2 Pita 1
1 Ko au Saimone Pita, ko e tamaioʻeiki mo e ʻaposetolo ʻo Sisu Kalaisi, kiate kinautolu kuo lavaʻi mo kimautolu ʻae tui mahuʻinga ko ia ʻi he māʻoniʻoni ʻo hotau ʻOtua mo e Fakamoʻui ko Sisu Kalaisi:
συμεων πετρος δουλος και αποστολος ιησου χριστου τοις ισοτιμον ημιν λαχουσιν πιστιν εν δικαιοσυνη του θεου ημων και σωτηρος ιησου χριστου
2 Ke tupulekina kiate kimoutolu ʻae ʻaloʻofa mo e monūʻia ʻi he ʻilo ʻoe ʻOtua, pea mo Sisu ko hotau ʻEiki,
χαρις υμιν και ειρηνη πληθυνθειη εν επιγνωσει του θεου και ιησου του κυριου ημων
3 ʻO fakatatau ki he foaki kiate kitautolu ʻe heʻene mālohi fakaʻotua ʻae ngaahi meʻa kotoa pē ki he moʻui mo e angafakaʻotua, ʻi he ʻilo kiate ia kuo ne uiuiʻi ʻakitautolu ki he hakeʻaki mo e māʻoniʻoni:
ως παντα ημιν της θειας δυναμεως αυτου τα προς ζωην και ευσεβειαν δεδωρημενης δια της επιγνωσεως του καλεσαντος ημας δια δοξης και αρετης
4 ʻAia kuo foaki ai kiate kitautolu ʻae ngaahi talaʻofa ʻoku lahi ʻaupito mo mahuʻinga: koeʻuhi ke mou kau ai ʻi he anga ʻae ʻOtua, ʻi hoʻomou hao mei he kovi ʻoku ʻi māmani ʻi he holi kovi.
δι ων τα μεγιστα ημιν και τιμια επαγγελματα δεδωρηται ινα δια τουτων γενησθε θειας κοινωνοι φυσεως αποφυγοντες της εν κοσμω εν επιθυμια φθορας
5 Pea koeʻuhi ko ia, ke mou mātuʻaki fai lahi, ʻo taki hake hoʻomou tui ki he lototoʻa; pea ki he lototoʻa ʻae ʻilo;
και αυτο τουτο δε σπουδην πασαν παρεισενεγκαντες επιχορηγησατε εν τη πιστει υμων την αρετην εν δε τη αρετη την γνωσιν
6 Pea ki he ʻilo ʻae faʻa taʻofi; pea ki he faʻa taʻofi ʻae faʻa kātaki; pea ki he faʻa kātaki ʻae angafakaʻotua;
εν δε τη γνωσει την εγκρατειαν εν δε τη εγκρατεια την υπομονην εν δε τη υπομονη την ευσεβειαν
7 Pea ki he angafakaʻotua ʻae angalelei fakakāinga; pea ki he angalelei fakakāinga ʻae ʻofa.
εν δε τη ευσεβεια την φιλαδελφιαν εν δε τη φιλαδελφια την αγαπην
8 He kapau ʻoku nofoʻia ʻakimoutolu ʻe he ngaahi meʻa ni, mo tupulekina, ʻe ʻikai ai te mou fakapikopiko pe taʻefua ʻi he ʻilo ki hotau ʻEiki ko Sisu Kalaisi.
ταυτα γαρ υμιν υπαρχοντα και πλεοναζοντα ουκ αργους ουδε ακαρπους καθιστησιν εις την του κυριου ημων ιησου χριστου επιγνωσιν
9 Ka ko ia ʻoku masiva ʻi he ngaahi meʻa ni ʻoku kui ia, pea ʻoku ʻikai faʻa mamata mamaʻo atu, pea kuo ngalo ʻiate ia hono fakamaʻa mei heʻene muʻaki angahala.
ω γαρ μη παρεστιν ταυτα τυφλος εστιν μυωπαζων ληθην λαβων του καθαρισμου των παλαι αυτου αμαρτιων
10 Ko ia, ʻe kāinga, ke ʻāsili ai hoʻomou fai feinga ke fakatuʻumaʻu homou ui mo homou fili: he kapau te mou fai ʻae ngaahi meʻa ni, ʻe ʻikai ʻaupito te mou hinga:
διο μαλλον αδελφοι σπουδασατε βεβαιαν υμων την κλησιν και εκλογην ποιεισθαι ταυτα γαρ ποιουντες ου μη πταισητε ποτε
11 He ko ia ʻe tuku ai kiate kimoutolu ʻo lahi ʻaupito ʻae hūʻanga ki he puleʻanga taʻengata ʻo hotau ʻEiki mo e Fakamoʻui ko Sisu Kalaisi. (aiōnios g166)
ουτως γαρ πλουσιως επιχορηγηθησεται υμιν η εισοδος εις την αιωνιον βασιλειαν του κυριου ημων και σωτηρος ιησου χριστου (aiōnios g166)
12 Ko ia ʻe ʻikai tuku ʻeku fakamanatuʻi maʻuaipē ʻakimoutolu ʻi he ngaahi meʻa ni, ka ʻoku mou ʻiloʻi ia, pea ʻoku mou tuʻumaʻu ʻi he moʻoni ni.
