< 2 Timote 1 >

1 Ko au Paula, ko e ʻaposetolo ʻa Sisu Kalaisi ʻi he finangalo ʻoe ʻOtua, ʻo fakatatau ki he talaʻofa ʻoe moʻui ʻaia ʻoku ʻia Kalaisi Sisu.
Esta carta viene de parte de Pablo, apóstol de Cristo Jesús y escogido por Dios, y es enviada con el fin de contar sobre la promesa de una vida real, es decir, en Cristo Jesús.
2 Ke ʻia Timote, ko e foha ʻofeina, ʻae ʻaloʻofa, mo e ʻofa mataʻataʻatā pe, mo e melino, mei he ʻOtua ko e Tamai mo Kalaisi Sisu ko hotau ʻEiki.
Te la envío a ti, Timoteo, mi querido Hijo. Ten gracia, misericordia, y paz de parte de Dios el Padre y de Cristo Jesús, nuestro Señor.
3 ‌ʻOku ou fakafetaʻi ki he ʻOtua, ʻaia ʻoku ou tauhi, ʻo hangē ko e ngaahi tamai ʻi muʻa, ʻi he ʻatamai māʻoniʻoni, ʻoku ou manatu maʻuaipē kiate koe ʻi heʻeku ngaahi lotu ʻi he pō mo e ʻaho;
Siempre pienso en ti y estoy muy agradecido con Dios, a quien sirvo así como lo hicieron mis ancestros, con una clara conciencia. Nunca te olvido en mis oraciones.
4 ‌ʻO holi lahi ke u mamata kiate koe, ʻi heʻeku manatu ki hoʻo ngaahi loʻimata, koeʻuhi ke u fonu ʻi he fiefia;
¡Recuerdo cuánto llorabas y deseo tanto verte! Eso me haría realmente feliz.
5 ‌ʻI heʻeku fakamanatu ki he tui taʻeloi ʻoku ʻiate koe, ʻaia naʻe muʻaki nofoʻia hoʻo kui fefine ko Loisi, mo hoʻo faʻē ko ʻIunisi; pea ʻoku ou ʻilo ʻoku ʻiate koe foki.
En mi mente siempre está el recuerdo de tu fe sincera en Dios, la misma fe que tenían tu abuela Loida y tu madre Eunice, y sé que esa misma fe sigue viva en ti.
6 Ko ia ʻoku ou fakamanatu ai kiate koe ke ke tafutafu ʻae meʻa foaki ʻae ʻOtua, ʻaia ʻoku ʻiate koe ʻi he hilifaki ʻa hoku nima.
Por eso quiero recordarte que debes revitalizar el don de la gracia de Dios que recibiste cuando puse mis manos sobre ti.
7 He naʻe ʻikai foaki ʻe he ʻOtua kiate kitautolu ʻae laumālie ʻoe manavasiʻi; ka ko e mālohi, mo e ʻofa, mo e loto fakapotopoto.
Dios no nos dio un espíritu de temor, sino un espíritu de poder, de amor y de cordura.
8 Ko ia ke ʻoua naʻa ke mā koe ki he fakamoʻoni ʻa hotau ʻEiki, pe kiate au ko ʻene pōpula: ka ke kau koe ʻi he ngaahi mamahi ʻoe ongoongolelei ʻo taau mo e mālohi ʻoe ʻOtua;
Así mismo no se avergüencen de contar a otros sobre nuestro Señor, ni se avergüencen de mí. En lugar de ello, estén listos para participar del sufrimiento por causa de la buena noticia a medida que Dios los fortalece.
