2 Timote 4

1 Ko ia ʻoku ou fekau ʻi he ʻao ʻoe ʻOtua, mo e ʻEiki ko Sisu Kalaisi, ʻaia te ne fakamaau ʻae moʻui mo e mate ʻi heʻene fakahā mai mo hono puleʻanga;

Διαμαρτύρομαι (οὖν *K*) (ἐγὼ *k*) ἐνώπιον τοῦ θεοῦ καὶ (τοῦ κυρίου *K*) Χριστοῦ Ἰησοῦ τοῦ μέλλοντος κρίνειν ζῶντας καὶ νεκρούς, (καὶ *N(K)O*) τὴν ἐπιφάνειαν αὐτοῦ καὶ τὴν βασιλείαν αὐτοῦ,

2 Ke ke malangaʻaki ʻae folofola; faʻa fai ʻi he faingamālie, mo e taʻehafaingamālie; valoki, mo fakatonutonu, mo enginaki, ʻi he anga faʻa kātaki kotoa pē mo e akonaki

κήρυξον τὸν λόγον, ἐπίστηθι εὐκαίρως ἀκαίρως, ἔλεγξον, ἐπιτίμησον, παρακάλεσον ἐν πάσῃ μακροθυμίᾳ καὶ διδαχῇ.

3 Koeʻuhi ʻe hoko ʻae kuonga ʻe ʻikai te nau faʻa kātaki ai ʻae akonaki totonu; ka ʻi he ʻiate kinautolu ʻae telinga veli, te nau fakatokolahi maʻanautolu ʻae kau akonaki ʻo tatau mo ʻenau holi.

ἔσται γὰρ καιρὸς ὅτε τῆς ὑγιαινούσης διδασκαλίας οὐκ ἀνέξονται, ἀλλὰ κατὰ τὰς ἰδίας (τὰς *k*) ἐπιθυμίας ἑαυτοῖς ἐπισωρεύσουσιν διδασκάλους κνηθόμενοι τὴν ἀκοήν·

4 Pea te nau fakatafoki honau telinga mei he moʻoni, pea tuli tāupau ki he meʻa loi.

καὶ ἀπὸ μὲν τῆς ἀληθείας τὴν ἀκοὴν ἀποστρέψουσιν, ἐπὶ δὲ τοὺς μύθους ἐκτραπήσονται.

5 Ka ke leʻo pe ʻa koe ʻi he meʻa kotoa pē, kātaki ʻae ngaahi meʻa mamahi, fai ʻae ngaue ʻoe ʻevangeliō, fai ke kakato hoʻo ngaue fakafaifekau.

Σὺ δὲ νῆφε ἐν πᾶσιν, κακοπάθησον, ἔργον ποίησον εὐαγγελιστοῦ, τὴν διακονίαν σου πληροφόρησον.

6 He ʻoku ou tali pe ki hoku lilingi, pea ʻoku ofi ʻae ʻaho ʻo hoku tukuange.

Ἐγὼ γὰρ ἤδη σπένδομαι, καὶ ὁ καιρὸς τῆς ἀναλύσεώς (μου *N(k)O*) ἐφέστηκεν.

7 Kuo u tau ʻae tau lelei, kuo u lavaʻi ʻae fakapuepue, kuo u tauhi maʻu ʻae tui:

τὸν καλὸν (τὸν *k*) ἀγῶνα ἠγώνισμαι, τὸν δρόμον τετέλεκα, τὴν πίστιν τετήρηκα·

8 Ngata ai, kuo hilifaki moʻoku ʻae pale ʻoe māʻoniʻoni, ʻaia ʻe foaki mai kiate au ʻi he ʻaho ko ia ʻe he ʻEiki, ko e Fakamaau māʻoniʻoni: pea ʻikai kiate au pe, ka kiate kinautolu kotoa pē foki ʻoku ʻofa ki hono fakahā mai.

λοιπὸν ἀπόκειταί μοι ὁ τῆς δικαιοσύνης στέφανος ὃν ἀποδώσει μοι ὁ κύριος ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ, ὁ δίκαιος κριτής· οὐ μόνον δὲ ἐμοί, ἀλλὰ καὶ πᾶσιν τοῖς ἠγαπηκόσιν τὴν ἐπιφάνειαν αὐτοῦ.

9 Ke ke fakatoʻotoʻo ke haʻu vave kiate au:

Σπούδασον ἐλθεῖν πρός με ταχέως.

10 He kuo siʻaki au ʻe Temasi; kuo ʻofa ia ki he māmani, pea kuo ʻalu ia ki Tesalonika; ko Kilisini ki Kalētia, mo Taitusi ki Talemetia. (aiōn g165)

Δημᾶς γάρ με (ἐγκατέλιπεν *NK(o)*) ἀγαπήσας τὸν νῦν αἰῶνα καὶ ἐπορεύθη εἰς Θεσσαλονίκην· Κρήσκης εἰς Γαλατίαν, Τίτος εἰς Δαλματίαν· (aiōn g165)

11 Ko Luke pe ʻoku ʻiate au. Haʻu mo Maʻake, pea mo omi fakataha: he ʻoku ʻaonga ia kiate au ʻi he ngaue fakafaifekau.

Λουκᾶς ἐστιν μόνος μετ᾽ ἐμοῦ. Μᾶρκον ἀναλαβὼν ἄγε μετὰ σεαυτοῦ· ἔστιν γάρ μοι εὔχρηστος εἰς διακονίαν.

