ʻAmosi 9
1 Naʻa ku mamata kia Sihova naʻe ʻafio mei he feilaulauʻanga: pea naʻa ne pehē, “Taaʻi ʻae ʻakau fakalava ʻoe matapā, kae lulululu hono pou; pea taaʻi ʻakinautolu kotoa pē ʻi honau ʻulu; pea te u tāmateʻi ʻae tomui ʻokinautolu ʻaki ʻae heletā: ko ia ʻoku hola ʻe ʻikai te ne hao, pea ko ia ʻoku hao ʻe ʻikai fakamoʻui ia.
Eens schouwde ik Jahweh, staande naast het altaar. En Hij sprak: Sla het altaarblad, Zodat de voetstukken dreunen; Sla ze te pletter op alle hoofden: Wie nog overblijft, dood Ik met het zwaard. Niemand van hen zal ontvluchten, Niemand hunner ontkomen.
2 Neongo ʻoku nau keli hifo ki heli, ʻe maʻu ʻakinautolu mei ai ʻe hoku nima; neongo ʻoku nau kaka hake ki he langi, te u ʻomi ʻakinautolu ki lalo: (Sheol h7585)
Al dringen ze door in het dodenrijk, Mijn hand haalt ze terug; Al stijgen ze op naar de hemel, Ik smijt ze omlaag; (Sheol h7585)
3 Neongo ʻoku nau fufū ʻakinautolu ʻi he funga ʻo Kameli, te u kumi pea ʻave ʻakinautolu mei ai; pea neongo ʻoku nau fufū mei hoku ʻao ʻi he kilisi tahi, te u fekau mei ai ʻae ngata, pea te ne ʻuusi ʻakinautolu:
Al verbergen ze zich op de top van de Karmel, Ik spoor ze op, en sleur ze weg. Al verschuilen ze zich voor mijn ogen op de bodem der zee, Ik gebied daar de Draak, ze te bijten;
4 Pea neongo ʻoku nau ʻalu pōpula ʻi he ʻao ʻo honau ngaahi fili, te u fekau mei ai ʻae heletā, pea te ne tāmateʻi ʻakinautolu: pea te u hanga hoku fofonga kiate kinautolu ke kovi, pea ʻikai ke lelei.”
Al gaan ze in ballingschap, voor hun vijanden uit, Ik beveel daar het zwaard, ze te moorden. Ik blijf mijn oog op hen richten, Voor rampspoed en niet voor hun heil.
5 Pea ko e ʻEiki, ko e ʻOtua ʻoe ngaahi kautau, ko ia ia ʻoku ala ki he fonua, pea ʻe vai ia, pea ko kinautolu ʻoku nofo ai te nau tangi; pea ʻe tupu ia hangē ha lōmaki: pea ʻe melemo hifo, hangē ko e malofa ʻi ʻIsipite.
Het is de Heer, Jahweh der heirscharen! Hij raakt de aarde aan en ze trilt, In rouw wordt gedompeld die er op woont; Van alle kant rijst ze omhoog als de Nijl, Zinkt weg als de stroom van Egypte.
6 Ko ia ia ʻoku langa hono ngaahi fale fata ʻi he langi, pea kuo tānaki ʻene kautau ʻi māmani; ʻaia ʻoku ne ui ʻae ngaahi vai ʻoe tahi, pea ne huaʻi ia ʻi he funga ʻoe fonua: ko Sihova hono huafa.
In de hemel bouwt Hij zijn opperzaal, En grondt zijn gewelf op de aarde; Hij roept de wateren van de zee, En stort ze over de aarde uit: Jahweh is zijn Naam!
7 ʻOku pehē ʻe Sihova, “ʻIkai ʻoku mou hangē ko e fānau ʻae kakai ʻItiopea kiate au, ʻE fānau ʻa ʻIsileli? ʻIkai naʻaku ʻomi ʻa ʻIsileli mei he fonua ko ʻIsipite? Pea mo e Filisitia mei Kafitoli, pea mo e kau Silia mei Kili?
Zijt ge voor Mij niet als de zonen van Koesj, Kinderen van Israël: Is de godsspraak van Jahweh! Zeker, Ik heb Israël uit Egypte geleid, Maar ook de Filistijnen uit Kaftor, De Arameërs uit Kir!
