hoʻo lolo, mo e ngaahi ʻuluaki fānau ʻo hoʻo fanga manu lalahi, pea ʻi hoʻo fanga manu siʻi; koeʻuhi ke ke ʻilo ke manavahē maʻuaipē kia Sihova ko ho ʻOtua.
til den staden som Herren, din Gud, vel seg til bustad; der skal du halda måltid for hans åsyn, og eta tiendi av kornet ditt og av vinen og oljen, og frumsungarne av storfeet og småfeet ditt, so du kann læra å ottast Herren, din Gud, alle dagar.
24 Pea kapau ʻoku lōloa fau ʻae hala kiate koe, ko ia ʻoku ʻikai ai te ke faʻa fua ia ki ai; pe ʻoku mamaʻo ʻaupito meiate koe ʻae potu ʻaia ʻe fili ʻe Sihova ko ho ʻOtua ke tuku ki ai hono huafa, ʻi he hili hono tāpuakiʻi koe ʻe Sihova ko ho ʻOtua:
Men er vegen for lang for deg, er den staden som Herren, din Gud, hev valt seg til bustad for langt burte, og hev Herren velsigna deg med so rik ei grøda at du ikkje kann føra tiendi dit,
25 Te ke toki maʻu ʻaki ia ʻae paʻanga, pea ke nonoʻo ʻae paʻanga ʻi ho nima, pea ke ʻalu ki he potu ʻaia ʻe fili ʻe Sihova ko ho ʻOtua:
so skal du gjera det i pengar, og pengarne skal du knyta inn i eit plagg og taka med deg til den staden som Herren, din Gud, hev valt seg ut.
26 Pea ke ʻatu ʻae ngaahi paʻanga ko ia ki he meʻa kotoa pē ʻoku ke holi ki ai, ʻae fanga pulu, pe ko e sipi, pe ko e uaine, pe ko e inu mālohi, pe ko e meʻa ʻoku ke holi ki ai; pea te ke kai ai ʻi he ʻao ʻo Sihova ko ho ʻOtua, pea te ke fiefia, ʻa koe, pea mo ho kaungā nofoʻanga,
For dei pengarne skal du då kjøpa alt det du hev hug til, uksar og sauer og vin og sterke drykkjer, alt det som hugen din trår etter, og so skal du halda måltid der for Herrens åsyn, og gleda deg, du og huslyden din.
27 Pea mo e Livai ʻoku ʻi ho lotoʻā ʻoua naʻa ke liʻaki ia; he ʻoku ʻikai hano vahe pe tofiʻa mo kimoutolu.
Og leviten som bur hjå deg, må du ikkje gløyma; for han hev ikkje fenge nokon arvlut liksom du.
28 “ʻI he ngataʻanga ʻo hono tolu taʻu, te ke ʻomi ʻae vahe hongofulu kotoa pē kuo tupu kiate koe ʻi he taʻu ko ia, pea te ke fokotuʻu ia ʻi ho lotoʻā:
Tridje kvart år skal du taka undan heile tiendi av det du hev avla det året, og leggja det upp i byarne dine.
29 Pea ko e Livai, (koe meʻa ʻi he ʻikai hano vāhenga pe tofiʻa fakataha mo koe, ) mo e muli, mo e tamai mate, mo e uitou, ʻaia ʻoku ʻi ho ngaahi lotoʻā, ʻe haʻu ia, ʻo kai pea fiemālie; koeʻuhi ke tāpuakiʻi koe ʻe Sihova ko ho ʻOtua ʻi he ngaahi ngāue kotoa pē ʻa ho nima ʻaia ʻoku ke fai.
So skal levitarne koma; for dei hev ingen arvlut liksom du; og dei framande og farlause og enkjorne som bur innan portarne dykkar, skal koma, og få det dei treng. Då skal Herren, din Gud, velsigna deg i alt det du gjer og tek deg fyre.