διο ουκ αμελησω υμας αει υπομιμνησκειν περι τουτων καιπερ ειδοτας και εστηριγμενους εν τη παρουση αληθεια
13 Ka ʻoku ou pehē, ʻoku totonu, ʻi heʻeku kei ʻi he fale fehikitaki ni, ke langaki mo fakamanatuʻi ʻakimoutolu;
δικαιον δε ηγουμαι εφ οσον ειμι εν τουτω τω σκηνωματι διεγειρειν υμας εν υπομνησει
14 ʻI heʻeku ʻilo, ʻe toe siʻi pea te u tukuange hoku fale fehikitaki, ʻo hangē ko e fakahā mai kiate au ʻe hotau ʻEiki ko Sisu Kalaisi.
ειδως οτι ταχινη εστιν η αποθεσις του σκηνωματος μου καθως και ο κυριος ημων ιησους χριστος εδηλωσεν μοι
15 Ka te u fai tōtōaki, koeʻuhi, ka hili ʻeku mate, kemou faʻa manatu maʻuaipē ki he ngaahi meʻa ni.
σπουδασω δε και εκαστοτε εχειν υμας μετα την εμην εξοδον την τουτων μνημην ποιεισθαι
16 He naʻe ʻikai temau angimui ki he ngaahi talatupuʻa naʻe fakatupu ʻe he poto fakakākā, ʻi he ʻemau fakaʻilo kiate kimoutolu ʻae mālohi mo e hoko mai ʻa hotau ʻEiki ko Sisu Kalaisi, ka ko e kau mamata ʻakimautolu ki hono nāunau.
ου γαρ σεσοφισμενοις μυθοις εξακολουθησαντες εγνωρισαμεν υμιν την του κυριου ημων ιησου χριστου δυναμιν και παρουσιαν αλλ εποπται γενηθεντες της εκεινου μεγαλειοτητος
17 He naʻe maʻu ʻe ia ʻae ongoongolelei mo e nāunau mei he ʻOtua ko e Tamai, ʻi he hoko mai kiate ia ʻae leʻo ko ia mei he nāunau lelei lahi ʻaupito, “Ko hoku ʻAlo ʻofaʻanga eni, ʻaia ʻoku ou fiemālie lahi ai.”
λαβων γαρ παρα θεου πατρος τιμην και δοξαν φωνης ενεχθεισης αυτω τοιασδε υπο της μεγαλοπρεπους δοξης ουτος εστιν ο υιος μου ο αγαπητος εις ον εγω ευδοκησα
18 Pea ko e leʻo ni naʻe haʻu mei he langi naʻa mau ongoʻi, ʻi heʻemau fakataha mo ia ʻi he moʻunga tapu.
και ταυτην την φωνην ημεις ηκουσαμεν εξ ουρανου ενεχθεισαν συν αυτω οντες εν τω ορει τω αγιω
19 Pea ʻoku tau maʻu foki ʻae lea moʻoni lahi ʻoe kikite; ʻaia ko hoʻomou fai lelei ʻa hoʻomou tokanga ki ai, ʻo hangē ha maama ʻoku ulo ʻi he potu fakapoʻuli, kaeʻoua ke mafoa ʻae ata, pea hopo hake ʻae fetuʻuʻaho ʻi homou loto:
και εχομεν βεβαιοτερον τον προφητικον λογον ω καλως ποιειτε προσεχοντες ως λυχνω φαινοντι εν αυχμηρω τοπω εως ου ημερα διαυγαση και φωσφορος ανατειλη εν ταις καρδιαις υμων
20 ʻO tomuʻa ʻilo ʻa eni, ʻoku ʻikai ha kikite ʻi he tohitapu ʻoku tupu meiate ia pe ʻa hono ʻuhinga.
τουτο πρωτον γινωσκοντες οτι πασα προφητεια γραφης ιδιας επιλυσεως ου γινεται
21 He ko e kikite ʻi muʻa naʻe ʻikai tupu mei he faʻiteliha ʻae tangata: ka naʻe lea ʻae kau tangata māʻoniʻoni ʻoe ʻOtua ʻi hono ueʻi ʻakinautolu ʻe he Laumālie Māʻoniʻoni.
ου γαρ θεληματι ανθρωπου ηνεχθη ποτε προφητεια αλλ υπο πνευματος αγιου φερομενοι ελαλησαν οι αγιοι θεου ανθρωποι