8 Vakai, ko e fofonga ʻoe ʻEiki ko e ʻOtua, ʻoku ʻi he puleʻanga angahala, pea te u fakaʻauha ia mei he funga fonua; ka ʻe ʻikai ʻauha ʻaupito ʻae fale ʻo Sēkope, ʻoku pehē ʻe Sihova.
Zie, de ogen van Jahweh, den Heer, Zijn op dit zondige rijk gericht: Ik zal het van de aarde verdelgen! Toch zal Ik niet geheel en al Het huis van Jakob vernielen: Is de godsspraak van Jahweh!
9 Koeʻuhi, vakai, te u fakatanga ʻae fale ʻo ʻIsileli ʻi he ngaahi puleʻanga, hangē ʻoku fakatanga ʻae koane ʻi he meʻa fakatanga, ka ʻe ʻikai tō ha foʻi tenga ki he kelekele.
Want zie, Ik heb bevel gegeven, Om Israëls huis onder alle volken te schudden, Zoals men schudt met een zeef, Zodat niet alles ter aarde stort.
10 ʻE mate ʻi he heletā ʻae kau angahala kotoa pē ʻa hoku kakai, ʻoku lea pehē, ‘ʻE ʻikai moʻua pe taʻofi ʻakitautolu ʻe he kovi.’
Maar de zondaars van mijn volk zullen sterven door het zwaard, Allen die zeggen: Het onheil zal òns niet genaken, niet treffen!
11 ʻI he ʻaho ko ia te u toe langa ʻae fale fehikitaki ʻo Tevita ʻaia kuo hinga, pea tāpuni ʻae ngaahi ava ʻo ia; pea te u toe fokotuʻu ʻae ngaahi meʻa kuo holoki, pea te u langaʻi ia ʻo hangē ko e ngaahi ʻaho ʻi muʻa:
Op die dag richt Ik de vervallen hut van David weer op, Dicht haar scheuren, herstel haar puinen, En bouw ze op als in vroeger tijd;
12 Koeʻuhi ke nau maʻu ʻae toenga ʻo ʻItomi, pea mo e hiteni kotoa pē, ʻoku ui ʻaki hoku huafa:” ʻoku pehē ʻe Sihova, ʻaia ʻoku fai eni:
Opdat zij in bezit zullen nemen wat van Edom is overgebleven, En alle volken, waarover mijn Naam is uitgeroepen: Is de godsspraak van Jahweh, die het ook vervult.
13 “Vakai,” ʻoku pehē ʻe Sihova, “ʻOku hoko ʻae ngaahi ʻaho, ʻe maʻu atu ʻe he tangata tauhi huo toho ʻae tangata tuʻusi, pea ko ia ʻoku malaki ʻae kālepi, ʻaia ʻoku tūtuuʻi ʻae tenga; pea ʻe toʻiʻi ʻae uaine melie ʻe he ngaahi moʻunga, pea ʻe vai ʻae ngaahi tafungofunga kotoa pē:
Zie, de dagen gaan komen, Is de godsspraak van Jahweh: Dat de ploeger terstond wordt gevolgd door den maaier, De druivenperser door den zaaier; Dat de bergen druipen van most, En de heuvels er allen van smelten!
14 Pea te u toe ʻomi ʻae pōpula ʻo hoku kakai ko ʻIsileli, pea te nau toe langa ʻae kolo naʻe lala, pea nofo ai; pea te nau tō ngoue vaine, pea inu ʻae uaine ʻo ia; te nau ngoue foki, pea kai hono fua.
Dan zal Ik het lot van Israël, mijn volk, ten beste keren: Ze zullen de verwoeste steden herbouwen, en daarin wonen, Wijngaarden planten, en de wijn ervan drinken, Tuinen aanleggen, en de vrucht ervan eten;
15 Pea te u tō ʻakinautolu ʻi honau fonua, pea ʻe ʻikai toe taʻaki ʻakinautolu mei he fonua, ʻaia kuo u foaki kiate kinautolu,” ʻoku pehē ʻe Sihova ko ho ʻOtua.
Ik zal ze planten op hun bodem, En nooit meer worden ze uitgerukt Van de grond, die Ik hun gaf, Spreekt Jahweh, uw God!