12 Pea kuo u fekau ʻa Tikiko ki ʻEfesō.

Τύχικον δὲ ἀπέστειλα εἰς Ἔφεσον.

13 ‌ʻOmi ʻae kofu naʻaku tuku mo Kaposi ʻi Taloasi, ʻoka ke ka haʻu, mo e ngaahi tohi, [kae tokanga ]lahi ki he ngaahi tohi kiliʻi manu.

Τὸν φαιλόνην ὃν (ἀπέλιπον *NK(o)*) ἐν Τρῳάδι παρὰ Κάρπῳ, ἐρχόμενος φέρε καὶ τὰ βιβλία μάλιστα τὰς μεμβράνας.

14 Naʻe fai kovi lahi kiate au ʻe ʻAlekisānita, ko e tufunga ngaohi meʻa kapa: ʻe totongi ʻe he ʻEiki kiate ia ʻo hangē ko ʻene ngaahi ngaue:

Ἀλέξανδρος ὁ χαλκεὺς πολλά μοι κακὰ ἐνεδείξατο· (ἀποδώσει *N(k)O*) αὐτῷ ὁ κύριος κατὰ τὰ ἔργα αὐτοῦ·

15 ‌ʻAia ke ke vakai ki ai foki, he ʻoku lahi ʻaupito ʻene fakatanga ki heʻetau lea.

ὃν καὶ σὺ φυλάσσου· λίαν γὰρ (ἀντέστη *N(k)O*) τοῖς ἡμετέροις λόγοις.

16 ‌ʻI heʻeku fuofua fakamatala, naʻe ʻikai ha tangata ʻe tuʻu mo au, ka naʻa nau liʻaki kotoa pē au: ʻofa ke ʻoua naʻa lau ia kiate kinautolu.

Ἐν τῇ πρώτῃ μου ἀπολογίᾳ οὐδείς μοι (παρεγένετο, *N(k)O*) ἀλλὰ πάντες με (ἐγκατέλιπον· *NK(o)*) μὴ αὐτοῖς λογισθείη.

17 Ka naʻe tuʻu mo au ʻae ʻEiki, ʻo ne fakamālohiʻi au; koeʻuhi ke fakamoʻoni ʻiate au ʻae malanga, pea ke fanongo ki ai ʻae Senitaile kotoa pē: pea naʻe fakamoʻui au mei he ngutu ʻoe laione.

ὁ δὲ κύριός μοι παρέστη καὶ ἐνεδυνάμωσέν με, ἵνα δι᾽ ἐμοῦ τὸ κήρυγμα πληροφορηθῇ, καὶ (ἀκούσωσιν *N(k)O*) πάντα τὰ ἔθνη, καὶ ἐρρύσθην ἐκ στόματος λέοντος.

18 Pea ʻe fakahaofi au ʻe he ʻEiki mei he ngaue kovi kotoa pē, pea te ne fakamoʻui ʻo aʻu ki hono puleʻanga ʻi he langi: ke ʻiate ia ʻae ongoongolelei ʻo taʻengata pea taʻengata. ʻEmeni. (aiōn g165)

(καὶ *k*) ῥύσεταί με ὁ κύριος ἀπὸ παντὸς ἔργου πονηροῦ καὶ σώσει εἰς τὴν βασιλείαν αὐτοῦ τὴν ἐπουράνιον· ᾧ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων, ἀμήν. (aiōn g165)

19 Tala ʻeku ʻofa kia Pisila mo ʻAkuila, mo e fale ʻo ʻOnesifolo.

Ἄσπασαι Πρίσκαν καὶ Ἀκύλαν καὶ τὸν Ὀνησιφόρου οἶκον.

20 Naʻe nofo ʻa Elasito ʻi Kolinitō: ka naʻaku tuku ʻa Talofimo ʻi Mileto ʻoku mahaki.

Ἔραστος ἔμεινεν ἐν Κορίνθῳ· Τρόφιμον δὲ (ἀπέλιπον *NK(o)*) ἐν Μιλήτῳ ἀσθενοῦντα.

21 Ke ke ʻahiʻahi ke haʻu ʻi he teʻeki hokosia ʻae faʻahitaʻu momoko. ʻOku ʻofa atu kiate koe ʻa Iupulo, mo Piutena, mo Laino, mo Kalotia, mo e kāinga kotoa pē.

Σπούδασον πρὸ χειμῶνος ἐλθεῖν. Ἀσπάζεταί σε Εὔβουλος καὶ Πούδης καὶ Λίνος καὶ Κλαυδία καὶ οἱ ἀδελφοὶ πάντες.

22 Ke ʻi ho laumālie ʻae ʻEiki ko Sisu Kalaisi. Ke ʻiate kimoutolu ʻae ʻaloʻofa. ʻEmeni.

Ὁ κύριος (Ἰησοῦς Χριστὸς *K*) μετὰ τοῦ πνεύματός σου. ἡ χάρις μεθ᾽ ὑμῶν (ἀμήν. *KO*) (πρός Τιμόθεον δευτέρᾳ τῆς Ἐφεσίων ἐκκλησίας πρῶτον ἐπίσκοπον χειροτονηθέντα ἐγράφη ἀπό Ῥώμης ὅτε ἐκ δευτέρου παρέστη Παῦλος τῷ Καίσαρί Νέρωνι *K*)