2 Tesalonaika 3
1 ʻE Kāinga, ko hono fakaʻosi, mou hūfia ʻakimautolu, koeʻuhi ke lele atu ʻae folofola ʻae ʻEiki, pea ongoongolelei ia, ʻo hangē ko ia ʻiate kimoutolu:
I øvrigt, Brødre! beder for os, at Herrens Ord maa have Løb og forherliges ligesom hos eder,
2 Pea koeʻuhi ke fakahaofi ʻakimautolu mei he kakai taʻeʻatamai mo angakovi: ke ʻoku ʻikai maʻu kotoa pē ʻae tui.
og at vi maa fries fra de vanartige og onde Mennesker; thi Troen er ikke alles.
3 Ka ʻoku moʻoni ʻae ʻEiki, ʻaia te ne fakatuʻumaʻu pea fakamoʻui ʻakimoutolu mei he kovi.
Men trofast er Herren, som skal styrke eder og bevare eder fra det onde;
4 Pea ʻoku mau falala ki he ʻEiki koeʻuhi ko kimoutolu, ʻoku mou fai, pea te mou fai pe, ʻae ngaahi meʻa ʻoku mau fekau kiate kimoutolu.
og vi have den Tillid til eder i Herren, at I baade gøre og ville gøre, hvad vi byde.
5 Pea ke fakahinohino homou loto ʻe he ʻEiki ki he ʻofa ʻae ʻOtua, pea mo e faʻa kātaki ʻa Kalaisi.
Men Herren styre eders Hjerter til Guds Kærlighed og til Kristi Udholdenhed!
6 Pea ko eni, ʻe kāinga, ʻoku mau fekau kiate kimoutolu, ʻi he huafa ʻo hotau ʻEiki ko Sisu Kalaisi, ke mou mavahe ʻakimoutolu mei he kāinga kotoa pē ʻoku ʻeveʻeva taʻetotonu, pea ʻikai tatau mo e fekau naʻa ne maʻu meiate kimoutolu.
Men vi byde eder, Brødre! i vor Herres Jesu Kristi Navn, at I holde eder borte fra enhver Broder, som vandrer uskikkeligt og ikke efter den Overlevering, som de modtoge af os.
7 He ʻoku mou ʻilo, ʻoku totonu ke mou faʻifaʻitaki kiate kimautolu: he naʻe ʻikai te mau fai taʻetotonu ʻiate kimoutolu;
I vide jo selv, hvorledes I bør efterfølge os. Thi vi have ikke levet uskikkeligt iblandt eder,
8 Pe temau kai taʻetotongi ʻae mā ʻa ha tokotaha; ka naʻa mau fai ʻae ngaue mo feinga ʻi he pō mo e ʻaho, koeʻuhi ke ʻoua naʻa mau fakamasivaʻi ha taha ʻokimoutolu:
ikke heller spiste vi nogens Brød for intet, men arbejdede med Møje og Anstrengelse, Nat og Dag, for ikke at være nogen af eder til Byrde.
9 Ka naʻe ʻikai koeʻuhi ʻoku taʻetotonu kiate kimautolu, ka ke mau hoko ko e fakaʻilonga ke mou faʻifaʻitaki kiate kimautolu.
Ikke fordi vi ikke have Ret dertil; men vi vilde give eder et Forbillede i os selv, for at I skulde efterfølge os.
10 Ka ʻi he ʻemau ʻiate kimoutolu, naʻa mau fekau eni kiate kimoutolu, “Kapau ʻe ʻikai fie ngaue ha taha, pea ʻoua naʻa ne kai.”
Ogsaa da vi vare hos eder, bøde vi eder jo dette, at dersom nogen ikke vil arbejde, saa skal han heller ikke have Føden!
11 He ʻoku mau fanongo ki ha niʻihi ʻiate kimoutolu ʻoku ʻeveʻeva taʻetotonu, ʻo ʻikai siʻi ngaue, ka ko e kau kaunoa.
Vi høre nemlig, at nogle vandre uskikkeligt iblandt eder, idet de ikke arbejde, men tage sig uvedkommende Ting for.
12 Pea ko kinautolu ʻoku pehē, ʻoku mau fekaua mo enginaki, ʻi hotau ʻEiki ko Sisu Kalaisi, ke nau ngaue fakalongo pe, pea kai ʻae maʻanautolu pe.
Saadanne byde og formane vi i den Herre Jesus Kristus, at de skulle arbejde i Stilhed og saaledes spise deres eget Brød.
13 Ka ko kimoutolu, ʻe kāinga, ʻoua naʻa mou fiu ʻi he fai lelei.
Men I, Brødre! bliver ikke trætte af at gøre det gode!
14 Pea kapau ʻoku ʻikai talangofua ha taha ki he ʻemau fekau ʻi he tohi ni, fakaʻilongaʻi ʻae tangata ko ia, pea ʻoua naʻa fakataha mo ia, koeʻuhi ke mā ai ia.
Men dersom nogen ikke lyder vort Ord her i Brevet, da mærker eder ham; haver intet Samkvem med ham, for at han maa skamme sig!
15 Kae ʻoua naʻa lau ia ko e fili, kae valokiʻi ʻo taau mo ha kāinga.
Dog skulle I ikke agte ham for en Fjende, men paaminde ham som en Broder!
16 Ko eni, ʻofa ke foaki ʻe he ʻEiki ʻoe melino ʻae melino maʻuaipē kiate kimoutolu ʻi he meʻa kotoa pē. Ke ʻiate kimoutolu kotoa pē ʻae ʻEiki.
Men han selv, Fredens Herre, give eder Freden altid, i alle Maader! Herren være med eder alle!
17 Ko e tohi ʻofa eni ʻa Paula ʻaki hoku nima ʻoʻoku, ʻaia ko e fakaʻilonga ʻi he ngaahi tohi kotoa pē: ʻoku pehē pe ʻeku tohi.
Hilsenen med min, Paulus's, egen Haand, hvilket er et Mærke i hvert Brev. Saaledes skriver jeg.
18 Ko e ʻaloʻofa ʻa hotau ʻEiki ko Sisu Kalaisi ke ʻiate kimoutolu kotoa pē. ʻEmeni.
Vor Herres Jesu Kristi Naade være med eder alle!