9 ‌ʻAia kuo ne fakamoʻui ʻo ne ui ʻakitautolu ʻi he uiuiʻi māʻoniʻoni, ʻo ʻikai fakatatau mo e tau ngaahi ngaue, ka ʻoku fakatatau mo ʻene tuʻutuʻuni, mo e ʻaloʻofa ʻaia naʻe foaki kiate kitautolu ʻia Kalaisi Sisu ʻi he teʻeki ai tuʻu ʻa māmani, (aiōnios g166)
Él es el que nos ha salvado y nos ha llamado para vivir una vida santa, no por medio de lo que hacemos, sino por medio del propio plan de Dios y por medio de su gracia. (aiōnios g166)
10 Ka kuo hā eni ʻi he fakahā ʻahotau Fakamoʻui ko Sisu Kalaisi, ʻaia kuo ne ikuna ʻae mate, pea kuo ne fakahā ʻi he maama ʻae moʻui mo e taʻemate ʻi he ongoongolelei:
Él nos dio esta gracia en Cristo Jesús antes del principio de los tiempos, y ahora está revelada en la aparición de nuestro Salvador Cristo Jesús. Él destruyó la muerte, dejando en evidencia la vida y la inmortalidad por medio de la buena noticia.
11 ‌ʻAia naʻe fakanofo au ke u malangaʻaki ia, ko e ʻaposetolo, mo e akonaki ʻoe kakai Senitaile.
Fui designado como predicador, apóstol y maestro de esta buena noticia.
12 Ko e meʻa ko ia ʻoku ou kātaki ai ʻae ngaahi meʻa ni: ka ʻoku ʻikai te u mā: he ʻoku ou ʻilo ʻaia kuo u tui ki ai, pea ʻoku pau hoku loto ʻoku faʻa fai ʻe ia ke tauhi ʻaia kuo u tuku kiate ia ʻo aʻu ki he ʻaho ko ia.
Esa también es una razón por la cual sufro todas estas cosas, pero no me avergüenzo, porque sé en quién he confiado. Estoy seguro de que él puede cuidar de lo que le he confiado hasta el Día de su regreso.
13 Puke ke maʻu ʻae sino ʻoe ngaahi lea haohaoa, ʻaia naʻa ke fanongo ai ʻiate au, ʻi he tui mo e ʻofa ʻaia ʻoku ʻia Kalaisi Sisu.
Deberían seguir el modelo del buen consejo que aprendieron de mí, con una actitud de fe y amor en Cristo Jesús.
14 Ko e meʻa lelei ko ia naʻe tuku kiate koe ke ke tauhi ʻi he Laumālie Māʻoniʻoni, ʻaia ʻoku nofoʻia ʻakitautolu.
Guarden la verdad que les fue confiada por medio del Espíritu Santo que vive en nosotros.
15 ‌ʻOku ke ʻilo ʻae meʻa ni, koeʻuhi ko kinautolu kotoa pē ʻoku ʻi ʻEsia kuo nau siʻaki au; ʻaia kuo kau ai ʻa Faiselo mo Hemosine.
Ustedes ya saben que todos los de Asia me abandonaron, incluso Figelo y Hermógenes.
16 Ke foaki ʻe he ʻEiki ʻae ʻaloʻofa ki he fale ʻo ʻOnesifolo; he naʻe liunga lahi ʻene tokoniʻi au, pea naʻe ʻikai mā ia ʻi hoku haʻi ukamea:
Que el señor sea bondadoso con la familia de Onesíforo, porque a menudo me cuidó y no se avergonzaba de que yo estuviera en la cárcel.
17 Ka ʻi heʻene ʻi Loma, naʻa ne kumi lahi kiate au, ʻo ne ʻiloʻi [au].
Cuando estuve en Roma, se tomó la molestia de buscarme y me encontró.
18 ‌ʻOfa ke tuku kiate ia ʻe he ʻEiki ke ne maʻu ʻae ʻaloʻofa mei he ʻEiki ʻi he ʻaho ko ia: pea ko e ngaahi meʻa kehekehe naʻa ne tokoniʻi ai au ʻi ʻEfesō, ʻoku ke ʻilo pe.
Que el Señor le otorgue su bendición en el Día del Juicio. (Timoteo, tu eres muy consciente de cuántas cosas Onesíforo hizo por mi cuando estuve en Éfeso).

< 2 Timote 1 >